Yuud and her family are going to VIC

Hoi Yuud,

Je bent wel met je neus in de (smeltende!) boter gevallen als je het vergelijkt met het kwakkelweertje in NL.
Hoe gaat het met jullie na de eerste weken? Kunnen de kinderen een beetje wennen? Hoe oud zijn ze?
De laatste beelden die wij hier in NL zagen van Melbourne waren die van de Australian Open, Sharapova die met een ijssjaal om probeert overeind te blijven.
Groeten, Juut
 
Sorry guys voor mijn lange afwezigheid!
Tsja wat kan ik zeggen, ik geniet te veel van mn leven hier, dat ik bijna nooit meer op het forum kom...
Daarnaast is er zo ontzettend veel gebeurd dat ik hier pagina's vol kan schrijven, en ik weet het, het is heerlijk om te lezen voor de mensen die nog in NL zitten, maar het komt er gewoon niet van. Ben druk bezig met mn eigen bedrijf weer opnieuw op te zetten, dus daar gaan al mn vrije uurtjes in zitten. Daarnaast heb ik al zo ontzettend veel leuke mensen leren kennen dat ik ook al een groot social leven heb.
Laat ik proberen puntsgewijs wat dingen op te schrijven.
- Inpakken van onze inboedel en Hazeleger was een groot drama, voel me door Hazeleger erg bedonderd. Lang verhaal, maar ben er erg teleurgesteld in dat hij zn afspraken niet nakomt.
- Afscheid van mn huis, buren, vrienden, familie, pffffff wat een aanslag op je leven! Als ik al niet grijs was geworden door het voorafgaande jaar van mn emigratie, dan ben ik het die laatste paar weken van al het afscheid nemen wel geworden…
- Na oplevering gingen de kopers over een lekkage in onze geheel perfecte keuken zeuren, gezeik dus, waar we helemaal geen zin in hadden en wat uiteraard helemaal niet waar bleek te zijn. Dat wisten wij meteen maar ja dat gezeur kan je er dan niet bij hebben.
- Mn kat waarvoor ik dacht een goed adres gevonden te hebben, bleek na een paar dagen al weg gelopen te zijn, dus daar heb ik me ook erg druk om gemaakt. Uiteindelijk is ie gevonden en woont sinds mn laatste update van enkele maanden geleden bij een boer waar ze nog veel meer kitten hebben. Ik prober nog aan zn telnr te komen om hem eens te bellen en te informeren hoe het gaat. Kortom nog meer grijze haren.
- Paspoort van mn man, was ook nog veel stress. Hij is uiteindelijk stiekem mee gegaan, en toen de brief kwam dat hij Nederlander mocht worden is hij letterlijk dezelfde in het vliegtuig gestapt en voor 3 dagen naar NL gegaan. Hij wilde omdat hij net een nieuwe baan begonnen was geen vrij vragen. Hij heft nog geen paspoort maar is iig Nederlander nu. Nu paspoort nog, maar dat had hij geen tijd voor, ook proberen we hem nu vanaf hier uit te schrijven want ze hebben per 1 jan de regel veranderd dat je je alleen nog maar persoonlijk kan uitschrijven, dus nu zijn we met een opsporingsverzoek oid bezig.. Anders moet ie nog n retourtje boeken...
- De eerste paar weken hebben we heerlijk bij mn schoonouders uitgerust in de bush. Heeeeeeeeerlijk!!!!!
- Alleen bleek mn planning verkeerd, ik had bewust gekozen om in de schoolvakantie te komen zodat de jongens konden wennen, Engels konden leren en wij alles konden regelen voordat de school begon. Nou hier (en wellicht in NL ook) zijn scholen tot 2 dagen voordat de school begint dicht. Niks rustig rond kijken en beslissen, maar dat is gelukkig goed gekomen. Als iemand mij had verteld hoe geweldig goed de scholen hier zijn, of iig de school waar mn zoontje nu op zit, was ik al jaren eerder gegaan en had ik al die honderden slapeloze nachten niet hoeven hebben. Wellicht was ik ook niet eens grijs geworden ;-P
- Kindergarten is ook al zo geweldig, vind het gewoon erg dat mn oudste zoontje daar niet is heen geweest maar in NL naar school is geweest terwijl hij hier op onze mooie Kinder had kunnen zitten!
- Zoals meer mensen al beschreven hebben, Makelaars zijn luier dan lui hier! Man dat is echt een lang verhaal apart! Ook zijn ze rond de kerst weken dicht! Mocht je je om willen scholen en iets rustigs zoeken, ik zeg makelaar…
We wonen nu in Altona, suburb van Melbourne, aan zee. En we vinden het geweldig!!! De plek van ons huurhuisje is nog niet perfect, maar als mn jongens volgend jaar allebei naar school zijn ga ik het helemaal maken als fotograaf, en komt ons huis ook wel goed. Voor nu zitten we goed. 4 min met de fiets naar het strand, einde van onze (helaas drukke) straat. Altona is zoooo leuk, en iedereen is zo vriendelijk. Ik heb al zo veel leuke mensen ontmoet, dus voel me dan ook echt nooit eenzaam. Daarnaast heeft mn man een hele warme Italiaanse familie, dus dat is ook erg gezellig.
Het grappige is dat ik door de afgelopen jaren met alles regelen alleen maar kon denken dat ik in de bush wilde wonen. Geen mensen meer zien en rust aan mn hoofd. Eenmaal hier vond ik dat ook echt heerlijk voor een paar weken, maar er wonen, hmmm nee dat zag ik toch niet meer zitten. Zeker niet omdat ik ook goede scholen voor mn kinderen wil, en alle voorzieningen die er in de stad zijn en in de bush niet. We waren het snel eens dat we naar Altona wilden en daar zijn we onwijs blij mee.
Mn jongens waren binnen 2 a 3 weken bijna vloeiend, echt onvoorstelbaar. Zelfs op school zijn de docenten erg onder de indruk want toen school begon waren ze 100% vloeiend. Erg bijzonder om te zien hoe snel dat gaat. Mijn jongens vinden het heerlijk hier en willen liever hier wonen dan in NL.
Mn man vond gelukkig ook al na enkele weken werk, dus dat was erg fijn aangezien we geheel zonder geld kwamen. Net op tijd om de huur te betalen J
Onze auto kopen was ook een drama, nadat we dus AUD 14000 hadden betaald (dus geen barrel zou je denken), reed mn man weg en begaf de motor het na 1,5… Dus moest er een hele nieuwe motor en hadden we veel gezeik.
Kortom onze weg hierheen en de start zijn zeker niet zonder grote hobbels geweest, maar het enige dat ik kan denken dat ik spijt heb dat ik niet jaaaaren eerder ben verhuisd. Mijn ouders zijn net 3 weken geweest, en dan is het afscheid wel even vreselijk. Ben een halve dag in bed gaan liggen, het was de eerste keer dat ik me down voelde hier. Maar na enkele uren bedacht ik me, dat ik hier niks mee op schoot, het er helaas bij hoort en dat ik vind dat mn kinderen recht hebben op een vrolijke moeder. Dus opgestaan, ze mee naar zwemles genomen, en me er over heen gezet, en toen ging het wel weer.
Zwemles is ook zo anders, ik denk beter. Iig zitten er maar 3 kids in de groep tov 13 in NL, en mogen ze constant in het water blijven ipv dat ze op dekant zitten te bibberen, dus ik ben helemaal voor!
Kortom, ik vind het leven echt vele malen beter hier, de mensen zijn echt veel vriendelijker en ik geniet elke dag dat ik hier woon.
 
Mountains said:
Hoi Yuud,

Je bent wel met je neus in de (smeltende!) boter gevallen als je het vergelijkt met het kwakkelweertje in NL.
Hoe gaat het met jullie na de eerste weken? Kunnen de kinderen een beetje wennen? Hoe oud zijn ze?
De laatste beelden die wij hier in NL zagen van Melbourne waren die van de Australian Open, Sharapova die met een ijssjaal om probeert overeind te blijven.
Groeten, Juut
Click to expand...

Sorry voor mn mega trage reactie! Mn jongens zijn 4 en 5 (bijna 6) en waren echt zo gewend hier!
 
Wow Yuud, wat een update!! Heel fijn om weer iets van je te lezen, wat een rollercoaster ride hebben jullie gehad zeg..
 
Zo wat een mooi verhaal om helemaal in op te gaan! Wat een weg hebben jullie afgelegd zeg! Goed te lezen dat de kids ook zo op hun plek komen. En die luie mentaliteit, tja hopelijk went het als de zaakjes geregeld zijn!
 
Nou, we hebben erom gevraagd.
Wat een verhaal!
Leuk en goed om te lezen. Er zijn altijd wel vervelende dingen, maar het is zooo gaaf om te lezen dat je ondanks die hobbeltjes je zooo erg goed op je plek voelt!
Het is je gegund!
 
Zo Yuud, jij hebt al flink wat meegemaakt in de maanden dat je nu Down under bent. Maar wat top om te lezen dat je zo je draai hebt gevonden met voorlopig een huis op een prima plek (wow, zo vlakbij het strand!) inkomen hebt en je kids het goed doen en al een flink netwerk hebt. Dan verdwijnt alle stress van je vertrek vast wel naar de achtergrond. Grappig dat je schrijft dat je veel eerder had moeten gaan!
 
Hey Yuud, wat fijn om zo'n positief verhaal te lezen!
Altona, daar zijn wij afgelopen zomer een aantal keer naar de baseball geweest. Dacht eerst dat ik er niets aan zou vinden, maar het is echt een heel leuk dagje uit. De eerste keer dat wij gingen mocht iedereen zijn hond meenemen en hadden ze daarvoor een speciale plek voor toegewezen op het gras naast het veld en een andere keer deelden ze waterballonnen uit. Tussen de 'innings' door hebben ze ook vaak wat spelletjes voor de kids, zoals touwtrekken op het veld. Dus als je er nog niet geweest bent, misschien iets om in je achterhoofd te houden voor volgende zomer ;)
 
Wat heerlijk om te horen dat het allemaal heel goed gegaan is met jullie. En dat jullie het nu erg fijn hebben daar..
Ik herken echt ALLE hobbels die jij zo duidelijk beschrijft..
Voor jullie helpt en heeft het geholpen dat je veel naaste warme familieleden dichtbij hebt!
Ook het afscheid van je ouders herken ik zo goed en het gevoel dat daarbij hoort. (Ik had het van mijn zoon, was toen echt ook wel wat van slag)
Ik vind het steeds weer afscheid nemen wel heel erg moeilijk!
Wij hadden het omgekeerde mijn man moest heel snel op en neer naar Sydney, voor het visum..
Fijn dat het ook met het Nederlandse paspoort goed gekomen is, geeft ook een heel goed gevoel ;)
En ik vind de Australiërs ook opvallend vriendelijk en aardig.
Kortom heel veel succes! en geluk daar! Enjoy...
Altijd leuk om te horen van mensen die het fijn hebben na zo'n aardverschuiving, als emigratie..
Sommige mensen noemen het "brave"....
 
Hoi yuud,

Prachtig verhaal, altijd weer fijn om iemands ervaringen te lezen en daar uit te leren.

Ik heb je maandag een pm gestuurd met een vraagje, misschien werkt je prive adres niet meer via expedite?

Groet, Jan
 
Margrietvk said:
Hey Yuud, wat fijn om zo'n positief verhaal te lezen!
Altona, daar zijn wij afgelopen zomer een aantal keer naar de baseball geweest. Dacht eerst dat ik er niets aan zou vinden, maar het is echt een heel leuk dagje uit. De eerste keer dat wij gingen mocht iedereen zijn hond meenemen en hadden ze daarvoor een speciale plek voor toegewezen op het gras naast het veld en een andere keer deelden ze waterballonnen uit. Tussen de 'innings' door hebben ze ook vaak wat spelletjes voor de kids, zoals touwtrekken op het veld. Dus als je er nog niet geweest bent, misschien iets om in je achterhoofd te houden voor volgende zomer ;)
Click to expand...
He wat leuk dat je wel eens in Altona komt! Nee baseball zou ook wel het laatste zijn waar ik aan zou denken om naar toe te gaan ;-) maar dank je voor de tip, zal er eens langs fietsen als ik hoor dat het is! Waar woon jij nu precies? En heb je het naar je zin?
 
Janneke N. said:
Wat heerlijk om te horen dat het allemaal heel goed gegaan is met jullie. En dat jullie het nu erg fijn hebben daar..
Ik herken echt ALLE hobbels die jij zo duidelijk beschrijft..
Voor jullie helpt en heeft het geholpen dat je veel naaste warme familieleden dichtbij hebt!
Ook het afscheid van je ouders herken ik zo goed en het gevoel dat daarbij hoort. (Ik had het van mijn zoon, was toen echt ook wel wat van slag)
Ik vind het steeds weer afscheid nemen wel heel erg moeilijk!
Wij hadden het omgekeerde mijn man moest heel snel op en neer naar Sydney, voor het visum..
Fijn dat het ook met het Nederlandse paspoort goed gekomen is, geeft ook een heel goed gevoel ;)
En ik vind de Australiërs ook opvallend vriendelijk en aardig.
Kortom heel veel succes! en geluk daar! Enjoy...
Altijd leuk om te horen van mensen die het fijn hebben na zo'n aardverschuiving, als emigratie..
Sommige mensen noemen het "brave"....
Click to expand...

Ja afscheid nemen is echt vreselijk. Ik denk ook niet dat het ooit minder wordt... Ik ben ook bang dat ze straks te oud is om te vliegen en of het dan nu de laatste keer is geweest enzo... Gelukkig komen ze in Nov al weer voor mn zoontjes verjaardag. Over 3 weken wordt mn oudste 6, en mn moeder vindt het heel erg moeilijk dat ze daar niet bij kan zijn. Ze gaat nu naar mn andere zoontjes verjaardag omdat ze ook bij mn oudste tot 5 jaar er altijd bij is geweest en dan wil ze de verjaardagen los laten omdat het anders niet eerlijk is voor de een of de ander. Zo iets kleins, heeft al zo veel impact.Mn oudste vraagt nu al waarom mn moeder niet op zijn verjaardag komt en begrijpt dat niet echt :-(
En ja het scheelt voor ons/mij heel veel dat we zo veel warme familieleden hebben, ik ken ze al jaren en voel me er helemaal thuis. Moederdag, kerst, pasen, alles wordt met zn allen gevierd, lekker relaxed, met eten, drinken, vuurtjes, watergevechten, alles mag, niets hoeft. Zo fijn!
 
Mountains said:
Hoi yuud,

Prachtig verhaal, altijd weer fijn om iemands ervaringen te lezen en daar uit te leren.

Ik heb je maandag een pm gestuurd met een vraagje, misschien werkt je prive adres niet meer via expedite?

Groet, Jan
Click to expand...

Hi Jan,

Ik had het Hazeleger verhaal hier niet gepost omdat het zo'n lang verhaal is, maar kreeg meer vragen dus ik schrijf het toch even op :)

Wij hadden toen Errie langs laten komen, gesprek klonk allemaal goed. Wij voelden ons er goed bij. Toen kwam de offerte. Best veel geld voor ons, maar dat wisten we van te voren. Toen sprak mn man zn neef en we konden via hem een container voor E1000-1300 regelen. Moesten we alleen zelf inpakken en nog iets regelen. Ik Errrie gebeld en het voorgelegd, gewoon open kaart gespeeld want ik mocht hem en wilde eerlijk zijn. Hij zei toen dat hij wat van de prijs af kon halen als we zelf alles behalve de meubels en de keuken zouden inpakken. Prima plan. Hij zou nog nadenken hoeveel korting hij kon geven. Ik die andere container niet gedaan want vond het wel vertrouwd klinken met Errie omdat hij precies wist hoe het allemaal gaat, hij daar connecties etc had en iedereen er zo tevreden over was op t forum. Ik had genoeg aan mn hoofd dus dacht dan kost het maar wat meer we doen het toch via Hazeleger en verwachtte ook een aardige korting.
Toen kwam de bevestigingsbrief van Errie, en daar had hij niets van de korting in vermeld. Heel vervelend moest ik er om bellen, haat ik. Hij kon het zich nog amper herinneren zei hij. Kijk daar baalde ik dus al enorm van want het was zijn eigen idee geweest. Vlak voor vertrek hadden we nog steeds geen nieuwe prijsbevestiging gehad, dus ik weer gebeld. Hij zou er E300 vanaf halen. Nou dat vond ik dus eigenlijk niet meer de moeite voor al het werk maar durfde dat niet meer te zeggen. Nog steeds geen bevestiging gehad daarover. Toen kwamen ze en heb ik echt 4 dagen lang van 5 u tot midden nacht ingepakt. Hij had een man minder gestuurd en zelf was ie niet meer gekomen alleen zn zoon en een vriend. Ik heb me t schompus gewerkt. Oh ja Errie had ook gezegd dat heel veel spullen niet meekonden, waaronder onze droger, bierkoelkast (zo'n tafelmodel), onze 8p bankstel, vazen, potten, n fiets, tuinspullen, magnetron en nog veel meer. Dus ik heb heel veel weg gedaan. En ja zoals die jongens inpakten had het ook allemaal niet meegekund. Ik had bv bij de keuken een la laten zien met plastic bakjes en had gezegd dat dat niet belangrijk was maar mochten ze zoiets als vullen nodig hebben dat ze t dan konden gebruiken. Wat doen ze, de derde doos was een doos vol lege plastic bakjes! En zo waren er zo veel dingen. Ik ging me er dus uiteindelijk mee bemoeien (heel irritant voor ze maar ja dat schoot gewoon niet op), ze deden bv ook n canvas tegen een open schroef in een doos aan, en kan nog meer vb-en noemen.
Uiteindelijk, en ik denk omdat ik zo goed alles had ingepakt, pasten alle spullen toch, en was er nog ruimte voor zo’n 6 wasmachines over! Dus ik baal enorm,want heb zo veel weg gedaan dat ik hier weer allemaal heb kunnen aanschaffen.
Op t einde van de 2e dag kwam mn man thuis van zn werk en vroeg die jongens heel aardig of hij ergens mee kon helpen. Nou, zeiden ze, als je morgen met laden van de container wil helpen dan zou dat fijn zijn. Mn man moest er n vrije dag voor nemen, en had ochtenddienst dus dat kon niet maar ik vond t ook onzin, aangezien je toch al genoeg voor die container betaald en we de vrije dagen vlak voor vertrek juist zo hard hadden opgespaard. (en t is niet dat mn man te beroerd was want hier was hij met uitladen wel thuis en heeft hij de hele container mee leeg gesjouwd)
Belt Errie die avond, zegt ie dat ie van zn zoon had gehoord dat mn man niet wilde helpen met laden en dat we dat hadden afgesproken en dat ik nou geen korting meer zou krijgen. Ik was helemaal kapot na al die dagen en korte nachten en stond met mn mond vol tanden. Ik zei wel meteen dat we dat echt nog nooit besproken hadden. Maar hij hield vol. Dus uiteindelijk heb ik alles betaald en voor nop meegewerkt...
Dus ik vind hem een ontzettend achterbakse vent die zn afspraken niet nakomt, van alles belooft en nou ja word er weer woest van. En zn zoon ook. Die zit zn lekker schijnheilig te doen als ik een keer vloek, want ze zijn zwaar gelovig. Allemaal prima, maar ga dan niet mij bedonderen en s avonds tegen papa zeggen dat mn man niet wil helpen. Daar kan ik heel slecht tegen.
Oh ja en toen ik mailde dat ik schades had, vroeg ie ook nog of ik nog wat foto’s voor zn site kon geven. Sure…

Gegroet, een gefrustreerde Yuud
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top