Wat hebben kinderen meer in Australië?

Zekerheid ga je nooit krijgen, het is nogal een stap. De vraag is hoe reeel je ansten zijn (en het risico dat je loopt) afgezet tegen hoe graag je wilt gaan.

Risicoveinderend zijn:
* als je al met baangarantie daar heen gaat
* een flinke zak geld hebben, minimaal voldoende voor tickets naar huis
* geen kinderen
* je eigen aanpassingsvermogen (en van iedereen die mee gaat)
 
Wij hebben 2 jaar vlak bij strand gewoond er zijn er negatief over.
Zomers kan je niet buiten zitten, tenzij je ergens uit de wind kan zitten.
Het is er koud.
 
Emigreren is een geweldig avontuur en als je niet van risico nemen houdt en niet flexibel bent dan moet je er zeker niet aan beginnen. Het kan bere goed gaan in het begin, mooi huis prachtige baan met giga salaris en dan ineens kan alles tegenzitten baan weg huis weg (ontslag recht is hier erg soepel en huren hier is ook anders) en ja dan kan je niet zo snelterug rennen naar het "veilige Nederland". Maar aan de andere kant kan je veilige rustige leventje ook in Nederland zomaar veranderen in een waar drama.

Succes :up:
Moon
 
Alles kan tegenvallen cq mis gaan. Alles kan ook meevallen en goed gaan.
Een beetje gezond verstand helpt enorm, relativeren ook en bedenken wat nu echt belangrijk is is je startpunt. Als dat financiele en sociale zekerheid is, dan niet emigreren. Is dat kansen creeren, ruimte krijgen in alle opzichten, een mooiere omgeving en een beter klimaat? Kom maar gauw hierheen!
 
Volg vooral je gevoel! Wij hebben afgelopen januari de knoop doorgehakt, inmiddels huis verkocht en visum is binnen. Helaas nog een restschuld van het huis goed te maken dus we kunnen pas in mei vertrekken. We hebben er erg veel zin in, stel dat het niets wordt heb je het in elk geval geprobeerd! Het buitenleven voor onze meiden (2 en 4) lijkt ons echt geweldig, daar kijken we naar uit. Eigenlijk kunnen we niet wachten....maar in mei vliegen we naar Perth, dan is ons plan om de eerste tijd door te brengen in een vakantiewoning, ondertussen de wijken verkennen, het eerste jaar huren en dan graag kopen. Jullie succes met de beslissing! Ik zeg DOEN! :)
 
Leuk topic, erg herkenbaar.
Ik zou gewoon gaan, als je een visum en tickets krijgt...wat een kadootje;) Soms moet je het leven per dag bekijken en niet al te ver vooruit, het loopt toch altijd anders dan je vantevoren had bedacht...(bij mij dan).

Wij hebben 4 kids (15-13-12-10) en nog wat huisdieren en hopen ook ooit naar WA te kunnen gaan. Locatie is zeker belangrijk met kinderen, huis-werk-school-sport etc. Nu hebben we ook alles om de hoek, wel makkelijk maar dat wil ik juist niet meer....liever op enige afstand. Verlang naar rust en RUIMTE, kids worden vanzelf groot en doen dan hun eigen ding. Hoop dat we in the rural areas iets kunnen huren straks:p
 
Donatella said:
Leuk topic, erg herkenbaar.
Ik zou gewoon gaan, als je een visum en tickets krijgt...wat een kadootje;) Soms moet je het leven per dag bekijken en niet al te ver vooruit, het loopt toch altijd anders dan je vantevoren had bedacht...(bij mij dan).

Wij hebben 4 kids (15-13-12-10) en nog wat huisdieren en hopen ook ooit naar WA te kunnen gaan. Locatie is zeker belangrijk met kinderen, huis-werk-school-sport etc. Nu hebben we ook alles om de hoek, wel makkelijk maar dat wil ik juist niet meer....liever op enige afstand. Verlang naar rust en RUIMTE, kids worden vanzelf groot en doen dan hun eigen ding. Hoop dat we in the rural areas iets kunnen huren straks:p
Click to expand...

Hoi Donatella,
ben je aan het zoeken? Wil je echt naar Australie met de kids? Wat vinden ze ervan? Je jongste is even oud als mijn oudste dus hoe zit het? Denk je ook soms aan de "worst case scenario", zoals: we worden ontslagen en we hebben geen geld meer om terug naar nederland te gaan? We moeten het huis uit en krijgen geen hulp van nergens, wat dan? Alles om de hoek is geweldig maar ik vind het hier zo saai! Mijn oudste van 10 en 8,5 kunnen nu al alleen naar het zwembad of de scouting en volgend jaar kan die van 7 ook met zijn broers mee. Ideaal :up: . Toch altijd die verlangens om weg te gaano_O ! Herkenbaar?
 
FOL said:
Zekerheid ga je nooit krijgen, het is nogal een stap. De vraag is hoe reeel je ansten zijn (en het risico dat je loopt) afgezet tegen hoe graag je wilt gaan.

Risicoveinderend zijn:
* als je al met baangarantie daar heen gaat
* een flinke zak geld hebben, minimaal voldoende voor tickets naar huis
* geen kinderen
* je eigen aanpassingsvermogen (en van iedereen die mee gaat)
Click to expand...

hoi FOL
baangarantie hebben we, aanpassingsvermogen zeker (want het wordt niet de eerste keer) maar 5 kids en weinig geld op zak!
 
linda30 said:
Volg vooral je gevoel! Wij hebben afgelopen januari de knoop doorgehakt, inmiddels huis verkocht en visum is binnen. Helaas nog een restschuld van het huis goed te maken dus we kunnen pas in mei vertrekken. We hebben er erg veel zin in, stel dat het niets wordt heb je het in elk geval geprobeerd! Het buitenleven voor onze meiden (2 en 4) lijkt ons echt geweldig, daar kijken we naar uit. Eigenlijk kunnen we niet wachten....maar in mei vliegen we naar Perth, dan is ons plan om de eerste tijd door te brengen in een vakantiewoning, ondertussen de wijken verkennen, het eerste jaar huren en dan graag kopen. Jullie succes met de beslissing! Ik zeg DOEN! :)
Click to expand...

Hoi Linda30
ik las eerder over je verhaal. Leuk dat het huis verkocht :up: is en jammer dat je niet direct weg kan! Nog volhouden;). Mijn grootste vraagtekens zijn: het wordt niets maar je hebt het geprobeerd... wat doe je dan zonder huis en baan in Nederland? Kan je nog terugkomen of blijf je daar "gevangen" omdat je geen kant meer op kunt? Hebben jullie een soort noodplan als je toch na 2 jaar alleen maar weg wilt? Ook kun je je dat nu niet voorstellen, het is niet uit te sluiten toch? Ik was dolblij toen ik naar Tokyo ging om te wonen maar na een jaar kom in niet wachten dat ik weer in Nl zou zijn. Ik woon 13 jaar in Nl en vaak heb ik momenten dat ik er niet meer tegen kan en het is dus wel volhouden. En in Parijs zocht ik ook een "escape" en het werd Nl. Ik kan mezelf dus niet vertrouwen :oops: en daarom is het "voorgoed" gaan een hele moeilijke keus. Als ik weer lees wat ik schreef dan weet ik het antwoord: ik moet alleen tijdelijk ergens wonen!
ik ben benieuwd over jullie manier van denken...
gr
Beatrice
 
cyberlientje said:
Emigreren is een geweldig avontuur en als je niet van risico nemen houdt en niet flexibel bent dan moet je er zeker niet aan beginnen. Het kan bere goed gaan in het begin, mooi huis prachtige baan met giga salaris en dan ineens kan alles tegenzitten baan weg huis weg (ontslag recht is hier erg soepel en huren hier is ook anders) en ja dan kan je niet zo snelterug rennen naar het "veilige Nederland". Maar aan de andere kant kan je veilige rustige leventje ook in Nederland zomaar veranderen in een waar drama.

Succes :up:
Moon
Click to expand...

Hoi Moon, ik hou van avontuur met weinig risico omdat we verantwoordelijk zijn van 5 jonge kinderen en onze problemen worden dan hun problemen. Emigratie heb ik al meermalen meegemaakt en het is super spannend maar als het te risicovol aanvoelt dan liever niet. Die vrijheid heb ik opgegeven maar mijn kids zijn het waard. Ze hebben al heel veel van de wereld gezien en ik kan niet wachten dat we ze nog ver weg meenemen maar alleen als we er vertrouw in hebben. Wordt vervolgd!
gr
bea
 
Lamarck said:
Alles kan tegenvallen cq mis gaan. Alles kan ook meevallen en goed gaan.
Een beetje gezond verstand helpt enorm, relativeren ook en bedenken wat nu echt belangrijk is is je startpunt. Als dat financiele en sociale zekerheid is, dan niet emigreren. Is dat kansen creeren, ruimte krijgen in alle opzichten, een mooiere omgeving en een beter klimaat? Kom maar gauw hierheen!
Click to expand...

Dank je Lamarck! Werk je in Adelaide? Is het gelukt om een mooi leventje te creëren daar? Ben je daar voorgoed?
 
beanoelle said:
Dank je Lamarck! Werk je in Adelaide? Is het gelukt om een mooi leventje te creëren daar? Ben je daar voorgoed?
Click to expand...
:-D we zitten hier nu, even tellen, bijna drie weken ;-). Dus ik weet nog niet hoe het gaat.
Het idee is om hier voorgoed te blijven, al zeg ik nooit nooit. Het voelt nu erg goed, we voelen ons hier welkom.
Ik heb zo goed als een baan (deels geregeld vanuit nederland) dus dat geeft wel het vertrouwen dat dat goed zit. En we hebben nu al een leuk huisje voor 12 maanden. Maar ik weet nog niet hoe we financieel uitkomen. Of we nu te duur wonen, of juist kunnen gaan sparen. Dat hangt ook af van of en zo ja hoe snel mijn man kan werken. Gelukkignhebben we wat spaargeld, dus met de baan komen we dit eerste jaar zeker door en daarna weten we beter wat er kan.
 
  • Like
Reactions: M5
Lamarck said:
:-D we zitten hier nu, even tellen, bijna drie weken ;-). Dus ik weet nog niet hoe het gaat.
Het idee is om hier voorgoed te blijven, al zeg ik nooit nooit. Het voelt nu erg goed, we voelen ons hier welkom.
Ik heb zo goed als een baan (deels geregeld vanuit nederland) dus dat geeft wel het vertrouwen dat dat goed zit. En we hebben nu al een leuk huisje voor 12 maanden. Maar ik weet nog niet hoe we financieel uitkomen. Of we nu te duur wonen, of juist kunnen gaan sparen. Dat hangt ook af van of en zo ja hoe snel mijn man kan werken. Gelukkignhebben we wat spaargeld, dus met de baan komen we dit eerste jaar zeker door en daarna weten we beter wat er kan.
Click to expand...

Hoi. Je bent er net dus! Leuk dat het gelukt is. Ik hoop dat het allemaal goed zal aanpakken voor jullie en dat je man snel een baan vindt. Je ben dus nu in die periode van: "jeetje, we zijn er!". Heel veel plezier en bedankt voor je antwoordt :up:
 
hi beanoelle, als je toch baangarantie heb zou zeggen gewoon gaan, en nogmaals overal kan er wel wat misgaan dus echte garantie heb je nooit. Tja of je nu 2 ,3 of 5 kinderen heb als je de juiste instelling heb en er 100 % erachter staat dan gaat het wel goedkomen ook in mindere tijden.

succes Moon
 
Hoi Beatrice,

Nee hoor, we zijn(nog) niet aan het zoeken, hebben het visum ook nog niet...al een paar jaar bezig maar heb al wat veranderingen in de immigratie-wetgeving meegemaakt en dan de Ielts nog...maar er gloort nog hoop aan aan de horizon:rolleyes:. Onze kids zijn verdeeld, de oudste wil gewoon hier blijven, logisch, hij is tevreden. De middelsten willen graag naar Australië en onze jongste dochter wil wel maar hangt erg aan onze familie, dus dat zal wel veel skypen worden;).
Ja, herkenbaar hoor, al die angsten, wat als we geen werk kunnen vinden, in een nare buurt moeten wonen in een veel te klein huis etc etc. Maar inmiddels weet ik dat je niet moet uitgaan van je angsten maar vertrouwen houden in jezelf en elkaar, anders kun je beter hier blijven. Wel realistisch blijven natuurlijk, maar ik geloof dat er altijd wel kansen en mogelijkheden op je pad komen. En tegenslagen kun je overwinnen, toch? Als het ons lukt om het visum rond te krijgen moeten we ook nog echt de knoop doorhakken, we zijn er iedere dag wel min of meer mee bezig, op dit moment zou ik zo willen gaan en liever geen spijt krijgen achteraf (had ik het maar geprobeerd....je droomt n.l. niet voor niets al heel lang ergens over!).
NL saai...tja, het is wat je er zelf van maakt natuurlijk maar aan het weer doe je b.v. niet veel. En de echte natuur....is er niet meer. Mogelijkheiden, ruimte...hm ver te zoeken, NL voelt voor mij dichtgetimmerd, koud en benauwd. Er is ook veel positiefs over NL te zeggen en ook vast veel negatiefs over Oz, het is denk ik wat je zelf zoekt en nodig hebt. Succes met alle beslissingen, ben benieuwd wat jullie gaan doen!;)
 
beanoelle said:
Hoi Linda30
ik las eerder over je verhaal. Leuk dat het huis verkocht :up: is en jammer dat je niet direct weg kan! Nog volhouden;). Mijn grootste vraagtekens zijn: het wordt niets maar je hebt het geprobeerd... wat doe je dan zonder huis en baan in Nederland? Kan je nog terugkomen of blijf je daar "gevangen" omdat je geen kant meer op kunt? Hebben jullie een soort noodplan als je toch na 2 jaar alleen maar weg wilt? Ook kun je je dat nu niet voorstellen, het is niet uit te sluiten toch? Ik was dolblij toen ik naar Tokyo ging om te wonen maar na een jaar kom in niet wachten dat ik weer in Nl zou zijn. Ik woon 13 jaar in Nl en vaak heb ik momenten dat ik er niet meer tegen kan en het is dus wel volhouden. En in Parijs zocht ik ook een "escape" en het werd Nl. Ik kan mezelf dus niet vertrouwen :oops: en daarom is het "voorgoed" gaan een hele moeilijke keus. Als ik weer lees wat ik schreef dan weet ik het antwoord: ik moet alleen tijdelijk ergens wonen!
ik ben benieuwd over jullie manier van denken...
gr
Beatrice
Click to expand...

Hoi Beatrice,
Wij gaan emigreren met een gevoel van: de komende 5 jaar is dit ons doel, om nu definitief de beslissing te nemen dat we de rest van ons leven daar gaan wonen....dat zien we daar wel. Dat kan ik nu nog niet zeggen. Op dit moment hebben we de beslissing genomen en gaan we ervoor. Stel dat we terug moeten...om wat voor reden dan ook, kunnen we tijdelijk bij mijn ouders logeren en opnieuw naar werk zoeken. Dat is eigenlijk het laatste wat mij nu bezighoudt, we hebben de laatste maanden zoveel moeten opgeven om ons doel te bereiken (om over de financiële kant maar te zwijgen ) dat we maar 1 doel voor ogen hebben.....wonen in omgeving Perth! Heel fijn dat mijn nicht daar woont en ons straks van het vliegveld haalt, dan kunnen we rustig op zoek naar een huurwoning. Al hoor ik daar wel nare verhalen over, we zullen zien.
succes met jullie beslissing, ik ben wel benieuwd.
Gr Linda
 
hoi allemaal,
leuk om zo veel leuke dingen te lezen over wat australie te bieden heeft voor kinderen.wij gaan binnen 5 jaar naar australie verhuizen en dan zal onze dochter 7 jaar zijn.Ze wordt nu al tweetalig opgevoed(de papa is van australie).Kan gewoon niet wachten om met haar na school gewoon naar het park te gaan of het strand:up:
 
  • Like
Reactions: FOL
Gaat t tweetalig opvoeden goed? Bij ons helaas niet echt. M'n vriend spreekt zo vloeiend NL dat hij altijd NL spreekt en als ik hem iets in Engels vraag antwoord hij in NL. Ik vraag hem dagelijks ENG te spreken maar hij kan zich nu beter uitdrukken in NL... Onze jongens verstaan gelukkig wel alles want als z'n Fam. er is begrijpen ze alles, alleen antwoorden ze in NL...
 
  • Like
Reactions: FOL
Yuud said:
Gaat t tweetalig opvoeden goed? Bij ons helaas niet echt. M'n vriend spreekt zo vloeiend NL dat hij altijd NL spreekt en als ik hem iets in Engels vraag antwoord hij in NL. Ik vraag hem dagelijks ENG te spreken maar hij kan zich nu beter uitdrukken in NL... Onze jongens verstaan gelukkig wel alles want als z'n Fam. er is begrijpen ze alles, alleen antwoorden ze in NL...
Click to expand...

Wij hebben perioden waarin we alleen Engels praten. En dan is het soms vermoeiend na een dag drukte op het werk. Maar als het dan even loopt, betrappen we ons erop dat we het ook buiten doen. Dan moeten we juist weer even naar NL schakelen.

Nu zijn wel al weken weer met de goede moed bezig om Engels te gaan praten, maar toch is het nog steeds NL. Ach ja, wellicht als we ons visum aan mogen vragen dat dit weer een boost geef om het te doen :)
 
FOL said:
Wij hebben perioden waarin we alleen Engels praten. En dan is het soms vermoeiend na een dag drukte op het werk. Maar als het dan even loopt, betrappen we ons erop dat we het ook buiten doen. Dan moeten we juist weer even naar NL schakelen.

Nu zijn wel al weken weer met de goede moed bezig om Engels te gaan praten, maar toch is het nog steeds NL. Ach ja, wellicht als we ons visum aan mogen vragen dat dit weer een boost geef om het te doen :)
Click to expand...

En jullie zijn allebei NL toch? Dan vind ik het helemaal knap! Ben t even kwijt, hebben jullie ook kinderen?
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top