LaStaVaZa van Lamarck
- Thread starter Lamarck
- Start date
Lamarck
Well-Known Member
dag allemaal
ergens is het weer tijd voor een update, denk ik
We zijn nl afgelopen maand drie weken naar Nederland geweest. Dat was de eerste keer sinds we deze kant op verhuisd zijn, nu dik twee jaar geleden. Dus het was toch ergens zo'n momentje van: hoe zal het voelen om daar te zijn? en hoe om weer terug hier te komen? En vooral ook: voelt het voor iedereen hetzelfde?
Nouja, ik kan er een lang of een kort verhaal van maken, maar de korte variant is: het was erg leuk om in nederland te zijn, en allemaal vrienden en familie te zien, en leuke dingen te doen, maar we zijn nu ook wel weer blij om thuis te zijn.
Met de meeste vrienden was het net of we niet weg geweest zijn. Dat zeiden ze zelf ook, alsof je volgende week weer over de drempel kunt stappen. Het zou me niks verbazen als we 1 of 2 gezinnen over niet al te lange tijd hier in Adelaide zien voor een vakantie. En ook een paar om te blijven
, dus daar kijken we naar uit! En bij sommige vrienden bleek dat we toch niet meer zo heel veel te delen hadden. Dat is ook niet erg, zo gaan die dingen.
Wat de familie betreft was het vooral gewoon leuk en fijn. We hebben de laatste week intensief met mijn ouders en het gezin van mijn zus opgetrokken en dat was heel mooi. We hebben tussendoor ook wat verjaardagsfeestjes gedaan, met een fotoboekje, dus nu hebben m'n ouders en zus met hun omgeving aan familie en vrienden en buren eventueel ook nog wat te kletsen nu we weer weg zijn. Maar ondanks dat het leuk was om iedereen te zien, is de conclusie toch dat zij de enige mensen zijn die ik echt mis hier: m'n zus met haar kinderen en m'n ouders. Dat is jammer, maar niet genoeg om voor terug naar Nederland te gaan. Ondanks dat er nog steeds veel nieuw is hier, voelen we ons hier meer onszelf. Ik zou nu niet terug in Nederland willen gaan wonen.
Tot onze opluchting ging het met de kinderen ook goed. Hier thuis hebben ze het nauwelijks meer over nederland. Alleen nog over Raveleijn (boek en dvd meegenomen) en hun neven. Eenmaal terug hier wilden ze vooral graag weer naar school, om hun vriendjes weer te zien. En ze zijn zo weer in het dagelijkse ritme gestapt.
We zijn in Nl naar hun oude basisschool gegaan en dat vonden ze erg leuk. Maar we zagen daar ook het verschil in ontwikkeling van onze kinderen en hun leeftijdsgenootjes. We horen vaak dat kinderen hier achterlopen in kennis vergeleken met de kinderen in nederland, en dat zal best zo zijn, maar wat mij opviel is dat onze kinderen verder zijn als het gaat om zelfbewustzijn, je plek in je omgeving, en sociale vaardigheden, dan hun oude klasgenootjes. Misschien ligt dat niet aan de scholen maar gewoon aan het feit dat ze iets meegemaakt hebben wat de andere kinderen niet meegemaakt hebben, dat weet ik niet. Of misschien zijn wij als ouders wel veranderd en zijn zij mee veranderd. Geen idee. Als moeder heb ik vaak getwijfeld over of het wel eerlijk was naar de kinderen toe, of we wel het recht hadden om ze uit hun vertrouwde omgeving te halen en ze op een school te zetten waar ze niet eens de taal spraken. Maar als ik nu zie hoeveel zelfvertrouwen ze hebben, hoeveel ze gegroeid zijn in de afgelopen twee jaar, dan denk ik dat we toch iets goed hebben gedaan.
Nouja, er zijn best wat verhalen de laatste tijd van mensen die terug naar Nederland of Belgie gaan. Dat is heel legitiem. Het is niet niks, zo'n emigratie, en ik snap heel goed het verschil tussen bij je vrienden en familie zitten, of in een omgeving waar alles nieuw is. Maar voor ons is duidelijk dat we hier nog wel even blijven hangen.
ergens is het weer tijd voor een update, denk ik
We zijn nl afgelopen maand drie weken naar Nederland geweest. Dat was de eerste keer sinds we deze kant op verhuisd zijn, nu dik twee jaar geleden. Dus het was toch ergens zo'n momentje van: hoe zal het voelen om daar te zijn? en hoe om weer terug hier te komen? En vooral ook: voelt het voor iedereen hetzelfde?
Nouja, ik kan er een lang of een kort verhaal van maken, maar de korte variant is: het was erg leuk om in nederland te zijn, en allemaal vrienden en familie te zien, en leuke dingen te doen, maar we zijn nu ook wel weer blij om thuis te zijn.
Met de meeste vrienden was het net of we niet weg geweest zijn. Dat zeiden ze zelf ook, alsof je volgende week weer over de drempel kunt stappen. Het zou me niks verbazen als we 1 of 2 gezinnen over niet al te lange tijd hier in Adelaide zien voor een vakantie. En ook een paar om te blijven
, dus daar kijken we naar uit! En bij sommige vrienden bleek dat we toch niet meer zo heel veel te delen hadden. Dat is ook niet erg, zo gaan die dingen.Wat de familie betreft was het vooral gewoon leuk en fijn. We hebben de laatste week intensief met mijn ouders en het gezin van mijn zus opgetrokken en dat was heel mooi. We hebben tussendoor ook wat verjaardagsfeestjes gedaan, met een fotoboekje, dus nu hebben m'n ouders en zus met hun omgeving aan familie en vrienden en buren eventueel ook nog wat te kletsen nu we weer weg zijn
. Maar ondanks dat het leuk was om iedereen te zien, is de conclusie toch dat zij de enige mensen zijn die ik echt mis hier: m'n zus met haar kinderen en m'n ouders. Dat is jammer, maar niet genoeg om voor terug naar Nederland te gaan. Ondanks dat er nog steeds veel nieuw is hier, voelen we ons hier meer onszelf. Ik zou nu niet terug in Nederland willen gaan wonen.Tot onze opluchting ging het met de kinderen ook goed. Hier thuis hebben ze het nauwelijks meer over nederland. Alleen nog over Raveleijn (boek en dvd meegenomen
) en hun neven. Eenmaal terug hier wilden ze vooral graag weer naar school, om hun vriendjes weer te zien. En ze zijn zo weer in het dagelijkse ritme gestapt.We zijn in Nl naar hun oude basisschool gegaan en dat vonden ze erg leuk. Maar we zagen daar ook het verschil in ontwikkeling van onze kinderen en hun leeftijdsgenootjes. We horen vaak dat kinderen hier achterlopen in kennis vergeleken met de kinderen in nederland, en dat zal best zo zijn, maar wat mij opviel is dat onze kinderen verder zijn als het gaat om zelfbewustzijn, je plek in je omgeving, en sociale vaardigheden, dan hun oude klasgenootjes. Misschien ligt dat niet aan de scholen maar gewoon aan het feit dat ze iets meegemaakt hebben wat de andere kinderen niet meegemaakt hebben, dat weet ik niet. Of misschien zijn wij als ouders wel veranderd en zijn zij mee veranderd. Geen idee. Als moeder heb ik vaak getwijfeld over of het wel eerlijk was naar de kinderen toe, of we wel het recht hadden om ze uit hun vertrouwde omgeving te halen en ze op een school te zetten waar ze niet eens de taal spraken. Maar als ik nu zie hoeveel zelfvertrouwen ze hebben, hoeveel ze gegroeid zijn in de afgelopen twee jaar, dan denk ik dat we toch iets goed hebben gedaan.
Nouja, er zijn best wat verhalen de laatste tijd van mensen die terug naar Nederland of Belgie gaan. Dat is heel legitiem. Het is niet niks, zo'n emigratie, en ik snap heel goed het verschil tussen bij je vrienden en familie zitten, of in een omgeving waar alles nieuw is. Maar voor ons is duidelijk dat we hier nog wel even blijven hangen.
FritsC
XPdite Sponsor
Dat is toch wel het mooiste om te lezen....dat je weer blij bent om THUIS te zijn. In Oz dus. Leuke update!
HardCore
Well-Known Member
Heeeeeeee Lamarck!
Wat een leuk bericht! Echt goed om te lezen, het geeft de twijfelaars en de langzittenblijvers weer moed: Er is echt wat te beleven daar en het is de moeite waard!
Opvallend dat iedereen zo zijn twijfels heeft. Bij de één leidt dat tot terug gaan, bij de ander tot het besef dat de nieuwe situatie inderdaad beter past. Het leidt dus ook tot het besef dat je er niet achter komt, tenzij je het uitprobeert. Voor mij zijn beide soorten berichten even belangrijk.
Bedankt voor je update, en dat er nog maar veel mogen volgen.
Wat een leuk bericht! Echt goed om te lezen, het geeft de twijfelaars en de langzittenblijvers weer moed: Er is echt wat te beleven daar en het is de moeite waard!
Opvallend dat iedereen zo zijn twijfels heeft. Bij de één leidt dat tot terug gaan, bij de ander tot het besef dat de nieuwe situatie inderdaad beter past. Het leidt dus ook tot het besef dat je er niet achter komt, tenzij je het uitprobeert. Voor mij zijn beide soorten berichten even belangrijk.
Bedankt voor je update, en dat er nog maar veel mogen volgen.
Zwerver
Moderator
Ja he, dat nu waren @Hilde en ik een keer moe en dan krijg je zo'n reactie....
Just kidding
Was goed om jullie weer een keer gezien te hebben en het heeft bij ons de koorts weer helemaal aangewakkerd. Laten we hopen dat tegen die tijd jullie helemaal happy nog steeds zijn, want dan komen we zeker buurten
Lamarck
Well-Known Member
Whahahaha was dat de reden dat jullie alsmaar niet weg konden komen?
We kijken er erg naar uit.Was goed om jullie weer een keer gezien te hebben en het heeft bij ons de koorts weer helemaal aangewakkerd. Laten we hopen dat tegen die tijd jullie helemaal happy nog steeds zijn, want dan komen we zeker buurten
Zwerver
Moderator
Mountains
XPdite Sponsor
Dacht meer aan geultje naar de voordeur
Lamarck
Well-Known Member
@afterbang: het geultje ligt er, inclusief kabel en de rest. Heeft uiteindelijk 5 maanden geduurd.
maar even iets heel anders. Ergens in april komen mijn ouders voor een paar weken deze kant op. Ze hebben bedacht dat ze graag wat meer van Australie willen zien en hebben hun ook laten vallen op Alice Springs. En dan met de bus hier vanuit Adelaide, met een stopover in Coober Pedy en dan in Alice Springs een dagtochtje naar Uluru en met het vliegtuig terug. Ze hebben ongeveer 6 dagen voor de hele trip en het mag allemaal niet te duur worden. Ik heb het eens voor ze uitgerekend en er zitten toch wel wat haken en ogen aan. Vooral omdat ze geen 25 meer zijn maar 70. Ze kunnen nog wel wat hebben maar ze gaan echt niet blij worden van een backpackers hostel. Nou weet ik zeker dat een hoop van jullie die route al eens gedaan hebben. Wij zelf trouwens ook, maar ja, toen waren we wel 25 en tevreden met een slaapzaal... En we zij niet in Coober Pedy gestopt. Dus, paar vraagjes aan andere ervaringsdeskundingen:
Zit er overigens ook over te denken om lekker mee te gaan Moet ik alleen hubbie zien te overtuigen dat hij het best redt een klein weekje met de kids
maar even iets heel anders. Ergens in april komen mijn ouders voor een paar weken deze kant op. Ze hebben bedacht dat ze graag wat meer van Australie willen zien en hebben hun ook laten vallen op Alice Springs. En dan met de bus hier vanuit Adelaide, met een stopover in Coober Pedy en dan in Alice Springs een dagtochtje naar Uluru en met het vliegtuig terug. Ze hebben ongeveer 6 dagen voor de hele trip en het mag allemaal niet te duur worden. Ik heb het eens voor ze uitgerekend en er zitten toch wel wat haken en ogen aan. Vooral omdat ze geen 25 meer zijn maar 70
. Ze kunnen nog wel wat hebben maar ze gaan echt niet blij worden van een backpackers hostel. Nou weet ik zeker dat een hoop van jullie die route al eens gedaan hebben. Wij zelf trouwens ook, maar ja, toen waren we wel 25 en tevreden met een slaapzaal... En we zij niet in Coober Pedy gestopt. Dus, paar vraagjes aan andere ervaringsdeskundingen:- Zo kom je om 6 uur 's ochtends in Coober Pedy aan na een nacht in de bus. Dan zijn ze bekaf, denk ik. Waar blijf je dan in Coober Pedy? De volgende ochtend moet je dan weer om kwart voor 6 klaar staan op het station. Dat doen ze elke dag natuurlijk, maar is er op dat tijdstip iets van een ontbijtje te vinden ergens? Heeft het eigenlijk wel meerwaarde om 1 dag in Coober Pedy te zijn?
- En die 'dagtocht' vanuit Alice naar Uluru is ook om 6 uur 's ochtends vertrekken en om middernacht weer terug zijn. Zijn er mensen die dat gedaan hebben? Is dat ook nog te doen als je 70 bent?
- En tenslotte, weet iemand in Coober Pedy en/of Alice Springs een beetje een betaalbaar maar wel comfortable hotel/B&B?
Zit er overigens ook over te denken om lekker mee te gaan
Moet ik alleen hubbie zien te overtuigen dat hij het best redt een klein weekje met de kids
Last edited:
afterbang
XPdite Sponsor
@Lamarck: Voortaan mij bellen. Ik doe het sneller en het geultje zelf is gratis. Alleen mijn voorrijkosten zijn wat hoger denk ik
Op die andere vraag, geen antwoord al meen ik me te herinneren dat die dagtocht Alice <> Uluru niet door iedereen als een feest ervaren werd. Maar weet even niet meer waar ik dat gelezen heb, dus vergeet het maar tot het bevestigd wordt (of ontkracht natuurlijk)
Even hardop denkend, 6 dagen, is een trip Adelaide > Grampians > Melbourne > GOR > Adelaide, met jou als gids dan niet mooier/leuker/makkelijker? (dat moeten ze natuurlijk gewoon eerst zelf ontdekken waarschijnlijk )
Op die andere vraag, geen antwoord al meen ik me te herinneren dat die dagtocht Alice <> Uluru niet door iedereen als een feest ervaren werd. Maar weet even niet meer waar ik dat gelezen heb, dus vergeet het maar tot het bevestigd wordt (of ontkracht natuurlijk)
Even hardop denkend, 6 dagen, is een trip Adelaide > Grampians > Melbourne > GOR > Adelaide, met jou als gids dan niet mooier/leuker/makkelijker? (dat moeten ze natuurlijk gewoon eerst zelf ontdekken waarschijnlijk
)
Katjavdl
XPdite Sponsor
oké ok;e, het is inderdaad voor mij ook al wat jaartjes geleden dat ik met de bus van Adelaide naar ALice ging via Cooper Pedy en ik moet je zeggen: ik zou mijn ouders dit niet aandoen.
Zij komen overigens dit jaar in oktober ook hierheen en willen ook naar de grote rode rots en ik heb zojuist de boeking afgerond, kosten zijn belachelijk, geef ik meteen toe, maar ja....
Wat betreft de reis die jouw ouders voor ogen hebben, komt het er op neer, dat je alleen maar in de bus zit. Eerst die 1500 km (met een nutteloze tussenstop is mijn idee) en dan nog die kleine 600 naar Uluru
TIP: Boek een reis met Qantas van Europa naar hier en koop daarin de binnenlandse vluchten voor -jawel- 70 euro. Voor meer info doe even een PM, anders wordt dit zo'n lang verhaal.
Kortom op leeftijd met bus zoveel kilometers.....ik zeg niet doen.
Zij komen overigens dit jaar in oktober ook hierheen en willen ook naar de grote rode rots en ik heb zojuist de boeking afgerond, kosten zijn belachelijk, geef ik meteen toe, maar ja....
Wat betreft de reis die jouw ouders voor ogen hebben, komt het er op neer, dat je alleen maar in de bus zit. Eerst die 1500 km (met een nutteloze tussenstop is mijn idee) en dan nog die kleine 600 naar Uluru
TIP: Boek een reis met Qantas van Europa naar hier en koop daarin de binnenlandse vluchten voor -jawel- 70 euro. Voor meer info doe even een PM, anders wordt dit zo'n lang verhaal.
Kortom op leeftijd met bus zoveel kilometers.....ik zeg niet doen.