Na 6 jaar keihard werken mag ik eindelijk deze magische woorden uitspreken:
:happysun: [size=14pt]GOT IT![/size] :happysun:
En mijn lieve Japanse prinsesje mag ook mee dus nog een keer:
:cheer: [size=14pt]GOT IT![/size] :cheer:
Even uitleggen dan maar.
In 1999 heb ik een jaar ge-backpackt in Oz, een heel lief Japans prinsesje ontmoet, enige tijd samen mee gereisd, iedereen vrolijk en blij. In maart 2000 moesten wij dramatisch afscheid nemen van elkaar om terug te gaan naar onze thuislanden. Hierna vervaagde het contact waarna mijn lieve Japanse prinsesje in 2002 naar Europa kwam voor een vakantie. Natuurlijk wilde zij mij weer zien en wilde ik haar weer zien en toen we elkaar zagen waren we meteen weer verliefd. Helaas moesten we weer afscheid van elkaar nemen maar dit keer wisten we zeker dat we voor elkaar gemaakt waren. Enkele jaren onderhielden we, deels noodgedwongen, een langeafstandsrelatie waarbij we elkaar zoveel mogelijk opgezocht hebben, in Japan en in Europa. Toen de tijd rijp was, besloten we defintief voor elkaar te gaan. Mijn lieve Japanse prinsesje kwam eind vorig jaar naar Nederland, visum aangevraagd bij IND, goedgekeurd, verlenging aangevraagd, wederom goedgekeurd, iedereen gelukkig.
In februari dit jaar besloot ik mijn visumaanvraag naar DIMIA te sturen zonder mijn lieve Japanse prinsesje als spouse op te nemen. We woonden pas enige maanden samen en dit zou niet genoeg geweest zijn. Ik wilde niet wachten tot het moment dat wij een jaar samenwoonden omdat ik in al die jaren de DIMIA regels heel vaak in negatieve zin heb zien veranderen en ik wilde al die jaren hard werken niet op het spel zetten. Het plan was om mijn lieve Japanse prinsesje te sponsoren op een spouse visa wanneer ik een permanent visa toegewezen zou krijgen. Het andere plan was om mijn lieve Japanse prinsesje op een later moment op te laten nemen in mijn visumaanvraag wanneer we meer samenwoon-tijd opgebouwd zouden hebben. In september kreeg ik de request letter van mijn Case Officer en ik besloot om mijn lieve Japanse prinsesje toen op te laten nemen in mijn visumaanvraag. In oktober hebben we de medicals gedaan en in november hebben we de Nederlandse en Japanse police clearances samen met een dik pak relatie-bewijsmateriaal opgestuurd naar mijn Case Officer en nu hebben we dus allebei ons permanent visa gekregen.
:dancing:
Oh ja, er is op dit forum discussie geweest over de te behalen punten op IELTS voor een spouse. Sommigen denken dat op alle onderdelen minstens een 4.5 noodzakelijk is, anderen denken dat gemiddeld een 4.5 voldoende is. Mijn lieve Japanse prinsesje had op 1 onderdeel een 4 en gemiddeld had ze een 5. Mijn lieve Japanse prinsesje heeft geen second installment hoeven te betalen.
:win1:
Ik heb veel stress gehad dit jaar als gevolg van deze hele situatie maar ik ben er altijd in blijven geloven. Ik ben 6 jaar geleden met niets begonnen en nu heb ik een welverdiend permanent visa. Als je maar hard genoeg knokt dan lukt alles. Ik wens iedereen veel succes met alle plannen.
Life is beautiful...
:surfer: