Nogmaals even voorstellen.

[Emulate]

Ik vind het soms ook wel lastig hoor. Als ze zegt ik heb geen zin om nederlands te praten, tjah wat ga ik dan zeggen....
Dan begin ik vaak ook maar in het engels. En soms overvalt het me en praat ik ongemerkt de hele dag geen woord Nederlands. Dus tjah, we doen ons best om het vol te houden, Miss Rolls is er beter in met het Thais moet ik zeggen.

Wel heb ik ze uitgelegd dat als opa en oma hier zijn zal ze wel moeten want opa spreekt geen engels, en oma hmmmmm ze kan zich helpen.
Maar daar is ze dan wel weer enthousiast voor.
We gaan het zien.
Wat zijn de verdere ervaringen hier onder Expditers in meertalige families? Nederlamds Engels en.....

Pro forma zijn Mr Emulate en ik een meertalige familie . Maar daar komt in de praktijk niks van terecht want Mr Emulate, zijn familie en vrienden zijn volbloed Australiers en spreken geen letter Nederlands. Zijn kinderen zijn dertigers met bloeiende Melburnian loopbanen en Nederlands leren is voor hun nonsens. In mijn geval gaat het meer over mezelf. Hoe hou ik mijn moedertaal vast als ik die 100 % nooit spreek? En is dat belangrijk?

Met jonge kinderen is het relatief makkelijk om ze meertalig op te voeden. Die kids switchen moeiteloos van taal A naar B naar C en leren er nog een vierde D bij in 5 nanoseconden. Dat ze er soms geen zin in hebben maakt niet uit. Ik heb op school ook heel wat lessen Latijn, Grieks, Duits en Frans puberaal zitten verkloten zonder iets op te steken, en toch zijn die talen allemaal beklijfd. Het is gewoon de jonge leeftijd waarop je het leert die de imprint bepaalt, dat doe je niet meer zo goed op hogere leeftijd. Dus ook al heeft Mini Miss Rolls er geen zin in, je kunt van jouw kant stug volhouden om Nederlands met haar te spreken. Ook al antwoordt ze in het Engels, ze pikt nog steeds jouw Nederlands op. En je hebt gelijk, haar grootouders zullen het de komende tijd wel forceren.

Is het belangrijk? In mijn ogen als linguist wel. Het is wetenschappelijk aangetoond dat meertaligheid andere, en een veelvoud meer hersenverbindingen legt dan eentaligheid. Dat snelle schakelen geeft, ook aangetoond, ook een voorsprong bij andere educatiegebieden zoals exacte vakken. Op IQ-testen (hoe arbitrair dan ook) is zichtbaar dat meertaligheid hoger scoort en bovendien voortgaande groei in het IQ laat zien. Dat geeft Mini Miss Rolls dus veel meer onderwijskeuzemogelijkheden in haar latere leven. Gratis voor niks .

Praktisch gezien: als Mini Miss Rolls 3 talen vloeiend spreekt, kan ze rijkelijk kiezen waar ze zelf haar tertiaire opleiding wil volgen. In Australia (of andere Engelstalige landen), in Nederland, of in Thailand? Allemaal mogelijk als je die talen beheerst. Heerlijk geschenk voor haar, toch?

Voor mezelf sta ik er wat anders in. Ik ben nota bene Neerlandicus en mijn Nederlands aan het verliezen omdat ik het niet meer spreek. Het feit dat ik nog Nederlands doceer stagneert dat een beetje maar het is onontkoombaar zonder gedegen oefening. Waar ik me voor mezelf meer zorgen over maak is regressie op hogere leeftijd. Je hoeft er niet eens dement voor te worden om je tweede taal te verliezen, dat hoort in mindere of meerdere mate bij de ouderdom. Dementie maakt het alleen beduidend erger. Dus wat nou als mijn Australische familie mij niet meer begrijpt als ik mijn Engels verlies en weer in het Nederlands (van een 10-jarige) ga communiceren? Da's een vraagstuk dat ik nog moet oplossen .

 

[JP2017]

Hi,
Wij proberen stug vol te houden om NL te praten tegen onze zoon, nu 8. Het scheelt dat we beide NL zijn. We praten gewoon NL thuis. Onze zoon vindt het soms lastig en we wijzen erop om NL te praten. Hij heeft duidelijk de voorkeur voor Engels. Soms kan hij het ook gewoon echt niet in NL zeggen, dan zeg ik zeg het maar in het Engels maar we geven wel antwoord in NL.

Ik ben nu met hem aan het leren lezen. Hij vindt het leuk. Dat gaat best goed zolang we maar blijven oefenen. Bij verschillende woorden vraagt hij wel de betekenis dan zoek ik soms een woord in het Engels zodat hij het begrijpt.

Als hij NL praat dan zitten er soms woorden in het Engels tussen. Dat vind ik niet zo erg, soms geef ik het NL woord aan.

 

[Rolls]

Pro forma zijn Mr Emulate en ik een meertalige familie . Maar daar komt in de praktijk niks van terecht want Mr Emulate, zijn familie en vrienden zijn volbloed Australiers en spreken geen letter Nederlands. Zijn kinderen zijn dertigers met bloeiende Melburnian loopbanen en Nederlands leren is voor hun nonsens. In mijn geval gaat het meer over mezelf. Hoe hou ik mijn moedertaal vast als ik die 100 % nooit spreek? En is dat belangrijk?

Met jonge kinderen is het relatief makkelijk om ze meertalig op te voeden. Die kids switchen moeiteloos van taal A naar B naar C en leren er nog een vierde D bij in 5 nanoseconden. Dat ze er soms geen zin in hebben maakt niet uit. Ik heb op school ook heel wat lessen Latijn, Grieks, Duits en Frans puberaal zitten verkloten zonder iets op te steken, en toch zijn die talen allemaal beklijfd. Het is gewoon de jonge leeftijd waarop je het leert die de imprint bepaalt, dat doe je niet meer zo goed op hogere leeftijd. Dus ook al heeft Mini Miss Rolls er geen zin in, je kunt van jouw kant stug volhouden om Nederlands met haar te spreken. Ook al antwoordt ze in het Engels, ze pikt nog steeds jouw Nederlands op. En je hebt gelijk, haar grootouders zullen het de komende tijd wel forceren.

Is het belangrijk? In mijn ogen als linguist wel. Het is wetenschappelijk aangetoond dat meertaligheid andere, en een veelvoud meer hersenverbindingen legt dan eentaligheid. Dat snelle schakelen geeft, ook aangetoond, ook een voorsprong bij andere educatiegebieden zoals exacte vakken. Op IQ-testen (hoe arbitrair dan ook) is zichtbaar dat meertaligheid hoger scoort en bovendien voortgaande groei in het IQ laat zien. Dat geeft Mini Miss Rolls dus veel meer onderwijskeuzemogelijkheden in haar latere leven. Gratis voor niks .

Praktisch gezien: als Mini Miss Rolls 3 talen vloeiend spreekt, kan ze rijkelijk kiezen waar ze zelf haar tertiaire opleiding wil volgen. In Australia (of andere Engelstalige landen), in Nederland, of in Thailand? Allemaal mogelijk als je die talen beheerst. Heerlijk geschenk voor haar, toch?

Voor mezelf sta ik er wat anders in. Ik ben nota bene Neerlandicus en mijn Nederlands aan het verliezen omdat ik het niet meer spreek. Het feit dat ik nog Nederlands doceer stagneert dat een beetje maar het is onontkoombaar zonder gedegen oefening. Waar ik me voor mezelf meer zorgen over maak is regressie op hogere leeftijd. Je hoeft er niet eens dement voor te worden om je tweede taal te verliezen, dat hoort in mindere of meerdere mate bij de ouderdom. Dementie maakt het alleen beduidend erger. Dus wat nou als mijn Australische familie mij niet meer begrijpt als ik mijn Engels verlies en weer in het Nederlands (van een 10-jarige) ga communiceren? Da's een vraagstuk dat ik nog moet oplossen .

Dat over meertalige heb ik ook eens ergens opgevangen. Ik heb me er verder nooit echt in verdiept, maar merk het wel met Mini miss Rolls. Het is een hele inteligente kleine tante.

En als ik je zo heb meegemaakt bij de koffie, je nederlands ben je zeker nog niet verleerd , en dat gebeurd pas als je oud bent dus voorlopig de komende 30 jaar geen zorgen.

BTW we zijn zo rond 2-3-4 Okt. in en rondom Melbourne te vinden hint hint.. dit keer dan met mijn ouders en alleen mini miss Rolls de andere mini Miss Rolls blijft thuis voor werk en studie.. Klein road tripje om in te komen .
Dus als je (en mr Emulate uiteraard) te porren bent ...... lijkt mij erg leuk!! en mogelijke andere xpditers die dan in de regio zitten!!

 

[Rolls]

Hi,
Wij proberen stug vol te houden om NL te praten tegen onze zoon, nu 8. Het scheelt dat we beide NL zijn. We praten gewoon NL thuis. Onze zoon vindt het soms lastig en we wijzen erop om NL te praten. Hij heeft duidelijk de voorkeur voor Engels. Soms kan hij het ook gewoon echt niet in NL zeggen, dan zeg ik zeg het maar in het Engels maar we geven wel antwoord in NL.

Ik ben nu met hem aan het leren lezen. Hij vindt het leuk. Dat gaat best goed zolang we maar blijven oefenen. Bij verschillende woorden vraagt hij wel de betekenis dan zoek ik soms een woord in het Engels zodat hij het begrijpt.

Als hij NL praat dan zitten er soms woorden in het Engels tussen. Dat vind ik niet zo erg, soms geef ik het NL woord aan.

Hoe oud was jullie zoon toen jullie hierheen verhuisden? Onze kleine dame was 3 toen ze nedelrand verliet, dus die heeft relatief gezien maar kort Nederlands gesproken voordat haar omgeving volledig engelstalig werd.

Ik herken het zeker wel wat je omschrijft.

 

[JP2017]

Hoe oud was jullie zoon toen jullie hierheen verhuisden? Onze kleine dame was 3 toen ze nedelrand verliet, dus die heeft relatief gezien maar kort Nederlands gesproken voordat haar omgeving volledig engelstalig werd.

Ik herken het zeker wel wat je omschrijft.

Die van ons was net 3 toen we aankwamen in Australia. Dus Dezelfde leeftijd.

 

[Zwerver]

Onze kids begrijpen Nederlands en als ze hun koppigheid aan de kant schuiven spreken ze het ook. Het helpt dat we nu oma over de vloer hebben en dat de nanny alleen maar Nederlands met ze praat. Daarnaast, en ik weet dat de meningen verdeeld zijn, zitten die van ons een paar uur per week op de Nederlandse school. Puur gericht op taalvaardigheid.

 

[SteveSW]

Onze kinderen hadden al de ‘juiste’ hoeveelheid NL kennis voor we naar Australië kwamen. 9 & 14. Mijn vrouw en ik zijn Belgisch dus hier thuis wordt er nog gewoon Vlaams gesproken. (De kinderen zijn in NL geboren dus zij hebben een NL accent; ik denk dat sinds we hier zijn dat wat vervlaamsd is). Dat maakt dat zij het prima spreken en begrijpen wat inderdaad het contact met de familie vergemakkelijkt. Met NL boeken proberen we het er ook bewust in te houden en we blijven ze verbeteren. Want we sluipt na 6 jaar wel Engels in de conversaties en soms grappige grammaticale constructies in hun Nederlands/Vlaams omdat ze letterlijk uit het Engels vertalen wat aangeeft dat in hun hoofd Engels af en toe voorrang krijgt. Ook leren ze begrippen in het Engels die ze nooit hebben gekend in het Nederlands (zoals sommige wiskunde begrippen).
Wij vinden het een absolute verrijking dat ze bijna automatisch 2 talen natuurlijk spreken. Zoals @Emulate al aangaf doet het ook wat met je hersenen en algemene vaardigheden. En nu gaat het voor hen als vanzelf.

 

[FOL]

Met jonge kinderen is het relatief makkelijk om ze meertalig op te voeden. Die kids switchen moeiteloos van taal A naar B naar C en leren er nog een vierde D bij in 5 nanoseconden. Dat ze er soms geen zin in hebben maakt niet uit.

Hoeveel kinderen heb jij meertalig opgevoed? No offence, maar in de drukte van het dagelijkse leven is de extra tijd die het kost om een taal bij te leren niet "relatief makkelijk". Vandaar dat ik ook begon met "respect" naar rolls, want het is niet makkelijk. Onze kinderen zijn hier geboren. Gaan we naar NL, dan praat iedereen Engels tegen ze, terwijl het voor hen nog makkelijker is om NL te praten, want hun Engels is niet op hetzelfde niveau. Maar Engels praten, ondanks dat sommige familieleden dat maar beperkt kunnen, is toch makkelijker dan NL.

Kan het? Tuurlijk, zie Zwerver's voorbeeld. Uiteindelijk is het een kwestie van doorzetten. Maar wij hebben er moeite mee, niet genoeg prioriTIJD schijnbaar

 

[Emulate]

Hoeveel kinderen heb jij meertalig opgevoed? No offence, maar in de drukte van het dagelijkse leven is de extra tijd die het kost om een taal bij te leren niet "relatief makkelijk". Vandaar dat ik ook begon met "respect" naar rolls, want het is niet makkelijk. Onze kinderen zijn hier geboren. Gaan we naar NL, dan praat iedereen Engels tegen ze, terwijl het voor hen nog makkelijker is om NL te praten, want hun Engels is niet op hetzelfde niveau. Maar Engels praten, ondanks dat sommige familieleden dat maar beperkt kunnen, is toch makkelijker dan NL.

Kan het? Tuurlijk, zie Zwerver's voorbeeld. Uiteindelijk is het een kwestie van doorzetten. Maar wij hebben er moeite mee, niet genoeg prioriTIJD schijnbaar

Jij hebt het over opvoeden, waar ik niets van af weet (moeilijk). Ik heb het alleen gehad over wat de wetenschap weet over taalverwerving bij jonge kinderen (makkelijk).

Advantages of a bilingual brain

Teaching young children a second language is beneficial in many ways.

www-canr-msu-edu.translate.goog

De voordelen van meertaligheid - DC Taleninstituut

www.dctaleninstituut.nl

 

[FOL]

Jij hebt het over opvoeden, waar ik niets van af weet (moeilijk). Ik heb het alleen gehad over wat de wetenschap weet over taalverwerving bij jonge kinderen (makkelijk).

Advantages of a bilingual brain

Teaching young children a second language is beneficial in many ways.

www-canr-msu-edu.translate.goog

De voordelen van meertaligheid - DC Taleninstituut

www.dctaleninstituut.nl

Ah ok, verwarring van woorden. Je zei "Met jonge kinderen is het relatief makkelijk om ze meertalig --> op te voeden <--".
Maar ik snap je punt, ze pakken een andere taal makkelijker op dan wanneer je een ouwe knar bent zoals ik

 

[Emulate]

Ah ok, verwarring van woorden. Je zei "Met jonge kinderen is het relatief makkelijk om ze meertalig --> op te voeden <--".
Maar ik snap je punt, ze pakken een andere taal makkelijker op dan wanneer je een ouwe knar bent zoals ik

Haha, ja, heel onzorgvuldig geformuleerd van mij. Ik had het woord opvoeden niet moeten gebruiken. Die kids doen het zelf wel omdat hun brein zo flexibel is dat ze wel 4 of meer talen tegelijk kunnen verorberen en ontwikkelen. Daar valt niet veel aan OP te voeden, wel te VOEDEN. Spreek NL met ze, en ze pikken NL op ook al weigeren ze te spreken. Ik denk dat Mini Miss @Rolls enorm met haar neus in de boter is gevallen ook al beseft ze dat nog niet . Als @Rolls consistent NL met haar blijft spreken (en op latere leeftijd lezen) zal ze die taal redelijk beheersen op haar 18e, ook al heeft ze er geen zin in. Haar tweede taal is Thai, op deze leeftijd kan ze die nog makkelijk erbij verwerken. Wat wel zo is, is dat Engels heel dominant gaat worden de komende jaren, waardoor de andere talen op de achtergrond komen. Het is aan Mr en Mrs @Rolls of ze die kennis op peil willen houden door consequent in hun eigen taal te communiceren.

Oh, ik heb wel een achtergrond hierin, maar niet door opvoeden . Ik heb veel les gegeven aan bovenbouw VWO en volwassenen, maar ook 1 jaar aan de onderbouw (12-13-jarigen, ook wel de brugklassen genoemd destijds). Die kids waren allemaal tweetalig (Turks, Marokkaans, ander Arabisch). Aan het begin van het schooljaar spraken en schreven ze geen woord NL, aan het eind hadden ze een grotere NL bek dan ik .

 

[Rolls]

Wat zal ik eens even weg tikken tijdens de koffie... Met tussenpauze naar de lunch.
Ik ben hier minder actief dan dat ik zou willen, redenen, ontzettend druk gehad met werk wat gelukkig wel een stuk minder is nu. En in de avond en weekenden gaat de tijd zo snel als je je tijd doorbrengt met mini miss Rolls en miss Rolls dat sommige dingen..... Tja.

Anyway, bijna twee jaar alweer in het prachtige land Australië. Onveranderd nog steeds de beste stap in ons leven!
Wat hebben we al veel gedaan, gezien en meegemaakt. We genieten van elk uitstapje al is het maar een ritje richting The Hills om een park of speeltuin te zoeken. Het leven bevalt ons zo goed hier!

Al zijn er ook zaken die wel tegen vallen, en werk springt er toch wel uit in dat vlak. De werk cultuur of mentaliteit is toch wel serieus anders dan bijvoorbeeld Nederland.
Daar merk ik wel dat ik echt moeite heb mijn weg te vinden of aan te passen.
Of, ik heb nog niet het juiste bedrijf te pakken.

Verder, op naar de volgende jaren al hier.

 

[Emulate]

De werk cultuur of mentaliteit is toch wel serieus anders dan bijvoorbeeld Nederland.
Daar merk ik wel dat ik echt moeite heb mijn weg te vinden of aan te passen.
Of, ik heb nog niet het juiste bedrijf te pakken.

Welnee, niks aan de hand. Je bent nog niet Australisch genoeg . Komt vanzelf, kan ik mededelen na 8 jaar banen en werken hier.

Ik lig al 8 jaar in de clinch met mijn AU stiefzoon (33) omdat die niks begrijpt van de NL gewoonte om "afspraken te maken". Je valt niet zomaar gewoon onaangekondigd binnen in NL, je trekt de agenda voor 0,15 seconden kopje koffie gepland 11, 5 maand later. Stiefzoon flikte het om eindeloos zomaar binnen te vallen (ons 1 keer 'en flagrant delit' betrappend ) en hier in Yea in mijn blootje uit de badkamer lopend -hij stond ineens koffie te zetten in de keuken 'hey, the door was not locked' ... Dat was helaas nog niet genoeg om door te dringen . Dus hebben we een stevige discussie gevoerd over cultuurverschillen. Hij is vernederlandst in de zin dat hij als hij in de buurt is, eerst belt of het uit komt. En ik ben veraustralischt in de zin dat als hij vooraf belt, hij altijd welkom is. Nou moet hij met zijn zus nog uitvechten wie de logeerkamer krijgt als ze allebei op hetzelfde moment besluiten bij ons te willen logeren .

Het komt vanzelf, of je vindt wel een compromis (of een nieuwe baan). En ja, Tilburgers ...

 

[afterbang]

Twee jaar alweer! Fijn dat het nog steeds bevalt!

De dingen die leven in Australia zo fijn maken lijken dan soms ook de oorzaak voor irritatie. De 'no worries' cultuur werkt natuurlijk twee kanten op. En dat is niet altijd fijn. Maar goed om te zien dat de balans wel duidelijk positief is.

(zie ook mijn opmerking in A&S hun draadje over dat ik eigenlijk niet zo goed weet of ik wel hier wil werken, of liever internationaal werk)
Wat is het waar je tegen aan loopt in de werk cultuur en mentaliteit? Ben wel benieuwd/leer moment voor me!

 

[Rolls]

Twee jaar alweer! Fijn dat het nog steeds bevalt!

De dingen die leven in Australia zo fijn maken lijken dan soms ook de oorzaak voor irritatie. De 'no worries' cultuur werkt natuurlijk twee kanten op. En dat is niet altijd fijn. Maar goed om te zien dat de balans wel duidelijk positief is.

(zie ook mijn opmerking in A&S hun draadje over dat ik eigenlijk niet zo goed weet of ik wel hier wil werken, of liever internationaal werk)
Wat is het waar je tegen aan loopt in de werk cultuur en mentaliteit? Ben wel benieuwd/leer moment voor me!

Hoe ga ik dat eens onder woorden brengen.
ik zal wat zaken opsommen die mij opvallen en of enorm frustreren.

- nul verantwoordelijkheids gevoel.
- weinig tot geen interesse tonen als je ze probeerd wat eruit te leggen. Maar wel altijd discussie.
- als je ze wat vraagt om te doen moet je al bijna smeken, en in gesprek gaan of je ze echt niet te hard laat werken. Te triest voor woorden maar helaas waar.
- altijd eindeloze discussies waarom dit en waarom dat.
- nul gevoel van dit is mijn route en dat wil ik op orde hebben.
- ze besluiten gewoon niet op te dagen voor werk, en komen weg met de gekste excuses.
- ergens bezig zijn met onderhoud en nog geen schroeven draaier bij. Ja ligt in de auto.

1 voorbeeldje,
We moesten draag kabels vervangen van toch wel een aantal liften. Dus ik had een papiertje uitgewerkt met alle gegevens die ik nodig had en invul vakjes voor de mannen. Veel makkelijker kan het volgens mij niet?
Heel simpel elke draag kabel heeft een data blad. Letterlijk kopiëren. Anders even wat extra werk, naar de kabel zelf kijken en wat meten en tellen. Ook gevraagd aan de mannen, en op het blaadje gezet, neem zo veel mogelijk situatie fotos van de draagkabels en ophanging..
Dit was en is in mijn ogen echt tot in de puntjes uitgelegd en uitgewerkt voor ze, ik had zelfs mini miss Rolls ervoor op pad kunnen sturen.

Ik kreeg welgeteld 2 fotos terug, en de blaadjes, bijna niets ingevuld. Ik heb 2 keer mensen op pad moeten sturen om dit gedaan te krijgen plus ik ben zelf nog op pad geweest.

Ik kan nog wel een tijdje door typen met voorbeelden van situaties die mij enorm hebben verbaast en gefrustreerd. Dat je denkt dit kan echt niet net gebeurd zijn, jawel het is echt gebeurd.
De monteurs komen weg met moord, en helaas hebben ze dat ook door. Management doet er helaas ook te weinig aan als je zaken aangeeft. Helaas is het een negatieve cirkel want de harde werkers zien ook wat er gebeurd en zijn niet gek.

Nou weet ik natuurlijk niet of ik bij het verkeerde bedrijf zit, (ik ben voorzichtig aan het rondkijken ) in de verkeerde branche waar het er helaas zo aan toe gaat.
Maar dit is de werk ervaring die ik hier down under tot nu toe ervaar.

 

[afterbang]

Vorige week zag ik een filmpje op YT van een familie uit NSW die rond Australië trok met hun Ford Ranger. De Ford gaf de geest in Perth en ze vlogen terug naar NSW om later de auto op te halen.

Na wat tijd krijgen ze een belletje dat ze de auto op komen halen.

Hij vliegt naar Perth. Hotel, taxi’s enz. Een vriend vliegt ook in zodat ze samen terug kunnen rijden naar Sydney.

Pikt auto op. Rijdt weg en ontdekt dat probleem niet opgelost is. De transfer case zou vervangen zijn maar dat is helemaal niet gebeurd. Scheur zit er nog in. Lekt olie enz.

Rijdt terug naar de garage. Garage zegt: Ah, sorry foutje. Maar we hebben het nu druk. Volgende week kunnen we er wel naar kijken. (Transfer case vervangen is 3-4 uur werk )

Man blijft rustig en vliegt onverrichter zake terug

En veel van de comments op YT prijzen hem voor het feit dat tie rustig bleef

(Comments uit de US zijn wel van: WTF, waarom laat je dit gaan!)

En dit is volgens mij ook een beetje wat je beschrijft. Er lijkt regelmatig geen ownership te zijn, en dat wordt ook niet afgestraft.

In jouw voorbeeld is het niet het probleem dat het te moeilijk is, men denkt gewoon: Whatever man. En als je daar dan niet op afgerekend wordt…. Tsja geef ze dan eens ongelijk. Betaald worden voor half werk is hun ogen beter dan hetzelfde betaald worden voor heel werk.

In jouw geval is het wellicht een combinatie van het bedrijf zelf. En wat van de AU cultuur.

Het is vast niet altijd en overal zo. Maar de uitwassen lijken wat groter te zijn en wat vaker voor te komen dan in NL. Maar wellicht dat anderen daar meer over kunnen zeggen. Ik heb het allemaal alleen van horen zeggen.

 

[Rolls]

Vorige week zag ik een filmpje op YT van een familie uit NSW die rond Australië trok met hun Ford Ranger. De Ford gaf de geest in Perth en ze vlogen terug naar NSW om later de auto op te halen.

Na wat tijd krijgen ze een belletje dat ze de auto op komen halen.

Hij vliegt naar Perth. Hotel, taxi’s enz. Een vriend vliegt ook in zodat ze samen terug kunnen rijden naar Sydney.

Pikt auto op. Rijdt weg en ontdekt dat probleem niet opgelost is. De transfer case zou vervangen zijn maar dat is helemaal niet gebeurd. Scheur zit er nog in. Lekt olie enz.

Rijdt terug naar de garage. Garage zegt: Ah, sorry foutje. Maar we hebben het nu druk. Volgende week kunnen we er wel naar kijken. (Transfer case vervangen is 3-4 uur werk )

Man blijft rustig en vliegt onverrichter zake terug

En veel van de comments op YT prijzen hem voor het feit dat tie rustig bleef

(Comments uit de US zijn wel van: WTF, waarom laat je dit gaan!)

En dit is volgens mij ook een beetje wat je beschrijft. Er lijkt regelmatig geen ownership te zijn, en dat wordt ook niet afgestraft.

In jouw voorbeeld is het niet het probleem dat het te moeilijk is, men denkt gewoon: Whatever man. En als je daar dan niet op afgerekend wordt…. Tsja geef ze dan eens ongelijk. Betaald worden voor half werk is hun ogen beter dan hetzelfde betaald worden voor heel werk.

In jouw geval is het wellicht een combinatie van het bedrijf zelf. En wat van de AU cultuur.

Het is vast niet altijd en overal zo. Maar de uitwassen lijken wat groter te zijn en wat vaker voor te komen dan in NL. Maar wellicht dat anderen daar meer over kunnen zeggen. Ik heb het allemaal alleen van horen zeggen.

Wat je zegt, gelijk hebben ze inderdaad, als je betaald kan worden voor 1 schroefje indraaien ipv 4.... Waarom zou je dan al die moeite doen.
Voor mij is het alleen, ik zit tussen de twee lagen in wat het erg lastig maakt om je werk te doen.
Er is inderdaad nul ownership gevoel, niet regelmatig geen, maar gewoon nul.

Maar ach het is wat het is. Ik weet zelf stiekem wel dat ik bij de verkeerde firma zit, vandaar dat ik ook voorzichtig rond kijk. Ik ben ervan overtuigd dat het niet overal zo erg is.

 

[Zwerver]

Succes met het vinden van een bedrijf waar medewerkers wel accountable zijn dan.

Ik werk voor een US bedrijf vestigingen in Sydney en Melbourne (en over de rest van de wereld), FinTech sector, senior management positie.

En ik geef ongeveer elke drie weken wel een cursus over accountability omdat er weer een situatie is die fout gegaan is omdat ergens iemand weer geen verantwoordelijkheid heeft genomen.

Vandaag ook weer: Ja die kaarten die we uitgestuurd hebben vanochtend naar de klant werken niet. Hmm, hoe kan dat nou? Jij hebt toch een redemption test gedaan om zeker te zijn dat die kaarten goed zijn? Uhhh, ja, uhhh, nee, uhhh… geen tijd voor, het was vrijdag… uhhh.

En zo gaat er elke keer weer iets mis en duiken mensen weer. Als het niet bij ons is, dan wel bij de printer, het logistieke bedrijf of bij de klant zelf.

 

[Rolls]

Succes met het vinden van een bedrijf waar medewerkers wel accountable zijn dan.

Ik werk voor een US bedrijf vestigingen in Sydney en Melbourne (en over de rest van de wereld), FinTech sector, senior management positie.

En ik geef ongeveer elke drie weken wel een cursus over accountability omdat er weer een situatie is die fout gegaan is omdat ergens iemand weer geen verantwoordelijkheid heeft genomen.

Vandaag ook weer: Ja die kaarten die we uitgestuurd hebben vanochtend naar de klant werken niet. Hmm, hoe kan dat nou? Jij hebt toch een redemption test gedaan om zeker te zijn dat die kaarten goed zijn? Uhhh, ja, uhhh, nee, uhhh… geen tijd voor, het was vrijdag… uhhh.

En zo gaat er elke keer weer iets mis en duiken mensen weer. Als het niet bij ons is, dan wel bij de printer, het logistieke bedrijf of bij de klant zelf.

Succes met het vinden van een bedrijf waar medewerkers wel accountable zijn. Zei hij sarcastisch?

Word dat zoeken naar een speld in de hooiberg?

Ik had dit eerlijk gezegd niet verwacht.

 

[Rolls]

Welnee, niks aan de hand. Je bent nog niet Australisch genoeg . Komt vanzelf, kan ik mededelen na 8 jaar banen en werken hier.

Ik lig al 8 jaar in de clinch met mijn AU stiefzoon (33) omdat die niks begrijpt van de NL gewoonte om "afspraken te maken". Je valt niet zomaar gewoon onaangekondigd binnen in NL, je trekt de agenda voor 0,15 seconden kopje koffie gepland 11, 5 maand later. Stiefzoon flikte het om eindeloos zomaar binnen te vallen (ons 1 keer 'en flagrant delit' betrappend ) en hier in Yea in mijn blootje uit de badkamer lopend -hij stond ineens koffie te zetten in de keuken 'hey, the door was not locked' ... Dat was helaas nog niet genoeg om door te dringen . Dus hebben we een stevige discussie gevoerd over cultuurverschillen. Hij is vernederlandst in de zin dat hij als hij in de buurt is, eerst belt of het uit komt. En ik ben veraustralischt in de zin dat als hij vooraf belt, hij altijd welkom is. Nou moet hij met zijn zus nog uitvechten wie de logeerkamer krijgt als ze allebei op hetzelfde moment besluiten bij ons te willen logeren .

Het komt vanzelf, of je vindt wel een compromis (of een nieuwe baan). En ja, Tilburgers ...

Hahah waarschijnlijk heb je wel gelijk. Ik ben nog niet Australisch genoeg maar te veel Tilburger. Nie zeiken gewoon doen wat er gevraagd wordt. Klagen die je maar achteraf.

Die verhalen heb ik meer gehoord familie die gewoon ineens op je wc zit omdat de deur niet op slot was ,
Ja we hadden zin in koffie, ik moest ff naar de wc.

Nou waren wij in Nederland ook wel zo met de buren. Die huppelde ook gewoon bij ons binnen via de tuin. Voor koffie of als ze weer eens wat te veel op de bbq hadden gelegd.
Mij hoorde je nie klagen hoor als er eten binnen komt.