vriendinnenclubje in Sydney?

Het is voor ons ook de bedoeling dat mijn man eerst aan de bak gaat en dat ik met de meiden thuis blijf, de jongste word in september 4 ,dus nog een jaartje voordat ze in Australie naar school mag.

Het liefst doe ik iets van huis uit. Ben hier begonnen met verkleedkisten verhuren, maar daar was ik eigenlijk al een beetje te laat mee. Maar ik probeer wel zoiets op te zetten in Oz en anders lijkt het me heel leuk om kinderworkshops te geven voor taarten maken en zo niet, dan gewoon alles aanpakken wat op mijn pad komt.

Maar het liefst zou ik natuurlijk in de taarten verder gaan, maar dan zal ik me eerst moeten omscholen,luchtig biscuit met marsepein is niet zo populair in Oz, ik zal dan echt moeten leren mudcake te maken en ipv marsepein, decoreren met fondant!?!?!

Die powerpuffs worden in ieder geval erg leuk, gisteren de poppetjes geboetseerd en dan vrijdag de rest afmaken, als ie op mijn site staat, geef ik wel weer een seintje.
 
Zou dat echt, van die taart voorkeur??? Volgens mij is het gewoon LEKKER!!! En die hordes Hollanders die er zitten komen vast proeven en kopen!! Al met al wordt het thee/koffiehuis een steeds concreter plan... maar dan moet je natuurlijk niet in Perth gaan zitten. :roll:

En zo te zien Amity, hebben we zakelijk input nu ook gebeiteld zitten!! Een keukenprinses, een crea-bea en een zakenvrouw... tadaaaa! Winning formule, hahahaha!

Amity, wij gaan zonder werk en sleutels. We zien daar wel wat het wordt... spannend!!!!
 
Mogen we wel vast een naam gaan verzinnen voor ons theehuis. Double Dutch? Dat gaat al niet meer, we zijn al met z' drieeen.Zou wel leuk zijn zeg, zoiets te beginnen. Ik maak en versier ook wel eens cupcakes, dus dan kunnen we ook high tea serveren.

Ze moeten in Oz maar gewoon aan de luchtige biscuit wennen en inderdaad als alleen de Hollanders komen kopen, zijn we al binnen!!!
 
Bien, je hebt in ieder geval al een paar klanten :up:

geen zorgen over de job van jouw lief!! De kansen zien er echt goed uit voor IT-ers op dit moment!! (en hiermee probeer ik ook mezelf een beetje te overtuigen  :|)
 
:p hahha, double dutch lunchroom, klinkt leuk hoor.

Hier ben ik net druk onze 29e winkel te openen, dus als je wat wilt weten
dan hoor ik het wel  :grin:
Ik ken trouwens wel een goede bakker in Australie, sydney om precies te zijn hahahaha.
Misschien is dat iets voor de taarten van Bien als ze straks goed verkocht worden  :up:

Wow, ook alleen met sleutels en een goed humeur naar australie.
Ik schreef het al op mijn eigen forum ding, dat ik het soms wel even warm krijg zeg maar
van alles wat je achter laat ( hier dan eigen ding) en wat je ervoor terug krijgt.
Meestal heb ik dat als ik onder de douche sta :shock: bizar he :naughty2: maar dan denk ik
altijd; oh nee, straks heb ik vast zo'n hele vieze douche in een huurhuis hahahahha...
 
Hahaha Amity. Krijg ook zeer regelmatig een soort bal in m'n buik met de vraag die maar blijft rondzweven...of of of.... Enne: vertel!!! Waar zit die bakker??
 
Dat bedrijf zit in de buurt van Sydney.
Ben er zelfs al geweest. Ze maken goede producten en volgens de meest strenge eisen zeg maar.
Ik was er erg van onder de indruk, en MOCHT ik in ozzie ooit willen wat we hier in NL doen, dan zou ik ze zeker inschakelen..

maar wil jij ook in taartjes gaan doen?? Of ga je Bien helpen :cool:

Ik denk trouwens dat JUIST nederlandse taarten een hit zouden kunnen zijn, omdat het anders is etc etc..

Maar goed, ik pretendeer het niet te weten, want ik weet het niet, en woon nu ook niet daar, en ik ken alleen de NL markt, en ZEKER niet de australische markt, maar het lijkt me zo... :|

Wat denken jullie dan?
Een bien taart? Of een mudcake a la iedereen??

ik zeg; nieuwe dingen verkopen beter :lol:
 
Bien taart! Bien taart, Bien taart!!

Nee hoor, ik ga niet bakken, laat ik graag aan de pro's over. Eet het liever op  :wink: Maar Bien en ik waren aan het flauwekullen over een theehuis o.i.d. in Sydney. Leuk plan! Ik denk persoonlijk dat het wel zou lopen. Heb ooit koffie gedronken bij een Duitser die Duits gebak maakte en die zaak liep als een tierelier!! Dussss. Bien cake! Ala l' Europe!!

Maar goed, ik heb er al helemaaaaaaal geen verstand van. Heb meer verstand van medische zaken  :lol: Lekker vrolijke materie...NOT

Kath
 
Kath..

Ach, ook medische dingen kunnen soms hilarisch zijn toch?/, ik bedoel, ik zie soms dingen op de
televisie.
En dan heb ik het over 'hippe' progamma's he, niet over verdrietige docu's..

maar ik had ook een nederlandse frietgedoe gezien bij sydney circle of harbour bij de haven zeg maar.. :wink: dat liep ook goed.

We openen gewoon de theetent er pal naast, maken we er een hollandsche boulevard van..

Duthies go ozzie.. ofzo hahahah want betekent double dutch niet iets anders  :cool:
 
Amity, bedoel je die tent die Hollandse dingen verkoopt bij Darling Harbour? Wij zijn er toevallig in feb. eens gaan zitten, maar was niet echt een aanrader. Ik denk dat zij het beter bij niet Nederlandse gerechten kunnen houden (of mogen we een patatje speciaal en poffertjes geen gerecht noemen?) :wink:
 
Er wordt nu wel veel druk op me gelegd hoor, maak ook nog maar een half jaartje taarten!?!? Maar ik ben hier in de laatste weken nog druk bezig met nieuwe dingen te leren, zodat ik er straks in Oz helemaal klaar voor ben. Moet zeggen, zou het echt geweldig vinden  om zoiets te doen. Moeten we wel Blond Amsterdam vragen of ze het servies van bla bla bla effe bijkletsen in het engels kunnen maken.

Normaal maak ik alles van marsepein, maar deze week krijg ik fondant binnen zodat ik daar ook mee kan oefenen. Kan ook hele leuke 1-persoonstaartjes maken voor in de tearoom en op bestelling maken we dan de welbekende gedecoreerde taarten. Moet ik jullie wel een workshop gaan geven hoor, want als het loopt kan ik ze echt niet allemaal alleen maken.

Zorgen dat we achter de tearoom een leuke backyard hebben voor de kids.

Goh meiden, zou wel heel leuk zijn he als we zoiets kunnen doen......nu zorgen dat ik ook echt in Sydney terecht kom. Perth is inmiddels niet doorgegaan en nu hoorde we vandaag dat ze met Melbourne bezig zijn.

Voor degene die geen idee hebben waar ik het over heb, mijn man is gesponsord door een agency en die zoeken dus een baan voor hem en dat kan dus nog alle kanten op.
 
oh Bien. hoe spannend.

Ik denk dat er echt wel heel veel mogelijkheden zijn hoor.
Woon je toevallig bij mij in de buurt? Omgeving haarlem zeg maar/amsterdam?
Dan kan ik je e.e.a als idee doen 'aanwijzen' ..

Meid, wat spannend.

Perth.. dat is het enige waar ik niet ben geweest, en ben heel erg benieuwd hoe het daar dan
is.. Maar helaas gaat dan dan dus niet door?!
Melbourne is natuurlijk ook wel erg leuk.. En sydney.. ahhh sydney, heeft mijn hart gestolen.
En inderdaad die gore poffertjes daar die geef je toch aan niemand weg? Laat staan verkopen??
Nee.. jammer..
Misschien hadden wij gewoon de verkeerde bakvrouw, maar die van ons waren niet echt lekker of
een aanbeveling. jammer hoor..
 
Amity, ik zit aan de andere kant van de randstad, omgeving Rotterdam!

Volgende week komen trouwens mijn nichtjes en die ga ik dan een workshop taartjes maken geven, kan ik gelijk kijken of ik dat een beetje kan. Lesgeven kan ik wel, dat heb ik bij mijn vorige baan gedaan, daar  moest ik altijd cursussen geven aan nieuwe medewerkers,maar goed dat is natuurlijk heel wat anders!
 
Hellupppp!! Even iets heel anders als cake: m'n lief heeft het op zijn werk nu bekend gemaakt dat hij gaat vertrekken. Gelukkig positieve reactie dat ze hem graag weer terug willen als hij retour komt... Nu is het ECHT, YIKESSSSS  :w00t: Laat het allemaal een beetje over me heen komen, maar heb nog nooit zo'n last van m'n buik gehad... zou het stress zijn denk je???  :wink:
 
Oh nu is het helemaal echt Kathleen, kan me voorstellen dat de kriebels nu helemaal erg zijn. Gelukkig waren ze positief!!!! Altijd fijn om iets  achter de hand te hebben. Hoop nog steeds dezelfde tijd in Sydney aan te komen!!!
 
Tja, al jullie berichten heb ik de hele tijd meegelezen en gedacht, als ook wij definitief de beslissing hebben genomen, dan spring ik in.... eerlijk is eerlijk, de taarten-gedachte volg ik niet helemaal (ik ben namelijk een enorme kluns in de keuken), maar verder zit ik volgens mij wel in dezelfde fase als jullie.

In mei is mijn man gevraagd voor een bedrijf in Sydney. Na alles zoveel mogelijk op een rijtje gezet te hebben, is de beslissing gevallen. Wij (gezin met een zoontje van 4 en een dochter van 13 maanden) gaan er voor... We gaan naar Sydney. We zullen in de omgeving van Macquarie universiteit gaan wonen. De documenten voor de aanvraag zijn we bij elkaar aan het zoeken en ook de nieuwe werkgever is volop met de gegevens aan de slag. De verwachting is dat wij in februari vertrekken.

Dit weekend heb ik met mijn zelfgemaakte " TE KOOP " bord aan de buitenwereld laten zien dat we weg gaan, ons huis staat dus te koop. Wat een moeilijk moment. De twijfel slaat toe aan alle kanten, zijn we wel goed bezig? Ik heb dit eigenlijk nog niet gehad. Het vertellen aan de ouders is geen lolletje, maar daar kan ik nog over gaan, maar dit? raar he? Ik voel mij een materialistische trut, had het ook nooit gedacht.

We hebben uiteraard alle voor- en nadelen afgewogen, maar deze kans kunnen we niet laten schieten, het is iets wat we altijd gewild hebben. We waren bere-enthousiast....
Hebben jullie dat nou ook, dat je het af en toe echt even niet ziet zitten? Dat je het liefst de boel zou afblazen? Ik zal er wel doorheen moeten en dat lukt vast ook wel, maar nu effe niet.... Ik wil me niet opdringen hoor, maar aangezien jullie ook kinderen hebben en in hetzelfde schuitje zitten (ik ga ook in eerste instantie niet werken, maar zorgen dat de kinderen een beetje rust krijgen) zou ik graag weten hoe jullie met die dip omgaan en of je er überhaupt ook last van hebt (gehad)...

ben erg benieuwd,
groetjes
Jennefer
 
jennefer: mega last, meer dan me lief is!! Word regelmatig heen en weer geswiept tussen Yipieieieie, we gaan, en 'ik stap dat vliegtuig NIET in'. En zo'n beetje alle emoties daar omheen. Ik ga ermee om door mezelf voor te houden dat het 1) heel goed is voor mijn gezin om naar een land te vertrekken waar gezinnen een van de prioriteiten zijn en 2) niks definitief is, als ik dat niet wil... (althans, waar ik invloed op uit kan oefenen dan). Wij 'verhuizen' (en ik probeer emigreren uit vocabulair te krijgen). Als het ons onverhoopt niet mocht bevallen, dan gaan we gewoon terug. Zijn we een boel $$ armer, maar een onbetaalbare ervaring rijker... En als dat allemaal niet helpt, dan laat ik het een beetje over me heen komen en bedenk ik me dat het er over een half jaar heel anders uitziet en dat je niet alles in de hand hebt. Beetje vertrouwen en good luck moet ik mezelf gunnen!

Duss, brandt los! Leg je ei, voel je welkom!!

Ps. Wie (even algemene vraag) gaat eigenlijk op een PR (Permanant Residency). Krijg ineens het gevoel dat wij een van de weinige zijn die ongesponsored en zonder werk afreizen... Slik!!
 
dank je voor de snelle reactie, had het echt even nodig. Ik zit nu op mijn werk en kan mij voor geen meter concentreren.

Inderdaad, de levenservaring telt. Daar komt nog bij dat we nu wel eindelijk de overwaarde uit ons huis halen, wat al heel stoer is want anders had ik er gewoon tot mijn 65e blijven wonen verwacht ik.
Wat de kinderen betreft, we geven ze de kans op een mooi bestaan, ze leren dat de wereld niet alleen uit dat kleine Belgie of Nederland bestaat en alles wat ze gaan bijleren is nooit weg. En ik had inmiddels ook al begrepen dat Australie ongelooflijk kind-vriendelijk is... We gaan voor de natuur en de ruimte, en kijken er ook naar uit om weer eens helemaal op elkaar aangewezen te zijn.

Ik weet het allemaal... ik ga toch even mijn zinnen verzetten (hardlopen of zo) en morgen weer opnieuw proberen, want vandaag gaat het met mijn spirit helemaal de verkeerde kant uit.... Ik kan er thuis wel over praten, maar gisteren begon eigenlijk mijn off-day en dan zegt mijn man: ja, maar dan zeggen we dat we het niet doen hoor, we moeten er allebei 200% achter staan. Heel lief, maar dat wil ik ook weer niet. Bah, waarom ben ik ook een vrouw. Die twijfelen altijd zo en al die emotionele up en downs....

Ik stop er mee, ga dadelijk lekker naar huis, vanavond nog eens goed feesten met mijn beste vriendin (de laatste keer "draai van de kaai" in Roosendaal....), lekker slapen en morgen gezond weer op!

Ik vind het van jullie nog knapper hoor, wij hebben in ieder geval de grote zekerheid van een job... dat scheelt voor mij al heel veel, dus wat dat betreft: heel veel bewondering!!!

bedankt voor jouw reactie en ik blijf volgen...
 
Hai Jennefer,

Voor het overgrote deel sluit ik me bij Kathleen aan. Wij gaan met de gedachte: we kijken wel hoe het gaat lopen, geven het in ieder geval een jaar de tijd en is het niets voor ons, boeken we een ticket terug. Inderdaad $$$$ armer en een mega ervaring rijker. Het gevoel van: Ik stap dat vliegtuig NIET ik ken ik nog niet, maar dat komt waarschijnlijk doordat het bij ons nog iets langer gaat duren. Komt vast wel. Wel heb ik moeite met het afscheid nemen. Klinkt misschien gek omdat wij nog in de eerste fase zitten, maar als ik zie hoeveel moeite mijn vader het er mee heeft, doet het mij nu al zo veel pijn. Neemt niet weg dat ik er van overtuigd ben dat het nu de juiste beslissing is voor ons. Wel moet ik er bij zeggen dat wij nog geen kids hebben, scheelt misschien ook.

Kom gewoon met ons in Sydney theeleuten en shoppen en wat er ook nog allemaal op het programma staat. En voor wat betreft de taarten-gedachte: ik ben ook geen keukenprinses, verre van zelfs  :grin:

@ Kathleen: wij gaan op een skilled independant als het allemaal rond komt. Geen sponsoring voor ons.
 
Dacht ik me al te herinneren Dijnnas. Tis spannend! Toen we pas aan het hele proces begonnen was ik bere enthousiast: het kon me niet snel genoeg gaan. Inmiddels is er heel wat veranderd en gebeurd en is ons leven nu anders dan toen we eraan begonnen. Nu vind ik het wel beremoelijk om mijn 'loved-ones' achter te laten. Het is (in ons geval vanwege type visum) soms wat beangstigend om je leven te ontmantelen, zonder dat je enig idee hebt wat en hoe je het daar weer moet opbouwen. Dat maakt wel eens dat ik 's nachts wakker word en denk: Neeeeeeeee!!! Ik doe het NIET! Meestal na een kop koffie en een autoritje naar de AH weer overgewaaid (hahaha).

Maaruh, hoe gaan jullie het aanpakken? Idee??

@ jennefer: graag gedaan. We zien je wel weer verschijnen op het forum!
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top