Hans, Sara en Marcel wonen in Alice Springs!

Mannen, onze vliegtuigtickets zijn gereserveerd! Nu enkel nog betalen..  :-D  :cheer: :cheer:

Hans vertrekt 3 juli en ik 16 augustus....wel zes weken apart ....  :cry:  ma ja, dat zal wel snel voorbijgaan!!

Sara
 
Hoi Sara

Leuk zeg dat je datum vast staat en je zegt het al zelf, die 6 weken vliegen voorbij.

Groetjes Sander :up:
 
Dat geloof ik ook wel, de een is keihard bezig met het afronden hier en de ander al hard in de weer met opbouwen daar. En de telefoon maakt een hoop goed...
 
Spannend Sara!  De realiteit komt nu dichterbij...........  Veel plezier nog de komende maanden met alles regelen enz.

Groetjes,
Susan
 
He Sara, Top meid je hebt nu in iedergeval zekerheid..... :up:

6 weken lijkt inderdaad heel lang, maar het zal voorbij vliegen, ik heb nu al iets van sh*t nog maar 3 maanden en 3 dagen en dan vliegen we...... en we moeten nog zoveel doen..... :|

Maar goed eerst hebben we nog het volgende uitje dus het schiet al aardig op... :-D

Gr.Koen
 
[quote author=Koengaroo link=topic=2514.msg49372#msg49372 date=1140693130]
Maar goed eerst hebben we nog het volgende uitje dus het schiet al aardig op... :-D

Gr.Koen
[/quote]

OH YEAH!!!  :-D  :-D  :-D
 
De importvergunningapplication (amai wat een woord  :-o ) voor Marcel is naar AQIS.....dus nu is het wachten op de vergunning en dan reserveren ze een plaatsje in het quarantainestation van Melbourne....

Nog een paar maandjes.....het duurt niet lang meer!  :up:

Sara
 
Hihihi wel grappig, ik heb die application vorige week opgestuurd .... en daarnet, 5 minuten geleden, belt Hans dat ze aangekomen is!! 
Erna, héél erg bedankt dat we jouw adres mochten gebruiken hé!!  :up:  :up:

MArcel staat dus al met een half pootje in Alice!  :wink:

Sara
 
:congrats:  hihi nou is dat nog eens toeval or what???  :up:

Sara, ik denk dat jullie de 18de helemaal of your faces zullen zijn, al dat goede nieuws waar je op moet drinken.. :cheers: volgens mij komen jullie niet eens aan eten toe.... hahahaha  :-D

Gr.Koen
 
Koen, je weet toch...zolang ik mijn glaasje heb én kan vertellen over .....euh.....juist ja....dan ben ik gelukkig!  :-D  :lol:

Sara
 
We hadden een afscheidsfuif gepland eind juni, aangezien Hans dan enkele dagen later vertrekt. op die manier moet je geen 50 keer afscheid nemen van vrienden en zo...maar gewoon in één keer. Maar mijn moeder, die zoveel verdriet heeft, vindt het een gebrek aan respect voor haar verdriet, dat wij feesten......dat we maar besloten hebben het feest af te lasten, om haar niet nóg meer verdriet te bezorgen, ze is al depressief genoeg en dat heeft effect op iedereen rond haar.
Ik had niét gedacht dat zij zo ging reageren...

S
 
Hé Sara,

Mijn vader reageerde net als jouw moeder. Hij vond het maar raar dat wij een feest zouden geven terwijl hij zo'n verdriet heeft over mijn vertrek (Jeroen telt niet mee!!). Wij hebben WEL een feest gegeven maar dan zonder mijn familie erbij. En dat was erg gezellig moet ik zeggen :cheers:.

Van mijn familie hebben we apart afscheid genomen. Overal even een uurtje geweest en dat was het dan.

Gewoon een feest geven zou ik zeggen maar dat is uiteraard aan jullie.

Succes verder.

Groetjes,
Erna
 
Lieve sarabaes,

Wordt het niet eens tijd voor een Goed Gesprek met je moeder? Het lijkt er namelijk op dat ze hoopt dat jullie, als ze het jullie maar zwaar genoeg maakt, van jullie besluit terugkomen. Ze heeft absoluut geen 'respect voor' jullie wens om af te reizen, en blokkeert jullie afscheidsfeest (IMHO van essentieel belang om op gepaste wijze afscheid te nemen van iedereen die jullie na staat). Ik ben zomaar bang dat ze jullie deze tegemoetkoming, het afgelasten van jullie feest, niet zal belonen met een inschikkelijker houding. Wat moet het dan worden, een condoleance?

:| Ik vind het heel verdrietig voor jullie allemaal, maar ik ben wel bang dat jullie rekening moeten houden met nog meer tegenwerking. Dat valt alleen te voorkomen met een duidelijke lijn van jullie uit. Stel je voor dat haar volgende stap een dreigement met een definitieve breuk is? Ga je dan toch? Je hoeft het niet hardop te zeggen, maar denk er eens over... succes l&miles
 
Tja, ze heeft al op verschillende manieren geprobeerd om ons tegen te houden, bvb een huis gekocht voor ons,... MAAR ze weet nu wel dat we sowieso gaan...daar heeft ze het moeilijk mee, ze heeft altijd gedacht dat we niet zouden gaan, het ontkent, als het ware.
Het probleem is dat ik mijn vader ook opzadel met een depressieve moeder...als ik dan door het aflasten van het feest, het hém wat makkelijker kan maken omdat mama zich 'iets beter/minder boos' voelt, dan wil ik dat voor hem doen, ook al weet ik dat hij dat niet verlangt van me. Ik voel me ontzettend schuldig dat mama zo verdrietig is (kweet wel dat dat niet zou mogen, maar het is moeilijk dat gevoel van je af te zetten) en ik wil het haar (en papa onrechtsreeks) niet nóg moeilijker maken...  :|

Dus ja.....we zullen gewoon bij veel vrienden en familie langsmoeten...of op café afspreken...
 
Doe de oplossing van Erna. Maak je moeder (ook al is het hard) daarmee duidelijk dat jullie hoe dan ook gaan, en dat ze er maar het beste van zal moeten maken - en indirect ook dat jullie je niet emotioneel laten chanteren. Anders ben ik bang dat ze het jou, desnoods met je vader als hefboom, moeilijk zal blijven maken tot op het punt dat je afhaakt. Ze heeft immers al je afscheidsfeest kunnen blokkeren, nu je emigratie nog.

Klinkt misschien erg cru, maar het is goed bedoeld. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden  :-(
 
Helemaal mee eens!

Het is heel verdrietig voor je moeder, maar ze zal zich toch moeten realiseren dat jullie je eigen leven hebben en je niet van de aardbodem verdwijnt.
naast je familie hebben jullie ook vrienden en overige familie en ook van hen wil je neem ik aan graag afscheid nemen.
laat je niet emotineel chanteren hoor! :up:
 
Vind ik ook, niet emotioneel laten chanteren. Het is jullie leven, jullie keus en je moeder moet zich daarbij neerleggen. Mijn vader heeft op precies dezelfde manier geprobeerd onze emigratie tegen te houden. Heeft op alle mogelijke manieren geprobeerd de boel te saboteren in de 1,5 jaar dat we met de plannen bezig waren tot het vertrek toe. Het heeft er alleen maar in geresulteerd dat de afstand tussen ons nog groter is geworden dan die al was. Toen ik eenmaal weg was, hoorde ik van mijn broers dat hij het allemaal best aankan en er helemaal niet zo kapot van is dat ik weg ben als hij me wil doen geloven.

Sara, laat je alsjeblieft niet leiden door schuldgevoelens naar je ouders toe (ik heb dat zelf veel te lang gedaan). Doe wat je zelf wilt doen, geef dat feest voor je familie en vrienden zoals je dat gepland hebt en laat je niet chanteren. Klinkt hard maar je laat haar daarmee wel duidelijk merken dat je achter datgene staat waar je mee bezig bent. Ga ervanuit dat je vader zich wel redt met je moeder.

Succes, sterkte en liefs van Erna
 
Hoi Sara ,

Ik moet me aansluiten bij de rest van de reacties .Ik ken natuurlijk jou moeder haar karakter niet ,maar als ik dit lees lijkt ze veel op de mijne .Die van mij is nogal een manipulatief persoon en zal zo veel mogelijk proberen om de dingen naar haar hand te zetten .Al moet ze dat doen door fameus op iemans zijn gemoed te spelen .Niet leuk ,maar na de jaren wordt je dat gewoon ,ookal heb ik het er nog moeilijk mee om mijn moeder alszodanig te zien .

Geef gewoon dat feest ,anders ga je het je later misschien beklagen .Je kan toch moeilijk alles aflassen omdat 1 persoon moeilijk gaat doen .
Misschien moet je het haar eens heel cordaat zeggen ,ze schiet mischien wakker  :wink: .
Doe ik meestal met de mijne ook ,krijg ik eerst tranen met tuiten en een hele litanie rond mijn kop van "je ziet mij niet meer graag " enzoverder .
Klop op tafel en geef die knalfuif  :up: .

groeten Katja
 
Sara,

Ook van ons: laat je niet dwingen om dingen te doen die je niet wilt (of niet te doen die je wel wilt). Afscheid nemen van vrienden en kennissen d.m.v. een grote bijeenkomst is voor iedereen goed. Het gaat je niet lukken om persoonlijk bij iedereen langs te gaan ..

Wat wij doen is:
A.s. zaterdag een inloop-afscheids-dag (van 10.00 tot 22.00). We hebben daar alle vrienden en kennissen voor uitgenodigd waar we afscheid van willen nemen. Daarnaast gaan we a.s. zondag met de familie (het gezin eigenlijk) uit eten.

M.vr.gr.
Perthpete
 
Back
Top