Ik denk dat een verhaaltje wel op zijn plaats is Sommige mensen heb ik nog niet gePM't, dat ga ik zeker nog doen!
Onze huwelijksreis liep iets anders dan verwacht. In de weken naar het vertrek toe kreeg Follin steeds meer last van haar hernia die al anderhalfjaar kwam en ging. Hoewel ze het in die periode toch vrij rustig aan deed, werd het erger. Twee weken voor vertrek ging het eigenlijk niet meer. We zaten zelfs te twijfelen of we moesten cancellen of niet. Uiteindelijk samen besloten om toch te gaan. Met de nodige -bijzondere en sterke- medicijnen heeft Follin het eerste deel van de vlucht overleeft tot aan Singapore. Maar toen nog naar Melbourne en weer door naar Adelaide. We hadden mazzel! Het tweede gedeelte van de vlucht was het halve vliegtuig leeg, dus ze kon languit liggen en dat heeft haar gered.
Anyway, uiteindelijk in Adelaide aangekomen en eindelijk ff slapen in een motel. Lekker een goed bedje - maar oei dat was toch wel fris! Australie was toch warm?
Dag later Apollo camper opgehaald, dat ging allemaal erg goed en toen begon de reis. Effe wennen met zo'n hoog lomp ding rijden. We gaan zo slapen, dus zal het een beetje kort houden. In Adelaide zijn we nog bij Lamarck langs geweest - dat was erg gezellig! Klikte erg goed. @Mountains hebben we helaas met de planning niet meer gered. Prachtige dingen gezien tot aan Melbourne. Van Adelaide tot aan de Grampians, van de toeristische GOR (die nu niet zo druk was) tot "scenic lookouts" die je bijna nergens vindt. Net voor Melbourne (Apollo Bay) kwamen we rond 6 uur aan op camping, komt er ineens een vrouw naar buiten gerend met de vraag of we soep wilden, want we zouden wel honger zijn. Blijkt die man 35 jaar geleden uit NL naar Australie te zijn verhuisd. Super aardige mensen! Als we in Melbourne een warme douche en bed wilden, dan waren we welkom. 2 dagen later zaten we bij die mensen thuis. Het ging toen veel slechter met Follin's rug en we twijfelden of we nog door moesten gaan. In Melbourne een GP gezien en die gaf wat extra pillen. Vanuit daar zijn we nog naar Philip Island gezien, maar dit was de zoveelste dag op rij dat Follin eigenlijk alleen maar de hele dag in de camper op het bed ligt (ook tijdens het rijden - wat eigenlijk niet mag) en tussendoor steeds een beetje kon wandelen. Het wandelen doet echter steeds meer pijn en soms komt ze nauwelijks meer terug in de camper. Vooral bij de penguin parade op Philip Island (die een stuk beter is dan die van Granite Island in SA!) kwmen we tot de conclusie dat het zo niet verder kon.
Dus hebben we de vakantie gecancelled. En zijn vanaf Melbourne naar Perth gevlogen om daar te gaan herstellen. De donderdag na aankomst een GP gezien. Hij wilde een CT scan laten maken en gaf aan dat het waarschijnlijk een operatie zou worden. Dag erna konden we voor de scan terecht en de woensdag erop zouden we het resultaat met de GP bespreken. Inderdaad, het was nog erger geworden. Hij raadde een neurochirurg aan. Helaas hebben we geen private insurance (we zijn net weer in het land), dus dat wordt zelf betalen of tot wel 24 maanden wachten! We besluiten het zelf te betalen - vanwege emotionele en financiele redenen. 2 jaar niet kunnen werken kost nog meer. 2 jaar niet kunnen leven is ook onmenselijk. Een makkelijke keuze die altijd wel een beetje een nare bijsmaak heeft. Woensdag dus de uitslag bij de GP, donderdag hebben we een afspraak bij de neurochirurg en de dag erna is ze geopereerd. Binnen een week!
Nu zijn we bijna een week verder en gaat het zoveel beter dan de vorige maanden rustig aan doen. Dit was de beste keuze. En meteen weer wat geleerd over Australische health care Wij zijn naar een private hospital geweest. We moesten zelf alles betalen, maar medicare geeft via MBS (Medicare Benefit Scheme) toch wat geld terug. Maximaal 75% van bepaalde bedragen die zij opstellen. De overige 25% betaalt normaal de private insurance. Daarnaast kan de dokter soms ook nog meer dan die 100% vragen, sommige private insurances dekken dat ook (gap cover). Sommige zaken dekt medicare helemaal niet en die dekt de private insurance dan (zoals de kosten van de operatiezaal en verblijf). Voor ons betekende dit dat: Wij de helft van de kosten van de chirurg terugkregen van medicare, zelf volledig het ziekenhuis moesten betalen (dat was het duurste!) en de anesthesist zelf betalen (nog niet uitgezocht of we daar iets terugkrijgen).
Naast het positieve nieuws dat het nu dus beter gaat met Follin's gezondheid, hebben we vandaag ook approval gekregen voor ons huurhuis. Over 2 weken krijgen we de sleutel. Ik verwacht dat onze spullen er dan ook zo ongeveer zijn.
p.s. aan de koffiedates, ik wilde nog iedereen een berichtje sturen of we het wel of niet gingen redden/langs zouden komen. Dat heb ik niet gedaan en was niet zo netjes. Sorry!
Onze huwelijksreis liep iets anders dan verwacht. In de weken naar het vertrek toe kreeg Follin steeds meer last van haar hernia die al anderhalfjaar kwam en ging. Hoewel ze het in die periode toch vrij rustig aan deed, werd het erger. Twee weken voor vertrek ging het eigenlijk niet meer. We zaten zelfs te twijfelen of we moesten cancellen of niet. Uiteindelijk samen besloten om toch te gaan. Met de nodige -bijzondere en sterke- medicijnen heeft Follin het eerste deel van de vlucht overleeft tot aan Singapore. Maar toen nog naar Melbourne en weer door naar Adelaide. We hadden mazzel! Het tweede gedeelte van de vlucht was het halve vliegtuig leeg, dus ze kon languit liggen en dat heeft haar gered.
Anyway, uiteindelijk in Adelaide aangekomen en eindelijk ff slapen in een motel. Lekker een goed bedje - maar oei dat was toch wel fris! Australie was toch warm?
Dag later Apollo camper opgehaald, dat ging allemaal erg goed en toen begon de reis. Effe wennen met zo'n hoog lomp ding rijden. We gaan zo slapen, dus zal het een beetje kort houden. In Adelaide zijn we nog bij Lamarck langs geweest - dat was erg gezellig! Klikte erg goed. @Mountains hebben we helaas met de planning niet meer gered. Prachtige dingen gezien tot aan Melbourne. Van Adelaide tot aan de Grampians, van de toeristische GOR (die nu niet zo druk was) tot "scenic lookouts" die je bijna nergens vindt. Net voor Melbourne (Apollo Bay) kwamen we rond 6 uur aan op camping, komt er ineens een vrouw naar buiten gerend met de vraag of we soep wilden, want we zouden wel honger zijn. Blijkt die man 35 jaar geleden uit NL naar Australie te zijn verhuisd. Super aardige mensen! Als we in Melbourne een warme douche en bed wilden, dan waren we welkom. 2 dagen later zaten we bij die mensen thuis. Het ging toen veel slechter met Follin's rug en we twijfelden of we nog door moesten gaan. In Melbourne een GP gezien en die gaf wat extra pillen. Vanuit daar zijn we nog naar Philip Island gezien, maar dit was de zoveelste dag op rij dat Follin eigenlijk alleen maar de hele dag in de camper op het bed ligt (ook tijdens het rijden - wat eigenlijk niet mag) en tussendoor steeds een beetje kon wandelen. Het wandelen doet echter steeds meer pijn en soms komt ze nauwelijks meer terug in de camper. Vooral bij de penguin parade op Philip Island (die een stuk beter is dan die van Granite Island in SA!) kwmen we tot de conclusie dat het zo niet verder kon.
Dus hebben we de vakantie gecancelled. En zijn vanaf Melbourne naar Perth gevlogen om daar te gaan herstellen. De donderdag na aankomst een GP gezien. Hij wilde een CT scan laten maken en gaf aan dat het waarschijnlijk een operatie zou worden. Dag erna konden we voor de scan terecht en de woensdag erop zouden we het resultaat met de GP bespreken. Inderdaad, het was nog erger geworden. Hij raadde een neurochirurg aan. Helaas hebben we geen private insurance (we zijn net weer in het land), dus dat wordt zelf betalen of tot wel 24 maanden wachten! We besluiten het zelf te betalen - vanwege emotionele en financiele redenen. 2 jaar niet kunnen werken kost nog meer. 2 jaar niet kunnen leven is ook onmenselijk. Een makkelijke keuze die altijd wel een beetje een nare bijsmaak heeft. Woensdag dus de uitslag bij de GP, donderdag hebben we een afspraak bij de neurochirurg en de dag erna is ze geopereerd. Binnen een week!
Nu zijn we bijna een week verder en gaat het zoveel beter dan de vorige maanden rustig aan doen. Dit was de beste keuze. En meteen weer wat geleerd over Australische health care Wij zijn naar een private hospital geweest. We moesten zelf alles betalen, maar medicare geeft via MBS (Medicare Benefit Scheme) toch wat geld terug. Maximaal 75% van bepaalde bedragen die zij opstellen. De overige 25% betaalt normaal de private insurance. Daarnaast kan de dokter soms ook nog meer dan die 100% vragen, sommige private insurances dekken dat ook (gap cover). Sommige zaken dekt medicare helemaal niet en die dekt de private insurance dan (zoals de kosten van de operatiezaal en verblijf). Voor ons betekende dit dat: Wij de helft van de kosten van de chirurg terugkregen van medicare, zelf volledig het ziekenhuis moesten betalen (dat was het duurste!) en de anesthesist zelf betalen (nog niet uitgezocht of we daar iets terugkrijgen).
Naast het positieve nieuws dat het nu dus beter gaat met Follin's gezondheid, hebben we vandaag ook approval gekregen voor ons huurhuis. Over 2 weken krijgen we de sleutel. Ik verwacht dat onze spullen er dan ook zo ongeveer zijn.
p.s. aan de koffiedates, ik wilde nog iedereen een berichtje sturen of we het wel of niet gingen redden/langs zouden komen. Dat heb ik niet gedaan en was niet zo netjes. Sorry!
Last edited: