Nynke, Reinoud & kids, 6 juni naar Sydney!!!

Wij hebben natuurlijk al 3 jaar in Sydney gewerkt en zodoende was het voor mijn man peanuts om een baan te regelen. Sterker nog, we kregen meerdere aanbiedingen. Zijn beroep staat op de SOL lijst. Wij bezitten nu een 457 Bussiness Sponsorship visum. Met dit visum mogen wij 4 jaar blijven, maar je mag na 2 jaar je temporary stay veranderen naar permanent. Wel via je werkgever dan. Dit gaan wij waarschijnlijk al het eerste jaar aanvragen. Dit is al eerder goedgekeurd bij collega's van mijn man. Hij is overigens senior SAP HR consultant. Mensen met zijn specialisme en ervaring (10jaar) zijn veel gevraagd, dus dit maakt het allemaal wat makkelijk voor ons. Wij konden niet via Skilled gaan, omdat we door mijn mans' leeftijd (36) op 115 punten zaten. Ik kom met mijn HAVO diploma + filiaal manager en intercedent ervaring al helemaal niet aan de punten, dus sponsorship is onze enige weg.....
Dat van je dochtertjes en jullie mama's is een pijnlijk gegeven. Al helemaal omdat de moeder van je man niet meer kan reizen. Wij voelen de emotionele pijn en het schuldgevoel heel regelmatig...maar ik blijf 150% achter onze keuze staan. Het voelt goed, zo maar dat is iets persoonlijks. Niemadn kan die beslissing voor jullie nemen. Ik weet wel, dat wij onze kindjes niet in NL willen laten opgroeien en dat weegt tegen elk nadeel op!

Succes ermee!
 
Wow! Met enige jalouzie heb ik toch wel jullie verhaal zitten lezen...
Ben positief dat wij er ook wel komen, maar maak me enigzins druk over het vinden van werk once we're there... Hoe is dat bij jullie de eerste keer gegaan? Wij gaan ook naar Sydney en gaan het in de IT proberen... maar eerst nog het papiertje in het paspoort zien... dan pas geloven zeg maar.

Succes met het overbruggen van de tijd en vooral veel plezier in Australie.

Groet,
Kathleen
 
De eerste keer zijn we ook op een 457 bussiness sponsorship gegaan. Mijn man heeft zichzelf schriftelijk voorgesteld bij een paar bedrijven en binnen een paar weken volgde een aanbieding. Ik ben toen meegegaan als zijn defacto.
Over werk. Het probleem waar ik tegenaan liep is dat er bijna niet gereageerd werd op sollicitatiebrieven of online applications. Daar heb ik me wel eens groen en geel aan geergerd. Ook als je geen verleden hebt in Australie, kan je wel eens tegen een muur oplopen. Als je eenmaal (positieve) referenties hebt in Australie, krijg je snel een baan. Ik ben begonnen met vrijwilligers werk bij Oxfam en daarna betaald werk in een kledingzaak en ben daarna via via terecht gekomen als recepioniste op een accountantsbureau. (en dat vond ik daar na een half jaar al heel wat!) Referenties, daar zijn ze gek op! Maargoed, dit is natuurlijk mijn persoonlijke ervaring! Kijk, bij mijn man was het natuurlijk geen probleem, gezien zijn baan voor aankomst al geregeld was.
 
En wat dan als je van al je werkgevers uit Nederland een referentiebrief in het engels hebt op officieel briefpapier? Helpt dat niets dan?

Gelukkig heeft mijn vriend 5 maanden stage gelopen bij een bedrijf in Sydney. Misschien dat dat dan een voordeeltje is voor hem. Ik weet nu al wel dat ik moeilijk werk zal kunnen vinden, omdat ik in een vrij weinig voorkomend vakgebied werk.

Wat lijkt me dat trouwens een heerlijk gevoel zeg... Bij aankomst al weten dat, in ieder geval een van de 2, een baan heeft! Wij gaan de eerste paar maanden rondtrekken, dus het solliciteren zal bij ons wel even duren.

Groeten vanuit Almelo ;)
 
In Almelo is altijd wat te doen....nee, geintje hoor!
Ik was vandaag nog in Almelo...station Almelo welteverstaan. Op de terugweg van Schiphol waar we Reinoud op het vliegtuig hebben gezet. Snik snik. Spannend, maar toch ook leuk!

Alle kleine beetjes helpen en natuurlijk helpt een goede referentiebrief uit Nederland. Ga er wel vanuit dat ze naar NL zullen bellen om de referentie te checken. Dit doen ze namelijk vaker dan in NL.  Ik zou me er ook niet al te veel zorgen om maken hoor! Je kunt altijd wel werk vinden, misschien niet direct de baan die het best bij je past, maar dat is dus vaak een kwestie van doorgroeien en via via werk. (Please, correct me if I'm wrong people!). Het is in ieder geval niet iets om je grote zorgen over te maken. Je blijft een Nederlander en hebt dus al een werkreputatie!
 
Afscheid nemen is nooit leuk, al helemaal niet als je hubbie naar de andere kant v/d wereld vertrekt! Gelukkig is het niet voor al te lang! Je kan nog lekker winkelen (in Almelo :)) waar je van alles in kan slaan wat we hier niet hebben!

Heel veel sterkte maar toch zeker ook plezier met je ouders de laatste weken nog in NL! Ben benieuwd hoe het Reinoud vergaat!!

Groetjes Lin
 
Thanks voor je reactie. Heeft jouw lief de eerste keer vanuit Nederland gesolliciteerd? Tot nu toe zitten we tussen het kastje en de muur: vacatures worden stevig begeleid met de tekst: werkvisum vereist... tja, en die hebbuh we nog nie...
Met de deur in huis: als hij een IT baan tegenkomt voor een creatieve Hollander: let us know!! Had van Australiers begrepen dat het vooral gaat om Wie je kent en niet zo zeer om Wat je kent... Ook jullie ervaring?

Good luck zonder lief en met je ouders  :wink:

Kathleen
 
Wat in de IT sector is je/jullie specialisatie? Je kunt zoveel kanten op natuurlijk.

Reinoud heeft de baan bij zijn eerste Australische werkgever ook redelijk snel kunnen regelen, omdat het voor hetzelfde bedrijf was als waar hij in Nl al jaren voor had gewerkt. Dit betekende echter nog steeds dat hij bij zijn oude werkgever ontslag moest nemen en in Sydney opnieuw moest solliciteren (per brief) en ook gewoon weer proeftijd had en zichzelf moest bewijzen! Maar omdat ze onder dezelfde naam fungeerden had hij natuurlijk wel een streepje voor. Tja, dan komen we toch weer terug bij de 'good old referenties'!
Via, via werkregelen lukt natuurlijk alleen als je ook kunt wat je beweerd te kunnen anders val je snel door de mand!

Over die advertenties, een (open) sollicitatiebrief schrijven kan natuurlijk nooit kwaad. Veel bedrijven werken met Bussiness Sponsorship en dit wordt zeker niet altijd in hun advertenties vermeld. Vaak hebben ze liever iemand die al in Australia woont, waarbij ze al dat papierwerk, de verantwoordelijkheid, plus (vaak) de kosten van het verhuizen etc niet hebben, maar als jij bezit wat zij zoeken en ze vinden zo iemand niet direct in Australie vinden een heleboel bedrijven het wel de moeite waard. Het wordt moeilijk als je solliciteerd op een functie waar 10 Australian residents/citizens op reageren die allemaal voldoen aan de eisen. Dan kun je het beter via een andere weg proberen ipv Bussiness Sponsorship.

Trouwens, mijn mannetje is heden in Sydney geland en heeft zich alweer vergrepen aan een koude Schooner.
Ben jaloers!!!!
 
Yep, kan ik me helemaal voorstellen. Was laatst op Yorin-travel een special waarom Sydney de leukste stad was om in te wonen... en dan die beeeeelden... had bijna heimwee, wil er echt naar toe.
Trouwens, even voor jullie: in dat programma vertelden ze dat er een soort subsidie is voor mensen die op een business sponsor binnenkomen. Je schijnt dan maar de helft van jouw huur te hoeven betalen... misschien te mooi om waar te zijn, maar het natrekken waard.

Mijn lief zit in de IT in het algemeen (soms een beetje helaas, aan de andere kant heel breed inzetbaar, zeg maar) Heeft zo'n 20 jaar ervaring en alles gedaan vanaf systeembeheer/programmeur. Hij werkt nu als teamleider voor een scriptstraat (hoop dat dat je wat zegt) en is bezig bij zijn huidige bedrijf door te groeien naar projectleider (lang leve Prins II). Maar zoals zo vele emigranten wil hij alles aanpakken. Ik ben een aantal jaren secretaresse hoofd P&O geweest en ben van oudsher een verpleegkundige (jipppieeeee... nee dus, geen recente werkervaring meer...) Het laatste jaar ben ik stagecoordinator/opleidingsfunctionaris geweest in een streek ziekenhuis. Werk nu niet meer om redenen die in PM-etje thuis horen  :wink:

Dussss, zag dat jouw vent iets met HR deed, ga er dan vanuit dat hij in de Human Resourche zit (?). Heeft ie nog een goede secretaresse nodig in de toekomst  :up:

Anyway, that's our story. En helemaal gelijk, geen dingen beloven die je niet waar kunt maken. Dat veroorzaakt alleen maar ellende.

Succes met het teeth grinden, een lekker biertje in Sydney staat ook hoog om mijn lijstje  :-D. Nog effe!

Kathleen
 
Hallo Nynke,

Bedankt voor je mailtje op mijn voorstelmail.
Ik heb inmiddels jullie verhaal gelezen en zag dat er ook " never a dull moment" is geweest!
Hoe gaat het met Reinoud? Werk ok? Huis kunnen vinden?
Gaaf dat je binnenkort gaat vertrekken, maar inderdaad ook verdrietig omdat je weet dat je niet even op de koffie kunt gaan ofzo.
Ik ben blij dat mijn moeder en Niels zijn vader toen achter onze keuze hebben gestaan. Mijn moeder zei wel: als het goed voelt voor jullie moet je het gewoon doen.
Mijn schoonmoeder reageerde toen niet zo aardig; Niels heeft zelf van zijn 1e tot 6e in Suriname gewoond en zijn moeder zei dan tegen ons: nu weet ik wat ik je oma heb aangedaan door uit NL weg te gaan. Eigenlijk vonden wij dit wel een beetje egoistisch, ze dacht alleen aan haar eigen pleziertjes en kon zich niet voorstellen dat wij eens iets anders wilden.
In die 3 jaar is mijn moeder een paar keer bij ons op vakantie geweest en ik denk dat onze kinderen haar in totaal evenlang hebben gezien als nu in 1,5 jaar terug in NL. De band tussen haar en de kids is erg goed, of het nu hier is of ergens anders in de wereld. (Helaas is dat niet het geval met mijn schoonmoeder en -vader en hun partners, maar dat is een ander verhaal....wel jammer, zeker omdat we toch andere verwachtingen hadden over familiecontacten, maar ja, je kunt het niet afdwingen)

Ik wens je in ieder geval nog heel veel plezier deze laatste weken en hoop dat je ons hier op de hoogte houdt van jullie wel en wee.

groetjes, Ira
 
Hoi Ira,

Inderdaad, 'never a dull moment' de laatste tijd. Het is voor mij en de kids iets rustiger momenteel, omdat ik nog steeds bij mijn ouders bivakeer, maar mijn hoofd staat nog steeds op storm, met alle gebeurtenissen! Er moeten tussendoor nog veel geregeld worden met Nederlandse instanties (waarbij alles fout gaat wat fout kan gaan, vooral bij opzeggingen) en vanuit hier ben ik samen met Reinoud opzoek gegaan naar huizen/apartementen om in ieder geval de eerste 6 maanden door te komen. Dit kan allemaal online he?! We hebben nu een apartement in Randwick, ongeveer 5 minuten van zee. We hebben een groot balkon en een zwembadje beneden in een shared garden. Voorlopig is het groot genoeg om ons te redden. Vanuit deze locatie kunnen we rustig opzoek naar een leuke wijk voor ons en de kinderen. Kunnen we kijken waar goede scholen liggen en wat de buurten te bieden hebben. Reinouds' werk bevalt uitstekend en hij heeft al heel wat gezellige 'after work drinks' gehad! We hebben ook nog behoorlijk wat kennissen/vrienden in Sydney dus daar vermaakt hij zich ook goed mee. Heeft alweer zijn weekelijkse tennissen opgepakt!  Hij weet wat, waar en hoe en dit is absoluut een voordeel van terugkomen.
Hij vindt het wel heel moeilijk de kindjes (en mij) zolang niet te zien...maar nu is het nog maar 1,5 week voordat hij weer in NL is. Hij komt ons ophalen en zo kunnen we Nora's verjaardag nog in NL vieren met zijn allen (4 juni). Ik kan ook niet wachten om als gezin in Sydney te wonen en daar het leven weer op te pakken. Ben benieuwd of we het leven daar 'voortzetten' of dat het weer als nieuw lijkt. Ik denk en hoop het eerste. Een nadeel is dat we na aankomst nog eens 3 weken moeten wachten op de meubels (wat duurt dat lang!) en dus zullen moeten kamperen in eigen huis. Ach, ik noem het maar luxe kamperen met een dak boven ons hoofd en een complete keuken en badkamer op de camping. En dit zou ik normaal gesproken ook wel 3 weken volhouden!

Weer een beetje op de hoogte!

Groeten Nynke
 
Yes, morgen is het dan eindelijk zover en vliegen we naar Sydney!!!!! Na een emotioneel afscheidsweekend zijn we er helemaal aantoe. Reinoud is zaterdag teruggekomen om ons op te halen. Hij heeft amper tijd om een jetlag te hebben. Voor ie het weet, zijn we weer terug! Gisteren nog even de verjaardag van mijn moeder en ons dochtertje gevierd (inderdaad allebei 4 juni jarig) en vandaag was het inpakken geblazen. Valt toch nog tegen...1 grote koffer, 1 rugzak en 3 dozen vol. Zitten op de 60 kilo en mogen 70 mee.
Alleen het afscheid van onze families morgen, dat wordt heavy stuff. Heb ik ook niet echt veel zin in, maar het hoort erbij.....
Goed, het weer in Sydney schijnt niet al te best te zijn, maar dat zal onze pret niet drukken....

Sydney, here we come!

Houd jullie op de hoogte!

Groetjes
 
heel veel sterkte bij de afscheidsperikelen :-(

Jeetje Reinoud krijgt inderdaad geen tijd om jetlag te krijgen .. een hele goede reis morgen.
 
Alvast een hele fijne reis toegewenst  :plane:

Sterkte met afscheid  :bye: nemen morgen.

Tot horens vanuit Sydney  :happysun:

Groetjes,
Susan
 
Beste voor jullie,

Hou ons "achterblijvers" op de hoogte van de nieuwtjes.

Gr,

Jack
 
Fijne reis!! Veel succes met het afscheid nemen van de familie... Is nooit leuk inderdaad, maar zoals je zegt, het hoort erbij.

Veel plezier ook met jullie nieuwe avontuur!
 
Sterkte met het afscheid nemen  :cry:
Een goede reis  :up:
En een goede start in Sydney !

groetjes, Ira
 
Goeie reis en alvast welkom in Australië.

Heel veel sterkte met het afscheid nemen.


Groetjes,
Erna
 
Hi Nynke,

Te laat om jullie nog een goede reis te wensen, maar bij deze alvast een geweldige tijd toegewenst en ik hoop dat jullie ons wel op de hoogte houden!

Groetjes,
Lela :up:
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top