To stay or not to stay

Dank allemaal voor de geruststellende woorden. Sta inmiddels al bijna een uur in de wacht, maar moet zo een vergadering in dus dat gaat hem nu helaas niet worden. In het ergste geval wachten we inderdaad op een bericht van de CO. Weet dat ik absoluut de boel niet expres heb lopen flessen, dat het een 'honest mistake' is - hopelijk kan ik haar/hem daar ook van overtuigen.

Volgende week de medicals, hoop daarna een teken van leven te krijgen van onze CO, dan kunnen we dit wellicht oplossen :)
 
De medicals zijn inmiddels voorbij: "Health clearance provided - no action required."

Om even terug te komen of nu wel of geen case officer hebben, het lijkt erop van niet? "All health examinations required for the specified visa subclass have been finalised. Processing of this person's visa application can now continue. This will not occur until a case officer investigates the case in line with published processing times for the visa that has been applied for. Do not contact the department about health examinations in the meantime."

Nu is het hopen dat we binnen 2 maanden een reactie (met GRANT :D) hebben, want we moeten uiterlijk april terug in Nederland zijn. Wordt dus hard/veel duimen!
 
Pff, ik dacht een poos geleden toch echt dat het zwaarste stuk van het hele aanvraag proces er op zat. Merk nu toch wel dat ik het mentaal steeds zwaarder begin te krijgen. Wellicht heeft het ook te maken met dat ik tijdelijk zonder opdracht zit (slechts 10 dagen kunnen werken sinds 17 Dec) en dat vakantie uiteraard soms fijn is, maar het weegt toch best zwaar op me, zo zonder inkomen. Zit voor m'n gevoel nu echt mijn tijd uit te zitten hier in Perth, wachtende op het visa dat wellicht pas over een jaar komt?

Dat samen met dat we echt in april in Nederland moeten zijn en het uitzichtloze wachten (zo voelt dat nou eenmaal momenteel o_O) zorgt voor te veel spanning dan me lief is... Dadelijk hebben we het visa nog niet, moeten we echt weg, maar wordt vervolgens de aanvraag stop gezet en dan? Dan was het allemaal voor niks? Maar ik heb ook geen zin om mijn partner al naar Nederland te sturen en hier alleen te wachten op het visa, puur omdat je niet weet hoe lang ik dan zou moeten wachten.

Snap ook wel dat we ergens blij moeten zijn dat we hier al zijn en anderen in Nederland dit 'probleem' hebben, maar toch. Het is even kak :(
 
Pff, ik dacht een poos geleden toch echt dat het zwaarste stuk van het hele aanvraag proces er op zat. Merk nu toch wel dat ik het mentaal steeds zwaarder begin te krijgen. Wellicht heeft het ook te maken met dat ik tijdelijk zonder opdracht zit (slechts 10 dagen kunnen werken sinds 17 Dec) en dat vakantie uiteraard soms fijn is, maar het weegt toch best zwaar op me, zo zonder inkomen. Zit voor m'n gevoel nu echt mijn tijd uit te zitten hier in Perth, wachtende op het visa dat wellicht pas over een jaar komt?

Dat samen met dat we echt in april in Nederland moeten zijn en het uitzichtloze wachten (zo voelt dat nou eenmaal momenteel o_O) zorgt voor te veel spanning dan me lief is... Dadelijk hebben we het visa nog niet, moeten we echt weg, maar wordt vervolgens de aanvraag stop gezet en dan? Dan was het allemaal voor niks? Maar ik heb ook geen zin om mijn partner al naar Nederland te sturen en hier alleen te wachten op het visa, puur omdat je niet weet hoe lang ik dan zou moeten wachten.

Snap ook wel dat we ergens blij moeten zijn dat we hier al zijn en anderen in Nederland dit 'probleem' hebben, maar toch. Het is even kak :(
En dat snap ik. Ik kan je alleen vertellen dat het zonder werk zitten in het begin een zekerheid is. Als je straks over komt vanuit Nederland (hopelijk voorgoed) hoop je natuurlijk een baan Under the belt te hebben, maar de realiteit is dat maar een klein deel van de immigranten dat heeft. De meesten van ons komt hier op een independent visa en dan begint het zoeken naar een baan (of eigenlijk het krijgen) pas bij aankomst.

Ik ken het gevoel dat het allemaal lang duurt. Wij zitten nu in de vierde maand nadat we onze medicals gedaan hebben en nog steeds geen antwoord. Alleen wel de luxe om beiden een baan te hebben en een temp visa dat nog geldig is tot november dit jaar (en een bridiging er achteraan).

Moraal van het verhaal? Dit soort akelige tegenslagen horen erbij. Je vindt die nieuwe baan wel, het duurt alleen even.
 
En dat snap ik. Ik kan je alleen vertellen dat het zonder werk zitten in het begin een zekerheid is. Als je straks over komt vanuit Nederland (hopelijk voorgoed) hoop je natuurlijk een baan Under the belt te hebben, maar de realiteit is dat maar een klein deel van de immigranten dat heeft. De meesten van ons komt hier op een independent visa en dan begint het zoeken naar een baan (of eigenlijk het krijgen) pas bij aankomst.

Ik ken het gevoel dat het allemaal lang duurt. Wij zitten nu in de vierde maand nadat we onze medicals gedaan hebben en nog steeds geen antwoord. Alleen wel de luxe om beiden een baan te hebben en een temp visa dat nog geldig is tot november dit jaar (en een bridiging er achteraan).

Moraal van het verhaal? Dit soort akelige tegenslagen horen erbij. Je vindt die nieuwe baan wel, het duurt alleen even.
Dat is helemaal waar. Ik was een van de gelukkigen die voor het vertrek al een job had (die ik nog steeds heb), maar mijn vriendin is de eerste 6 maand zonder werk gebleven ondanks honderden job applicaties en een PR visa. De eerste twee jobs die ze had waren dan ook nog met slechte werkgevers (ze heeft bijna op de rand van een burn-out gezeten), maar ze kon tenminste toch haar "lokale werkervaring" opdoen. Het is pas het laatste jaar dat ze in een job zit dat ze heel graag doet. Dus laat je enerzijds niet onmiddelijk ontmoedigen, anderzijds moet je ook realistisch zijn - het kan even duren.
 
Last edited:
Dank voor het aanhoren van mijn rant ;)

Het is een vermoeiend en lang en lang vermoeiend proces en soms is dat een beetje erger dan normaal. Heb nu toch maar een BVB aanvraag gedaan, na een belletje met DHA, want blijkbaar mag je toch ook in het buitenland zitten tijdens het toekennen van het visa? Denk dat ik wat dingen verkeerd op mijn netvlies had staan..

Die uitslag maar eerst eens afwachten en dan langzaamaan een retourtje gaan plannen, vinden we nu wel allebei ff fijn als dat vast staat.

Overigens heb ik officieel nog steeds een job, krijg alleen niet betaald ;) Want zit op day rate en op moment heb ik geen opdracht.
 
Een rant hoort er af en toe echt bij. Soms is het gewoon kl#te of k#t*
Het duurt ‘eeuwig’. Onzekerheid. Zwaarden van Damocles enz enz.

Dus gewoon even zeggen hoe het voelt is helemaal OK. Daar is dit forum ook voor. In het topic kleine en grote tegenvallers kan denk ik werk er ook wel bij? Heb het nog niemand zien noemen. Ik kan er niet over meepraten maar Miss Bang zeker wel.

Neem nog een drankje op het stand vanavond. En geniet van de zonsondergang. Morgen weer een nieuwe dag!


* Kies je favoriet.
 
BVB is al een tijdje binnen en we vliegen vanavond "even via Afrika" naar huis. Onze Troopy staat nog in Nairobi, die rijden we in een maand of 2 naar Kaapstad en vanuit daar verschepen we de auto weer naar het Europese vasteland. Heel veel zin in, maar het voelt wel een beetje raar om Australie nu voor een x maanden achter te laten.

Gelukkig kunnen we nu terugkomen, de BVB is namelijk maar liefst 12 maanden geldig! Dat gaf ons zo veel ruimte, dat we dit plan nu kunnen gaan doen :) Na de rescue mission in Afrika, weer even terug naar NL om daar alle spullen etc te verkopen, zodat we daarna weer terug naar WA kunnen.

Als we ondertussen de 491 gegrant krijgen, dikke prima!
 
Weer even een teken van leven. De auto staat inmiddels op de boot richting Rotterdam, dus dat is helemaal geregeld. Nu weer 2 weken in Nederland en we hebben een beetje moeite met 'landen'. Toch went alles wel weer heel snel en stiekem was het toch ook leuk alle familie en vrienden weer in het ecchie te zien!

Totdat de baas in Perth belde dat ie me toch echt NU nodig had en zelfs zo ver wilde gaan om m'n vliegticket te betalen. Lang wikken en wegen kon niet echt, maar m'n partner blijft nu in Nederland voor het appartement hier en om de auto van de boot op te halen. Ikzelf zit volgende week alweer in het vliegtuig terug. Best bizar!

In eerste instantie voor 3 maanden, daarna kijken we wel weer verder. Qua visa niks meer gehoord, maar de BVB zou zijn werk moeten doen ;-)
 
Last edited:
12 maanden later en de wereld is weer een beetje anders geworden. We zijn inmiddels beide weer een paar maanden aan het werk in Nederland. Moet echt wennen hier, de vriendin wat minder, die vindt het hier super fijn. Ik ook wel hoor, maar het is gewoon anders daar in Aus ;-)

Wel hebben we vorige week de 491 visas gegrant gekregen, dus dat was wel fijn nieuws! Of we deze echt gaan gebruiken, weten we dus nog niet zeker. Die onzekerheid vind ik zelf wat lastig, maar ik wist waar ik aan begon destijds... Het was natuurlijk altijd meer mijn, dan haar idee.

Afijn, hij is binnen! We hebben nu 12 maanden om hem te activeren, dus denk dat we in ieder geval een lange vakantie gaan plannen daar :)
 
Leuk, een update! Gefeli met de 491. Die heb je toch maar in de pocket. Zeker even activeren! Je kunt er beter mee verlegen dan om verlegen zitten, zo’n visum. En wellicht dat het kwartje dan ook weer bij de significant other valt. Tripje boeken in NL winter helpt 😉
 
Leuk, een update! Gefeli met de 491. Die heb je toch maar in de pocket. Zeker even activeren! Je kunt er beter mee verlegen dan om verlegen zitten, zo’n visum. En wellicht dat het kwartje dan ook weer bij de significant other valt. Tripje boeken in NL winter helpt 😉
Merci! Dat is exact wat het plan is, december/januari die kant op. Zon, zee, strand verkoopt zich zelf 😬
 
wow....sommige dingen veranderen nooit....tja het visum systeem in Australië is een ervaring die je niet in de koude kleren gaat zitten. Maar knap werk geleverd, nu maar eens even zien wat er allemaal gaat gebeuren. Gefeliciteerd! Het avontuur kan in ieder geval wel beginnen, als je wilt.
 
Weer even een korte update: we zijn net een weekje terug van een (combi-)reis Bali/Perth - weer de vrienden opgezocht, genoten van de stranden, het schitterende weer en toch ook maar even voorzichtig wat gepolst bij de oude baas...

Ben nu zelf weer ruim een jaar aan het werk in Nederland, hebben zelfs een huis gekocht hier en merk aan alles dat die bekende kriebel niet weg gaat. Continu betrap ik mezelf erop dat ik aan het vergelijken ben, waarbij ik Nederland een ruime voldoende toedicht (7.5), maar Australië/Perth gewoon een 9/9.5.. Qua werk, leefplezier,klimaat, kansen, van alles eigenlijk.. Ik weet dat we het verdomde goed hebben in Nederland en we eigenlijk niet mogen zeuren... maar toch!

Ondanks zei mijn verloofde (we gaan in oktober trouwens, dus bijna vrouw ;)): "We gaan de rest van ons leven spijt hebben als we niet voor PR gaan he?". Waarbij ze bij "we" vooral "jij" bedoelde, maar we zijn nu eenmaal een team. We willen binnenkort toch echt een beslissing maken om het te gaan doen, aangezien er natuurlijk best wat voorbereidingstijd is. Enige non-negotiable vanuit haar kant is dat we het huis in NL niet kwijtraken, dus daar ga ik nu eens achteraan om te kijken hoe we dat kunnen gaan regelen. Als dat geregeld is, durven we ons beide ook voor minimaal 3 jaar (totdat we voor PR kunnen gaan) te committen. Een enorme omslag dus, maar zorgt wel voor een stressvolle tijd nu, waarin we echt goed gaan onderzoeken hoe we het kunnen gaan doen, als we het doen. Wel pas na de bruiloft, dus dan zouden we eind dit jaar/begin volgend jaar het "expat avontuur" aan gaan.

Qua werk en zelfs woonruimte, een vriendin van me heeft een huis wat ze aan ons kan en wil verhuren voor onbepaalde tijd, zit het wel goed, wat in deze tijd ook redelijk uniek is, dus dat zit in ieder geval (ook) al niet tegen!

Spannend allemaal zo!
 
Hey, daar ben je weer 😉
Mooie plannen! Je huis verhuren moet mogelijk zijn denk ik? Een vriendin van me is verhuur makelaar in NL. Spreek haar zaterdag, check wel even informeel anders.
 
Back
Top