Tijd voor een update! Inmiddels twee keer een lang weekend gekampeerd met de campertrailer. Toppie! Eerste keer natuurlijk heel gedoe (direct voor het echie, geen voortuinsessie geworden, sorry Afterbang), maar nu is het Waeco vullen, kleren pakken, honden inladen en gaan! Inmiddels staat de boel in ongeveer een uurtje, dus dat is goed te doen. Eerste keer direct flink off road, dus dat was even spannend met weg vol kuilen, flinke afgronden en haarspeldbochten waar je moet toeteren om tegenliggers te waarschuwen. Met zweet in de bilnaad veilig aangekomen... Prachtig plekje aan rivier, alleen die eenden en al die waterdragons.. Bleek toch niet zo handig als je een hond hebt die graag jaagt. Dus tweede keer toen we aan een meer kampeerden, maar niet direct aan het water gaan staan. Was een stuk relaxter! De jager is inmiddels een fervente liefhebber geworden van zwemmen. Jammer alleen dat ze onlangs bij het zwemmen op mijn rug klom omdat ze moe was (au). Onze speurder durfde ook al tot z'n buik in het water en met een extra zetje zwemt hij nu ook al een klein stukje. Het wordt nog wel eens wat.
In december kennis gemaakt met Katja (ja ze praat minstens net zo graag als dat ze post op het forum), hele middag geluncht in The Rocks, Grand Canyon walk gedaan in Blackheath en Oud & Nieuw met haar en Max doorgebracht. Gezellig! Afgelopen weekend ook maar eens de kookkunsten van Max getest. Nou, hij is geslaagd hoor, wat kan die man koken en wat een passie. En lekker om af en toe even voluit Nederlands te kleppen en natuurlijk de andere forumleden door te nemen!
En zoals gezegd sinds november volop aan het solliciteren geslagen. Zoveel mogelijk rechtstreeks en recruiters zoveel mogelijk links laten liggen. Dat zorgde er voor dat ik voor Kerst net misgreep voor een baan bij een internationale recruiter als trainer (balen) na een telefooninterview en skypeinterview, en nog een gesprek had bij de opleider voor chirurgen. Met de kerst viel alles stil, maar in januari volle bak vooruit: Op één dag kreeg ik twee telefooninterviews en eindigde de dag met 4 uitnodigingen voor gesprekken. Bijna had ik een baan als researcher bij de overheid (zelf afgezegd omdat jobdescription veel interessanter was dan de werkelijke baan) en het gesprek bij de opleider voor oogartsen viel ook niet tegen. Oh ja, ik wacht nog steeds op een e-mail met de uitnodiging voor het gesprek van een telecommunicatiebedrijf. Denk dat ik iets teveel initiatief had tijdens het telefooninterview voor deze leidinggevende
Het blijft ook lastig dat je vaak geen enkele reactie krijgt op sollicitaties en terugbellen vinden ze ook lastig. Maar de aanhouder wint! Nu ga ik maandag beginnen als trainingsmanager bij een online marketingbureau in Sydney CBD, dus goed bereikbaar. Direct permanent job, dus dat is meevaller. Hele nieuwe wereld voor me, maar superveel zin in. Klein bedrijf dus volop mogelijkheden om de trainingsafdeling in te richten en trainingen te ontwikkelen/verbeteren. En wat toch wel erg fijn is: ik kan aantal dagen per week vanuit huis werken. Scheelt commuten en dus veel tijd! Het solliciteren was wel een beetje ontdekkingstocht naar wat voor soort baan ik zou willen doen hier en waar ik een redelijke kans maakte. Uiteindelijk besloten dat trainen en trainingswereld toch meeste voldoening geeft, dus daarop gefocust. En dat heeft geholpen. Nu hopen dat de baan net zo leuk is als het lijkt. Gaat wel flink wennen worden om weer elke dag aan het werk te zijn. En werken betekent ook weer andere kleren aan, niet meer elke dag shorts and t-shirt. Dus maar even flink inkopen gedaan, werkkleding hier op kantoor is (vind ik) toch redelijk formeel. Trein ziet 's ochtends helemaal zwart qua werkoutfit. Dat was ik nu niet van plan, maar moest toch wel wat nieuwe werkkloffies. Ook voordeel van straks weer thuiswerken: dat kan heel goed in shorts of trekkies... Nieuwe baan, betekende deze week ook afscheid nemen bij mijn vrijwilligerswerk bij de National Parks Association. Natuurlijk met zelfgebakken Hollandse appeltaart. Leuke collega's gehad daar. Qua timing niet helemaal handig, maar ik had mezelf al aangemeld als home tutor bij de Smith Family. Na een online course voor tutors, begin ik komende week ook met lesgeven aan een Chinese dame. Uurtje in de week, lijkt me heel leuk, maar komt even beroerd uit qua timing. Maar beloofd is beloofd, hopen dat het een beetje klikt.
Verder nog geen momentje spijt van onze emigratie en nog geen moment van heimwee gehad. Tuurlijk wel eens lastig dat je ver weg zit ,bv. als mijn moeder een slechte dag heeft of ziek is en nu een van mijn beste vriendinnen in het ziekenhuis ligt. Maar nog geen behoefte om even terug te gaan. lWe hebben zelf ook gezegd tegen iedereen voor vertrek: 2016 komen we koffie drinken, dus dat duurt nog een jaartje. Eerst even echt settelen. Zoals het nu lijkt komen dit jaar wel de eerste vrienden op visite. Tot nu toe alleen mams over de vloer gehad en met een collega van manlief koffie gedronken in Sydney toen hij op doorreis was. Skype, sms en appen volstaat verder prima! Zelfs mams heeft een smartphone gekocht en is aan het appen geslagen, grappig! Met aantal vrienden wordt flink geskypt, van anderen hoor je amper wat Dat weet je van tevoren, maar toch is het soms tegengesteld aan je verwachtingen wie wel of geen contact houdt. Enige Nederlandse wat ik nu aan het doen ben is Boer zoekt vrouw kijken. JA, ik beken! Zag op NOS.nl dat het begonnen was en ik dacht, waarom niet. Lekker zwijmelen en ook gniffelen bij alle stuntelende of juist overdreven doende boeren. Free to air TV is hier niet echt geweldig, dus we kijken veel series en pakken af en toe een bioscoopje. Gisteren nog The Kingsman gezien (leuk!). En ik lees hier weer veel, omdat je meer buiten zit pak je sneller de e-reader. Verder genieten we nog volop van het mooie weer (hier geen hete zomer en na oktober geen bosbrandgevaar meer, regelmatig plensbui, gras is zelfs groen), doen we regelmatig een mooie wandeling, uitje naar Sydney, potje tennissen, lekker hardlopen etc. Kijken of het daar ook nog voldoende van komt als ik fulltime aan de slag ben.... Ben hier natuurlijk niet heen gekomen om alleen maar te werken!
En nu hopen we dat we voorlopig in dit huis kunnen blijven wonen. Ouders van eigenaren hebben onlangs paar bomen in onze voortuin moeten kappen na de 'noxious weed control', dus wat minder schaduw. Maar zij lieten doorschemeren dat de eigenaren waarschijnlijk nog wat langer wegblijven (zitten in Finland). Nu maar hopen dat ze huis niet snel willen verkopen, want we zouden hier nog graag jaartje extra zitten voordat we zelf gaan zoeken naar koopwoning of misschien wel deze hut kopen. Nu ik een baan heb en manlief nog even doorwerkt voor zijn oude werkgever (en ondertussen is gaan zoeken naar een vervangende job), kunnen we lekker even sparen.
Het wordt trouwens druk en Sydney en omgeving. Zie op forum steeds meer mensen die binnenkort naar Sydney komen. Welkom en we gaan hier maar eens een borrel houden halverwege 2015. We wachten op je Anneke!
