The K.C's in Pine Rivers (QLD)
- Thread starter KC
- Start date
KC
Member
Sander said:
De afspraak is vorige week dinsdag al gemaakt maar toen wisten we nog niet zeker of we wel de stap zouden gaan wagen en die is dus nu wel wat definitiever :wink: Maar ik had geloof ik deze week ook al kunnen gaan maar ik had wat belangrijke afspraken op werk dus dat ging niet.... Ik had ook gedacht dat er een soort van wachtlijst zou zijn maar gelukkig dus niet :lol:
KC
Simone
XPdite Hero
Wow, dat is al snel!KC said:
Heel veel succes! Maar het lijkt me dat het geen probleem wordt, en je krijgt vast een permanent visum!
Volgens mij was ik onze aanvraag nog aan het afmaken de avond ervoor, in het hotel.... :roll: :lol: Ach ja, ik ben altijd goed geweest in op het laatste moment dingen doen, en er toch goed uitkomen. Ik zal even gaan afkloppen.. :?
groetjes
Simone
KC
Member
Zo, hotel is geboekt. We gaan met z'n drietjes naar een hotel in Potsdam, vlakbij het station.
En we hebben de offerte van Allied Varekamp binnengekregen. :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: Ik verwachtte een heavy shock, maar het is een driedubbele heavy shock geworden! Zeg maar € 6100 voor een 20 ft container..... Tijd voor een second opinion! :wink:
KC
En we hebben de offerte van Allied Varekamp binnengekregen. :shock: :shock: :shock: :shock: :shock: Ik verwachtte een heavy shock, maar het is een driedubbele heavy shock geworden! Zeg maar € 6100 voor een 20 ft container..... Tijd voor een second opinion! :wink:
KC
:? inderdaad dat valt niet mee! Wij hebben ook een 20 ft container en laten alles inpakken, zijn iets van €4.300,- kwijt! Nou nemen we maar iets van 18 kub mee, ik weet niet of dat verschil maakt? Wij hebben trouwens wel 5 verhuisbedrijven laten komen voor offertes, je hebt er best verschillen in hoor! Succes... :wink:
KC
Member
Zo, gisterenavond alle papieren nog eens doorgelopen en gechecked. Het viel me op dat we eigenlijk niet zoveel bijlagen hadden maar we houden ons keurig aan wat er op de site van de ambassade staat. Dus ik heb het gevoel dat onze aanvraag wel een hamerstuk zal worden. Een gevaarlijke gedachte dus begint de twijfel of we echt alles in orde hebben.
Het enige nadeel is denk ik dat we nog niet 5 jaar getrouwd zijn dus hebben we gisterenavond nog maar wat papieren opgedoken als bewijs dat we al langer samenwonen. Voor het geval dat......
Morgenochtend gaan we inclusief onze 2,5 jarige dochter (zij is ook een bewijsstuk dat onze relatie 'echt' is :lol: ) met de auto richting Berlijn. Donderdagmorgen om 11.00 uur is de afspraak dus ik hoop dat er donderdagmiddag een visum in mijn paspoort zit :lol:
Vrijdag rijden we vervolgens weer richting huis......
Als alles lukt moeten we alleen nog zorgen voor een Australisch paspoort voor onze kleine meid. Daarvoor hebben we een Descent verklaring nodig, ook aan te vragen via Berlijn/ We hoopten dit gelijk te regelen bij ons bezoek aan de ambassade maar helaas, dit kan alleen maar schriftelijk.... We nemen wel alle papieren daarvoor mee en hopen stiekum dat het misschien toch kan en indien het niet lukt, laten we de papierwinkel gewoon achter......
KC
Het enige nadeel is denk ik dat we nog niet 5 jaar getrouwd zijn dus hebben we gisterenavond nog maar wat papieren opgedoken als bewijs dat we al langer samenwonen. Voor het geval dat......
Morgenochtend gaan we inclusief onze 2,5 jarige dochter (zij is ook een bewijsstuk dat onze relatie 'echt' is :lol: ) met de auto richting Berlijn. Donderdagmorgen om 11.00 uur is de afspraak dus ik hoop dat er donderdagmiddag een visum in mijn paspoort zit :lol:
Vrijdag rijden we vervolgens weer richting huis......
Als alles lukt moeten we alleen nog zorgen voor een Australisch paspoort voor onze kleine meid. Daarvoor hebben we een Descent verklaring nodig, ook aan te vragen via Berlijn/ We hoopten dit gelijk te regelen bij ons bezoek aan de ambassade maar helaas, dit kan alleen maar schriftelijk.... We nemen wel alle papieren daarvoor mee en hopen stiekum dat het misschien toch kan en indien het niet lukt, laten we de papierwinkel gewoon achter......
KC
KC
Member
We gaan bij de volgende verhuisbedrijven offertes aanvragen:
- Crown Relocations
- Kuipers verhuizingen
- UTS Voerenkamp
en een andere, waar de naam nu even van ontschoten is, stuurt een offerte op, gebasseerd op een 20ft container, inhoud 30 m3 en zelf inpakken.....
En misschien nemen we jouw linkje ook nog in overweging, Simone. Thanks!
KC
- Crown Relocations
- Kuipers verhuizingen
- UTS Voerenkamp
en een andere, waar de naam nu even van ontschoten is, stuurt een offerte op, gebasseerd op een 20ft container, inhoud 30 m3 en zelf inpakken.....
En misschien nemen we jouw linkje ook nog in overweging, Simone. Thanks!
KC
Simone
XPdite Hero
KC said:
He he, gefeliciteerd!!!!!!!!!!!!!
En uiteraard meteen permanent, geweldig!
Ben benieuwd naar het hele verhaal ook al hebben we hem al
(dan kan ik tenminste de juiste info geven als mensen het vragen, want misschien is er wat veranderd sinds februari) En ik ben gewoon nieuwsgierig!
KC
Member
Jullie hebben er even op moeten wachten, maar hier is dan ons Berlijn avontuur.......
Woensdag 17 november 2004: In de vroege ochtend worden pas de koffers gepakt. De meeste spullen zijn natuurlijk voor Emma. Als alles in de auto ligt lijkt het wel of we weken zullen wegblijven… Rond 09.30 uur vertrekken we richting Potsdam. Omdat ik geen zin heb om in de spits door Berlijn te rijden heb ik een hotel gereserveerd in Potsdam. Het is een Mecure hotel (www.accor.com) die een leuke internetaanbieding had (€ 66 per kamer per nacht, excl ontbijt. Ontbijt kost € 14 p.p. (ik heb me laten vertellen dat dat gunstig is want je kunt lekker en goedkoop ontbijten bij cafeetjes in de buurt. Wij kiezen er toch voor om in het hotel te ontbijten), Emma mag gratis logeren en mee-eten). En het station ligt op 10 minuten lopen van het hotel, dus dat is ook gunstig.
Na een vermoeiende reis door de vele regen, wind en een 10 km lange file, komen we rond 17.30 uur bij het hotel aan. Geen problemen met parkeren, ook nog een pluspunt! We lopen die avond nog naar het station c.q. winkelcentrum en kopen voor morgen alvast voor 2 personen een openbaarvervoersdagkaart (geldig in trein, metro en bus!) a € 7,- p stuk en laten ons informeren wanneer de trein richting Berlijn vertrekt. Rond 20.00 uur liggen we allemaal doodvermoeid op bed…….
Om 06.30 uur laten we ons wekken. We willen niet het risico nemen om ons te verslapen! En met een 2-jarige erbij kun je wel wat extra tijd gebruiken. De trein vertrekt precies op tijd (09.20 uur) naar station Berlin Zoo (dat is de tweede stop) en de rit duurt zo’n 18 minuten. Dan moeten we overstappen op de metro, lijn U2. Dit ritje duurt zo’n 20 minuten. Bij station Markische Museum stappen we uit en als we weer in daglicht komen wappert de Australische vlag ons al tegemoet. We zijn wat aan de vroege kant maar gaan toch de Ambassade al binnen. Daar wacht ons een veiligheidscontrole a la Schiphol. Alle tassen moeten open en moeten door een poortje…. Dan melden bij de receptie.
Ik zeg dat ik een afspraak heb voor een Spouse visum. De receptioniste bladert door de agenda en zegt: One moment please. Ze begint te bellen…. Omdat ze achter glas zit is het gesprek wat ze voert wat moeilijk te volgen maar we krijgen de indruk dat ze helemaal geen afspraak in de agenda heeft staan…. We vangen woorden op als “spouse-visum” “Niederlande” “nein” “nein” en nog eens “nein”. Dan zegt ze (in het Engels natuurlijk) dat ze iemand gevonden heeft die ons kan helpen en nadat we zijn ingeschreven mogen we de trap op lopen, naar de visum afdeling. Als we daar binnenkomen, brandt nergens licht en is er geen ene activiteit te bespeuren. Het ziet er echt uit alsof ze ons niet verwachtten……
Daar gaat een deur open en een alleraardigst meisje vraag ons binnen te komen. Emma is natuurlijk de ijsbreker en het gesprek draait al snel om haar…. Dan overhandig ik het papierwerk. Ze bladert er wat doorheen en vraagt ondertussen waar we elkaar hebben ontmoet en hoe lang we al samen wonen. Ze neemt het sponsorformulier en loopt dat door en vraagt aan mijn vrouw hoe het met de financiën zit. Goed dus, dankzij de overwaarde van ons huis.
Ze pakt het stapeltje papieren en vraagt of wij nog vragen hebben. Die hebben we, en wel over de Australian by Descent verklaring voor Emma. Daar weet ze niet genoeg vanaf omdat die aanvragen door iemand anders worden behandeld. Ik zeg dat we een aanvraagformulier bij ons hebben en of we die dan achter kunnen laten…… Dat moet ze dus even informeren. Of we dan weer in de wachtkamer willen plaatsnemen en zodra ze de informatie heeft, zal ze zich weer melden.
Na 5 minuutjes wachten heeft ze de antwoorden. Het formulier voor Emma is ok en zal in behandeling worden genomen. Binnen 2 a 3 weken zal de Descentverklaring naar ons worden toegestuurd. En wat betreft mijn visum: of ik een mobiel telefoonnummer wil achterlaten voor het geval ze nog vragen heeft en ze verzoekt ons om ons om 15.00 uur weer te melden…..
In totaal zullen we zo’n 20 minuten binnen zijn geweest…….
Toen zijn we in de bittere kou het voormalige Oost Berlijn wezen verkennen en waren op het afgesproken tijdstip weer bij de ambassade. Na de veiligheidscheck even een minuutje moeten wachten op onze Case Officer Anke die mij toen een enveloppe overhandigde met: 2 rekeningen, mijn rontgenfoto, informatie over waar we allemaal aan moeten denken als we daadwerkelijk naar Oz vertrekken en natuurlijk mijn paspoort met visum. Ze gaf daar nog wat uitleg over (dat het een Prvisum was en wanneer uiterlijk het visum gevalideerd moet zijn) en wenste ons vervolgens heel veel succes toe in Australië.
En dat was het dus…….. Zoals verwacht, een hamerstuk…..
Toen zijn we snel met de Metro weer naar station Berlin Zoo gegaan om rond de Kurfustendam te vieren dat ik het visum had ontvangen……
Vrijdagmorgen werden we wakker in een witte wereld in reden in sneeuwbuien terug naar Nederland……
KC
Woensdag 17 november 2004: In de vroege ochtend worden pas de koffers gepakt. De meeste spullen zijn natuurlijk voor Emma. Als alles in de auto ligt lijkt het wel of we weken zullen wegblijven… Rond 09.30 uur vertrekken we richting Potsdam. Omdat ik geen zin heb om in de spits door Berlijn te rijden heb ik een hotel gereserveerd in Potsdam. Het is een Mecure hotel (www.accor.com) die een leuke internetaanbieding had (€ 66 per kamer per nacht, excl ontbijt. Ontbijt kost € 14 p.p. (ik heb me laten vertellen dat dat gunstig is want je kunt lekker en goedkoop ontbijten bij cafeetjes in de buurt. Wij kiezen er toch voor om in het hotel te ontbijten), Emma mag gratis logeren en mee-eten). En het station ligt op 10 minuten lopen van het hotel, dus dat is ook gunstig.
Na een vermoeiende reis door de vele regen, wind en een 10 km lange file, komen we rond 17.30 uur bij het hotel aan. Geen problemen met parkeren, ook nog een pluspunt! We lopen die avond nog naar het station c.q. winkelcentrum en kopen voor morgen alvast voor 2 personen een openbaarvervoersdagkaart (geldig in trein, metro en bus!) a € 7,- p stuk en laten ons informeren wanneer de trein richting Berlijn vertrekt. Rond 20.00 uur liggen we allemaal doodvermoeid op bed…….
Om 06.30 uur laten we ons wekken. We willen niet het risico nemen om ons te verslapen! En met een 2-jarige erbij kun je wel wat extra tijd gebruiken. De trein vertrekt precies op tijd (09.20 uur) naar station Berlin Zoo (dat is de tweede stop) en de rit duurt zo’n 18 minuten. Dan moeten we overstappen op de metro, lijn U2. Dit ritje duurt zo’n 20 minuten. Bij station Markische Museum stappen we uit en als we weer in daglicht komen wappert de Australische vlag ons al tegemoet. We zijn wat aan de vroege kant maar gaan toch de Ambassade al binnen. Daar wacht ons een veiligheidscontrole a la Schiphol. Alle tassen moeten open en moeten door een poortje…. Dan melden bij de receptie.
Ik zeg dat ik een afspraak heb voor een Spouse visum. De receptioniste bladert door de agenda en zegt: One moment please. Ze begint te bellen…. Omdat ze achter glas zit is het gesprek wat ze voert wat moeilijk te volgen maar we krijgen de indruk dat ze helemaal geen afspraak in de agenda heeft staan…. We vangen woorden op als “spouse-visum” “Niederlande” “nein” “nein” en nog eens “nein”. Dan zegt ze (in het Engels natuurlijk) dat ze iemand gevonden heeft die ons kan helpen en nadat we zijn ingeschreven mogen we de trap op lopen, naar de visum afdeling. Als we daar binnenkomen, brandt nergens licht en is er geen ene activiteit te bespeuren. Het ziet er echt uit alsof ze ons niet verwachtten……
Daar gaat een deur open en een alleraardigst meisje vraag ons binnen te komen. Emma is natuurlijk de ijsbreker en het gesprek draait al snel om haar…. Dan overhandig ik het papierwerk. Ze bladert er wat doorheen en vraagt ondertussen waar we elkaar hebben ontmoet en hoe lang we al samen wonen. Ze neemt het sponsorformulier en loopt dat door en vraagt aan mijn vrouw hoe het met de financiën zit. Goed dus, dankzij de overwaarde van ons huis.
Ze pakt het stapeltje papieren en vraagt of wij nog vragen hebben. Die hebben we, en wel over de Australian by Descent verklaring voor Emma. Daar weet ze niet genoeg vanaf omdat die aanvragen door iemand anders worden behandeld. Ik zeg dat we een aanvraagformulier bij ons hebben en of we die dan achter kunnen laten…… Dat moet ze dus even informeren. Of we dan weer in de wachtkamer willen plaatsnemen en zodra ze de informatie heeft, zal ze zich weer melden.
Na 5 minuutjes wachten heeft ze de antwoorden. Het formulier voor Emma is ok en zal in behandeling worden genomen. Binnen 2 a 3 weken zal de Descentverklaring naar ons worden toegestuurd. En wat betreft mijn visum: of ik een mobiel telefoonnummer wil achterlaten voor het geval ze nog vragen heeft en ze verzoekt ons om ons om 15.00 uur weer te melden…..
In totaal zullen we zo’n 20 minuten binnen zijn geweest…….
Toen zijn we in de bittere kou het voormalige Oost Berlijn wezen verkennen en waren op het afgesproken tijdstip weer bij de ambassade. Na de veiligheidscheck even een minuutje moeten wachten op onze Case Officer Anke die mij toen een enveloppe overhandigde met: 2 rekeningen, mijn rontgenfoto, informatie over waar we allemaal aan moeten denken als we daadwerkelijk naar Oz vertrekken en natuurlijk mijn paspoort met visum. Ze gaf daar nog wat uitleg over (dat het een Prvisum was en wanneer uiterlijk het visum gevalideerd moet zijn) en wenste ons vervolgens heel veel succes toe in Australië.
En dat was het dus…….. Zoals verwacht, een hamerstuk…..
Toen zijn we snel met de Metro weer naar station Berlin Zoo gegaan om rond de Kurfustendam te vieren dat ik het visum had ontvangen……
Vrijdagmorgen werden we wakker in een witte wereld in reden in sneeuwbuien terug naar Nederland……
KC
Simone
XPdite Hero
Ahhhh, wat een sprookje!
Er is 1 ding verandert: de veiligheidschecken!
Ik weet nog wel een bewaker bij de deur, maar die deed niks. En we hadden zelfs een rugtas bij ons!
Brengt nachtmerries terug van onze reis naar Berlijn. 5 uur in de trein, en ik kreeg koorts......zweten en rillingen wisselden elkaar af.
Daarna een heel UUR door Berlijn gezwoegd(gelopen dus!! met zware backpacks) op zoek naar ons hotel... die dus toch niet zo dicht bij het station was....
Ik laat Pascal nooit meer de route plannen/kaart lezen, wanneer leer ik het toch! :twisted: :lol:
Nogmaals gefeliciteerd!
Wat zijn nu de verdere plannen......?
Er is 1 ding verandert: de veiligheidschecken!
Ik weet nog wel een bewaker bij de deur, maar die deed niks. En we hadden zelfs een rugtas bij ons!
Brengt nachtmerries terug van onze reis naar Berlijn. 5 uur in de trein, en ik kreeg koorts......zweten en rillingen wisselden elkaar af.
Daarna een heel UUR door Berlijn gezwoegd(gelopen dus!! met zware backpacks) op zoek naar ons hotel... die dus toch niet zo dicht bij het station was....
Ik laat Pascal nooit meer de route plannen/kaart lezen, wanneer leer ik het toch! :twisted: :lol:
Nogmaals gefeliciteerd!
Wat zijn nu de verdere plannen......?
Sander
XPdite Hero
Ha KC!
Mooi verhaal, bijna een sprookje met die sneeuw! :wink:
EDIT: oh, Simone was me al voor...
Ik heb wel nog wat vragen:
- Hoe heb je de application overhandigt? Gewoon als een grote stapel in de volgorde van de web-site (list 1,2 en 3) of zat er nog wat ordening in?
- Was er nog iets waar ze speciaal aandacht aan besteedde? (behalve het sponserformulier dus).
- Bekeek zij ook de medicals of niet?
Groeten,
Mooi verhaal, bijna een sprookje met die sneeuw! :wink:
EDIT: oh, Simone was me al voor...
Ik heb wel nog wat vragen:
- Hoe heb je de application overhandigt? Gewoon als een grote stapel in de volgorde van de web-site (list 1,2 en 3) of zat er nog wat ordening in?
- Was er nog iets waar ze speciaal aandacht aan besteedde? (behalve het sponserformulier dus).
- Bekeek zij ook de medicals of niet?
Groeten,
Simone
XPdite Hero
Sander said:Ha KC!
Mooi verhaal, bijna een sprookje met die sneeuw! :wink:
EDIT: oh, Simone was me al voor...
,
Maar ik was ook wel erg snel! :shock:
Checkte net mijn email.....!!
EDIT: jij was net zo snel, allbei zelfde minute gepost!
EDIT2: Oh jee, daar gaat mijn Nederlands....
Goede vragen!