KLETSDOZEN Afgesplitst

Jeetje Heidi!
Het begint op The Bold and the Beautiful te lijken bij je ouders zeg!  :shock:
Hopelijk kan je er afstand van nemen en het je niet te veel aantrekken?
Je hebt je eigen gezin om je druk om te maken hoor, die volwassen ouders van je zijn gewoon volslagen de weg kwijt naar mijn mening.

Ik kan alleen maar zeggen: AFSTAND nemen, want staks kom jij met je boodschap en dan heb je het helemaal gevreten.
Je had het echt al moeten vertellen ookal zijn de plannen nog niet concreet.

Ja, verder hebben we alles aardig op de rit staan.
De honden is denk ik alleen extra lastig door het ras en omdat het er twee zijn.
Het is maar goed dat we gespaard hebben.
Gisteren kwam iemand kijken voor de tv kast, die ze niet kocht want hij paste niet qua maat, maar de hondjes?
Ze was helemaal weg van ze hahaha
Uhm... neeeeee! Die zijn hun gewicht inmiddels in goud waard! en niet te koop!  :p

Sacha: heerlijk om te lezen die verhalen en inderdaad merk ik dat je de woordkeuze heel secuur doet!
Was het forum in het engels dan? Kan ik me niet herinneren, ik denk dat je dat zelf in kan stellen.
De spellingscontrole is nog steeds in het engels in ieder geval.

Mijn training was eigenlijk top!
Het was helemaal mijn dag, want het ging vooral over hoe goed je iedereen kent (secretaris van de personeelsvereniging, ik dus, kent iedereen natuurlijk!)  feedback en tips geven en plus en min punten benoemen van de Unit en organisatie.
Als HSP persoontje (www.hooggevoelig.nl) kan ik dat best goed, al is het op "gevoel"  :grin:
Ik werd nog eens extra uitgelicht omdat we over iedereen iets moesten vertellen en mijn coordinator kreeg de beurt om iets over mij te vertellen zowel privé als werk.
Ik was dus Franciska, heb 2 "pitbulls" en ga in december naar Australië verhuizen.
"Op het werk is ze de ondersteuner voor het beleidsteam, doet heel veel voor iedereen wat ze goed doet en kan, krijgt altijd alles af en ze is de spin in het web en zonder haar kunnen we eigenlijk niets....."  AUW!! :shock: is dat een veer? van mijn nurkse coordinator?
Meer wilde hij niet vertellen want dat was voor zijn afscheidsspeach  :cool:

Ik een kaart heb klaar liggen voor mijn moederrrrrr....
Ik de boodschap al op heb geschreven, maar nog even na zit te denken hoe ik dit smart af kan sluiten.
Ik wil het initiatief houden namelijk  :evil:

Cisje veel geleerd heeft na haar opbrandertje 2 jaar geleden  :evil:
 
Hoi Franciska,

Het begint inderdaad echt zo'n klucht te worden. Echt een driehoeks-verbinding. Wij zeggen wat en die ander lul het weer door enz enz. Mijn broer is dus aardig kwaad en heeft mij maar meteen uit zijn hyves vriendenlijst gedeponeerd. Zit ik eigenlijk niet echt mee. Mijn moeder zal nu wel kwaad zijn op mij maar dat waait ook wel weer over als ze op haar eigen gaat wonen en weer tot rust komt.
Mijn vader belde vanmiddag ook heel vrolijk op en ik heb hem wel gezegd dat ik daar niet echt blij mee was op zijn zachts uitgedrukt. Ik speel het liever linea recta naar mijn moeder, maar zij zal zich voorlopig wel niet laten zien. Mijn vader komt a.s zondag wel met de kermis langs dus misschien moet ik toch nog een 5 gangen diner voorbereiden :grin: Ik denk het niet, mijn vader is nogal een kieskauwer die echt niet eet wat de pot schaft.

Als ik mijn vader moet geloven wil mijn moeder voor het weekend weg zijn. De huisarts zou haar hierin steunen. Mijn broer zal nu wel menen dat het allemaal mijn schuld is maar hier was al veel vaker over gepraat. Waarschijnlijk is dit DE DRUPPEL geweest die het laatste zetje heeft gegeven.
Misschien leer ik ook wel van dit alles maar ik zal het toch nooit eens worden met mijn moeder. ze heeft haar eigen ideeen over alles. Alles moet zoals zij het wel, bij ons in huis ook en alles wat hier anders gaat is in haar ogen verkeerd.
Ik had het ook liever anders gezien maar ik word door haar nu eenmaal over een kam geschoren met de rest van mijn vaders familie. Eigenwijze krengen dus. Volgens mijn broer heb ik geen inlevingsvermogen en bla bla bla. Hij doet gewoon alles om mijn moeder te vriend te houden. Ik kan wel raden bij wie hij blijft wonen als ze echt het huis moeten verkopen. Al wordt het hoog tijd dat hij eens op zich zelf gaat wonen, Hij is echt strontverwend.

Genoeg hierover. Ik zal jullie er niet langer lastig mee vallen.
Misschien is het inderdaad hoog tijd dat ik mijn plannen bekend ga maken. Mijn moeder maakte zich nu ook al weer druk dat ze kevin en jeremy dan minder zou zien. Ondanks dat ik het met een hoop dingen echt niet met haar eens ben wil ik haar toch echt niet de kinderen ontnemen. Vanmorgen is de schoolfotograaf geweest en ik wil daarvan wel foto's nabestellen voor hun allemaal. Ik ben ook de beroerdste niet. Als ze wil komen is ze ook echt wel welkom al zal zij er nu waarschijnlijk niet aan moeten denken.
Als ze dan echt uit elkaar willen dan heb ik hier nog wel meubels staan wie een van beiden kan overnemen/kopen voor een prikkie.

Heb je al veel huisraad verkocht inmiddels of niet.Je zei toen dat je niet veel zou meenemen. Het lijkt me best lastig om de precieze omvang te bepalen. Ik bedoel; ik heb hier door het hele huis wel van alles staan wat ik mee wil nemen maar het is wel lastig inschatten wat de totale omvang is als je alles bij elkaar zou leggen. Ik zou echt niet weten waar ik moet beginnen met het leegruimen. De garage laat ik dan maar aan darren over. Daar ligt bijna allemaal gereedschap van hem. Tuinmeubelen hebben we ook niet, alleen 4 kuipstoeltjes . We hadden een Jardin set. Een tafel en 4 stoelen. 5 jaar geleden zakte mijn vader door de rugleuning, net naar zijn hernia-operatie. Erica, de zus van darren was toen ook hier en klapte ook achterover. 3 jaar geleden braken van 2 stoelen de armleuningen en zitting af . We hebben door de verbouwing ook niks teruggekocht omdat het alleen maar in de weg staat. Daarna kwamen langszaam de gesprekken over australie op gang. Met zulke plannen ga je ook niks groots meer aanschaffen. Het is dan aan de ene kant zonde van het geld om het te laten staan en het neemt ook een hoop plaats in als we het wel mee zouden nemen.

Nu heb ik het een paar dagen rustig. Darren is al weer vanaf maandagavond weg. Morgen heeft kevin vrij ivm een studiedag over de brede school die hier gebouwd gaat worden(en eigenlijk allang klaar had moeten zijn volgens de eerste plannen) Daarnaast zouden ze ook vrij zijn ivm het suikerfeest als afsluiting van de ramadan. Dat suikerfeest was dus gisteren met als resultaat dat een kwart van de leerlingen niet aanwezig was. Het zijn allemaal turkse kinderen. Bij Kevin in de klas zitten er 4 turkse kinderen tussen.
Vrijdagmorgen eerst om 9.45 uur met jeremy weer naar de kinderarts en smiddags om 15.30 moet darren naar de chirurg om 4 atheroomcystes weg te laten halen. Er zit er een op zijn hoofd met 4 cm doorsnee en daar heeft hij met het slapen behoorlijk last van. Aanstaande vrijdag is het dus echt een nationale ziekenhuisdag voor mij.

Vrijdagavond om 19.45 uur begint de lampionnenoptocht vanwege de kermis. Ik hoop dat het droog blijft maar de weersvoorspellingen zien er niet al te rooskleurig uit. Het zou wel jammer zijn, ook voor het kindercorso van zondagmiddag. Als al die bloemen verregenen dan vind ik dat gewoon zonde.
Maandag heeft kevin dan ook nog vrij want de kermis is hier van vrijdagavond t/m maandag.
Na volgende week hebben ze weer een week herfstvakantie. Ik heb het idee dat net de zomervakantie pas afgelopen is. Er zitten dan maar 6 weken tussen.

Ik heb gisteren nog even op realestate.com.au zitten te kijken in andere staten van australie. In Coober Pedy heb ik een dugout huis gevonden. Hartstikke leuk, alleen is het erg donker . Meer zo'n huis voor de flintstones. Over het algemeen staan er veel leuke huizen tussen. Ik neem aan dat jullie daar ook veel naar kijken nu, ook al ken je de wijken niet allemaal.
Gaat George nu nog van te voren (evt met zijn broer) naar australie of vliegen jullie nu samen daar heen.

Mijn vader vroeg me gisteren ook al hoeveel zo'n ticket kost naar australie. Ik denk, dat als de nood aan de man is en mijn moeder het aan zou durven om daar heen te vliegen, best dat geld over heeft om haar een ticket te kopen voor een maand aussie. Het was natuurlijk wel een mooi moment geweest om er op in te haken maar ik heb eerst nog meer moed nodig om het over mijn lippen te krijgen.
Grote kans dat als ik daar heen ga, ik mijn moeder helemaal niet meer zie, alleen al vanwege haar vliegangst. Als het dat tenminste is. Volgens mij ziet ze meer op tegen het feit dat ze al die tijd niet kan roken. Daar kan ze echt niet buiten momenteel. Dan moet ze maar een pak nicotinekauwgom mee nemen.

Ik ga weer even verder en dan ga ik ook zo mijn mandje opzoeken. Gisteravond kon ik ook al niet slapen door al dat gedoe. Vanmorgen om 5.45 uur lag kevin ook al weer naast me. Het gaat nog niet helemaal vlekkeloos met dat in eigen bed slapen. Vanavond had hij dus niet veel nodig om in slaap te vallen. Hopelijk houdt het vol tot morgenvroeg 9 uur. Kan ik tenminste weer eens uitslapen. Voor Jeremy hoef ik niet bang te zijn want hij slaapt altijd minstens 11 uur per nacht en lag vanavond ook pas om 20.30 uur in bed. Tel maar uit dus...maar je zult net zien. Heb je een vrije dag, gebeurt er weer iets onverwachts.

Groetjes heidi
 
Dames, we zijn er weer!!!!

Eerst een verhaal voor Heidi. Ik zal nu even niet ingaan op je heerlijke verhaal over de kermis, de optocht en de schoolfoto's, dat heb ik met plezier gelezen. Ik zal jet mijn verhaal eens vertellen over mijn ouders en dan mag je zelf zien wat je met die informatie gaat doen. Ik hoop dat je er iets aan hebt :smile:

Toen ik 5 was en mijn zusje 1 zijn mijn ouders gescheiden. Veel te jong getrouwd, denk ik persoonlijk...Mijn moeder was 19 toen ik onderweg was, dus het was een "moetje" zeg maar. Na ongeveer een jaar kwam mijn vader weer bij ons terug en sindsdien werd er over die periode gesproken als de overzeese periode van mijn vader. Hoe leg je dat anders uit aan van die jonge kinderen. Pas toen ik een jaar of 11 was kwam ik achter het echte verhaal. Ik vond de dia's van hun tweede huwelijk wat pas het jaar daar voor had plaatsgevonden.
Ik kan mij echter niet anders herinneren als dat mijn ouders ruzie hadden. Niet altijd, maar wel steeds vaker. Toen ik 17 was leerde ik Dirk kennen en was een onhanteerbare puber vond mijn vader. Om zijn punt duidelijk te maken dat ik het zwarte schaap in het gezin was, heeft hij mij toen met kerst uit huis gezet. Ik heb een aantal weken bij een vriend in huis gezeten en mocht uiteindelijk (na heel veel pleiten en dreigen van mijn moeder) terug naar huis. Nog geen 6 maanden later, stond ik weer op straat. Pas na 2 maanden mocht ik weer terug. Dirk had ook niet echt een leuke thuissituatie, dus wij zijn heel snel gaan samenwonen. Had ik in elk geval geen last meer van het wiebelende huwelijk van mijn ouders.

Pas 8 jaar gelden is de bom echt gebarsten. Mijn moeder is bij mijn vader weggegaan. Ze heeft haar koffers gepakt en een briefje achtergelaten. Pas toen mijn moeder weer bovenwater kwam begon zij te vertellen wat er de laatste jaren allemaal is gebeurd, dit verhaal zal ik je besparen. Mijn vader vertelde ook zijn kant van het verhaal. Deels waar (bleek later), maar deels gelogen om mij voor zich te winnen. Je zou toch verwachten dat ouders slimmer zijn, maar ook wanneer je kind inmiddels bijna 30 jaar oud is, kan je een scheiding nog over de hoofden van je kinderen uitvechten bleek.

Telkens als zij elkaar ergens over spraken, had ik eerst de een aan de telefoon met zijn verhaal en dan later op de avond standaard de ander met de andere kant van het verhaal. Dit heeft zo een behoorlijke tijd gelopen en ik kan daar niet meer tegen. Mijn ouders trokken aan mij en mijn zusje. Mijn zusje leeft in haar eigen wereld en koos de kant van mijn vader, want ze had medelijden met hem omdat hij verlaten was. Ik wilde niet kiezen, maar werd langzaam gek. Uiteindelijk heeft Dirk beiden ouders gebeld en gezegd dat dit zou niet meer kon. Mijn moeder heeft toen een wijze beslissing genomen en niet meer over mijn vader gesproken waar ik bij was. Mijn vader bleef maar klagen over mijn moeder, ze was een slechte moeder, de enige reden dat hij bij haar was terug gekomen was om ons te beschermen tegen haar, ze was aan de drugs... Mijn zusje is hier ingetrapt. Mijn vader kan nl. erg overtuigend zijn wanneer hij zijn zinnen ergens op heeft gezet en hij wilde ons afpakken van mijn moeder. Ik heb nooit een kant gekozen, maar doordat ik niet in zijn kamp zat, had ik dus gekozen voor mijn moeder was zijn mening. Prima, wat hij wil...Gevolg: 6 maanden na de geboorte van Suzanne besloot hij dat ik ook fout was en vertelde een vriend van Dirk die hij in de stad tegen kwam een leuk verhaaltje te vertellen. Ik was vreemdgegaan, vertelde hij. Gelukkig stapte die vriend hier mee naar Dirk en Dirk is er niet ingetrapt.

Ik heb gekozen voor mijn geluk, het geluk van Dirk en vooral het geluk van mijn kinderen. De geboorte van Danielle heeft hij niet meegemaakt, hoewel hij door mijn zusje wel op de hoogte is gehouden van alles. Hij is 2 jaar geleden hertrouwd, maar voor mij is het klaar.  Een aantal maanden geleden heeft hij (nav onze emigratieplannen) via Hyves contact met mij opgenomen. Wij hebben elkaar een keer gesproken in een cafe en het leek goed te gaan. Ik heb hem zelfs toen weer bij ons thuis uitgenodigd. Grote fout. Heb ik net met veel moeite aan mijn oudste uitgelegd dat ze nog een opa heeft, besluit hij na 1 keer dat het te veel moeite is, dat het te veel overhoop haalt en klaar waren we weer. Heeft zich uitgeschreven van Hyves.... Gelukkig hoor ik Suzanne er nu niet meer naar vragen, maar dit heeft tijd gekost. Opa woont hier heel ver vandaan en kan daarom niet langs komen.... Weer moet een generatie belogen worden voor dezelfde man, maar zij zal later als ze oud genoeg is de waarheid horen en hier niet zelf hoeven achter te komen.

Moraal van dit verhaal: Kies voor jezelf, kies voor je gezin. Welke keuze je ook maakt, het zal nooit goed genoeg zijn, jij zal altijd fout zitten wanneer je ouders hun probleem op jouw bordje gooien. Maak je ouders duidelijk dat, hoewel je inmiddels volwassen bent, jij altijd hun kind zal zijn en hier niet in betrokken wilt worden. Dit is stukken beter voor jullie relatie. Kan jouw moeder of vader die keuze niet accepteren, dan is dat haar/zijn probleem. Willen zij een goede band met jouw kinderen, zullen zij jou neutraliteit moeten accepteren, zo niet... jammer dan. Kinderen kunnen prima groot worden zonder grootouders, lukt die van mij ook zeer goed!

Dat wilde ik even aan je kwijt :smile:

Zo... en dan de leuke dingen van het leven: Wij hebben een belangrijke beslissing genomen over ons slaapprobleem in Australie. Dirk is vrij lang en wij voorzagen al een probleem met de matrasmaten in Australie. Ons huidige bed (de ombouw) gaat niet meer mee, daar zijn we op uitgekeken. De bodems zijn echter Aupings en die kunnen een leven lang mee.... Dilemma!
We zijn eruit! Al een aantal jaar geleden heb ik mijn zinnen gezet om het Hemnes bed, kleur zwart van Ikea. We hadden dus al besloten om dat als basis te gebruiken voor de inrichting van de slaapkamer in Oz. Maar de australische versie is wel klein, met kleine matrassen...
Nu blijven we lekker in ons eigen bedje liggen tot het huis verkocht is. Daarna verkopen we het bed (de ombouw dus) met nachtkastjes en kledingkast. De matrassen kunnen we nog gebruiken tot de verhuizer komt. Vlak voor het vertrek kopen we bij Ikea het Hemnes bed in een Europese maat (in dozen!) en 2 nwe matrassen in Europese maat (vacuum opgerold, dus klein verpakt), dat gooien we in de zeecontainer en laten we verschepen. De rest van de slaapkamer (kasten, spiegel, nachtkastjes e.d.) kopen we dan gewoon bij de Ikea in Perth. Het beddengoed gaat dan ook maar gewoon mee en wanneer we nieuwe nodig hebben, laten we dat wel opsturen. De Hema heeft tegenwoordig ook een webwinkel gelukkig. Klinkt misschien als een dure oplossing, maar Ikea is in Oz duurder dan hier, dus dat sparen we weer uit. Op het matras geeft Ikea een garantie van 25 jaar, dus daar kunnen we voorlopig nog wel mee vooruit. Gevolg: Wij stellen het probleem van kleine bedden gewoon nog zeker 25 jaar voor ons uit. Tegen die tijd zijn we al op een leeftijd gekomen dat we gekrompen zijn en kunnen we misschien met een kleiner bed uit de voeten!

Waar een mens al niet over na moet denken bij een emigratie :lol:

@Cis: Misschien kan je de hondjes laten werken voor hun overtocht? Gewoon per uur verhuren, dat mag die persoon er lekker mee pronken, maar daarna weer thuis afleveren :lol:
Hihi, je mag best een beetje klagen over de kosten, maar ik weet dat het een beetje je kinderen zijn en die laat je gewoon niet achter! Groot gelijk, dan maar geld er tegen aan smijten!

Zorg dat je die afscheidsspeech op papier krijgt wanneer het zo ver is, altijd mooi voor later.

Dames, heb weer genoten van jullie dagelijkse beslommeringen, maar ga zo lekker mijn mandje opzoeken. Lijnen vergt heel veel energie en de eerste 5 kilo is eraf! En dat in 2,5 week tijd :grin: Mijn geheim... blijft nog even mijn geheim, maar ben wel heel trots op mijn zelf!!!

Welterusten en tot snel weer!

Sas
 
[quote author=Ingriddh link=topic=9116.msg126031#msg126031 date=1222886434]
Hoi Francisca,

wat voor honden neem je eigenlijk mee naar AU ?

Gr,
Johan
[/quote]
Staffordshire Bull terriers (SBT) Johan.
Oftewel Engelse Staffords.
Maar veel mensen zien dat ook als pitbulls en dat is ook een soort grapje aan het worden.
Pitbull is eng! Maar mijn hondjes zijn niet eng (als je in ieder geval niet op 4 poten loopt en een vachtje hebt)  :wink:
Het blijven terriers. Ook een Jack Russel kan prooien na jagen en vangen. En die zijn "klein en daarom minder eng"

Ik heb ze van de oude lijnen van voor de huidige rasstandaard, groter, meer conditie en betere werkhond en wat meer karakter dan de meeste huidige SBT's die er rond lopen, ik heb dus geen showtype, maar werktype.
En van de SBT lopen er daar mega veel rond in Australië, alleen mogen de amerikaanse neefjes en nichtjes niet.  :wink:
Wij hebben er officiele stambomen bij, so no worries. Niets illegaals!
Wat ik heb gezien waren er vooral Kelpies en Staffies.
Beide rassen zijn best lastig omdat ze echt ADHD zijn met een behoorlijke drive.

Heidi, je valt mij er niet mee lastig, ik denk alleen dat je er zelf heel veel last van hebt en dan moet niet!
Neem nou van een ervaringsdeskundige aan... laat ze het zelf uitzoeken en zoek vooral de schuld niet bij jou!
Je hebt genoeg gedoe met je eigen kindjes en jezelf zeg.
Je moeder is gewoon (wat ik dan altijd erg banaal zeg) een dominate teef... ik denk erg in "hondenwereld"
En je vader is niet onderdanig genoeg. Maar ik denk dat hun levensfase er ook erg mee van doen heeft.
Besteed er niet te veel aandacht aan (moeilijk want het zijn toch je ouders), want het kan zomaar overwaaien als het weer goed gaat.
Denk  aan JEZELF! Echt een heel egoïstisch advies maar ik meen het echt.
Je hebt je voordelen al gezien in meubels verdelen! hahahaha super!
En ik wens je alvast veel sterkte voor aanstaande vrijdag  :cool:


Ons huisraad: ja dat verloopt voorspoedig.
Veel collega's willen wel spullen en ik ga een soort folder maken met wat we hebben en die verspreiden.
Wat ik over hou ga ik gewoon in de keukenkastjes van mijn zwager Mike plaatsen.
hij is al meer dan 5 jaar elke dag hier met eten enzo en dan kan hij het mooi zelf gaan doen  :cool:
Meubels enzo denk ik dat we alles kwijt gaan raken, we hebben elke week wel iets wat weg gaat.
Het wordt steeds kaler.
De toekomstige bewoners nemen ook ontzettend veel over, dus we hebben 't makkelijk.
De afspraak is dat al wat we niet kwijt kunnen buiten "het" lijstje laten we staan.

Geoge gaat denk ik niet eerder daarheen.
hij heeft al veel online geregeld, nu nog een woning en daar hebben we tijd zat voor denk ik.

zo niet, dan zoeken wel dan we voor een oplossing.

Sascha: jou verhaal ga ik nu lezen, want je was me voor met plaatsen!
 
Heidi from Tirol is al zo'n 5 uur aangemeld op xpdite. :up: :up:
Nog effe en ze plant weer een hele familie ruzie, schooluitjes en het ramenwassen niet vergeten in een verhaal van 4 kantjes.

:lol: :lol: KKKKKKaaaannnnnn bijna niet wachten...... :applaus: :applaus:
Zo spannend allemaal  :shocking:


Jack :evil:

:shout: Come on Heidi ....tik aub een beetje door....

Niet onderdanige vader .??.. :?  Dominante Teef :oops: .Denken in de hondewereld  :? :shock:.........wat zeg je toch allemaal Georgia  :naughty: :yellowcard:
 
Hoi allemaal,

Er is nu eigenlijk niet zo veel te melden Jack. Ik heb mijn moeder al 2 dagen niet meer gesproken en mijn broer ook niet. Ik kan je dus niet opzadelen met sappige verhalen. Zolangzamerhand beginnen bij anderen ook de verhalen los te komen zie ik wel. Alleen het verhaal van Franciska ontbreekt nog.

@Sacha; Je hebt zo te zien zelf ook niet zo'n prettige jeugd gehad. Het verhaal van jou lijkt wel een beetje op de mijne volgens mij. Het is nooit leuk om ruzies over de hoofden van de kinderen uit de spelen. Bij ons is dat gelukkig nog niet het geval. Mijn broer kan ook aardig agressief(verbaal gezien dan) uit de hoek komen en alles wat hij ooit van mijn moeder gehoord heeft gooit hij er dan uit, zelfs als hij niet eens weet of het wel waar is. Hij heeft nog niet gezegd dat ik niet goed voor de kinderen zou zijn, Wel op die momenten als kevin zo'n dwarse bui heeft en hij uit paniek wegvliegt. Het is altijd hetzelfde praatje, van als ik jou was dan zou ik dit of dat doen op zo'n manier alsof ik zelf niet weet hoe ik met kevin om moet gaan.
De ene keer moet ik hem een pak op de sodemieter geven, de andere keer een draai om de oren, net of je daar alles mee oplost. Hij kan gewoon niks hebben. Ik heb hem al een paar keer gezegd dat hij er zich niet mee bemoeien moet maar dan vliegt hij met een kwade kop weg zonder wat te zeggen.

Was het trouwens leuk op de kinderboerderij afgelopen maandag. Ik heb er volgens mij nog helemaal niet naar gevraagd. Ik ben zelf ook een keer met kevin en zijn klas meegeweest naar een kinderboerderij omdat ik moest rijden. Dat is aardig vermoeiend om continue de kinderen in de gaten te houden. Hier en daar ontsnapt er dan wel eens een geit of schaap omdat ze allemaal tegelijk door de poortjes willen. Kleuterleidster zou in elk geval niks voor mij zijn. Ik heb af en toe al moeite om kevin in het gareel te houden laat staan 22 kinderen.

Het in eigen bed blijven slapen leek ook aardig goed te gaan, maar nu is het weer van voor af aan begonnen. Gisteravond lag ik te praktiseren over een vorm van opvang voor beide kids en toen hoorde ik hem om 01.00 uur vannacht weer uit bed komen. Ik heb hem teruggebracht naar eigen bed en vanaf half 4 kon ik hem weer ieder uur terugbrengen. Gelukkig had kevin vandaag een vrije dag  van school ivm een studiedag dus kon hij wel iets langer blijven liggen vanmorgen om zijn slaap in te halen.

Gisteravond om 21.30 kreeg ik telefoon van een huisarts uit Hengelo(gld) Dat is hier zo'n 20km vandaan. Hij had van een andere huisarts waar ik eerder had gesolliciteerd een brief gekregen van mij en hij had een vacature voor 2 dagen per week voor de dinsdag en de donderdag. Ik heb er wel even voor de zekerheid bij vermeld dat ik niet gediplomeerd ben maar dat hoefde voor hem geen problemen op te leveren zei hij. Hij is een gecertificeerd opleider dus een stage valt dan ook te regelen. Aanstaande maandag heb ik dus een sollicitatie/kennismakingsgesprek bij hem in de praktijk. Het is een solopraktijk en daar heb ik persoonlijk meer oren naar dan zo'n grote groepspraktijk met meerdere artsen in een grote stad. Ik hoop dus echt dat het wat wordt; misschien kan ik dan toch op de valreep mijn cursus nog afkrijgen. Ik zal dan de komende weken ook nog even mijn theorie-examens moeten halen. Even flink de schouders eronder. Ik weet eigenlijk niet eens of die cursus in australie wel geldig zou zijn. Zou je zoiets voor de tijd al kunnen laten beoordelen zonder je diploma's op te sturen bij de IB-groep. Ik heb in mei dit jaar mijn basisopleiding doktersassistente laten beoordelen en die was niet geldig omdat ik ten onrechte mijn mbo-diploma had gekregen. Die opleiding bevatte geen stage en praktijkdagen. Het was eigenlijk alleen een doorstroom opleiding. Waar ik eigenlijk nergens iets mee kan, niet hier maar ook niet in aussie-land.
Ik heb nu dus wel een probleem qua opvang. Eerder paste mijn moeder altijd op maar zij wil niet meer dan 2 dagen oppassen. Stel dat ik in de praktijk aan het werk kan dan ben ik van 7.30-17.30 van huis en dan schiet haar eigen eten er ook bij in. Ze is ook niet handig genoeg om de hele tijd met jeremy aan het slepen te gaan als kevin naar en van school gehaald moet worden. Op zich wil ik ze dat ook niet aan doen.
Ik zit nu dus te denken aan gastouderopvang aan huis zodat jeremy in eigen bed kan slapen smiddags en kevin gewoon na schooltijd in eigen huis kan spelen. Anders wordt het de creche, die zitten in het zelfde gebouw als de kleuterschool van kevin. Dan heb ik voor kevin BSO nodig. Ik hoop dat de wachtlijsten niet te lang zijn anders heb ik alsnog een probleem.

@Franciska; Het klinkt aardig banaal zoals jij mijn ouders beschrijft. Zo zou ik het ook niet willen noemen. Het is toch mijn eigen moeder. Ik kijk je er niet op aan hoor. Ik ben het niet eens met haar opvattingen over de dagelijkse gang van zaken binnen en buitenshuis maar ik heb geen hekel aan haar. Alleen aan haar "acties" Ze is ook gewoon welkom hier, alleen zal ze zich wel 2 keer bedenken voor ze weer hier komt.
Ik sta in haar ogen toch aan mijn vaders kant en dat past blijkbaar niet in haar straatje. Ze wil iedereen graag aan haar kant hebben en iemand die hier van afwijkt hoort er niet bij.
Ik denk alleen niet dat dit nog goedkomt. Het zit scheidingsvirus zit hier toch een beetje in de lucht.
Afgelopen januari zijn mijn oom en tante (jongste broer van mijn vader) na 30 jaar huwelijk uit elkaar gegaan. Nu zijn mijn ouders blijkbaar aan de buurt maar ik heb al meerdere stellen gezien die na zoveel jaren huwelijk alsnog voor zich zelf kiezen.
Het is natuurlijk nooit leuk als ouders gaan scheiden maar ik heb nu mijn eigen gezin en hoef gelukkig niet te kiezen waar ik ga wonen. Het is beter dan jarenlange ruzies en elkaar van alles te gaan verwijten.

@Jack; Ik zou nu eigenlijk wel eens weten of je het echt zo spannend vindt of niet. Als dat niet het geval is dan zou ik gewoon niet verder lezen in dit topic. Je maakt allerlei opmerkingen over mijn tekst maar ik weet niet of het gemeend is of voor de grap.
Ramen zemen hoef ik vandaag niet want het regent continue. Het is echt herfst geworden. Nog een weekje en dan heeft kevin weer herfstvakantie.

Groetjes Heidi
 
[quote author=Jack link=topic=9116.msg126082#msg126082 date=1222945829]


Niet onderdanige vader .??.. :?  Dominante Teef :oops: .Denken in de hondewereld  :? :shock:.........wat zeg je toch allemaal Georgia  :naughty: :yellowcard:
[/quote]
Beetje humor verloren?  :roll:
 
Sacha: goede oplossing voor je bed!  :up:
En de hondjes laten werken voor de kost haha
Lightning is nogal populair en George denkt dat er wel genoeg loopse teefjes zijn die in aanmerking komen voor een dekking.
Vind het zelf een beetje een "goedkope" oplossing omdat ik een nest dan wel wil blijven volgen en dat kan niet als we zo ver weg zijn.
We doen het dan altijd nog ter bevordering van het ras en niet alleen vermeerderen.

Ik herken wel veel in jou verhaal.
Omdat ik bij mijn vader ben blijven wonen was mijn moeder natuurlijk hevig beledigd en verontwaardigd.
Het kiezen heb ik ook nooit willen doen, maar onbewust gebeurt het toch.
Bv.: Wie komt eerst met kerst, waar ga je eten? Er zijn maar 2 kersdagen en 3 stellen ouders waar we heen moesten.
Op een gegeven moment hebben we bij allemaal maar "op de kerstkoffie" ingesteld en thuis gegeten.
Was wel sneu voor George zijn moeder, dus daar hebben we wel mee gesmokkeld.
Ben eigenlijk heel blij dat dit gedoe over is nu. Het werkt gewoon niet.

Heidi: Ik was er ook niet op uit je te beledigen.
Het is misschien wat rot uitgedrukt maar wel duidelijk lijkt me.
Ik ben veel met honden bezig en in het observeren van gedrag en dergelijke en dan kom je zo tot conclusies.
Ik ben volgens George ook een dominant teefje hoor!  :evil:

Het scheidingsvirus zit inderdaad is de lucht.. het is weer najaar.....
De lente is ook zo'n moment om relaties te laten knappen....

Ik ga je alle verhalen van mijn jeugd, "opvoeding" en de scheiding verder echt besparen!
Kan je nog wel zeggen dat ik er al van af mijn 15e alleen voor stond.
Pas de laatste jaren ben ik daar sterker van geworden, omdat ik een goede vent heb getroffen die me daar ook in heeft aangemoedigd.
Mijn vorige relatie vond het wel prima om een afhankelijk vogeltje in huis te hebben zitten....
Aan mijn ouders heb ik in ieder geval helemaal niets en dat weet ik al 25 jaar  :wink:

Ik las al dat je benaderd was voor een baan! :lol: Goed zeg! Ik hoop dat het wat wordt. Succes  :up:
Ik hoef niet te zeggen dat je ons op de hoogte moet houden denk ik! haha  :grin:

Ik ga eens kijken wat de pot schaft.
Laterrrr!
Cis
 
Hoi kletdoosjes,

@Franciska, ik weet ook wel dat je daar niet op uit was maar het klinkt zo cru. Misschien is ze wel een dominante maar ik voel me toch rot nu ik geen contact met haar heb. Normaal belde ik haar altijd gelijk als ik weer iets te melden had wat betreft stage of werk en ik zal daar nu wel 2 keer over nadenken. Mijn vader is net weer even hier geweest en volgens hem is  mijn moeder al op de hoogte dat ik benaderd ben door die huisarts. Mijn broer zal blijkbaar wel op mijn hyves hebben gekeken en hij zal het wel door verteld hebben aan haar. Het is net een roddelcircuit. Ze had al wel gezegd thuis (hoorde ik van mijn vader dus) "dan zal ze mij wel weer nodig hebben". Nou het is echt graag of ganiet. Even goede vrienden.
Als ik daar aan het werk zou gaan en zij hier op zou kunnen passen dan zit ze 2-3 hele dagen hier van 7.30-17.30 dan heeft ze mooi weer het recht om zich met mijn manier van leven te bemoeien. Ik denk dat het voor mijn eigen gemoedsrust en humeur beter is dat ik gewoon professionele opvang ga regelen, ook al kost het een paar centen(waar we dan ook wel weer een gedeelte van terugkrijgen).
Als ze smorgens hier komt en ze ziet ergens een beetje hagelslag op de grond liggen dan heeft ze  het al niet meer. Als ze zodadelijk online is dan mail ik het haar en als ze het negeert of afwijst dan weet ik precies hoe de vork in de steel zit.

Ik had vanavond voor de verandering eens geen zin om te koken. Om 17.00 uur had ik mijn beste vriendin uit duitsland aan de telefoon over het geheel. Ik moet ook ergens mijn ei kwijt en als ik het tegen mijn vader zeg weet ik niet of hij het voor zich houdt. Na afgelopen dinsdag heb ik mijn lesje wel geleerd.
Bij haar is het veilig. Om 17.30 uur stond de buurvrouw voor de deur en toen ze wegging was het eigenlijk te laat om nog te gaan koken (eigenlijk luiheid) dus zijn we gezellig met ons viertjes naar McDonalds geweest. Kevin had geluk want er was ook nog een jongetje uit zijn klas daar dus stuiterde hij gelijk de ballenbak in. Jeremy heeft het helemaal goed gemaakt, 4 kipnuggets en 1,5 zakje patat heeft hij naar binnen gewerkt en dat voor een manneke van 18,5 maand. Hij eet heel wat meer dan kevin.
Jeremy heeft nooit genoeg en stopt het liefst alles tegelijk erin. Dat gaat alleen niet altijd goed. Soms komt het er gewoon weer uit. Dat vele en schrokkerige eten heeft hij overigens van mij. Als ik mijn moeder moet geloven had ik als baby ook nooit genoeg en stond ik ook als peuter regelmatig te kokhalzen. Ze moest het eten  klaar hebben staan als mijn middagslaapje uit was anders schreeuwde ik moord en brand.
Dat heeft jeremy nooit gedaan maar hij dronk als baby zo 4-5 flessen van 230 cc weg. En nog is hij niks dik. Hij heeft een hele fijne bouw.

Verder heb ik eigenlijk geen nieuws.
Het is toch wel makkelijk he, Franciska, dat je een huisman hebt die voor het eten zorgt. Darren wil dat ook wel maar hij mag niet van mij. Hij houdt namelijk van pittig eten en daar hou ik dus helemaal niet van en de kinderen ook niet. Ik hou de eer in mijn eigen pannetje.

Gaan jullie nu de eerste tijd nog wel naar George zijn nicht toe of zoeken jullie gelijk iets voor je zelf. De honden zitten natuurlijk toch eerst een maand in quarantaine voordat ze weer bij jullie zijn. Ik ben blij dat wij dat niet hebben. Dan hoef ik me daar in ieder geval geen zorgen over te maken.
Als we dan toch gaan dan hoop ik weer een diploma erbij te hebben die hopelijk geldig is daar. Nu kan ik daar alleen eenvoudig administratief werk doen. Op zich geen probleem maar de medische wereld trekt me toch iets meer en daar zal ik dan ter plekke een cursus voor moeten volgen.
Die australische mentaliteit is toch anders dan in nederland. Ik heb tussendoor ook nog regelmatig emailcontact met Lisette (vlasjes) via hyves. Zij is niet zo vaak meer op xpdite. Zij is ook druk aan het solliciteren voor een administratieve functie en krijgt ook geen brieven terug als ze ergens afgewezen is. Ze woont nu vanaf half december 2007 in Aspendale, een zuidelijke wijk van Melbourne. Misschien heb jij of iemand anders ook nog wel contact met haar.

Wat betreft de situatie van mijn ouders. Ik heb ook een prima man getroffen. Mijn moeder zal het misschien anders zien maar we hebben samen al aardig wat doorstaan, ook toen ik 8 jaar geleden in Australie zat. Hij bemoeit zich verder niet met mijn ouders. Hij zegt er verder niks over, wel tegen mij maar hij laat mijn vader zijn gang maar gaan. Dat is misschien nog wel de meest verstandige persoon in dit hele circuit.

Als ik ons visum zou gaan aanvragen ben ik ook niet bang dat ze dat afkeuren. We hebben naar mijn idee vrij overtuigende verhalen over onze afgelopen 11(bijna 12) jaar dat we samen zijn. en in Australie zijn er denk ik ook genoeg mensen die daar formulier 888 willen invullen. Het is tenslotte allemaal in hun eigen belang. Mijn schoonmoeder zei vorige week al dat ze van iedereen moest doorgeven dat ze het heel fijn zouden vinden om ons daar te hebben. Ze droomt er zelfs over. Dat zegt toch genoeg...
Als het allemaal maar eens zo makkelijk was. Ik loop alleen niet weg hier voor alle problemen tussen mij en mijn moeder/broer en de rest.

Ik laat het even hierbij. Darren heeft nu ook weekend. Hij was vrij vroeg thuis vanmiddag. Ik ben benieuwd wat voor een commentaar Jack weer heeft. Morgen zal hij waarschijnlijk de eerste zijn die weer gepost heeft als ik naar het tijdsverschil kijk. In Darwin zal het nu waarschijnlijk zo'n 7 uur later zijn, dus hij heeft de slaap denk ik al bijna weer uit, nu ik dit verhaaltje schrijf.

Groetjes en een fijne avond nog of welterusten voor de anderen.

Heidi
 
Hoi Heidi,

Ik denk dat je het ook niet moet zien als "weglopen" voor de situatie hier.
Je hoeft geen ander excuus te hebben dan een droom waar te maken toch?
Dat je ouders zo lopen te vervelen tegen elkaar heeft daar niets mee te maken.

Verder denk ik dat je je moeder maar beter kan bellen inderdaad.
Hoe langer je wacht hoe moeilijker het wordt en dat weet ik uit ervaring :wink:

Ja we gaan eerst naar Maria (de bewuste nicht van George).
Tot de honden vrij komen mogen we blijven en dan moeten we iets voor onszelf hebben.
Ik ga de honden missen ja, maar beter zo dan heel de dag met ze rondzeulen en stressen.
Ik denk dat ik ook gek zou worden van het opletten en ze van hun hond gescheiden houden.
Dat gaat toch een keer fout, want niet iedereen let op.

Maria heeft naar het quarantaine station gebeld mailde ze net.
Ze kunnen samen of apart, dan kan ik aangeven.
Een hok naast elkaar kunnen ze niet garanderen, maar ze kunnen wel samen uitgelaten worden.
Dan hoop ik maar dat ze daar spierballen hebben, want Lightning is echt haantje de voorste en erg moeilijk als er andere honden in de buurt komen. Alhoewel dat laatste niet te verwachten is in een quarantiane station. :grin:
Die krijg ik alleen rustig met slappe lijn lopend op de terugweg, maar loop je echt een rondje dan is het echt heel het rondje waakzaam.
Op cursus of als ik hem alleen meeneem doet ie het natuurlijk uitmuntend. Maar daar heb je weinig aan als je ze samen uit moet laten. Ik heb geen tijd om 2x een uur te wandelen voor ik ga werken. We werken er in ieder geval aan. ben allang blij dat hij zich nog niet los heeft weten te werken uit zijn tuig of halsband.
Hopelijk wordt het nog minder. Ik kan ook niet té streng worden als ik ze samen meeneem, want Kaya is dan meteen over de flos.
Die kan er echt niet tegen als ik te streng ben en ze doet ook helemaal niets fout.
Maar ze snapt niet dat ik het niet tegen haar heb als ik VOLG zeg enzo en dan noem ik ook altijd nog eerst de naam.
Bij haar hoef ik eigenlijk altijd maar te kijken en met mijn vingers te knippen en ze loopt naast me.

Jullie zullen het visum ook zo hebben, alleen het voorwerk zal veel tijd in beslag nemen.
Je hele medische dossier moet namelijk in het engels zijn en dat zal lastig worden denk ik.
Ik ben zelf een paar weekjes zoet geweest met alle papieren halen en aanvragen.
Je moet de geldigheid van verschillende dingen goed in de gaten houden en genoeg cash, want ze moeten echt overal geld voor hebben.
Wij gaan volgende week naar Amsterdam, de voedsel en waren autoriteit (VWA) moeten de paspoortjes en Rabies entingen en uitslagen van de honden goedkeuren.
Ook weer 42 euro (per hond) contant betalen. Ze hoeven alleen maar 2 krabbels te zetten, de honden hoeven niet eens mee....
Maar goed, dat wist ik van te voren eigenlijk ook wel.
Ben blij dat we kunnen en dat we het geld ook gewoon hebben om de droom waar te maken.

Lekker hoor! Mac-en!
Ik ga zondag. Dan ga ik naar de staffordshow in Asperen en op de terugweg ga ik een Big Tasty scoren hoor  :up:
 
Hoi Franciska,

Even de laatste stand van zaken doorgeven. Ik en mijn broer zijn de hele dag bezig geweest met het heen en weer bekvechten voor msn. Het uiteindelijke resultaat: We hoeven elkaar even een poosje niet te zien.
Waar het allemaal op neerkwam is dat ik nu ook de schuld krijg van alles en dat ik altijd eerst iets zeg en dan pas nadenk en zo kan ik nog veel meer verwijten opnoemen die hij me voor de voeten heeft gegooid. Het was net weer een beetje in rustiger vaarwater terechtgekomen thuis en nu had ik weer roet in het eten gegooid. Als ik het niet doe, doet mijn vader het wel. Het ging de laatste tijd toch telkens maar heel eventjes goed en dan was het weer hommeles.

We hebben vandaag weer een veel te drukke dag gehad. Vanmorgen eerst kevin naar school gebracht en wij zijn toen naar het ziekenhuis geweest voor Jeremy. Het was weer tijd voor de controle en de kinderarts was weer tevreden. Hij groeit goed en zijn bloedwaardes waren ook goed. Ook had ze een brief uit nijmegen gekregen van de laatste controle op 26-8. Daarin werd vermeld dat ze zo rond zijn 3e verjaardag willen proberen te stoppen met de medicijnen. Dan gaan ze kijken hoe hij zich dan gaat ontwikkelen. Als ze dat nu doen dan is er een kans dat hij een achterstand in de ontwikkeling oploopt.
Ik heb het dus nog wel even gehad over het consultatiebureau en dat ze hem eerder terug willen zien ivm  spraak. Zij veegde het ook van tafel en gaf me groot gelijk dat ik daar niet op in ben gegaan. Ze zei het zelfde als ik; onervaren met zulke patientjes. Ze hebben daar gewoon een boek voor zich liggen met alle  leeftijden erop wanneer ze iets moeten kunnen en als het maar iets afwijkt hebben ze alweer commentaar.Precies hetzelfde als wat Sacha zei een paar weken terug.
Ik moet nu begin januari weer terugkomen voor controle.

Vanmiddag moest Darren naar de chirurg een paar atheroomcysten(vetbultjes) weghalen. Dat ging niet helemaal van een leien dakje. Die ene op zijn achterhoofd was groter dan ze verwachtten en de rest hebben ze laten zitten. Hij is ook bijna van zijn stokje gegaan. Die wond bleef ook langer doorbloeden dus alles bij elkaar is hij een uur in de operatiekamer(poliklinische) geweest.

Toen we thuis kwamen heb ik snel eten gekookt en toen zijn we met zijn vieren naar de lampionnenoptocht geweest. Het was al vrij donker en ontzettend druk. Ik had jeremy al een fles gegeven en was in eerste instantie van plan om gelijk naar huis te gaan maar dan kom je overal bekenden tegen uit de buurt en van de school dus ben ik maar meegelopen tot aan de kermis. Dat was het einde van de optocht.
Kevin is nog even met zijn buurmeisje en buurjongetjes in zo'n autootje geweest die op rails lopen en later is darren met hun beiden naar huis gegaan. Jeremy en kevin moesten hoognodig naar bed. Ikzelf ben even naar de tent van de kermis gegaan. Daar trad mijn vader op met zijn zangkoor, waar  mijn moeder dus zo fel tegen is. Ik was toch wel benieuwd maar het klinkt best goed, al was de tent een beetje groot dus het geluid was iets anders dan in de kerk waar ze anders zingen.
Mijn moeder zal het wel niet leuk vinden maar ik mag gaan en staan waar ik zelf wil.

Ik heb mijn moeder trouwens wel een mail gestuurd vanmorgen over mijn controlebezoek aan de kinderarts en of ze eventueel nog wil oppassen als ik bij die huisarts aan het werk ga. Tot nu toe heb ik geen antwoord van haar gekregen en dat valt me eigenlijk wel tegen. Ik heb liever dat ze gelijk ja of nee zegt dan dat ze er zo lang over doet om terug te mailen. Volgens mijn vader had ze de mail al wel gelezen maar is ze nog druk aan het nadenken hoe ze haar eigen mail moet opstellen.
Mijn broer zal haar wel voor gek verklaren mocht ze toch hier komen om het uit te praten, want hij is zo fel.

Hij had trouwens die wervingstest van vorige week (over het feit of hij geschikt is voor die nieuwe functie op kantoor) wel goed afgelegd. Volgens mijn vader had hij goede resultaten bereikt. Daar kan mijn moeder nog meer mee pronken met de familie en daar kan hij dan nog meer naast de schoenen van gaan lopen.

Als ik op de kermis ben kan ik het helaas niet laten; ik MOET een zak snoep mee naar huis nemen. Het spul is eigenlijk hartstikke duur maar wel lekker. Nu heb ik net een zachte zuurstok naar binnen gewerkt , maar voor darren en de kinderen heb ik ook wat. Ik ben dus ook weer niet zo egoistisch als mijn broer zegt.

Ik hoop alleen dat kevin morgen wat langer slaapt. Gisteravond was het al laat doordat we bij mcdonalds waren wezen eten en vanavond was het weer laat. Hij was namelijk nog op toen ik van de kermis afkwam. Grote wallen onder de ogen van vermoeidheid maar bij hoog en laag ontkennen dat hij moe is; hoezo eigenwijs??
Morgenavond ligt meneer er mooi om 7 uur in, kermis of niet. Daar kan hij overdag heen maar na het eten is het gebeurd, voor jeremy ook.

Het zou eigenlijk wel makkelijker zijn om te bellen maar dat vind ik ook zo slap. Naar mijn idee is het toch het beste ,  hoe lastig het ook is, om ze beiden te gelijk te treffen en het dan te vertellen. Eerst wil ik mijn sollicitatie afwachten a.s maandag. Stel dat het toch niks wordt dan denk ik toch echt dat ik ga. Als ik zo doorga loop ik over 5 jaar nog te dubben. Eens zal er toch een beslissing moeten komen.

Ze zullen dan wel denken dat ik wegloop voor alle problemen die door mij zouden zijn veroorzaakt(maar niet heus) maar ik zal wel zorgen dat ik bewijsmateriaal bij me heb waar in staat op welke datum ik die diploma's heb laten legaliseren en dat was al voor darrens ouders hier opvakantie waren. Ze zullen hoogstwaarschijnlijk hun twijfels hebben maar dat moet dan maar.

Ik heb inmiddels wel gemerkt dat mijn vader wel veel problemen maar half vertelt in zijn eigen voordeel. Ik wist niet beter dan dat mijn moeder uit haar zelf de hele familie had ingelicht maar mijn vader was haar voor gegaan. Dat heeft hij mij dus niet verteld. Even goede vrienden. Ik sta ook niet echt vierkant achter mijn vader maar we liggen elkaar blijkbaar wel beter zoals mijn broer dat zegt.

Ik hoop toch dat mijn moeder vandaag of morgen nog een keer mailt. Ik kan het haar ook wel gelijk vragen want net toen ik de pc opstartte was ze online. Dan weet ik gelijk hoe de vork in de steel zit.
Misschien heeft ze nog niet genoeg nagedacht over haar verhaal aan mij.

Ik laat het even hierbij. Ik ben nu al 4 dagen vroeg naar bed aan het gaan maar ik kom echt niet achter dit ding vandaan savonds. Vooral niet als ik zie dat jullie online zijn. Ik zit dan altijd met smart te wachten op reacties.

Groetjes Heidi
 
Hallo.... daar ben ik weer... Draai me even om en hup, daar is weer een pagina vol gekletst!

Ben dus ook weer redelijk bijgelezen en heb weer gegniffeld om Jack. 't Is best een lieverd, maar hij had een vrouw kunnen zijn. Altijd en overal met zijn neus er in, overal een mening over en altijd het laatste woord, heerlijk. Inmiddels heb ik wel geleerd wanneer Jack iets meent en wanneer hij je gewoon een beetje zit te narren... Kom maar op, we kunnen het hebben, we kletsen hem gewoon onder de tafel meiden!

Hebben jullie nog spannende plannen voor dierendag? Cis gaat vast iets leuks met de hondenkindjes doen, of is het bij jullie elke dag al dierendag?

Heidi, hou ons inderdaad maar op de hoogte van het banenverhaal, hopen dat het allemaal lukt. En al heb je niets in Australie aan je diploma, je kan wel trots op jezelf zijn dat je het hebt afgerond en dat kan je weer wel meenemen, een stukje zelfvertrouwen! Altijd handig :up:. Hoop wel dat je de opvang van de jongens geregeld krijgt. Hier in Rotterdam zijn de wachtlijsten echt enorm. Ik was 6 weken zwanger van Suus toen ik een plaats op een creche aanvroeg... Pas met 4,5 maand was er een plekje voor haar, dus ik heb de eerste tijd alles moeten regelen met mijn moeder, mijn schoonmoeder en mijn schoonzusje. Wat een geklungel. Gelukkig was de wachtlijst met Danielle korter. Omdat Suzanne al op diezelfde creche zat, had ik voorrang! Daan heb ik opgegeven toen ik 5 weken zwanger was en een week voor ik moest beginnen met werken bleek er pas plek te zijn. Niks wennen, gelijk hele dagen naar de creche, want ik moest gewoon weer werken :cry:

Af en toe naar de milkshake winkel zoals Suzanne het noemt, is best lekker. Gewoon even luie huisvrouw spelen, lekker tijd voor andere leuke dingen, morgen wel weer iets gezonds eten, dan komt het wel goed. Nu hoorde ik wel dat ze tegenwoordig worteltjes verkopen bij de Mac... Waarom? Heb al gefronst bij al die gezonde maaltijd salades, maar vin worteltjes echt te ver gaan. Bij de Mac koop je fastfood, vet, vies en vol calorieën. Als ik gezond wil eten, koop ik dat wel in de supermarkt of bij de groenteboer... Ik vrees dat er zo ongeveer in januari stamppot peen en uien op de menukaart gaat verschijnen :grin:


@Cis: Wel lekker dat je dadelijk voor de eerste weken een dak boven je hoofd hebt. Dan heb je toch iets meer rust met zoeken naar je eigen plekje dan vanuit een hotel. Even doorbijten wanneer de lieverd in de quarantaine zitten, maar voor je het weet kunnen zij ook van Australie genieten... Lekker rennen door de bossen... heerlijk, maar pas op voor de kangoeroes. Las net in het draadje over dierenmishandeling wat een roo kan doen wanneer hij door een hond word achterna gezeten. Naar verhaal, dus hou ze maar uit de buurt!
Ik weet nu trouwens niet meer zeker of jullie nu al een datum van vertrek hadden? De verhalen die we hebben geschreven zijn allemaal zo lang geworden, dat ik me soms de tandjes zoek van waar iets ook al weer stond :lol:

De kinderboerderij was trouwens erg gezellig. Lag 's nachts in bed nog te roepen "Anne, Suzanne, Menno en Luciano, niet achter de geiten aan rennen, laat de schapen met rust, blijf van de konijnenhokken af ..... Ben daar altijd helemaal in mijn element. Jonge kinderen kan je nog respect voor de natuur aanleren. We hebben dus gevoeld hoe de verschillende dieren aanvoelen, een geit, een konijn, een schaap en een varken. En dan dus met de kinderen praten over de verschillen. Ze lekker meenemen de schapenweide in en ze lekker met hun handen door een schapenvacht laten woelen, voel maar, een beetje vettig, maar wel lekker warm. Natuurlijk ook even naar de geiten om die te borstelen en dan het verschil laten zien tussen een dwerggeit en een melkgeit. We kregen zelfs nog toestemming om de konijnentuin in te gaan tussen de Vlaamsereuzen in, ze vonden het prachtig en ik ook. Mijn eigen kinderen zijn gek op dieren. Iedere hond of kat die voorbij loopt moet geaaid of zelfs geknuffeld worden. Maar de dames weten het zeer goed: Eerst aan het baasje vragen of het mag, dan het beestje aan je laten snuffelen en dan pas op de rug aaien.... Maar eigenlijk vinden ze alle dieren wel leuk. Suzanne was dus ook zeer verbaasd dat je in Beekse Bergen niet bij de kangoeroes mocht komen. Tijdens onze vakanties zochten we regelmatig een "dierentuin/opvangcentrum" op om de kinderen met zoveel mogelijk inheemse dieren in contact te laten komen en dan niet hysterisch te gaan gillen. Ze weten nu dus ook dat je rustig op dieren moet aflopen, niet moet springen en gillen en dat je soms dan het geluk hebt dat je eens diertje mag aaien, soms ook niet, dan springt het weg. Suzanne heeft zelfs een keer in de buurt van Northcliff (Margret River regio, bij Perth) een joey in de buidel mogen aaien. Deze kangoeroe liep vrij op de camping rond omdat ze daar een paar jaar geleden was verzorgd na een aanrijding. De eigenaar vertelde dat ze nog vaak gezellig langs kwam, maar hij had geen hek staan om haar binnen of buiten te houden.

Goed, dat was het weer voor vandaag. Ga nog even snel een peukje doen en dan naar bed. We moeten morgen om 9 uur bij de kapper zijn  :-(... kon niet later. Weer niet uitslapen dus!

Welterusten en tot snel!

Sas

P.S. Heidi, je bent me voor... ga eerst lezen en dan misschien nog reageren!
 
Heidi, 1 woord: loslaten

Maak je nou eens druk om je eigen toekomst. Niet nadenken over je ouders, niet ruzien met je broer. Gebruik die tijd nou eens om alles voor jezelf op een rijtje te zetten en te kijken waar jij over een jaar wilt staan. Het is natuurlijk van de zotte dat je voor jezelf het idee hebt dat je aan je ouders/moeder moet bewijzen dat je er al mee bezig was voordat je schoonouders hier waren, laat het gaan!

Lekker slapen, morgen gezond weer op!

Sas
 
goedemorgen allemaal!

Nou ja goed... ik ben ziek aan het worden  :cry:
't zat er heel de week al aan te komen, maar nu doet alles echt zeer en ben aardig beroerd.

Dierendag... ja dat is het hier altijd al en ik doe er niets speciaals aan hoor.
Vorig jaar kreeg ik juist cadeautjes van George, omdat moederdag hier natuurlijk ook niet "gevierd" wordt en hij daarom dierendag wel een aardige dag vond om me wat extra's te geven  :grin:

Over dat dierenmishandelen in Oz. D'r is nog weer een aardige bijgekomen.
Ik las gisteren dat er een jongetje over een hek is geklommen in de dierentuin en allemaal (zeldzame) beesten heeft doodgeslagen en aan krokodillen opgevoerd. Manneke was 8 geloof ik. Vond dat toch ook aardig ziek zeg.

Ik ga afsluiten en kruip maar weer even onder de wol, het scherm draait voor mijn ogen.
 
Hoi Franciska,

Ten eerste van harte beterschap. Ik hoop dat je snel opknapt. Ik ben zelf eigenlijk nooit ziek maar heb wel veel hoestbuien en dat vooral smorgens is het het ergste. Dat zal ik wel van Jeremy  hebben opgelopen maar ben er verder niet ziek van. Het is alleen lastig met het voorlezen. Het lijkt net zo'n kraakstem. Onder het lezen heb ik ook continue hoestbuien en dan ben ik ook bang dat ik kevin wakker hoest. Meestal valt hij onder het lezen al in slaap.

Wat betreft de opmerkingen van Jack; Zoals hij overal commentaar op levert in dit topic als enigste man tussen al die vrouwen: Hij is gewoon de haan in het kippenhok! :grin: :grin: :grin: de man in een club vrouwen om de troep bij elkaar te houden.

Vanmorgen had ik al een update-ja geschreven over de stand van zaken. Gisteren de hele dag via MSN met mijn broer een beetje zitten bekvechten over het hele gedoe bij hun thuis. resultaat: we zien elkaar maar even niet, totdat we beiden weer afgekoeld zijn.
Vanmiddag zijn er weer nieuwe ontwikkelingen gekomen; Vanmiddag toen ik de ramen aan het zemen was in de keuken en berging ging de telefoon; mijn moeder en of het uitkwam dat ze even wilde komen. Ze wilde het een en ander weer rechtzetten.
Een half uur later stond ze voor de deur. Darren en Kevin waren er even niet dus het kwam goed uit. Ze beweerde toch dat alles wat ik gehoord zou hebben niet zou kloppen en dat ik het toch verkeerd verstaan had. Ze heeft het hele verhaal van voor af aan verteld en dat wijkt toch aardig af van wat mijn vader allemaal heeft verteld. Blijkbaar heeft hij er toch zijn eigen draai aan gegeven. Bij mijn moeder volgde de ene huilbui na de andere en op een gegeven moment zei ze dus wel dat volgens haar de enige die zich zorgen maakte om haar was mijn broer dus. Gaan we weer! Hij had deze week op het werk ook alles moeten vertellen want hij was daar ook al aan het janken. Hij loopt zichzelf ook voorbij met het werk, veel overuren, de cursus en dat gedoe thuis waar hij continue tussen zit.

Met mijn moeder heb ik het uitgepraat voor zover mogelijk is. We waren ook net op tijd klaar voordat darren en kevin thuis kwamen met de hele optocht buurtkinderen erbij.
Ik zal haar deze week nog een boeket bloemen laten bezorgen met een kaartje erbij. Ik ben in zulke dingen altijd beter dan zo recht op de man af sorry zeggen.

We hebben het dus nog wel even gehad over het oppassen binnenkort, mocht ik bij die huisarts aan het werk gaan. Bij haar ligt het er vooral aan hoeveel uren/dagen en of ze kevin naar school moet brengen enz.
Ze had zowieso donderdag 16 oktober al een dag wat ze niet kon ivm haar vrijwilligerswerk en vrouwenbond waar ze eens per maand naar toe gaat.
Eerst maar eens afwachten hoe het allemaal gaat.
Ze gaf wel aan dat ze vooral geen trammelant wou met mij, darren en dat ze de kinderen ook niet kon missen.
Hoe moet het dan wanneer we toch naar australie zouden gaan? :cry: :cry: :cry:

Nu eerst maar eens afwachten hoe mijn broer dit oppakt en of hij zich weer bij mij meldt als hyvesvriend.

Toen mijn moeder wegging zijn we even met zijn allen naar de kermis geweest. Kevin heeft op school 3 vrijkaartjes gekregen en vanmiddag bracht mijn moeder er nog wat mee die haar kennis bij de supermarkt had gekregen. Hij is vandaag aardig wat keren in die autootjes geweest op de rails (pirateneiland), Daarnaast nog 2 keer in de draaimolen. We hebben hem samen met jeremy geprobeerd in de draaimolen te zetten maar jeremy was het er duidelijk niet mee eens. Hij schreeuwde al voordat ik hem erin had zitten.

Verder heb ik vandaag geen spannende dingen gedaan. Ik wou het dus even hierbij laten. Toen mijn moeder belde brak het zweet me uit, ik zag er echt tegen op maar het viel me aardig mee moet ik zeggen.

Ik ga zo maar weer eens kijken of er nog leuke baantjes zijn in de buurt van mijn schoonouders. Ik kijk dan alleen naar medisch receptionistenbaantjes en/of magazijnwerk.
Volgens mij worden er in Melbourne ook aardig wat tandartsassistenten gevraagd. Misschien wat voor jou Franciska. Of ga je weer bluffen, in het engels dan, bij een overheidsinstelling.  :grin:

@Sacha, Dat gedoe bij de kinderboerderij herken ik maar al te goed. Ik reed toen met nog 4 ouders en de leerkracht zelf. Ik had mijn kevin, een andere kevin en een turks jongetje in de auto. Bij de kinderboerderij werd je gekoppeld aan een andere moeder dus had je een groepje van 6 kinderen die je moest begeleiden. Je moest ze continue in de gaten houden want dan zagen ze bij ons iets interessants, dan weer bij een ander groepje. Ze kregen allemaal activiteiten aangeboden over de dieren, ontlasting ruiken, poten bekijken, de vacht voelen enz. We waren mooi op tijd weer bij school. Ik weet niet of ik dit nog een keer doe. Ik moet zowieso oppas hebben voor jeremy, Hij kan ook niet mee want dan heb ik niet genoeg plaats voor de andere kinderen.
Wat de dieren betreft; Jeremy is een aardige dierenvriend. Bij elke hond die je passeert onderweg is het aaaaaaiiiiii, aaaiiiiiii, echt met zo'n lief stemmetje. Ik mag over een poosje wel oppassen dat hij niet naar alle vreemde honden stapt. Dat heeft hij nog niet in de gaten.
Dit heeft hij overigens van mij; vroeger op de boerderij van mijn opa en oma(vaders kant) liep ik als meisje van 3-4 jaar ook tussen de koeien en bij een grote sint-bernard op het erf. Er heeft me nooit geen ene hond gebeten. Pas jaren later moest die hond afgemaakt worden omdat hij mijn nichtje had gebeten. Die woonde met mijn oom en tante bij mijn oma op de boerderij in een apart woongedeelte.

De laatste 2 jaar heb ik geen dieren meer in huis. Ik had 2 katten en die zijn verhuisd naar duitsland, een ervan is inmiddels al doodgereden. De vogel die 2 jaar geleden naar mijn ouders is verhuisd zit inmiddels bij hun overbuurman in de voliere. Die vogel krijste zo hard dat het binnenshuis geen doen meer was. Eerder deed hij nooit iets maar sinds de andere vogel dood is komt hij echt tot leven, alleen iets te veel van het goede. Op zich is het nu lekker rustig qua dieren maar met de kids heb je ook aardig wat te doen. Moest ik eerder altijd oppassen dat ik de katten niet liet ontsnappen(het waren echt binnenkatten en zaten af en toe in een soort kattenren met klimpaal, ligplankjes en luikje naar de garage voor als het koud was).

Nu moet ik continue oppassen dat ik de deur dicht houd voor jeremy. Als hij eenmaal buiten is zit hij zo buiten de poort, vooral met dat geklep van die buurtkinderen die niet op zulke dingen letten.Als je jeremy naar binnenbrengt dan schreeuwt hij moord en brand. Hij is net als kevin een echt buitenkind. Hij staat gewoon met zijn hoofd tegen de muur te bonken van gif.

Wat heb je trouwens gekregen voor dierendag Franciska?  een hapkluifje :grin: :grin:
Die hondentaal ook he??

Ik heb vandaag weer zo'n heerlijke lange brief gekregen uit Zuid-Australie van mijn penvriendin(lees;typevriendin). Dat is altijd goed om je engels bij te houden. Die brieven van haar worden ook steeds langer. Zij woont in Christies Beach, onder de rook van Adelaide.

Ik ga  nu even andere dingetjes doen maar ik hoop vanavond weer een reactie te krijgen op deze post.

Groetjes Heidi
 
Cis, je hebt me aangestoken  :cry: Loop te snotteren, keel pijn, zit met een hele dikke trui en en heb het nog ijzig koud.....

Ga eens even googlen naar dat verhaal over dat jongetje en dan duik ik lekker mijn mandje in.
Trusten,
Sas
 
Hoi meiden,

Nou heb het echt mooi te pakken.  :cold:
Ben geen stuiver waard op het moment, heel mijn kop zit dicht.


Heidi:
Nog niets gehad voor dierendag. George is namelijk al 5 dagen in Spanje  :wink:
Hij doet daar mee aan de Europees Kampioenschappen Big Scale samen met zijn broertje (en nog meer natuurlijk)
Ze zijn gisteren in de 8e finale uitgevallen.
George door autopech waardoor hij op te veel achterstand kwam en Mike is getorpedeerd door iemand anders en toen lag zijn voorkant eraf.
Vandaag kijken ze naar de finale en morgen is ie weer thuis  :up:
Ik heb dat hier niet neergezet omdat er ongeveer 200 gasten en 20 leden (dat is de stand op dit moment) konden lezen dat deze dame alleen thuis is.  :cool:

Gelukkig heb je het uitgepraat met je moeder.
Loop niet te hard van stapel en alvast succes volgende week!

Ik ga weer plat.
Cis
 
Hoi Franciska,

Dat heb je mooi goed dat je niet neergezet hebt dat je alleen bent. Het is dan mooi snel te achterhalen door je achternaam en dan zullen ze op de valreep ook nog even je huis leeg halen zonder dat je er geld voor krijgt. Dat kun je niet hebben he?

Heeft George zijn alpha romeo oldtimer al te koop staan of niet? Wij willen ook proberen onze morris minor te verkopen maar wij hebben er wel iemand voor, alleen wil hij er niet meer dan 1000 euro voor geven. Misschien kan darren er nog een keer naar toe gaan en zeggen dat hij hem mag hebben voor 1500 euro. Het overspuiten wordt ook te duur, ook al gaat het van de tijd voor tijd urenpot af. Darren is ermee naar een carrosseriebedrijf geweest en zij hebben al aardig wat werk te verzetten. Alles bij elkaar gaat het zo'n 3500 euro kosten en dan blijft er in de tvt pot niks van over. Dat geld krijg je toch niet terug voor de morris. En daarnaast krijg darren ook altijd zijn uren aangevuld uit de tvt pot als hij niet meer dan 40 uur per week werkt ivm teruglopende drukte op het werk. Als hij dan zoveel geld zou moeten dokken voor dat overspuiten en hij toevallig een aantal dagen thuis zou zijn dat het salaris aardig terugloopt, vooral omdat ik nu nog niet werk.

Morgenmiddag dus dat gesprek bij de huisarts. Ik ben benieuwd. Naar mijn idee ben ik niet echt iemand om voor een huisarts te werken. Ik doe liever de administratieve rompslomp, zoals mensen oproepen voor bevolkingsonderzoeken, griepprikken, patienten inschrijven, echt een medisch receptionistenbaantje dus. Dat lijkt me veel beter.

Gisteravond was ik zo moe en had ik echt geen zin meer in vacatures kijken. Voor mij was het gisteravond de eerste keer dat ik vroeg naar bed ging. Vanmorgen heb ik dat maar even gedaan dus. Ik zag een aanbod van indigo consulting. Zij bieden medisch-administratieve cursussen aan. Best leuk, een 5 daagse cursus waar alle medisch administratieve taken aan bod komen, inclusief de softwarepakketten die daar bij gebruikt worden.en dat in Melbourne. Dat lijkt me best wel leuk, je krijgt dan een medisch woordenboek, een pracsoft cd-rom om te oefenen. Daarnaast waren er ook best leuke baantjes te vinden.

Heb vanmorgen dus ook weer met mijn schoonmoeder hierover gesproken en zegt altijd wel van dat ik daar van harte welkom ben en dat voel ik me daar ook zeker wel. Ze vraagt altijd eerst naar de situatie rondom mijn ouders en dan zegt ze wel dat het hoog tijd wordt om te gaan verhuizen. Alsof het zo gemakkelijk is.!

Vandaag is het hier echt hondenweer dus het zal wel geen rondje kermis worden denk ik. Echt jammer voor al dat werk wat ze in de kindercorso hebben gestoken. Er is ook nog een braderie bij maar dat is meestal hetzelfde. Allemaal van die indianendingen, truien, armbandjes en andere aparte dingen.

Ik heb gistermiddag nog wel mijn moeder gevraagd om vandaag te komen eten maar ze wilden een jaar overslaan. Vorige week zijn we ook niet bij hun wezen eten omdat ze de druktes even niet zag zitten.
Misschien wordt het wel meer dan een jaar overslaan :wink:

Ik had me gisteren voorgenomen dat wanneer die sollicitatie niks wordt morgen we alsnog naar australie gaan maar ik weet niet hoe ik er dan weer overdenk.
Darren wordt nu al weer depri van dit weer, vooral omdat ze nu in australie de zomer weer ingaan. Hij is nu eenmaal een warm weer type. In Australie kan ik beter tegen de hitte dan in Nederland maar ik vind hier de donkere dagen voor kerst ook wel wat hebben. Echt zo gezellig met de kaarsjes aan (als jeremy in bed ligt tenminste) Darren heeft hier in de winter ook meer last van heimwee naar australie dan in de nederlandse zomers. Hij is chauffeur en dat vindt hij in de winter hier ook niks, Hij is in oostenrijk al eens bijna met de trailer van de weggegleden dus daar is hij wel een beetje bang voor. Met zo'n grote trailer begin je ook niks als je eenmaal aan het glijden komt.

Vanmorgen had ik dus mijn moeder aan de telefoon. Zij is er vrijdag bijgeweest toen een goede kennis van overleed. Die man was 85 en leed aan longemfyseem. Hij kon niet meer zonder zuurstof en een loopje naar de wc duurde al uren. Hij zat in zo'n verpleeghuis en mocht even naar huis een frisse neus halen. Hij had altijd gezegd niet in een verpleeghuis te willen sterven en dat ik nu ook niet gebeurd. Hij mocht een dag naar huis en dat is hem fataal geworden. Ze hebben de ambulance gebeld en ze hebben al het mogelijke gedaan aan medicijnen, zuurstof maar die man was gewoon op, En dan te bedenken dat hij 2 jaar geleden nog in spanje was met zijn neef. Hij is toen wezen paragliden, dat nemen ze hem in ieder geval niet meer af.
Mijn schoonmoeder was toch wel overstuur geweest omdat ze er bij is geweest maar er was toch geen redden meer aan. Het enige probleem is dat zijn zoon  momenteel in europa op vakantie is en pas op zijn vroegst dinsdag of woensdag in australie terug is en dan moet alles nog geregeld worden. De begrafenis/crematie laat dan in dit geval langer op zich wachten dan 5 dagen.

Ik ben ook een aantal keren bij hem thuis geweest tijdens onze vakantie, een hele aardige man, zijn vrouw is een aantal jaren geleden gestorven aan een aantal beroertes achter elkaar en een paar dagen na haar dood viel de kat dood neer. hij lag te slapen op de magnetron en is er af gevallen. Echt sneu.

Ik laat het even hierbij. Ik ga nog even mijn vriendin bellen. Darren is even naar zijn kameraad even een paar gaten op de badkamer dichten. 

Nu ik dit weer teruglees vraag ik me af hoe ik toch altijd weer zo'n lap tekst op papier krijg. Ik sta er soms versteld van. het heeft eigenlijk niks meer te maken met het australie-gebeuren. Dan moeten ze het ook maar geen kletsdozen noemen. :grin:

In ieder geval beterschap ermee en dit geldt overigens ook voor Sacha.
Ik hoop dat jullie mijn niet aansteken. Ik hoest wel aardig maar ik hoop dat het daarbij blijft.

Groetjes en een fijne zondag.

Heidi
 
Hey Heidi,


Eerst Sacha BETERSCHAP!!

En nu verder...
Als het een gesloten forum was geweest (alleen geregistreerde leden en geen gasten die mee kunnen lezen) dan had ik het misschien wel gezegd. Het zijn er toch ruim 500 elke dag.
We wonen behoorlijk achteraf. Je wil niet weten wat mensen van je te weten kunnen komen via internet.
(denk hierbij ook aan meelezers vanuit overheidsinstanties en familieleden en collega's die de link wel eens hebben gezien?)

Het is een leuke hobby voor de mannen dat racen met die autootjes.
Misschien zitten er nog wel weer liefhebbers...
Tot nu toe hebben we alleen een off road baan in Adelaide gevonden en Adelaide staat niet meer op ons lijstje helaas....
Zal George toch een stukje grond moeten bemachtigen en zelf wat opzetten.

We hebben verder helemaal geen voertuigen meer die iets waard zijn.
2 oude wrakken die nog steeds rijden en nog geen 100 euro meer waard zijn en ons niets gekost hebben staan er op de dam/oprit.
We zijn al behoorlijk op tijd begonnen met opruimen en de Alfa was als eerste weg omdat we dachten dat dat het langste zou duren.
Daarna mijn Buell (motor) en George zijn Buell is dit jaar verkocht.
Waren we niet gegaan hadden we gewoon weer wat anders gekocht.

Ik vind dat je in een lastige situatie zit Heidi.
Ene been bij je schoonfamilie in Australië en andere been in Holland, die niets weten omdat je je schuldig voelt. (tenminste dat is mijn idee)
Ik denk echt dat je je eigen familie ernstig te kort doet en het je zelf ernstig moeilijk maakt door ze niets te vertellen.
Bedenk dat je in no time weg kan zijn en het acceptatieprocess vanje familie duurt wel langer dan een paar maandjes.
Je wilt toch ook geen drama op schiphol mag ik aan nemen en ook heel je procedure heen en weer geslingerd worden met mensen die elk aan één been hangen.
Je wil mensen om je heen die de voordelen zien en meewerken en niet "tegenwerken".
Ik kanje uit ervaring vertellen dat het heel erg vervelend is als je je heel de tijd moet verantwoorden waarom je weg wilt.
Vertel nou gewoon wat je bezig houdt en wat jullie voornemen is.
Je hoeft nog niet te zeggen dat het volgend jaar kan gebeuren.
Zeg gewoon dat je er mee bezig bent, dat je er over nadenkt. Er zal een last van je schouders vallen.


En wat heb ik dan gedaan vandaag?
(ook een vorm van afscheid nemen, want voor veel dingen is het voor het laatste)
Vandaag ben ik bij een Staffordshow geweest in Asperen.
Had afgesproken met een vriendin en een andere vriendin die e r was om te showen wilde de benches hebben die ik niet meer nodig heb.

Dus vanmorgen kruidenbad genomen :bath: wat paracetamol erin :eat: en hup in de auto.  :drive:
Heb het maar 2 uurtjes volgehouden want ik was echt niet lekker en er won niets in de klasses waarvoor ik de finales wilde zien.
Wel veel enorm leuke pups gezien.  :happysun:
Het gaat op de show steeds meer in de richting die ik leuk vind.
Geen dikke kroketten op pootjes, maar steeds meer rankere lijven en meer poothoogte.
Er zit tenslotte niet voor niets TERRIER in de naam. De laatste paar jaar zagen we vooral veel Bull en dat is mijn smaak niet.
Het moet mooi in verhouding staan en dat komt eraan!

Met het geld in de pocket huiswaards en ben ik lekker met een kop thee op de bank geploft.  :up:
De Big Tasty staat in de koelkast en die ga ik zo opwarmen.


Fijne avond allemaal en tot later!
Cis
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top