LaStaVaZa De twijfelaars

Onzekerheid en Wachten zijn wel de keywords van jullie migratie hè? 😉

Blij dat je het ook ziet :p .Blijkt het zelfs in een Dr. Seuss boekje te staan, Oh, the places you'll go: the Waiting Place. No, it's not for you. Inderdaad. Aftellen dus om eindelijk eens uit die Waiting Place te geraken! Maar als we dan ooit in Dunedin wonen, zijn jullie heel welkom daar!
 
Blij dat je het ook ziet :p .Blijkt het zelfs in een Dr. Seuss boekje te staan, Oh, the places you'll go: the Waiting Place. No, it's not for you. Inderdaad. Aftellen dus om eindelijk eens uit die Waiting Place te geraken! Maar als we dan ooit in Dunedin wonen, zijn jullie heel welkom daar!

The Waiting Place :) Dat is wel een goede naam voor een visum traject!

Laatst het tweede seizoen van Stephen King's Castle Rock series gekeken. Daar ging het over de Laughing Place. Ik zou het dan toch bij de Waiting Place houden ;)

We kijken al uit naar onze NZ trip tzt!
 
Nog eens een update hier, hoewel het dus richting Nieuw-Zeeland is. De wederhelft heeft werk gevonden! Als ingenieur/technologist in een lab dat probeert een snelle point-of-care test voor o.a. covid 19 te ontwikkelen, dus wel on topic dezer dagen. Hierdoor kon hij een aanvraag doen om binnen te mogen als critical health worker en die is net aanvaard -- het papierwerk moet natuurlijk nog goedgekeurd worden en ik durf pas opgelucht ademhalen als we dat visum ook echt in handen hebben, maar het is eindelijk een deur die opengaat. De aanvraag die de universiteit voor mij indiende als other critical worker werd op ongeveer dezelfde moment afgekeurd, dus er is momenteel geen plan B. Morgen staat mijn IELTS test nog eens gepland, na 2 annulaties. In deze gekke tijden was het geen evidente voorbereiding, het moet hopelijk zo dan ook maar lukken. Zo niet, kan ik het opnieuw doen eens in NZ.

Hopelijk kunnen we in de tweede helft van augustus vertrekken, dat is voorlopig het plan. Als visum, geregel voor de hond en vluchten voor ons allemaal netjes samen in orde komen toch. En hopelijk intussen de grenzen niet weer gesloten zijn in Europa! We blijven duimen en werken ;).
 
Gefeliciteerd! Vast een stomme vraag, maar heeft NZ de grenzen open voor niet-citizens en niet-residents? Oz heeft namelijk alles potdicht.
 
@Emulate Geen stomme vraag hoor, de grenzen zijn in NZ ook gesloten. Hoewel we onder normale omstandigheden met ons Aus PR bij aankomst een Aus residency visa krijgen (waarmee je na twee jaar NZ PR kan aanvragen) is dat nu niet voldoende om binnen te mogen. Vandaar de aanvraag als essential/critical health worker. Je mag NZ enkel binnen als citizen/PR, en voor een aantal uitzonderingen waaronder die health worker categorie. Mocht het niet zo zijn waren we begin juni al vertrokken, maar dat kon dus niet 😅.

We konden wel naar Aus komen, maar dat brengt ons dan nog niet in NZ -- en de fameuze transTasman bubble zal nog wel even toekomstmuziek blijven vrees ik, zeker gezien de covid surge in Victoria...
 
Emigreren in coronatijden, ongeveer twee weken voor vertrek (als die vertrekpoging doorgaat tenminste): de vlucht voor de hond is nog niet bevestigd. Zoologistics zegt dat ze verwachten dat het wel nog binnenkomt -- ik zou liever zien dat ze er wat meer druk achter zetten, maar goed, het is daar blijkbaar nogal een heksenketel dus we hopen op het beste. Onze vluchten zijn ook nog niet bevestigd, en omdat de naam van mijn wederhelft fout was gespeld is dat een bijkomende (en blijkbaar ernstige) hinderpaal. Hopelijk hebben we morgen meer nieuws of dat toch opgelost is geraakt, het moest via Singapore Airlines zelf gaan. En dan wachten we nog altijd op een visum... Als dat er vrijdag niet is, wordt het voorziene inpakmoment volgende maandag hoogstwaarschijnlijk uitgesteld. En zo is het wel een heel stresserende tijd van wachten, veel opruimen en voorbereiden, maar nooit zekerheden hebben. En ja, zekerheid is altijd relatief, maar ik zou veel geven voor minstens de illusie van zekerheid 😅 . Ik denk altijd: volgende week weten we vast meer. Maar dat valt meestal tegen. Ik ga pas opgelucht kunnen ademhalen als we ginder landen denk ik -- en dan nog de hond in goeie vorm terugkrijgen. Het motto blijft: we zullen zien...
 
Ik heb al veel bijzondere visum trajecten voorbij zien komen hier in de laatste 10 jaar. Maar die van jullie... die is een boek waard :eek:

Zoals de Boeddhisten zeggen; Everything is transient, everything will pass ;)
 
Indeed, this too shall pass. Ik kan niet geloven dat er sinds mijn laatste post nog net geen twee weken gepasseerd zijn, ha! Een paar dagen na die post is ons visum doorgestuurd, zijn de vliegtickets in orde gekomen en is ook de vlucht van de hond bevestigd. Er was nog een klein angstmomentje toen het lab de Brucella en Babesia test van de hond niet kon uitvoeren, maar uiteindelijk is dat ook opgelost geraakt door het staal naar Wageningen te sturen en hadden we toch op tijd het resultaat. Vandaag alle papierwerk bij de officiële dierenarts in orde gebracht dus de hond vertrekt morgenochtend als alles goed gaat.

Nog minder goed nieuws eind vorige week: we zullen zelf de quarantaine moeten betalen. Hoewel dat tot 12 aug voor essential health workers door de overheid werd betaald, is de policy veranderd, en zullen we dus toch zelf een dikke 4000 NZD mogen ophoesten. Dat de policy veranderd, snap ik helemaal -- dat ze dat op basis van aankomstdatum en niet visumdatum doen vind ik een beetje gek. Ik ga nog eens horen of de relocation policy van de universiteit hiervoor kan dienen, maar hoe kan je nu zo last-minute bij je werkgever gaan onderhandelen? Het voelt een beetje als op het vliegtuig te horen krijgen dat de tickets duurder zijn geworden.

We hebben het al vaak gezegd tegen mekaar, maar het blijft waar: 90% van onze stress komt niet door de emigratie, maar door de pandemie. Emigreren in coronatijden is geen makkelijke, zo blijkt. De komende dagen worden het uur (enfin, uren) van de waarheid. Morgen naar Amsterdam met de hond (vannacht eigenlijk) en dan donderdag nog een keertje voor onze vlucht. Hopen dat alles doorgaat zoals gepland. Eenmaal daar wordt het nog afwachten of de hond kan doorvliegen van Auckland naar Christchurch, maar we zijn intussen kampioen in plan B. Indien nodig kan hij de hele quarantaine uitzitten in de facility in Auckland, en dan zien we daarna wel weer hoe we verder reizen.

En nu maar duimen dat ze ons een degelijk hotelletje met lekker eten aan de hand doen ;).
 
Indeed, this too shall pass. Ik kan niet geloven dat er sinds mijn laatste post nog net geen twee weken gepasseerd zijn, ha! Een paar dagen na die post is ons visum doorgestuurd, zijn de vliegtickets in orde gekomen en is ook de vlucht van de hond bevestigd. Er was nog een klein angstmomentje toen het lab de Brucella en Babesia test van de hond niet kon uitvoeren, maar uiteindelijk is dat ook opgelost geraakt door het staal naar Wageningen te sturen en hadden we toch op tijd het resultaat. Vandaag alle papierwerk bij de officiële dierenarts in orde gebracht dus de hond vertrekt morgenochtend als alles goed gaat.

Nog minder goed nieuws eind vorige week: we zullen zelf de quarantaine moeten betalen. Hoewel dat tot 12 aug voor essential health workers door de overheid werd betaald, is de policy veranderd, en zullen we dus toch zelf een dikke 4000 NZD mogen ophoesten. Dat de policy veranderd, snap ik helemaal -- dat ze dat op basis van aankomstdatum en niet visumdatum doen vind ik een beetje gek. Ik ga nog eens horen of de relocation policy van de universiteit hiervoor kan dienen, maar hoe kan je nu zo last-minute bij je werkgever gaan onderhandelen? Het voelt een beetje als op het vliegtuig te horen krijgen dat de tickets duurder zijn geworden.

We hebben het al vaak gezegd tegen mekaar, maar het blijft waar: 90% van onze stress komt niet door de emigratie, maar door de pandemie. Emigreren in coronatijden is geen makkelijke, zo blijkt. De komende dagen worden het uur (enfin, uren) van de waarheid. Morgen naar Amsterdam met de hond (vannacht eigenlijk) en dan donderdag nog een keertje voor onze vlucht. Hopen dat alles doorgaat zoals gepland. Eenmaal daar wordt het nog afwachten of de hond kan doorvliegen van Auckland naar Christchurch, maar we zijn intussen kampioen in plan B. Indien nodig kan hij de hele quarantaine uitzitten in de facility in Auckland, en dan zien we daarna wel weer hoe we verder reizen.

En nu maar duimen dat ze ons een degelijk hotelletje met lekker eten aan de hand doen ;).
Wat fijn om te horen dat het allemaal gelukt is. We horen op het moment niet zoveel happy stories van Xpditers die het eindelijk lukt om deze kant op te komen. Ik hoop van harte dat NZ goed gaat bevallen en Australie is vlakbij als je even de warmte wilt opzoeken :) Goede reis!
 
Hier zijn we dan, in managed isolation in Auckland!

We zitten in het Crowne Plaza hotel, zeker niet slecht en de hele opvang is netjes georganiseerd. Het blijft wel twee weken opgesloten op je kamer zitten natuurlijk... Het zou wij niet zijn mochten we niet nog een probleempje met ons visum hebben. We kwamen dus gisteravond binnen met een critical purpose visitor visa wegens covid 19 restricties, maar onder normale omstandigheden zou aan de grens ons Aus PR visum moeten omgezet worden in een Aus resident visum in NZ. Het bleef echter bij een visitor visa, dus wij meteen aan de border gevraagd naar ons resident visum. Na wat wachten en een telefoontje werd ons verzekerd dat het resident visa in orde was, voor zes maanden. Hm, toen wist ik dus al dat er iets niet klopte. Bij verder aandringen werden we echter beleefd verwezen naar Immigration, we moesten het achteraf maar uitzoeken. Blijkt dus dat het visitor visum nog altijd actief is en we geen residency hebben. Allemaal goed en wel maar daarmee mag ik niet werken :rolleyes:.

Vandaag bellen naar Immigration (wat doe je anders in quarantaine he), en we moeten ons papierwerk per post opsturen om het visum aan te passen. Ze lieten daar verstaan dat het met de covid maatregelen en de gesloten grenzen met uitzonderingen niet zo eenvoudig is en dit soort situaties dus wel eens voorkomt (tja, leg maar eens uit dat je een Belgian citizen bent met Aus PR en een critical purpose visitor visa :p). Maar... we mogen vanuit managed isolation geen post versturen, ha! Dus gaat de universiteit nu zorgen voor het verzenden van die brief voor ons beiden, in de hoop dat we snel iets horen. Zolang mag ik dus op mijn lauweren rusten ;). De wederhelft mag wel werken op zijn visitor visa, dus dat is toch al iets.

Ons motto blijft: probleem => oplossing! :eek:o_O:cool:
 
Zat al te wachten op nieuws! Blij dat jullie tickets niet gecancelled zijn zoals velen nu ervaren. Zag al het horror scenario van de Woef in NZ en jullie in BE.... Maar je bent nu dicht bij elkaar 👍

en het zal jullie verhaal ook niet zijn of er is een hobbel. Even afwachten dan maar weer? 😂
 
Ja, dat horrorscenario is hier ook meermaals gepasseerd. We hadden het zo gepland omdat we dan nog een kans hadden mocht de eerste vlucht van de hond geannuleerd worden, maar met dat risico dan natuurlijk dat we in de miserie zouden zitten mocht onze vlucht niet doorgaan. Gelukkig is alles goed gekomen!

Nog een grappige anekdote op de luchthaven trouwens: er stond een man naast ons die naar Australië wilde vliegen -- zonder visum. Mijn wenkbrauwen gingen al omhoog van verbazing. Hij kreeg dus een hoop vragen van de steward, waarop hij aangaf eenmaal in Australië aangekomen asiel te willen aanvragen. Ik had hem bijna verwezen naar dit forum voor meer uitleg ;). We hebben hem uiteraard niet meer gezien nadien, ik hoop dat hij zijn geld nog terugziet maar vrees ervoor...

Maar goed, het papierwerk is op de post intussen dus naar het einde van de week toe beginnen we met de stalking van de Immigratiedienst. En de hond lijkt het ok te doen in de quarantaine, het is wel lang wachten en we zijn nog altijd bezorgd dat hij er niet teveel trauma aan overhoudt, maar hij is hier toch al geraakt!
 
er stond een man naast ons die naar Australië wilde vliegen -- zonder visum. Mijn wenkbrauwen gingen al omhoog van verbazing. Hij kreeg dus een hoop vragen van de steward, waarop hij aangaf eenmaal in Australië aangekomen asiel te willen aanvragen

Okeeee.... Wel sneu als je een terechte asiel aanvrager bent, maar denk dat je route naar asiel makkelijker is in andere locaties. Wellicht wilde die wel asiel aanvragen vanwege angst voor Covid-19 in Europa ;) Who knows!

Anyway, goed dat je nu, samen met Woef, nu in dat halfrond aangekomen bent!
Succes met de isolatie!
 
Wel, hoe ik het begreep had hij een visumaanvraag gedaan maar nog geen antwoord gekregen. Ik vraag me toch af of je als Nederlander asiel kan aanvragen in Aus -- dan moet covidangst al bijna de reden zijn ja. En die is er natuurlijk ook in Australië... Enfin, ik heb me verder met onze papieren bezig gehouden en niet met wat er zich daarnaast afspeelde, maar had toch wel wat medelijden. Ik dacht, die is zijn centen kwijt vrees ik...
 
Wel, hoe ik het begreep had hij een visumaanvraag gedaan maar nog geen antwoord gekregen. Ik vraag me toch af of je als Nederlander asiel kan aanvragen in Aus -- dan moet covidangst al bijna de reden zijn ja. En die is er natuurlijk ook in Australië... Enfin, ik heb me verder met onze papieren bezig gehouden en niet met wat er zich daarnaast afspeelde, maar had toch wel wat medelijden. Ik dacht, die is zijn centen kwijt vrees ik...
Is ook niet een klein beetje dom...
 
Back
Top