LaStaVa Janneke N.

Ben weer op weg naar Sydney.... via Kuala Lumpur.
Heerlijk, alles wat ik liefheb zit daar nu:)...
En op tijd voor het grote vuurwerk..
Voelt nu toch ook wel al als thuiskomen..in Sydney. En dat al na 4 maanden...
Fijn..en het is een heel mooi land..Australië..
Dat wij deze kans kregen blijft toch wel bijzonder..
 
Genoten van the fireworks? Good luck hier!
The fireworks were amazing....voor ons de aller eerste keer..
Echt fantastisch, we hadden de sleutels van een appartement (bewoners zitten in Perth) met een uitzicht you can only dream of..
Dus recht zicht op de brug...onvoorstelbaar zo groot en mooi....
Wij hebben hetzelfde, voelen ons zeer bevoorrecht hier.....
Voor jullie natuurlijk ook heel veel geluk hier... in Sydney!
 
Last edited:
The fireworks were amazing....voor ons de aller eerste keer..
Echt fantastisch, we hadden de sleutels van een appartement (bewoners zitten in Perth) met een uitzicht you can only dream of..
Dus recht zicht op de brug...onvoorstelbaar zo groot en mooi....
Wij hebben hetzelfde, voelen ons zeer bevoorrecht hier.....
Voor jullie natuurlijk ook heel veel geluk hier... in Sydney!
Wow! Een betere plek kun je niet krijgen! Jaloers...;)
 
Tja, en inmiddels is het maart 2015.
Er is alweer een oud en nieuw voorbij, en de hoogste tijd voor een update over hoe het ons is vergaan de afgelopen anderhalf jaar in Sydney.
Ik kijk wel af en toe op het forum om te zien hoe het met de anderen gaat en gegaan is, sorry maar ik kwam er echter niet toe om zelf iets op te schrijven.
Dacht ik doe het als we een heel jaar ervaring hier hebben dan heb ik meer te vertellen, en de tijd gaat toch heel snel ;)
Waarvoor we hier zijn heengegaan is het werk van mijn man, en hij heeft het hier heel erg naar zijn zin. Hij kan alles weer doen wat hij graag wil, o.a. ook research wat hem in Nederland was verboden i.v.m. de bezuinigingen op de gezondheidszorg.
En veranderingen van speerpunten in het instituut waar hij werkte.
Ook zijn ze hier op zijn vakgebied (melanoom) zeer vooraanstaand in de wereld, hij werkt in het top instituut met de allerbeste specialisten ter wereld op zijn gebied!
In Australië komt het melanoom erg veel voor, dus er is ook veel werk veel ruimte en geld voor onderzoek.
De grootste oorzaak van melanoom is de kracht van de zon, het gat in de ozonlaag en het onverstandige gedrag van de mensen wat betreft het 'zonnebaden'...
Inmiddels werkt hij in 4 verschillende ziekenhuizen, ook in het 'University' Royal Prince Alfred Hospital het kostte ons bijna een jaar om dat rond te krijgen.
Ook een hele mooie aanstelling aan de University of Sydney is binnen sinds november 2014.
Dus wat dat betreft hebben we het heel erg goed gedaan, de reden waarvoor we hier zijn is helemaal goed uitgekomen.
Ook hebben we inmiddels al drie keer mensen van zijn ziekenhuis uit Nederland op bezoek gehad, over 2 weken komt nummer vier.
We wonen in een klein appartementje in Pyrmont, wat wel een hele mooie lokatie is. Overal dichtbij en alles is bijna op loopafstand.
Het is een mooie wijk waar ook een leuke gemeenschap woont, er wordt ook best wel veel vanuit de wijk georganiseerd.
Ik ken hier dan ook al vrij veel mensen, en kom ook altijd bekenden overal tegen.
Dat zijn allemaal nieuwe 'bekenden' dus het is ietwat oppervlakkig allemaal.
Onze hond die mee is gekomen uit Nederland kan hier ook prima uit de voeten, we hebben mooie parken om te wandelen en te rennen.
De meeste mensen die ik hier wat beter ken komen ook ergens anders vandaan Schotland, USA, Denemarken etc.
Als de Australiërs onderling praten zijn ze voor mij soms heel moeilijk te verstaan, als ze tegen mij praten is het geen probleem..
Het dialect ben ik nog lang niet echt meester, ik moet meer Australische tv kijken.
Ik heb me aangesloten bij de diverse clubjes van dingen die de mensen hier zoal doen. Leer zo ook de mensen en de omgeving kennen.
Werken kan ik hier niet als ik het al zou willen want mijn diploma's zijn hier niet geldig.
Ik heb hier toch nog niet de vrienden die ik in Nederland heb achtergelaten, en vrienden maken kost echt wel tijd..
Er is nog wel veel contact met sommige vrienden in Nederland, meestal via de email. Is mij ook zeer dierbaar...
We zijn vorig jaar 5x (o.a. voor werk) in Nederland geweest hebben toen heel veel mensen gezien en gesproken, nu zijn we hier 5 maanden onafgebroken in Sydney geweest. Dat was heel erg goed voor mij en gaf mij rust.
Op 6 februari zijn we weer in Nederland en Spanje (ook voor werk) geweest en afgelopen maandag weer terug gekeerd in Sydney.
Weer afscheid genomen o.a. van onze zoon die in Amsterdam woont. Volgende week wordt hij 24... Blijft toch wel het aller moeilijkste voor mij.
De mensen van het werk van mijn man die ik ontmoet zijn ook allemaal heel erg aardig, we hebben nog weleens wat functions van het werk.
Vooral rond kerst en oud en nieuw wordt er veel georganiseerd en gevierd.
Ik had niet gedacht dat ik zo het leuk zou vinden om contact met Nederlanders hier te hebben.
Zoals ik ook van meerdere mensen hier op het forum lees, je hebt toch een soort gezamenlijk band. Een bepaalde vertrouwdheid, iets gemeenschappelijks.
We hebben ook een jaar in de USA gewoond en toen miste ik het niet om Nederlanders te zien.
Ik heb in Sydney Janneke61 (via het forum) een paar keer ontmoet en dat was zeer geslaagd en gezellig, maar zij is inmiddels verhuisd naar Brisbane.
Ze komt wel af en toe terug naar Sydney... ;)
Ook heb ik met een aantal Nederlandse mensen contact gehad via Dutchlink, en dat was ook heel leuk.
Even een drankje doen ergens in de stad, was gezellig!
Het is toch wel heel fijn om af en toe even heerlijk in het Nederlands te kletsen.... dat mis ik wel hier.
Voor de rest gaat het heel erg goed we doen onze best en voelen ons hier goed op ons gemak en hebben totaal geen spijt gehad van onze grote stap!
Want een hele grote stap dat was het echt wel...het is ook niet altijd gemakkelijk geweest en alles kost wel veel energie.
Inmiddels hebben we alles aardig op de rol en genieten zeer van deze mooie stad, ons appartement de aardige mensen en het fijne klimaat!!
En de heerlijke restaurantjes, uit eten gaan is hier zo leuk en gezellig..... ;) Sfeervol..
Ik zit nu in huis op de bank met de deuren open en hoor heel luid de "crickets" buiten, en dat is toch ook wel bijzonder....
 
Dat is pas een update! fijn dat het goed gaat en natuurlijk zul je je zoon missen, maar via het werk van manlief regelmatig naar Nederland kunnen reizen is in dat opzicht natuurlijk erg handig. Goede vriendschappen opbouwen kost tjid, vergeet niet dat veel vrienden (althans bij ons het geval) je vaak al 10 of 20 jaar kent en een heel verleden mee hebt! Geniet gewoon lekker van het hier en nu in Sydney!
 
Bedankt voor deze update, ik kreeg een heel klein beetje een onderbuikgevoel, een maar.... maar dat zal aan mij liggen. Fijn dat alles op rolletjes loopt (inmiddels) mijn vraag is eigenlijk: zou je misschien toch iets willen doen (qua werk) ook al kun je niet in je eigen vakgebied aan de slag? Of begrijp ik dat verkeerd, het is maar een vraagje hoor. En als je wilt kunnen we een keertje koffie doen, niks moet :)
 
Dat is pas een update! fijn dat het goed gaat en natuurlijk zul je je zoon missen, maar via het werk van manlief regelmatig naar Nederland kunnen reizen is in dat opzicht natuurlijk erg handig. Goede vriendschappen opbouwen kost tjid, vergeet niet dat veel vrienden (althans bij ons het geval) je vaak al 10 of 20 jaar kent en een heel verleden mee hebt! Geniet gewoon lekker van het hier en nu in Sydney!
Dank je wel, en we genieten echt van Sydney. En je hebt gelijk met 10 en 20 jaar! Bij ons is dat hetzelfde. Zoals een Australische vriendin hier die uit Perth komt zegt, I have new friends in Sydney and the old ones (who I miss very much) live in Perth... Tja zo is het.. ;) En ik heb inderdaad het geluk dat ik vaak mee kan naar Nederland.. om onze zoon te zien! Alle moderne middelen om contact te hebben gebruiken we ...., maar er gaat niks boven het echte voelen en zien!! Is heel fijn!
 
Bedankt voor deze update, ik kreeg een heel klein beetje een onderbuikgevoel, een maar.... maar dat zal aan mij liggen. Fijn dat alles op rolletjes loopt (inmiddels) mijn vraag is eigenlijk: zou je misschien toch iets willen doen (qua werk) ook al kun je niet in je eigen vakgebied aan de slag? Of begrijp ik dat verkeerd, het is maar een vraagje hoor. En als je wilt kunnen we een keertje koffie doen, niks moet :)
Ik snap denk ik wel wat je bedoelt met dat klein beetje onderbuikgevoel.... Het was niet echt in mijn belang om naar de andere kant van de wereld te gaan verhuizen..
Maar als je man zo'n mooi aanbod krijgt van een baan die zo past in zijn carrière. En dat hij het heel erg graag wil doen, ja dan kan en wil ik niet degene zijn die dat tegenhoud..... Hoewel ik heel eerlijk gezegd liever had gehad dat het ietsje dichterbij Nederland was geweest... :) Deze beslissing moet je wel samen nemen en (er samen een succes van willen maken!) en dat hebben we gedaan! Ik sta er wel helemaal achter anders hadden we het natuurlijk niet gedaan!! Bovendien is het helemaal geen straf om in zo'n mooie stad en zo'n prachtig land te wonen. ;) Ik voel me bevoorrecht en heb het heel goed naar mijn zin hier maar ben wel door deze move flink wakker geschud, en heb er weer veel nieuwe positieve energie van gekregen. Ik vind ook altijd wel dingen die ik wil en moet doen, en ik heb me nog nooit in mijn leven verveeld..
Ik doe mijn best hier en probeer me aan te passen aan bijna alles en iedereen. En ik zou best wel graag een keertje koffie willen doen in het Nederlands, lijkt me geweldig!!!
 
‘Visa granted’ sinds 12 april 2018 zijn wij Permanent Residents of Australia geworden!! Wat een opluchting en een heerlijk gevoel, vrij om te doen wat we zelf willen… Ik heb sinds 2015 niets meer hier geschreven zag ik en ik dacht misschien heeft iemand in deze zelfde situatie toch nog iets aan ons verhaal…. Er is natuurlijk wel veel gebeurd ondertussen en inmiddels hebben we 5 keer de New Year’s Eve Fireworks voorbij zien komen in Sydney. Op 7 september 2013 zijn we in Sydney gearriveerd met een 457 visum, gevalideerd in januari 2013. Het had ons letterlijk jaren gekost om alle vergunningen en medische kwalificaties rond te krijgen. Door fouten en doordat er o.a. een aantal jaren geleden eens een ‘chirurg’ uit het buitenland zonder kwalificaties chirurgisch werk stond te doen op diverse plaatsen in Australië, en dat ging dus helemaal fout. Daarna zijn alle regels zwaar aangescherpt om de Australische bevolking hiervoor te beschermen. Maar goed dat is oud en we moesten dus eind 2016 weer een nieuw visum aanvragen. De onze zou verlopen in januari 2017. Dus opnieuw alles aangevraagd en een nieuwe 457 gekregen in december 2016, nog net voor het (4 jaar geldig) visum werd afgeschaft en geldig tot december 2020. In september waren we 4 jaar hier en zouden we dus een aanvraag kunnen doen voor onze PR. We zijn voortvarend begonnen met het verzamelen en invullen van de formulieren. Allebei eind augustus samen de IELTS in Sydney gedaan en ook beide met prima cijfers gehaald. Het was een hele speciale zaterdag, misschien kun je wel spreken van een belevenis zelfs… Maar goed velen van jullie zullen deze ervaringen delen.
Toen we bijna klaar waren met alle papieren en formulieren bleek ineens dat ons 457 visum twee verschillende start datums had van de aanvang van het werk in 2013. Er zaten 2 weken tussen werkdatum van ons en van het instituut. Er moest een heel nieuw 457 visum aangevraagd worden, omdat er bij de Immigration zeer zorgvuldig wordt gehandeld. Dus dat zou ons twee weken kosten, het werden er vijf...
Dus onze aanvraag met alles( Medicals, Police Checks, VOG) erop en aan op 9 november ingediend en na 5 maanden en 3 dagen Visa Granted….

Toen we een paar weken geleden in Chicago waren voor een conferentie kregen we een mail van onze emigration lawyer dat ik in AU bekend sta onder vier verschillende namen… of we maar even voor alle 4 de aliassen een Police Check wilden aanvragen en een nieuwe NL VOG… De Case Officer moest binnen 2 weken onze informatie binnen hebben. Ik ben diverse malen aangehouden op het vliegveld omdat mijn naam niet klopte en elke keer was er een officer die zei: "Ik heb het nu veranderd en het zal niet meer gebeuren…" Zo is het gekomen waarschijnlijk.
De Australische police check was geen enkel probleem, die kreeg ik heel snel met alle vier mijn namen. In NL is het een ander verhaal, er is maar één VOG met 1 naam en dat is het dus. Justis heeft mij erg geholpen met het sturen van een officiële email hoe het NL systeem precies werkt. En dat was klaarblijkelijk voldoende. We hadden direct best wel een goed gevoel als dat het enige was dat ze hadden gevonden in al onze papieren dan zouden we een goede kans hebben dachten wij... En dus op 12 april was het allemaal klaar!

Wij zijn nog steeds blij dat we zo bevoorrecht zijn om in hartje Sydney te kunnen wonen met zicht op de werkende haven, en meestal een heerlijk koel briesje van over het water…
Het leven gaat door en we hebben ook in 2015 hier onze hond Flinty verloren aan een nare ziekte, dat was heel verdrietig voor mij en wij missen haar nog steeds elke dag…
Mijn man is nog steeds heel druk met zijn werk, veel patiënten en operaties, volle spreekuren. En de mensen liggen nog steeds op het heetst van de dag in de zon overal hier in Sydney.
Het melanoom kan een dodelijke ziekte zijn met soms veel uitzaaiingen overal. Sinds een paar jaar is er de immunotherapie, die voor sommigen levensreddend kan zijn.
Het is erg fijn als je de mensen in zo’n vreselijke positie toch nog hoop en evt. genezing zou kunnen bieden.
Hoewel Australië er wel wat meer aan doet om de mensen te waarschuwen…. De slip, slop slap campagne van de Cancer Council was succesvol.
Al een paar jaar geleden is mijn man Fellow van the Royal Australasian College of Surgeons (RACS) en Clinical Professor aan de University of Sydney geworden.
Hij heeft er zijn hele leven hard voor gewerkt and it paid off :) Hij kan hier zijn carrière heel mooi gaan afsluiten.
Dus het doel waar we voor kwamen is ruim bereikt, hij heeft ook geweldige collega’s (vrienden) en een zeer goed en professioneel team om mee te werken…
Er wordt heel veel aan succesvolle research gedaan, dus veel congresbezoek en artikelen in allerlei tijdschriften.

We kunnen hier in de buurt ook wel zien dat de visa regels strenger zijn geworden en het de mensen steeds moeilijker wordt gemaakt. Alle mensen die vanuit Europa hier waren zijn inmiddels vertrokken.
Sommigen kregen een 'order of removal’ en moesten in 17 dagen het land verlaten nadat hun visum niet werd verlengd… Tragisch, we waren inmiddels wel vrienden geworden en ik mis ze ook nog steeds.
Dus ik zit nu altijd tussen de Australiërs, dat betekent dat ik hun accent nu toch ook al een stuk beter versta… Gelukkig zijn het allemaal hele aardige mensen hier en ook van zeer goede wil.
Ook ik heb inmiddels een aantal Australische vrienden, dat is erg waardevol. Af en toe samen uit eten en lunchen is ook erg leuk.
Het is erg fijn om hier te wonen en het is dan ook echt overal dichtbij. Het klimaat is heel prettig, altijd buiten kunnen eten heerlijk!
Dat was in Chicago voor ons toch wel even wennen met een zeer gure koude wind van het Lake Michigan… Best heftig, ja zo kan het ook zijn...
Ook heb ik hier meegedaan met een project van een aantal mensen om samen een boek te schrijven over en met de 'Women of Pyrmont, growing a community’.
Er wonen veel verschillende mensen hier van allerlei komaf, heel interessant.
Ouders, grootouders die uit Egypte, Libanon, Cyprus, Italië etc… komen. Sommigen schrijven over hoe ze ooit in AU zijn gekomen en anderen over de tijd dat ze in Pyrmont kwamen wonen.
Ik was een van de 40 die uitgenodigd was om een eigen hoofdstuk te schrijven, zeer interessant in het boek om te lezen hoe andere mensen leven en denken…
Tanya Plibersek en ons independent parlements lid Alex Greenwich waren bij onze presentatie van het boek, het was echt een heel mooi feestje…

Morgen, zondag vertrekken we weer naar Amsterdam via Singapore dit keer, het is de 14e keer in bijna 5 jaren. Ook vaak gecombineerd met Europese conferenties en natuurlijk was er ook af en toe familie problematiek…
Zoals die bij iedereen voorkomt. Onze zoon is hier 3 keer met Kerst geweest en 2 keer in de zomervakantie, ook dit jaar in augustus met zijn vriendin die hier ook al vaker was.
Ze houden beiden van Australië en Sydney… Hij is included in onze PR, hoe goed is dat!! Hij moet valideren voor 12 november, dus…we zien wel hoe het zal gaan.
In Nederland hebben we een heel vol programma met veel mensen en vaak eten en praten over van alles…
Maar mijn hoofddoel is toch mijn kind zien in Amsterdam, ik zie ernaar uit!!
Toch ben ik ook jammer genoeg wel een aantal mensen in Nederland kwijtgeraakt in 5 jaar, wie weet komt het nog weer goed ooit…
Het leven hier in Australië bevalt ons dan ook nog steeds prima… We zullen zien, niemand kan in de toekomst kijken!
 
Wat een fantastisch verhaal! Dank je wel, het geeft ook moed voor degenen onder ons die nog niet zo ver zijn. Heerlijk om te lezen hoe jullie het naar jullie zin hebben.
 
Back
Top