Problemen met familie

Zeker weten! :) wij zijn ook half/half op zoek naar een ander house of eventueel een verbouwing aan ons huidige huis (staat op palen en we hebben dus nog ruimte voor op zijn minste een "half" huis onder het bestaande huis. )

Ideaal zou zijn een rumpus MET ensuite en eventueel een kleine kitchenette! Dan kunnen ze net zo lang blijven als ze willen.  :-D

Groetjes
Syl
 
Als we het dan toch over kamertjes hebben :-o.....
nog iemand in Adelaide een kamertje vrij voor de eerste 3 weken medio  April- Mei 2006 :lol: :-D
 
[quote author=Syl link=topic=1849.msg17333#msg17333 date=1117966792]
Ideaal zou zijn een rumpus MET ensuite en eventueel een kleine kitchenette! Dan kunnen ze net zo lang blijven als ze willen. :-D
[/quote]

Uh Sil, wat bedoel je daar precies mee......ben nog niet zo thuis in het huizengebeuren.... :|

Gr. Sab
 
Een rumpus wordt vaak gebruikt als bijv. speelkamer voor kinderen,of plek waar bijv. een biljart staat etc.etc. ook vaak een bankstel of iets, at je maar wilt, dus gewoon een grote extra leefruimte. Een ensuite is een aansluitende badkamer eraan. Corrigeer me maar als het niet klopt hoor Sil.

Groetjes Miranda :)
 
Rumpus betekent letterlijk lawaai schoppen/herrie maken. Veelal is een rumpus een xtra ruimte die gebruikt wordt als speelruimte voor kinderen of als extra TV-ruimte etc. De plek van zo'n rumpus in huis is vaak zo gekozen dat er minimale geluidsoverlast is. Ideaal dus om evt gasten te laten verblijven.

Groetjes Chantal
 
Als er teveel komen kan je er ook een B&B van maken.
Minder leuke kennissen kan je dan de rekening geven :-D
 
Het is opzich heel goed te begrijpen dat ouders zo reageren. Voor hen is het ook absoluut niet nix dat hun dochter naar het buitenland vertrekt. Mijn ouders waren er ook niet blij mee en de ouders van Mark ook niet. Ik heb het ook een tijdje gehad... Wat moet je nou doen. Wel er over praten, of niet... Heb het op de man af aan mijn ouders gevraagd en die wilden juist dat we er wel over zouden praten.
Heb je dat ook al eens geprobeerd? Op de man af gevraagd wat ze nou eigenlijk willen... Jullie gaan toch, daar veranderen ze niets meer aan, maar willen ze betrokken blijven of niet?
Eigenlijk maken ze het zichzelf alleen maar moeilijk, want ze kunnen er nu natuurlijk niet echt aan wennen...

Mijn ouders zullen ook nauwelijks langs komen, maar dat komt, omdat het geld er niet is (paps ontslagen op z'n 54e) en dat mijn vader vliegangst heeft. Dat maakt het wel moeilijk, maar voor ons niet minder leuk. Je zei zelf dat jullie egoistisch zijn geweest in jullie beslissing, maar ik vind het eigenlijk ook egoistisch van je familie dat ze jullie beslissing niet echt accepteren...

Ik hoop echt dat het goed afloopt en dat je niet met een rot gevoel vertrekt volgend jaar...
 
[quote author=Annemiek link=topic=1849.msg17382#msg17382 date=1118044065]
Je zei zelf dat jullie egoistisch zijn geweest in jullie beslissing, maar ik vind het eigenlijk ook egoistisch van je familie dat ze jullie beslissing niet echt accepteren...
[/quote]

Ik denk dat je daar een heel erg sterk punt hebt.
Het is inderdaad een stuk egoïsme vanuit de ouders dat ze je hier willen houden. (overigens wel weer begrijpelijk).
 
Je kunt ze ook zeggen dat je iemand kent (mij) die nu meer contact heeft (via de computer) sinds ik in Australie woon. Heb mijn opa en oma vaker gesproken en ook mijn broer en ik msnen meer dan ooit. Het kan dus ook een positieve uitkomst hebben. Het hangt helemaal van je ouders af.
 
Dat klopt ook wel weer.
Er zijn bijna geen huishoudens meer zonder PC met XP of een ander systeem.
Deze pc's hebben allemaal MSN. Het aanschaffen van een webcam ik ook niet de jackpot. Met al die moderne communicatiemiddelen is de afstand eigenlijk nul.
 
Mijn moeder heeft expres weer haar computercursus opgepakt en ze leert nu steeds meer met de pc. Ze had het zelfs over een cursus engels... Allemaal, omdat wij naar Oz gaan. Misschien heb ik dan ook wel geboft met mijn mams. Die vindt het natuurlijk niet leuk, maar accepeert het en gaat er naar mijn idee heel goed mee om. Mijn vader vindt het ook heel erg, maar hij laat het niet echt merken... binnenvetter ;)

Het is ook niet meer zoals vroeger. de generatie van onze ouders zagen vaak mensen emigreren uit de straat en in die tijd zag je elkaar echt nooit meer... Wie weet speelt dat ook wel mee. Als het echt moet, ben je tegenwoordig in 24 uur weer in Nederland...
 
[quote author=Annemiek link=topic=1849.msg17391#msg17391 date=1118048826]
Het is ook niet meer zoals vroeger. de generatie van onze ouders zagen vaak mensen emigreren uit de straat en in die tijd zag je elkaar echt nooit meer... Wie weet speelt dat ook wel mee. Als het echt moet, ben je tegenwoordig in 24 uur weer in Nederland...
[/quote]

En er zijn een hoop mensen in die generatie voor die leven voornamelijk OVERLEVEN betekent.
Dat wij allebij onze vaste baan opzeggen om een droom waar te maken zullen mijn ouders bijvoorbeeld nooit begrijpen. Een vaste baan is voor hun al een levensdoel, als dat eenmal hebt
moet je toch helemaal gek zijn om ze op te geven.
Volgens hun.

:|
dat wordt nog een moeilijk gesprekje...
 
Precies!

Inderdaad, je zal toch maar zomaar je baan opzeggen.....

Dus ik gaf het volgende voorbeeld: als ik morgen wegens reorganisatie op straat kom te staan (ondanks dat ik een contract voor onbepaalde tijd heb) en dus werkeloos ben, en dan het idee heb om naar australie te gaan, dan zegt iedereen tuurlijk, moet je doen, je bent nu niet meer gebonden, waarom niet.....? Dan is het ineens wel geaccepteerd......?!

Heel apart.  :-o

Ik zeg altijd maar zo , 95 % van je leven heb je zelf in de hand en 5 % overkomt je. En die 95 % komen niet uit de lucht vallen, daar zul je zelf iets voor moeten doen. Mijn instelling is dus niet afwachten wat er om me heen gebeurt en daarop anticiperen, maar er zelf voor zorgen dat er wat gebeurt...

En stiekum denk ik dat we dat allemaal hier wel doen, niemand kan zeggen dat wij niet in ieder geval hebben geprobeerd onze droom waar te maken..! :)

Gr.
 
[quote author=Sabien link=topic=1849.msg17402#msg17402 date=1118054003]
Precies!

Ik zeg altijd maar zo , 95 % van je leven heb je zelf in de hand en 5 % overkomt je. En die 95 % komen niet uit de lucht vallen, daar zul je zelf iets voor moeten doen. Mijn instelling is dus niet afwachten wat er om me heen gebeurt en daarop anticiperen, maar er zelf voor zorgen dat er wat gebeurt...
[/quote]

:-D Yep.
Anders zit je met:

"Life is what happens while you're waiting for your dreams to come true"

En daar heb ik eerlijkgezegt geen zin in. :wink:
 
[quote author=jassian link=topic=1849.msg17403#msg17403 date=1118054453]
"Life is what happens while you're waiting for your dreams to come true"

[/quote]

Das een goeie die ga ik onthouden.  :up:
 
Zo ken ik nog een mooie (gelezen in een magazine in australia)

In 40 years.....
you won't remember all the great things you've done......
You will only regret the things you haven't done.......


En zoist maar net! :up:
 
hoi

het is alsof ik mijn eigen verhaal lees!
mijn moeder heeft in augustus 2004 een hartaanval gehad, dus ik durfde het ook niet zo goed te vertellen.
ik heb het inmiddels wel verteld en het enige waar mijn familie het over kan hebben is dat het zo zielig is voor mijn kinderen!!!
ze zijn 7, 5 en 1 jaar, dus nog jong genoeg lijkt me :-o
en ze zijn ook heel enthousiast, dus ik denk niet dat dat het echte probleem is.
de enige tip die ik je kan geven is om met ze te praten en ze te vertellen dat jullie dit echt heel graag willen en dat je bang bent dat er ruzie komt omdat je je niet begrepen voelt, mischien hebben ze dan wat meer begrip voor jou keuze en kunnen ze die uiteindelijk wel accepteren.
je familie wil toch ook graag dat jij gelukkig bent?
het heeft bij mij erg geholpen
sterkte :up:
groetjes marianne
 
[quote author=Sabien link=topic=1849.msg17405#msg17405 date=1118055026]

In 40 years.....
you won't remember all the great things you've done......
You will only regret the things you haven't done.......

[/quote]

Hmm ja, dat is ook een leuke!

"Life is what happens... " heb ik uit een boek gejat van Michael A. Stackpole (XWing Series).

Nog een mooie (Terry Pratchett, Johnny and the Dead):

"Maybe I'm a bored, old man and an angel came to me and granted me a wish.
And I said: I want to go back in time and see what would happen if I open this door.
And now I'm back in time because my wish was granted.
Now, I can't possibly let myself down now, can I?"

:)
 
Hi Marianne!


[quote author=asmodeon link=topic=1849.msg17406#msg17406 date=1118055217]
je familie wil toch ook graag dat jij gelukkig bent?[/quote]

Ja, dat klopt wel. Het probleem begint alleen zodra je familie denkt dat ze de
einige mensen op aarde zijn, die weten wat goed voor je is. Want daar
ben jij weer veel te jong (ik vind 27 helemaal niet meer jong...) of
onvollwassen of onrealistisch voor.

Dan ga je dus alles te horen horen krijgen wat er überhaupt mis kan gaan,
een elk negiatief aspect van je keuze wordt op Olifant-formaat gebracht,
en herhaald en herhaald en dan nog herhaald.
:|
Sommige mensen weten gewoon niet wanneer ze moeten stoppen.

Ik vind overigens ook niet dat het een probleem zou zijn voor je kinderen.
De familie van mijn vriend heeft ook in een aantal verre landen gewoont en hij
zit prima in elkaar  :)
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top