Hans, Sara en Marcel wonen in Alice Springs!

Over enkele weken geven we onze Rudi voorgoed af. Hij heeft nu langzaam leren wennen aan zijn nieuwe baasjes en het wordt tijd om de overdracht volledig te maken.
Eng hoor, je praat er veel over maar als het dan echt moet gebeuren, is het wie zwaar. Vooral Hans heeft het moeilijk, het is dan ook echt zijn hond.  :cry:  :cry:

Ma bon, we weten dat hij het daar veel beter zal hebben dan bij ons, in quarantaine en dan bij al die vreemde mensen. Dat houdt me sterk, hij zal veel gelukkiger zijn dan bij ons!
 
Hoi Sara & Hans,

Ik wens jullie heel veel sterkte met het komende afscheid. Ik weet heel goed hoe het is een hond bij een ander achter te laten.
En inderdaad Sara, zolang je voor je zelf maar in de gaten houd dat het beter is op deze manier, dan komt het allemaal wel goed. Neemt echter niet weg dat het verschrikkelijk moeilijk is.

Nogmaals succes en als we iets voor je kunnen doen (over klootjes praten ofzo of naar dat soort pratjes te luisteren) dan laat je het me maar weten  :up:

Groeten,

Koen
 
Oh Sara en Hans,

Het zal niet meevallen het afscheid en dit zijn de keerzijden van het emigreren. Heel erg veel sterkte!
Leef met jullie mee...!

Groetjes Lin
 
Hiya Sara & Hans

Jeetje, wat gaat alles in eens snel!! Heel veel sterkte met het afscheid van Rudi :cry: en met alle laatste voorbereidingen. Geniet van alle "laatste keren", :) Zoals laatste keer naar dat ene cafe, laatste winderige strandwandeling, etc. 
:)
Groetjes
Syl
 
Hoi Sara en Hans,

Veel sterkte bij het afscheid nemen, je weet dat alles goed geregeld is, maar dat maakt het afscheid nemen niet minder moeilijk.

Liefs

Miranda  :)
 
:up:Vanwegen mij ook veel sterkte met het afscheid en geeft rudi a lot of cuddles from me .
Groeten ,Katja
 
Ik hoor net dat één van mijn papers, die ik had ingediend (voor mijn opleiding Master na master in Menselijke ecologie en duurzame ontwikkeling), niet goed was.....ik moet hem herschrijven.....maar dat wordt pas verrekend in tweede zit, augustus/september dus!! En dat terwijl ik half augustus dacht te vertrekken!  :cry:  :cry:
Hans zou 3 juli vertrekken, misschien moeten we het dan maar een maandje uitstellen?

En daarenboven is mijn moeder ook helemaal over de rooie gegaan, ze is zooo boos dat we vertrekken dat ze ons eigenlijk liever niet meer ziet. Ik snap het ergens wel, ze zegt dat ze het doet om zichzelf te beschermen, maar het is zo raar aangezien zij ZELF naar Congo is getrokken en zelf haar ouders en zo heeft achtergelaten! Anyway, hopelijk draait ze bij voor we vertrekken....  :cry:  :cry:

Zucht......soms is het toch moeilijk hoor! Laat die wijn de 18de maart maar komen!  :wink:

Sara
 
tja... het is inderdaad soms moeilijk, maar hoe vaak komt de situatie niet voor dat je als kind zegt "Dat zou ik later noooooit doen als ik zelf moeder/vader ben" Als je weer eens straf krijgt.... En als je dan later daadwerkelijk vader of moeder bent, doe je het precies zo.
Ik hoop ook voor jullie dat ze nog bijdraait. Het zou toch erg fijn zijn als je haar nog gewoon kan zien en spreken voordat jullie gaan...
 
Balen, joh dat je je paper moet herschrijven. Heb je wel goede feedback gekregen?
En dan nog moeilijk dat je moeder zo over de rooie is gegaan.
Ik hoop echt voor je dat ze voor jullie vertrek bijdraait.
Heel veel sterkte, in iedergeval.

Mel
 

Shit Sara wat een tegenvaller... hadden jullie eigenlijk al geboekt?
Voor wat de reaktie van je moeder betreft, ik heb deze spreuk ooit gelezen ergens en altijd onthouden.

Als de angst oprukt, trekt de logica zich terug.
Geldt volgens mij nu wel voor jou moeder...

Heel veel sterkte ermee.

Groetjes Lin
 
Da's slecht nieuws, natuurlijk vanwege het extra werk maar vooral door het tijdsverlies! Wat denk je, valt er nog te onderhandelen over indienen, laten reviewen en diploma nasturen of moet je die tijd uitzitten?

[quote author=sarabaes link=topic=2514.msg46790#msg46790 date=1139293611]Hans zou 3 juli vertrekken, misschien moeten we het dan maar een maandje uitstellen? [/quote]
Dat, of je stuurt hem vooruit. Minder gezellig, maar het heeft ook wat praktische kanten. Een kan daar alvast kwartier maken, de ander heeft meer tijd om thuis af te ronden.

En wat je moeder betreft, misschien een goeie tip: Schrijf een brief! Geeft jou de kans en rust om je verhaal te doen en je gedachten te ordenen, en haar tijd om het te lezen, en in te laten zinken voor ze reageert (en misschien iets stukmaakt voor jullie vertreken, het is ook in haar belang dat jullie in goeie orde uit elkaar gaan).
 
Thanks iedreen voor de steun en raad, ik ga zeker eerst effe bekomen
en dan toch proberen mijn moeder te overhalen dat we niét sterven als we vertrekken.......
Ivm mijn paper, ik mag ze al vroeger afgeven en dan sturen ze het diploma na.....misschien moet ik dat dan maar doen....I'll keep you posted!

S
 
[quote author=sarabaes link=topic=2514.msg46790#msg46790 date=1139293611]
aangezien zij ZELF naar Congo is getrokken en zelf haar ouders en zo heeft achtergelaten![/quote]

Hoe vaak hoor je niet dat dit soort reacties blijven komen. Het is een beetje shit dat dit kan gebeuren, maar idd, misschien draait ze bij.
Veel succes in ieder geval.

Rene
 
Cheer up !! :up:
Je moeder zal wel bijdraaien .Wel ni echt heel tof zo'n reactie ,maar denk dat een groot deel van ons daar mee te maken heeft gehad of zal hebben .Die van mij gaat hare klop ook wel krijgen binnenkort .Ik hou mijn hart al vast .
Anyway ,we zullen u der boven helpen de 18 de  :eat: :donttell:
Veeeeele groeten ,Katja
 
Tja, ergens vreesde ik wel voor zo'n reactie, maar je eigen moeder dan horen zeggen dat we er vanaf nu "alleen voor staan" is toch niet zo leuk....  :cry: Maar jullie hebben gelijk, hopelijk draait ze nog bij, zodat ze tenminste deftig afscheid kan nemen....
Aangezien Hans een 6-tal weken eerder vertrekt, had ik ergens gehoop dat zij met mij zou meegaan, voor een paar weekjes....dan zag ze waar we gingen wonen en konden wij rustig afscheid nemen in die paar weken. Maar dat zal er nu wel niet meer inzitten, aangezien ze gezegd heeft dat ze dat niet aankan en liever niet op bezoek komt....

S
 
Iedereen gaat op z'n eigen manier met zo'n beslissing om en de een heeft meer tijd nodig om te wennen dan de ander. Jouw moeder heeft blijkbaar een erg vreemde manier om met jullie beslissing om te gaan... Misschien weet ze gewoon niet hoe ze met het idee om moet gaan? Was haar Congo-ervaring negatief misschien? Dat ze daarom niet blij is dat jullie vertrekken?

Mijn moeder was in het begin ook boos. Mijn vader heeft een hele tijd het idee gehad "Ik moet het eerst allemaal nog zien" Daarna draaiden ze allebei weer bij, maar nu het nog even gaat duren denken ze allebei dat ik uiteindelijk niet meer wil. Ze laten het niet merken, maar mijn vader heeft het wel tegen me gezegd toen hij bij ons op bezoek was zonder mijn moeder. "Het duurt nog best een tijd voordat jullie weg gaan en volgens mij heb jij dan al lang geen zin meer." Ze komen er vanzelf wel achter dat wij wel degelijk gaan...
 
Ik snap het niet goed, want zij was héél graag in Congo! Ik denk dat ze Oz gewoon te ver vindt én ze kan niet omgaan met het feit dat ik dan zo ver weg ga zijn, misschien de geboorte van een kleinkind niet kan meemaken en niet zomaar even kan binnenspringen ....

Ik snap wel dat ze verdrietig is, maar dat ze zich zo tegen me keert ....  :cry:

S
 
Hiya Sara

Inderdaad heel vervelend zo'n reactie, vooral ook omdat jullie zo vol zijn van jullie grote avontuur en het graag met haar zult willen delen. Maar zoals al eerder geroepen, misschien kan een brief een beetje uitkomst brengen?? Vooral als je de zin uit je laatste reactie er in verwerkt:
Ik snap wel dat ze verdrietig is, maar dat ze zich zo tegen me keert .... 
Click to expand...
. Misschien dat dat de discussie weer een beetje opengooit..?

Hopelijk rolt er binnenkort iets positiefs uit :up:
Syl
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top