heidi76
Member
Hoi Sacha, Franciska en alle anderen die meelezen.
Nou Franciska, als ik al die overlijdensberichten lees van jouw collega Annemarie dan blijkt wel dat ze een zeer geliefd persoon was. Meestal bij (relatief)jonge mensen zie je echt een topdrukte bij een begrafenis of crematie. Vaak staan die mensen nog volop in het leven en hebben ze nog werk of andere bezigheden.
Ik heb zelf nooit geen collega verloren maar wel heb ik ooit in een fabriek gewerkt en ik had daar een mannelijke collega van begin 30. Dat is al 10 jaar geleden, kort na de begrafenis van mijn oma en dat was 23 oktober 1998. Die man verloor zijn vrouw van 34 jaar aan baarmoederhalskanker. Ze hadden toen 2 zoontjes van 7 en 9. Onze hele afdeling kon onder werktijd mee naar het crematorium om hem onze steun en medeleven te betuigen.
Op zich kon ik hem eigenlijk niet uitstaan en ik had ook al diverse aanvaringen gehad met hem maar zoiets gun je je ergste vijand niet, helemaal niet als er jonge kinderen in het spel zijn. Op die crematie was het ook enorm druk. Wij, de naaste collega's moesten in de hal van het crematorium de dienst volgen op een groot scherm omdat het in de aula te druk was.
Verder hebben we vandaag het certificaat ontvangen voor jeremy dat bewijst dat hij nu een AUSTRALIAN CITIZEN is. Nu nog even met een paar paperassen naar de ambassade in Den Haag en dan kunnen we zijn paspoort ook aanvragen. Weer een sprongetje vooruit.
Ik ben de laatste 3 dagen vrij druk geweest met het overzetten van bestanden van computer op laptop. Ik had alleen veel problemen met de kleine filmpjes van de kids.Op de een of andere manier was de cd niet goed en werd hij er elke keer uitgegooid. Nu na 3 dagen heb ik het dan toch voor elkaar. De aanhouder wint zeggen ze he :evil: Sommige filmpjes staan op hyves dus komt tot zien!
Nu nog even alle cd-roms uitzoeken en dan kan de computer weg uit de kamer. Het staat nu zo vol dat ik niet eens weet waar ik met de kerstboom heen moet.
Als de computer weg is dan ga ik de box van jeremy schoonmaken en proberen te verkopen. Dan krijgen we tenminste weer een beetje ruimte in de kamer.
Een kennis van ons gaat regelmatig met de vrachtwagen naar Roemenie, hulpgoederen wegbrengen. Hij is zelf engelsman en gaat dan eerst met zijn vrouw naar engeland naar familie hulppakketten ophalen en dan later wegbrengen naar Roemenie. Ik weet niet precies wat ze meenemen, maar ik hoop dat ze ook speelgoed meenemen. Ik zal hier ook eens grondig de speelgoedmanden van de kids op de kop zetten want ze hebben zoveel waar ze eigenlijk nooit mee spelen. Zulke dingen kan ik beter doen wanneer jeremy in bed ligt en kevin op school zit want anders is er geen beginnen aan. Wat ik eruit gooi, gooien hun waarschijnlijk weer terug in de mand. Kinderen kunnen toch nergens geen afstand van doen. Kevin heeft ook altijd alles nodig. Dat hebben ze trouwens niet van een vreemde. :grin: :grin:
Ik schrijf vanavond niet zo'n heel lang verhaal want ik heb de hele dag al een barstende koppijn. De laatste 2 dagen moest darren aardig vroeg beginnen met het werk en hij is smorgens altijd aan het kwekken en als ik daar dan te veel op in ga dan ben ik weer te wakker om verder te slapen. Darren is echt een ochtendmens en ik een avondmens. Gisteravond had ik hem gezegd dat hij de auto mee kon nemen omdat het slecht weer zou worden vandaag maar het viel achteraf reuze mee. Het was maar goed ook want hij kwam vanmorgen om 4.45 uur weer terug van het werk. Darren zou uiterlijk om 7.00 uur bij Heinenoord (R'dam) moet lossen omdat het spul met een containerschip mee zou moeten. Dat is van ons af ongeveer 2,5 uur rijden met de vrachtwagen. Hij zou dus hooguit 4.30 uur hier weg moeten zijn. Hij op tijd naar zijn werk gegaan maar kwam even later weer terug want zijn vrachtwagen was niet bij de zaak. Nu bleek dat een collega vannacht met zijn vrachtwagen was gaan koppelen en die man wist niet dat darren op tijd in rotterdam moest zijn. Die man had dus lekker een paar uurtjes geslapen terwijl het eigenlijk een ritje op en neer zou moeten zijn om op tijd terug te zijn bij de zaak.
Die planner was dus kwaad op Darren omdat hij te laat was. Dat schip was al weggevaren en moest teruggehaald worden. Hoezo slechte communicatie??? Als niemand die collega zegt dat hij op tijd terug moest zijn dan kan darren niet op tijd in rotterdam zijn. Die planner is niet zo heel geliefd. Hij heeft zelf altijd commentaar genoeg als er iets niet gaat zoals het moet ,maar ze hebben hem ook al vaak de kont vol gescholden voor van alles en nog wat. Ze hebben hem zelfs al eens op het werk opgesloten op de wc dus het zegt genoeg dat het zeker geen allemansvriend is. Ik heb nog nooit geen woord met hem gesproken op personeelsfeestjes van dat bedrijf. Die kerel kijkt zo chagrijnig, daar word je bang voor.
Als "straf"moest darren vanavond nog even koppelen dus hij komt pas rond middennacht thuis.
Morgenvroeg krijgen we telefoon uit Australie want als mijn schoonzusje in Melbourne is (Zij woont in Bendigo) dan blijven ze altijd het hele weekend bij mijn schoonouders en dan bellen we altijd ivm het tijdsverschil op zaterdag. Als we zondagmorgen pas zouden bellen dan zijn ze al weer naar huis. Nu slaan we 2 vliegen in een klap.
Nu ga ik nog even kijken op hyves en dan duik ik lekker mijn mandje in.
Tot morgen en franciska, ik hoop dat de lamskoteletten lekker gesmaakt hebben. Dat bbq-en zul je nog wel vaker kunnen doen in Australie.
Groetjes heidi.
PS: franciska, heb je trouwens nog gekeken naar dat huis dat ik laatst een keer gezien had in Sunshine west. Ik had je er namelijk niet meer over gehoord.
Nou Franciska, als ik al die overlijdensberichten lees van jouw collega Annemarie dan blijkt wel dat ze een zeer geliefd persoon was. Meestal bij (relatief)jonge mensen zie je echt een topdrukte bij een begrafenis of crematie. Vaak staan die mensen nog volop in het leven en hebben ze nog werk of andere bezigheden.
Ik heb zelf nooit geen collega verloren maar wel heb ik ooit in een fabriek gewerkt en ik had daar een mannelijke collega van begin 30. Dat is al 10 jaar geleden, kort na de begrafenis van mijn oma en dat was 23 oktober 1998. Die man verloor zijn vrouw van 34 jaar aan baarmoederhalskanker. Ze hadden toen 2 zoontjes van 7 en 9. Onze hele afdeling kon onder werktijd mee naar het crematorium om hem onze steun en medeleven te betuigen.
Op zich kon ik hem eigenlijk niet uitstaan en ik had ook al diverse aanvaringen gehad met hem maar zoiets gun je je ergste vijand niet, helemaal niet als er jonge kinderen in het spel zijn. Op die crematie was het ook enorm druk. Wij, de naaste collega's moesten in de hal van het crematorium de dienst volgen op een groot scherm omdat het in de aula te druk was.
Verder hebben we vandaag het certificaat ontvangen voor jeremy dat bewijst dat hij nu een AUSTRALIAN CITIZEN is. Nu nog even met een paar paperassen naar de ambassade in Den Haag en dan kunnen we zijn paspoort ook aanvragen. Weer een sprongetje vooruit.
Ik ben de laatste 3 dagen vrij druk geweest met het overzetten van bestanden van computer op laptop. Ik had alleen veel problemen met de kleine filmpjes van de kids.Op de een of andere manier was de cd niet goed en werd hij er elke keer uitgegooid. Nu na 3 dagen heb ik het dan toch voor elkaar. De aanhouder wint zeggen ze he :evil: Sommige filmpjes staan op hyves dus komt tot zien!
Nu nog even alle cd-roms uitzoeken en dan kan de computer weg uit de kamer. Het staat nu zo vol dat ik niet eens weet waar ik met de kerstboom heen moet.
Als de computer weg is dan ga ik de box van jeremy schoonmaken en proberen te verkopen. Dan krijgen we tenminste weer een beetje ruimte in de kamer.
Een kennis van ons gaat regelmatig met de vrachtwagen naar Roemenie, hulpgoederen wegbrengen. Hij is zelf engelsman en gaat dan eerst met zijn vrouw naar engeland naar familie hulppakketten ophalen en dan later wegbrengen naar Roemenie. Ik weet niet precies wat ze meenemen, maar ik hoop dat ze ook speelgoed meenemen. Ik zal hier ook eens grondig de speelgoedmanden van de kids op de kop zetten want ze hebben zoveel waar ze eigenlijk nooit mee spelen. Zulke dingen kan ik beter doen wanneer jeremy in bed ligt en kevin op school zit want anders is er geen beginnen aan. Wat ik eruit gooi, gooien hun waarschijnlijk weer terug in de mand. Kinderen kunnen toch nergens geen afstand van doen. Kevin heeft ook altijd alles nodig. Dat hebben ze trouwens niet van een vreemde. :grin: :grin:
Ik schrijf vanavond niet zo'n heel lang verhaal want ik heb de hele dag al een barstende koppijn. De laatste 2 dagen moest darren aardig vroeg beginnen met het werk en hij is smorgens altijd aan het kwekken en als ik daar dan te veel op in ga dan ben ik weer te wakker om verder te slapen. Darren is echt een ochtendmens en ik een avondmens. Gisteravond had ik hem gezegd dat hij de auto mee kon nemen omdat het slecht weer zou worden vandaag maar het viel achteraf reuze mee. Het was maar goed ook want hij kwam vanmorgen om 4.45 uur weer terug van het werk. Darren zou uiterlijk om 7.00 uur bij Heinenoord (R'dam) moet lossen omdat het spul met een containerschip mee zou moeten. Dat is van ons af ongeveer 2,5 uur rijden met de vrachtwagen. Hij zou dus hooguit 4.30 uur hier weg moeten zijn. Hij op tijd naar zijn werk gegaan maar kwam even later weer terug want zijn vrachtwagen was niet bij de zaak. Nu bleek dat een collega vannacht met zijn vrachtwagen was gaan koppelen en die man wist niet dat darren op tijd in rotterdam moest zijn. Die man had dus lekker een paar uurtjes geslapen terwijl het eigenlijk een ritje op en neer zou moeten zijn om op tijd terug te zijn bij de zaak.
Die planner was dus kwaad op Darren omdat hij te laat was. Dat schip was al weggevaren en moest teruggehaald worden. Hoezo slechte communicatie??? Als niemand die collega zegt dat hij op tijd terug moest zijn dan kan darren niet op tijd in rotterdam zijn. Die planner is niet zo heel geliefd. Hij heeft zelf altijd commentaar genoeg als er iets niet gaat zoals het moet ,maar ze hebben hem ook al vaak de kont vol gescholden voor van alles en nog wat. Ze hebben hem zelfs al eens op het werk opgesloten op de wc dus het zegt genoeg dat het zeker geen allemansvriend is. Ik heb nog nooit geen woord met hem gesproken op personeelsfeestjes van dat bedrijf. Die kerel kijkt zo chagrijnig, daar word je bang voor.
Als "straf"moest darren vanavond nog even koppelen dus hij komt pas rond middennacht thuis.
Morgenvroeg krijgen we telefoon uit Australie want als mijn schoonzusje in Melbourne is (Zij woont in Bendigo) dan blijven ze altijd het hele weekend bij mijn schoonouders en dan bellen we altijd ivm het tijdsverschil op zaterdag. Als we zondagmorgen pas zouden bellen dan zijn ze al weer naar huis. Nu slaan we 2 vliegen in een klap.
Nu ga ik nog even kijken op hyves en dan duik ik lekker mijn mandje in.
Tot morgen en franciska, ik hoop dat de lamskoteletten lekker gesmaakt hebben. Dat bbq-en zul je nog wel vaker kunnen doen in Australie.
Groetjes heidi.
PS: franciska, heb je trouwens nog gekeken naar dat huis dat ik laatst een keer gezien had in Sunshine west. Ik had je er namelijk niet meer over gehoord.