Het leven is hier de laatste dagen echt een enorme achtbaan van emoties geweest. Dirk zijn vader is vrij plotseling overleden op kerstnacht. We wisten wel dat hij ziek was (kanker) maar dit hadden we niet verwacht. Dirk had nl. al een ticket geboekt om na de feestdagen naar Nederland te gaan om afscheid te nemen. Een beroerte heeft echter een enorme streep door dit plan gehaald. En doordat er in deze dagen alleen nog bizar dure tickets te krijgen zijn, gaat hij dus ook de begrafenis missen.
Maar voor de kinderen hebben we toch maar gewoon kerst gevierd zoals dit de bedoeling was. Met kadootjes, liedjes, gezellig eten, kletsen en zwemmen. Raar genoeg zet je daardoor toch de dingen weer een beetje van je af en hebben we toch nog kunnen genieten van de Kerstdagen hier.
En dan komen de tradities.... Elk jaar maak ik aan het einde van het jaar een film voor de familie. Ik film nl. heeeel veeeeel en knip dat terug tot een korte film van 45 minuten die we dan aan oma van 90 jaar laten zien en aan sommige vrienden die er hard om kunnen lachen. Maar vooral voor ons zelf, want het is enorm leuk om onze kinderen ieder jaar ouder en wijzer te zien worden. Vandaag heb ik daar dus de hele dag aan zitten werken en heb dus ook een groot deel van de tijd met de tranen in mijn ogen gezeten. Want dit jaar was natuurlijk het jaar van het afscheid van familie en vrienden in Nederland. En hoewel ik de film echt zo luchtig mogelijk probeer te houden, blijft het enorm confronterend om die beelden telkens te moeten bekijken.
Moest het dan ook even van mij afschrijven. Ik mis mijn moeder, mijn zusje en mijn vriendinnen.....
Gelukkig mag ik morgen aan het stuk beginnen dat we in Australie aankomen en ons eerste huis huren.... Daar zal ik vast weer van opknappen.
Het jaar zit er bijna op. Het was goed om even terug te kijken, maar we gaan nu weer gewoon vooruit kijken en genieten van ons leven.
Ik wens jullie allemaal een fijne jaarwisseling, drink de emoties met grote slokken naar binnen en geniet!!!
Sacha