Wanneer de familie vertellen?

[quote author=Sacha link=topic=10161.msg141900#msg141900 date=1246413813]
Kom op meid! Door die zure appel heen bijten en gewoon vanavond binnen stappen bij je ouders: Ik moet jullie wat vertellen, ik ben niet zwanger en ga ook niet dood, maar ik ga wel emigreren naar Australie.

Sas
[/quote]

whahahah Sascha, die is echt goed! Classic!  :grin: :grin: :grin:


[quote author=nesje link=topic=10161.msg141909#msg141909 date=1246430472]

We plannen deze zomer in augustus een reis van een week naar Frankrijk met m'n ouders.  Dan moet het er gewoon van komen.  Op het terras, met een lekker glaasje wijn en wat Franse kazen, ... kwestie van de juiste sfeer te creëren hé!

[/quote]

Hmmm... zou er zelf dan ook voor kiezen om het vóór de vakantie te doen... inderdaad het verpest misschien je vakantie en boven dat ... ze krijgen de kans om tijdens de vakantie bewuster van jullie gezelschap te genieten.
 
[quote author=Kathren link=topic=10161.msg141911#msg141911 date=1246433305]
[quote author=nesje link=topic=10161.msg141909#msg141909 date=1246430472]

We plannen deze zomer in augustus een reis van een week naar Frankrijk met m'n ouders.  Dan moet het er gewoon van komen.  Op het terras, met een lekker glaasje wijn en wat Franse kazen, ... kwestie van de juiste sfeer te creëren hé!

[/quote]

Hmmm... zou er zelf dan ook voor kiezen om het vóór de vakantie te doen... inderdaad het verpest misschien je vakantie en boven dat ... ze krijgen de kans om tijdens de vakantie bewuster van jullie gezelschap te genieten.
[/quote]

Yep, my thoughts exactly (again .. :)).
 
[quote author=Sacha link=topic=10161.msg141900#msg141900 date=1246413813]


We willen pas weer iets van je lezen als het goed nieuws is, omdat je het aan je moeder hebt verteld  :grin:

Sas
[/quote]

Nou Sacha, dan kan ik maar beter gelijk  mijn xpdite-account verwijderen.  :grin: Als jullie pas wat willen lezen als ik het hun verteld heb.

Jullie spreken allemaal de waarheid hoor dat weet ik, maar het is zo verdomd lastig.
De meesten van jullie hebben zelf ook kinderen en jullie zullen ook allemaal wel het zelfde probleem hebben; je ontneemt de kinderen hun opa en/of oma. In ons geval krijgen ze er down under ook weer een opa en oma  voor terug. Als ik mijn ouders dan met de kinderen zie keuvelen dan heb ik ook een brok in de keel.

@Nesje; we moeten samen sterk zijn maar wanneer dat gaat gebeuren....????? Hoop zo snel mogelijk maar ik geef geen garantie.

groetjes heidi
 
jajaja, jullie hebben allemaal gelijk, ik weet het...............

shit, shit, shit, waarom zo moeilijk!

Toen ik het de eerste keer vertelde ( we hebben in gran canaria gewoond, maar zijn na een 1/2 jaar teruggekomen) ging het veel makkelijker...

Mss daarom nu zo moeilijk...
 
Dan zouden ze zelfs zo een beslissing van jullie kunnen verwachten dan? Omdat jullie zo avonturistisch zijn bedoel ik dan... Maar dan zou het toch mee moeten vallen?
 
Ze verwachten zoiets zeker...
Heb al dvd van Buysse immigration laten rondslingeren.  Mijn moeder zag het en vroeg wat het was... Ik heb gereageerd : "ik heb nooit beloofd dat we voor altijd in België zullen blijven, toch?"
Er kwam geen reactie...
dan maar verder gezwegen...

Het is waar hoor, hoe langer ik wacht, hoe moeilijker het wordt ... :oops:
 
[quote author=nesje link=topic=10161.msg141929#msg141929 date=1246441179]
Ze verwachten zoiets zeker...
Heb al dvd van Buysse immigration laten rondslingeren.  Mijn moeder zag het en vroeg wat het was... Ik heb gereageerd : "ik heb nooit beloofd dat we voor altijd in België zullen blijven, toch?"
Er kwam geen reactie...
dan maar verder gezwegen...

Het is waar hoor, hoe langer ik wacht, hoe moeilijker het wordt ... :oops:
[/quote]

Nu weet ik dat je niet echt een vergelijking mag/moet trekken maar er zijn heel veel mensen die een probleem hebben om bij de dokter naar binnen te stappen wanneer ze iets mankeren. Mijn opa en mijn oom hadden ook dat probleem. Toen ze eindelijk zo veel klachten hadden dat ze niet meer konden zwijgen, was het helaas te laat en kon er niets meer gedaan worden.

Emigreren is een beetje sterven voor de achterblijvers. Je vertelt ze dat jij er straks niet meer bent en zij zullen moeten leren leven met dit idee en dat is zwaar. Maar hoe sneller je het verteld, hoe meer tijd de achterblijvers hebben om aan het idee te wennen. Dat maakt voor hun de pijn niet minder, maar geeft ze meer tijd. En tijd hebben ze ook nodig om jouw besluit te verwerken. Geef de mensen die belangrijk voor je zijn de tijd, want anders is het straks te laat. Dan sta jij al met 1 been in het vliegtuig in is de klap nog heel veel groter!

Ik weet het, het is moeilijk, maar je kan moeilijk straks een mailtje sturen met de boodschap "ben geemigreerd naar Australie, ben per e-mail bereikbaar, groetjes, je dochter......"
 
hey sacha,

je hebt weeral gelijk...
zal het er straks is met men man over hebben, want teleksn ik op het punt sta het te vertellen zegt hij dat het nog wat vroeg is...
 
k weet het, het is moeilijk, maar je kan moeilijk straks een mailtje sturen met de boodschap "ben geemigreerd naar Australie, ben per e-mail bereikbaar, groetjes, je dochter......"
[/quote]

Het zou wel het gemakkelijkste zijn, dan heb je ook niet zo'n waterlandersfestijn, :grin: Scheelt een hoop gejank en gesleep met zakdoekjes.

Die DvD van Buysse heb ik ook in huis, ik denk dat ik hem ook maar eens naar voren haal. Alle cd's staan netjes achter een deur maar die kan ik best eens naar voren halen.

groetjes heidi
 
[quote author=heidi76 link=topic=10161.msg141758#msg141758 date=1246280251]
Ik heb inmiddels een  hele tas met informatiebrochures verzameld op de emigratiebeurs vorig jaar en die had ik mooi naast de kamerkast gezet met een paar formulieren omhoog getrokken.
Ik heb er de hele avond aan zitten denken of ze het gezien hadden maar bij thuiskomst is er niks over gepraat.
[/quote]

[quote author=heidi76 link=topic=10161.msg141758#msg141758 date=1246280251]
Die DvD van Buysse heb ik ook in huis, ik denk dat ik hem ook maar eens naar voren haal. Alle cd's staan netjes achter een deur maar die kan ik best eens naar voren halen.
[/quote]

Heidi wat doe je jezelf toch aan. Het wordt echt tijd dat je aan jezelf denkt en iedereen verdiend een tweede kans dus vandaag is de dag is dat je goede nieuws vertelt. Je hebt er lang en heel goed over nagedacht en je toekomst ligt in Australie. Geef Darren het beste kado dat je hem kunt geven en hak de knoop voor eens voor altijd door. Denk dat je je een stuk beter zult voelen als die last van je schouders is gevallen

Bij deze stel ik voor dat Lost je account bij xpdite deactiveerd en pas weer activeerd als je het heugelijke nieuws aan je ouders heb vertelt.
 
Ik denk dat ze het beter van jullie kunnen horen, dan dat ze er zelf achter moeten komen door alle rondslingerende formulieren en dvd's. Straks wordt deze hint wel degelijk opgemerkt, maar wachten zij met erzelf over beginnen totat jullie iets zeggen. Daarnaast kun je het uitleggen als je erover praat, niet als ze alleen maar wat formulieren zien.
Hoe lastig het ook kan zijn, maak je het jezelf onnodig moeilijk. Waarschijnlijk staan ze niet te juichen, maar ik denk dat het beter is dat ze het van je horen, dan dat ze het zelf maar moeten verzinnen!
Succes ermee.
 
Wij hebben het onze ouders bijna direct verteld. Ik woonde in Almelo en m'n ouders in Bergen op Zoom, dus ik heb ze direct gebeld om het te vertellen. 1 of 2 weken later gingen we er een weekend naartoe en toen reageerden ze allebei nog van "Ik moet het nog zien of jullie dat wel echt gaan doen" Mijn vader was erg sceptisch en mijn moeder had wel zoiets van "Als jullie dat willen en denken dat het de juiste stap is, dan kan ik alleen maar achter die beslissing staan" Natuurlijk vonden ze het erg moeilijk, maar door ze zo vroeg mogelijk in het proces te betrekken kunnen ze er alleen maar beter aan wennen. Wij hielden de ouders ook steeds op de hoogte van wat er gebeurde.

De moeder van Mark heeft erg veel gehuild en daarom zijn we er op een gegeven moment juist mee op gehouden om erover te praten. Na een tijdje begon ze er zelf wel over en huilde niet meer. Ik zie een emigratie net als het krijgen van een kind wat betreft erover willen praten. Nieuwe ouders willen vaak het liefste over hun kind praten tegen iedereen en zoveel mogelijk en zo voelde het met de emigratie bij ons. Op een gegeven moment voelden we dat sommige mensen het helemaal niet leuk vonden dat er zo veel over praatten, dus zijn we daar maar mee gestopt. Alleen als mensen er zelf over begonnen wilden we erover vertellen.

Heidi... Ik denk dat je jezelf ook een stuk beter zal voelen als je er open voor uit komt tegen over je ouders. Het zal een stuk stress schelen en je kunt er dan vrij over praten in plaats van altijd maar op jezelf moeten letten dat je het niet kunt vertellen tegen iemand. Je kunt het wel! :up: Natuurlijk is het zo dat je het moet doen als je er zelf klaar voor bent, maar Tommy heeft wel gelijk... Als ze er toch op de een of andere manier via via achterkomt is het veel erger denk ik.
 
Zelf zou ik er ook niet voor kiezen om dingen rond te laten slingeren. Ik wil niet dat de vraag van hun komt omdat je dan het gesprek niet zal inkunnen zoals je het eigenlijk had willen vertellen. Plus dat je ze de mogelijkheid geeft om allerlei doem scenarios te laten bedenken die misschien helemaal niet van toepassing zijn omdat jullie het goed doordacht hebben. Vind het ook niet echt respectvol om het hun zelf uit te laten puzzelen... sorry als ik hier iemand mee beledig... dat is zeker niet mijn bedoeling... dit is alleen mijn gevoel.
 
ik voel me absoluut niet beledigd hoor :up:

Maar ik wil niet volledig uit het niets met zoiets afkomen.  Alhoewel ze het denk ik diep in hun binnenste wel verwachten...
 
Gewoon diep ademhalen en het hen vertellen. Gemakkelijk is het nooit maar vroeg of het laat moet het toch, he.
Dat je bang bent om het hen te vertellen en hen te kwetsen, is wel heel normaal. Denk dat de meesten onder ons dit gevoel wel kennen. En of je hen nu stilletjes hints geeft of dingen laat rondslingeren, het zal altijd hard aankomen. Volgens mij reageert niemand hierop met 'Joepie, zijn wij blij dat je weggaat!'. :lol: Iedereen schrikt ervan dus dat er traantjes zullen volgen of een stilte waarin je een speld kan horen vallen... allemaal heel normaal.
Hoop dat jullie snel de moed vinden het te zeggen. Veel succes in alle geval! :wink:
Zal duimen voor jullie :up: :up:
 
Bij deze stel ik voor dat Lost je account bij xpdite deactiveerd en pas weer activeerd als je het heugelijke nieuws aan je ouders heb vertelt.
[/quote]

We laten deze account maar gewoon doorlopen anders kan ik ook niet meer op andere dingetjes reageren. Ben toch een beetje verslaafd aan deze site.

In dit draadje zul je dus niet eerder een reactie  van mij krijgen dan dat ik het hun verteld heb.

groetjes heidi
 
[quote author=Tommy T link=topic=10161.msg141995#msg141995 date=1246495979]

Heidi wat doe je jezelf toch aan. Het wordt echt tijd dat je aan jezelf denkt en iedereen verdiend een tweede kans dus vandaag is de dag is dat je goede nieuws vertelt. Je hebt er lang en heel goed over nagedacht en je toekomst ligt in Australie. Geef Darren het beste kado dat je hem kunt geven en hak de knoop voor eens voor altijd door. Denk dat je je een stuk beter zult voelen als die last van je schouders is gevallen

[/quote]

Ik denk dat Heidi er nog niet helemaal uit is of ze wel echt wil gaan..... Toch Heidi? Als je ECHT wil, zou je er al voor gegaan zijn ondertussen?

[quote author=Tommy T link=topic=10161.msg141995#msg141995 date=1246495979]

Bij deze stel ik voor dat Lost je account bij xpdite deactiveerd en pas weer activeerd als je het heugelijke nieuws aan je ouders heb vertelt.
[/quote]

:grin: sorry...
 
Hoi allemaal,

Ik ben inderdaad al vanaf vorig jaar op dit forum en ik moet ook toegeven dat ik er wel heel lang over heb moeten nadenken en dat heeft door al die papieren en brochures en dvd ook niet veel veranderd maar nu na een jaar ben ik wel bereid om naar australie te verhuizen.
Het is gewoon zo moeilijk om het hen te vertellen. Ik heb inmiddels wel een aantal keren met mijn tante gechat via hyves en ook zij weet er van en ze zegt hetzelfde als jullie; niet te lang wachten met vertellen. Volgens mijn tante verwacht mijn moeder wel dat we ooit gaan maar ik weet niet hoe ze dat ziet; binnen nu en 30 jaar?? Dit had ze ooit wel eens gezegd tijdens een kopje koffie daar.

Ergens weet ik ook wel dat het niet fair is om ze zelf op het idee te laten komen dmv een tas met info over australie, dus wie weet hebben ze die tas wel zien staan maar wachten ze netjes tot ik er zelf over begin..
Ik ben inmiddels ook al een paar jaar lid van een ander forum; kinderinfo en daarin heb ik ook wel een iets verteld over dat australie gedoe en van een van hen waar ik mee over en weer mail kreeg ik het advies om het een en ander op papier te zetten. Dat papieren gedoe werkt bij mij altijd beter dan met de mond. Op deze manier heb ik vorig jaar  mijn schoonmoeder ook bericht over mijn gedachten en twijfels omtrent het verhuizen naar australie.
Ik kan haar die brief laten lezen, desnoods 20 keer, in mijn bijzijn. Wie weet hoe ze dan reageren.

Verder heb ik wel een beetje het gevoel dat ik hierop aangevallen wordt door een aantal van jullie. Er zijn toch wel meer mensen die hier moeite mee hebben en het hele australie idee een langere tijd in hun hoofd hebben zitten voordat ze het hier op het forum open en bloot uitleggen. Verhuizen naar australie verzin je m.i. niet van de een op andere dag. Misschien heb ik me al iets te snel op dit forum gegooid maar het is wel fijn om ervaringen van anderen te horen.
Sommigen zullen het niet kwaad bedoelen, daar ben ik zeker wel van bewust maar de een heeft nu eenmaal minder moeite met zoiets te vertellen dan de ander. Ik ben dus die andere.
Bij mij spelen ook persoonlijke omstandigheden mee; Ik wil wel dat mijn man mijn ouders recht in de ogen kan blijven kijken want de eerste keer ben ik puur enkel en alleen voor zijn plezier mee geweest om maar van het australie gezeur af te zijn en dat werd mijn man niet in dank afgenomen. Mijn schoonmoeder kreeg later een leuke brief erachter aan van mijn moeder en daarin stond vermeld hoe ze over mijn man dacht en weet ik wat nog meer in die brief stond.
Elkaar recht in de ogen kijken wordt wel lastig als er 20.000km tussen zit maar als het goed is willen mijn ouders ook wel eens kijken waar we zijn neergestreken en dan wil ik niet dat de spanning te snijden is tussen iedereen.

Ik zit dan toch wel een beetje tussen 2 vuren; mijn ouders willen ons graag hierhouden en mijn schoonouders willen ons graag daar hebben. Dus zoek het maar uit.

Groetjes heidi
 
[quote author=heidi76 link=topic=10161.msg142133#msg142133 date=1246563812]
Ik zit dan toch wel een beetje tussen 2 vuren; mijn ouders willen ons graag hierhouden en mijn schoonouders willen ons graag daar hebben. Dus zoek het maar uit.
Groetjes heidi
[/quote]
Hoi Heidi,
Ja, een dilemma is het wel. Ik neem aan dat je dit zelf ook al wel bedacht had, maar just in case you have not toch even nog dit:

Alhoewel het van de ene kant niet makkelijk is, is het van de andere kant juist wel. Wat je ook kiest (blijven of weggaan), je kunt sowieso niet beide partijen gelukkig maken (wel beide ongelukiig door dan maar naar Canada of zo te gaan :)). Blijf je in NL, zijn je schoonouders niet blij, ga je naar Australie dan zijn je ouders niet blij. Ik zou dus zeggen maak de keus die voor jezelf het beste is. Wat zou je doen als je geen ouders EN geen schoonouders zou hebben??
 
[quote author=heidi76 link=topic=10161.msg142133#msg142133 date=1246563812]
Verder heb ik wel een beetje het gevoel dat ik hierop aangevallen wordt door een aantal van jullie.
[/quote]

Als je je door mij aangevallen voelt dan spijt dat me en laat ik je zeggen dat dat nooit zo bedoeld is. Wat mij opvalt in je posts is dat je nooit echt praat over wat jij wilt, maar altijd wat andere mensen van jou verwachten.

Stel jezelf de vraag: Wil ik echt naar Australie en is dat de beste keus voor mij en mijn gezin. als het antwoord daarop een volmondig ja is stop dan met twijfelen!

Aan de andere kant als na een jaar wikken en wegen je nog niet zeker bent, misschien moet je dan maar blijven zitten waar je zit en je kinderen in Nederland op laten groeien en daarna nog eens over Australie nadenken.

Kortom wees eens wat minder sociaal en beslis wat jij wilt, het is jou leven.
 
Back
Top