Waarom emigreren?

[quote author=benneman link=topic=9781.msg134417#msg134417 date=1236996240]

Daar moet ik dan toch effe mijn ervaring tegenover zetten. Ook ik heb een chronische ziekte, kost niet al te veel per jaar. Ik heb 'gewoon' zonder problemen mijn visum gekregen. Het enige speciale was dat ik een brief van mijn specialist bij de papieren van de medische keuring heb gevoegd, waarin hij uitlegde hoe mijn ziekte zich heeft ontwikkeld en wat de verwachtingen zijn. That's it.

Dat betekent natuurlijk niet dat het altijd zo gaat. Maar het geeft wel aan dat niet geldt: "chronische ziekte=geweigerd visum".
[/quote]

Dat is inderdaad precies zoals Miranda het ook gedaan heeft.
Met ook een positieve uitslag  :up:

Bart
 
'Te verwachten wel of niet dure ziekte' is meer het geval, bij het keuren. De man die immigratie adviseert is een GP, en hij baseert zijn oordeel merendeels weer op papierwerk dat hij krijgt. Positieve verklaringen van specialisten kunnen daarom cruciaal zijn! In de trant van 'Mevrouw heeft dit en dat maar we houden dat zus en zo onder controle en verwachten daarom geen c.q. niet méér problemen'.

Misschien ooit een topic waard...

Overigens herken ik wel wat Rixta zegt, dat wee worden van de soms naïve positiviteit over het beloofde land, maar ik moet ook zeggen,  als mijn balans lijkt door te slaan naar negatief, dan vind ik het ook goed als ik even aan m'n jas getrokken word. Negatieve gevoelens zuigen je energie op als een kind een glas limonade, en het is een stuk beter en gezonder toeven in het midden. Ik weet het; leven is een kunst.

Ireen :)

P.S. Skippie, jaaaa, ik ben keibenieuwd, ik geloof dat 'mijn' straat dit jaar plat gaat. Toen ik 10 jaar geleden vertrok waren de plannen er al. Misschien ben ik in Augustus nog op tijd een plaatje te schieten van de oude buurt. (Niet voor 't mooie trouwens :-D).
 
Daarom........

http://www.youtube.com/watch?gl=NL&hl=nl&v=gQGMuxJ0vCc&feature=related

Vind hetgeend dat Nullah zegt trouwens prachtig; 'Sometimes we got to get lost to find ourselves,.... Sometimes we've got to go walkabout'

Overigens met mijn 'chronische reuma' visum gewoon gekregen. Vertrek naar Perth gepland in april 2009..... Met volle goesting en met de mensen die mij het dierbaarst zijn.

Frank, Hilde en Kids
        Soon to be Perthians...
 
[quote author=Eerainuh link=topic=9781.msg134489#msg134489 date=1237074900]
'Te verwachten wel of niet dure ziekte' is meer het geval, bij het keuren. De man die immigratie adviseert is een GP, en hij baseert zijn oordeel merendeels weer op papierwerk dat hij krijgt. Positieve verklaringen van specialisten kunnen daarom cruciaal zijn! In de trant van 'Mevrouw heeft dit en dat maar we houden dat zus en zo onder controle en verwachten daarom geen c.q. niet méér problemen'.

Misschien ooit een topic waard...

Overigens herken ik wel wat Rixta zegt, dat wee worden van de soms naïve positiviteit over het beloofde land, maar ik moet ook zeggen,  als mijn balans lijkt door te slaan naar negatief, dan vind ik het ook goed als ik even aan m'n jas getrokken word. Negatieve gevoelens zuigen je energie op als een kind een glas limonade, en het is een stuk beter en gezonder toeven in het midden. Ik weet het; leven is een kunst.

Ireen :)

[/quote]

Dat vind ik nou mooi gezegd. Leven is inderdaad en kunst. Het negatieve gaat vaak de boventoon voeren, zelfs al is het maar 10% van het geheel. De kunst is die andere 90% te voorschijn te toveren.
Ook in Australie zal je leven niet 100% geweldig zijn. De nukken van het leven heb je ook daar.

Het is ook goed om te lezen dat je met je emigratieprocedure toch ook wel eerlijk kan zijn als je iets chronisch hebt maar dat wel goed onder controle is. Dat was mijn grootste ding namelijk voor als ik is wil emigreren. De werkervaring die ik mis komt wel goed. Over een jaar of 2 hoop ik me marketing specialist te kunnen noemen (en dat staat volgens mij ergens op een lijst)
Waar ik me meer zorgen om maakte is dat ik nekletsel heb van een auto ongeluk (de ene arts noemt het whiplash bij mij, de andere weer niet....vaag). Grootste zorg daarbij is dat mijn revalidatiearts een paar jaar terug heeft gezegd dat ik maar 20 uur per week moest gaan werken, omdat het anders mijn gezondheid niet ten goede zou komen  :-( Gelukkig staat dit niet zwart op wit en bewijs ik hem al bijna 2 jaar dat dit onzin is, aangezien ik 50/60 uur per week werk  :lol: Toch baart het me nog steeds wat zorgen voor een eventueel visum ooit.
 
[quote author=Shuter Street link=topic=9781.msg134506#msg134506 date=1237116656]
Toch baart het me nog steeds wat zorgen voor een eventueel visum ooit.
[/quote]

Hai, ik denk dat je je alleen zorgen hoeft te maken als je weet dat je nek op een gegeven moment toch een probleem (= kostenpost) gaat worden. In dat geval, het is koffiedik kijken, maar hou een positieve doktersverklaring bij de hand.

Ik kan me niet herinneren of er specifiek naar nek/spine-injuries werd gevraagd en je mag natuurlijk geen grove leugens vertellen en dingen achterhouden die obviously fout zitten, maar als alles prima werkt, dan zou ik me nog lang niet druk maken. :)

Ireen.

P.S. Als leven een kunst is, dan knutselen we een hoop! :-D
 
[quote author=Eerainuh link=topic=9781.msg134539#msg134539 date=1237161438]
[quote author=Shuter Street link=topic=9781.msg134506#msg134506 date=1237116656]
Toch baart het me nog steeds wat zorgen voor een eventueel visum ooit.
[/quote]

Hai, ik denk dat je je alleen zorgen hoeft te maken als je weet dat je nek op een gegeven moment toch een probleem (= kostenpost) gaat worden. In dat geval, het is koffiedik kijken, maar hou een positieve doktersverklaring bij de hand.

Ik kan me niet herinneren of er specifiek naar nek/spine-injuries werd gevraagd en je mag natuurlijk geen grove leugens vertellen en dingen achterhouden die obviously fout zitten, maar als alles prima werkt, dan zou ik me nog lang niet druk maken. :)

Ireen.

[/quote]

Prima werken doet het niet, maar ik werk volledig en maak er geen grote kosten mee. Ongeveer 3 keer per jaar een bezoekje aan de ortho manueel om mn wervels recht te laten zetten. grootste risico is dat ik ind e toekomst misschien niet meer fulltime kan werken. maar dta is inderdaad koffiedik kijken en zoals het nu gaat ga ik daa rook absoluut niet van uit.
Maar zo streng zijn ze dus gelukkig niet bij de medische check.

P.S. Als leven een kunst is, dan knutselen we een hoop! :-D
Click to expand...

Haha allemaal aan de handarbeid  :grin:
 
Ik kwam maar even hier weer kijken om  weer ff op te frissen waarom ook weer.

zit middenin de keuringen rontgen bloedonderzoek, kassa gebeuren.

ik heb daar nog nooit iemand over gehoord, wat is dat allemaal duur zeg, ik zit al aan de 1000 euro en het wordt niet vergoed.
 
[quote author=lizzyhas link=topic=9781.msg136155#msg136155 date=1239006054]
... ik zit al aan de 1000 euro en het wordt niet vergoed.
[/quote]

Ja joh, 't is 'elective wallet surgery' hè...

Ik zag trouwens vandaag een boot die 'Lizzy' heette, ik dacht meteen aan jou. Helpt dat een beetje? ('t Idee dat je in NZ op een prachtig eiland in de zon lag)  :sunny:.
 
[quote author=lizzyhas link=topic=9781.msg136155#msg136155 date=1239006054]

ik heb daar nog nooit iemand over gehoord, wat is dat allemaal duur zeg, ik zit al aan de 1000 euro en het wordt niet vergoed.


[/quote]

Ik heb het afgetrokken van de belastingen, eens kijken of ik nog iets terugkrijg.  :roll:
 
Eerainuh said:
Lizzy, mooie vraag, of het hier ook 'ikke ikke ikke en de rest kan stikke' is. Het doet me denken aan het belletje dat ik van het weekend van een Nederlandse vriendin kreeg. Ze vertelde dat iedereen (in Nederland) genoeg van de mentaliteit daar begon te krijgen. Dat was om meerdere redenen, maar ik vraag me toch af hè, als zoveel mensen genoeg van het chagrijn van Nederlanders hebben, waarom zijn ze dan merendeels zo??

Ik kan het niet helpen te denken 'Verbeter de wereld, begin bij jezelf'. Nederlanders zijn DEEL van Nederland, maar iedereen wijst naar 'de anderen'. Toen ik in 2005 in Nederland was, liep ik de kaaswinkel in blij roepend 'Goedemorgen!', en ze vonden dat geweldig. We babbelden, kletsten en het was gewoon léuk. Maar als ik met een chagrijnige bek was binnen gelopen en had gezegd 'Doe mij een pond van die kaas' en that's it, dan had ik geen leuke reactie gekregen, toch? Zo werkt het. Actie is reactie.

Het is natuurlijk niet makkelijk om overal vriendelijk te zijn als je een chagrijnige bek terug krijgt, maar als je 'true to yourself' bent, dan maakt het niet uit, dan is mijn vriendelijkheid er omdat ik zo bén. (En soms ben ik stil, kan ook, maar nooit onbeleefd).

Als iedereen mensen zou begroeten zoals ze hun goeie vrienden begroeten, dan zou er een heeeeeel andere atmosfeer ontstaan in een land, en dan zouden mensen zich heel wat lekkerder voelen, en uit al die vriendelijkheid zouden van allerlei positieve dingen vloeien.

Maar weet je wat er gebeurt? Er zijn Nederlanders (gelezen op het forum, jawel), die denken dat de vriendelijkheid hier in de winkel (Hello, how has your day been?), overdreven of niet gemeend is, of Amerikaans, nep. Zitten die chagrijnige Nederlanders verdorie HIER!!!
De vriendelijkheid van Australiërs (overigens variërend afhankelijk van waar je bent) houdt natuurlijk ook op als je zelf niet vriendelijk bent. Want, weer, actie is reactie.

In een ideale wereld zou onze mate van vriendelijkheid niet van onze omgeving afhangen, maar van ons zelf, maar jammergenoeg werkt het niet zo; we laten het vaak van de ander afhangen, in Nederland.

Nou, voordat mensen Nederland verlaten, hebben ze nog een kans; de éérste zijn die vriendelijk is! :) Toe maar :)
Click to expand...

Wat een heerlijk stukkie dit! Couldn't agree more.
(Zit even in een dalletje van de emo-rollercoaster, dit trekt me weer even op de rails. :up:)
 
Mooi om te zien dat deze fijne post weer even omhoog komt. Het is zo waar :)

Enne, Mountains, hang in there!
 
Wat grappig dat dit naarboven komt, ik zie posts van mezelf uit 2009 voordat we emigreerden en ik sta er nog steeds achter na 5 jaar Australia.
Ik was laatst in Oktober in Nederland en schrok gewoon, en dan kan er wel gezegd worden dat je de wereld moet veranderen te beginnen bij jezelf..ik liep met met mijn altijd aanwezige positieve glimlach rond, maar ik vond de meeste mensen toch grimmig ontevreden rondkijken en die enorme kluiten mensen doordeweeks allemaal op straat schlempen, halleluyah! met zijn allen naar de primark , (sorry klinkt heel onaardig, maar wat lopen er veel mensen te niksen zeg)
En tuurlijk als je een praatje houdt ontdooit men, maar het geheel in Nederland is een samenleving die me heel erg tegenstaat en ook die pratende trutten aan de kassa die de zaterdagavond doornemen langs jouw schouder heen, en ook onbeleefde klanten die met afrekenen gewoon doorgaan met bellen en met de kassiere niet 1x oogcontact hebben, afschuwelijk, ik vind dat allemaal hier veel prettiger en vriendelijker
Nou zijn dat eenvoudige alledaagse dingetjes,maar toch het geeft de dag een tint die fijner is,
De kinderen zijn inmiddels Aussie citizen en willen ook absoluut niet terug en wij ook niet.
Als men aan mij vraagt of er iets tegen gevallen is in Australia kan ik echt niets bedenken, we zijn in de afgelopen tijd 5x verhuisd en nu gesetteld met een eigen huis in de buurt van Camden NSW, prachtige omgeving, Camden heeft veel historie en is een authentiek Aussie dorpje en de omgeving is 1 brok prachtige natuur met veel berglandschappen
Heerlijk, de meiden rijden inmiddels auto en de jongste heeft een vriendje, 3 honden en een paard, The Aussie Dream??
Nee gewoon ervoor gegaan en ik wens iedereen die nu in de procedure zit heel veel geluk en doorzettingsvermogen, ook al lijkt het soms een doolhof en niet te overzien, het komt goed!
liefs!
Liz
 
Thanks Lizzy!
Dat van die supermarkt in NL is helaas erg herkenbaar. Als ik iemand voor laat gaan met slechts enkele boodschappen, dan kan zelfs die mij aankijken alsof er nog een flinke adder onder het gras zit.
 
Mooi stukje Liz!
Verlang zo terug naar de austr. metaliteit, ben het hier zo beu aan het worden. En ja, ik ben deel van de Nederlanders, maar voel me zowat soms een vreemde eend hier....
Hopelijk kan ik over 5 jaar (of zelfs nog wat eerder) hetzelfde plaatsen als jij :)
 
Inderdaad een leuk en herkenbaar stukje. Gisteren had ik ook zo'n voorbeeld van het verschil tussen Australie en Nederland. Ik wilde de bus halen, maar de bus kwam er al aan terwijl ik nog zo'n 200 m moest lopen. Dus ik ren naar de bushalte ondanks dat ik er eigenlijk niet in geloofde dat ik de bus nog zou halen. Opeens staat de bus naast me, nog voordat ik bij de bushalte was. De deuren gingen open en ik kon instappen. Het zijn kleine dingen, maar zoiets kan mijn hele dag goedmaken.
 
Ja dat zijn allemaal kleine dingetjes die het m doen, ik had dat eens met een boot die echt al 250 meter op gang was en die zag me staan aan de kant en kwam terug! Zo aardig. Dat was in Queensland, zo een bootje met een glasbodem 9omdat ik te scheiterig ben om te duiken). Vond ik zo lief.
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top