Bart's Lastavaza, or: from Adelaide to Darwin

Nog ff de laatste status na mijn interview op 30 maart.

Mijn tussenpersoon bij IPA probeert nu al 2 weken een uitspraak te ontfutselen, zonder resultaat. Wel hebben ze laten weten dat ze nu weer een lokale kandidaat hebben.

Ik ben het wachten zo zoetjes aan beu, en ga ze proberen een uitspraak te ontlokken. Wanneer ik voor eind april niets weet, dan houdt het voor mij op en ga ik mijn STNI visum weer opstarten.
Jammer, want het heeft hun veel geld gekost, en mij 4 maanden....

Maar goed, laat ik nog niet op de uitkomst vooruitlopen.

Maar ff voor de goede orde, is dit nu typisch Australisch, om zo lang te wachten met de uitkomst van een sollicitatie?
Het is toch eenvoudig genoeg om iemand te ontslaan als ie niet bevalt, en ik neem aan dat er ook nog een proeftijd is? Of zijn ze gewoon erg grondig?

Wellicht kan iemand die hier ervaring mee heeft, dit beamen of tegenspreken.

Groeten, Bart
 
Hoi Bart, da's een tijd geleden. Heb net even je verhaal gelezen, spannend allemaal. Ik kan niet echt antwoorden op je vraag. Wel weet ik dat Ozzies vrij 'slack' kunnen zijn qua afspraken en het afronden van zaken. Dat hoor ik van Nederlanders die hier al langere tijd wonen. Ik wil je in ieder geval heel veel succes wensen met de procedure. Sterkte, groetjes uit Perth, Marielle
 
hey bart,
ja inderdaad.... wij hebben vorige week een aanbetaling gedaan op een auto en wachten nu nog steeds om te horen of de financiering rond is....  :| (pasen viel er natuurlijk ook tussendoor maar ja...)
ze schijnen het zich dus te kunnen veroorloven lekker lui te zijn hier  :up:
Groetjes,
Marina

(je foto hangt inmiddels aan de muur)(whaha, die je gemaakt hebt, niet van jou.... voor het geval....)
 
Vervelend dat het zo lang duurt Bart  :-(

Eind april lijkt mij lang genoeg om te wachten, maar hopelijk krijg je voor die tijd een positief bericht.  :up:
 
hey Bart,

Wil je nog even heel veel succes wensen.
Hopelijk gaat het allemaal goed komen.
Het is je van harte gegunt!



groetjes,

Jean
 
Nog ff een laatste stand van zaken.

Per 5 mei heb ik mijn papieren naar Dima gestuurd, het STNI visum is dus in gang gezet.

Afgelopen maandag heb ik al mijn frustraties over IPA en Invetech in een mailtje gezet, het zag er als volgt uit:


Dear Deborah,

It has been a while since I last heard from you, and to be honest I did not expect to.

When you told me you were busy finding out about a 457 visa, I lost the tiny bit of confidence I had left.

Because let’s face it: you are not going to dive into a series of interviews with a foreigner from overseas, if you do not know beforehand if it is possible to get him over.

If this was really the case, than I cannot think of another term than “unprofessional”.

All your messages to keep me hanging on like “yes it takes a long time with an overseas candidate….” What was that all about?

If my present company would take that long to acquire people for a vacancy that needs to be filled in, we would be out of business by now. Whether it is an overseas candidate or not, the vacancy needs to be filled; a.s.a.p.!

Anyhow, a company as indecisive as Invetech would not have suited a pragmatic person like me. So I think it is for the best of both parties we do not go on.

Correct me if I’m wrong, but I think the story is something like this:

Invetech has had extensive discussions with a 3rd company about a large new project, which has not been drawn to a conclusion yet. And because they did not have an agreement, they kept me hanging on. Until this day, I still haven’t given notice whether they find me a good candidate or not. (This is also quite unprofessional) I think they did, because they took 3 rounds and spent a lot of money.

The only thing I can say about all this is that they should no longer bother. I restarted my STNI visa a few weeks ago, and will probably leave for Australia in December. I tried to tell you before that I do not specifically need a company for sponsorship; it would have sped up things a little though.

A pity I left my STNI visa waiting for 4 months, but I gained some knowledge in the meantime.


Maybe we’ll be in touch in Oz, otherwise take care.


Afgelopen donderdag kreeg ik warempel een SMS-je op mijn telefoon met de tekst:

Bart, I have been in training and have seen you email and will call you tomorrow. You have the wrong idea but understand how you are feeling. Deb Bolt

Dus ik denk, die belt met een prachtig verhaal om mij nogmaals te overtuigen. Maar het bleef stil.....

Ik ben benieuwd of ik nog wat van IPA hoor, vind het allemaal van een bedroevend niveau.
En ik hoop niet dat dit de standaard is in Australie. Als ze allemaal zo slecht hun afspraken nakomen, is het wel heel gemakkelijk om je positief te onderscheiden.

Maar goed, ik heb IPA noch Invetech nodig. Ik ben alleen benieuwd of ik voor het eind van dit jaar nog een visum ontvang.

Bart
 
Hai Bart,

Je man wat spijt me dat voor jou, ik had inderdaad ook het idee dat ze alsnog met een mooi aanbod zouden komen,
Dat is zo'n beetje de gang van zaken hier in the lowlands, maar helaas weer een les geleerd, wel een tijdrovende.
:| :?
Misschien is hun aanpak inderdaad anders, maar ook daar leer je als je er eenmaal bent wel mee omgaan.

Toen wij in Januari in Tasmanie waren hebben we veel sollicitatiegesprekken gehad (ter orientatie) en kregen daar als boodschap mee dat je als Nederlander niet ongerust hoeft te zijn en je altijd wel aan de bak komt, maw We staan daar dus hoog aangeschreven dus ook wat betreft de (werk)mentaliteit.
Blijf vooral jezelf maar houd dingen als deze in je achterhoofd.
Je moet maar zo bedenken, Je komt er wel, hopenlijk gaat het laatste hoofdstuk sneller als verwacht, ter compensatie. :up: :up: :up:

Mariette
 
Heya Bart,

Oh wat vind ik dit naar voor je! Het zag er allemaal zo goed uit. Jammer dat het zo gegaan is, maar wat goed van je dat je het heft in eigen hand hebt genomen en weer verder gaat :clap:. Bedenk maar zo dat het hun verlies is en niet het jouwe!!

Groetjes,
Lela
 
Je zult het niet geloven,

maar ik kreeg net een SMS, en heb daarna nog ruim een half uur aan de telefoon gezeten met Deborah.
Ze heeft Invetech nu een ultimatum gesteld om vóór woensdag tot een beslissing te komen. Ze drukte me nogmaals op het hart dat het voor Invetech helemaal nieuw is om met een overzeese kandidaat te onderhandelen. En omdat er zo'n tekort is aan techneuten kijkt niemand van een sollicitatieperiode van 5 maanden op....


Different places, different habits  :)

De soap is dus nog niet ten einde, ik hou jullie op de hoogte.

Bart
 
Tjeezzz Bart, ze houden het wel spannend  :w00t: Ben heeeeel benieuwd!!

Nou nog even geduld dan... succes!

Lela
 
Goed dat je van je hebt laten horen! En het heeft in ieder effect gehad! Ben heel benieuwd hoe dit verder afloopt.

Groetjes Lin :)
 
Goed man!
Ik moest wel een beetje lachen om je email........meer positief toelachend, omdat ik het zo´n Nederlandse mail vond. Tja, wij zijn open en direct en volhardend he? Niks mis mee toch? En fijn dat ze het heeft begrepen. Maar zo heerlijk typisch Nederlands was het................

Nou, brengt je toch maar weer ver moet je maar denken (zolang je het respect voor de wat tragere reacties van Down Under ook nog steeds kan opbrengen, wat je lijkt te lukken).

Oh, herkende zo mijzelf!  :wink:

Succes! en we horen het......

Henriette
 
Ik kreeg trouwens vandaag bericht van Dima, via George Lombard. Mijn documenten zijn ontvangen, en de procedure wordt opgestart.
Omdat ik voor een 137 (STNI) ga, val ik in de priority groep. Volgens het bijgaande staatje waren ze nu met half tot eind December bezig. Dat zou betekenen dat er nu voor de priority group (dus vooral MODL) maar een wachttijd is van 5 maanden.
Zou het dan toch nog gaan lukken dit jaar?

Ik ben heel benieuwd, en omdat de Dima zo aardig is geweest om alvast 1935 Ozzie dollars van mijn Credit Card te trekken, moet Invetech wel met een heel goed aanbod komen.

Weet je wat: ik denk dat ik gewoon nee zeg :-D
Het hangt me nu al een tijdje uit de keel. Allemaal beloftes maar geen toezeggingen. Vragen wanneer ik op zijn snelst kan komen, en vervolgens niks meer laten horen. Er wordt elke keer aangehaald dat het zo moeilijk is om aan mensen zoals ik in Oz te komen. WACHT DAN OOK NIET ZO LANG *!#$%@!

Het zaakje kookt maar helemaal in zijn eigen sop gaar, met Deborah Bolt er als garnering bij  :lol:
 
Ik denk dat Deborah al de hitte voelt na je e-mail  :-D

Ik ben benieuwd wat je na woensdag te horen krijgt  :roll:
 
[quote author=Bartman link=topic=3932.msg60181#msg60181 date=1148321256]
Weet je wat: ik denk dat ik gewoon nee zeg :-D
Het hangt me nu al een tijdje uit de keel. Allemaal beloftes maar geen toezeggingen. Vragen wanneer ik op zijn snelst kan komen, en vervolgens niks meer laten horen. Er wordt elke keer aangehaald dat het zo moeilijk is om aan mensen zoals ik in Oz te komen. WACHT DAN OOK NIET ZO LANG *!#$%@!
[/quote]

Als ik jou was, zou ik er maar vast aan gaan wennen dat er veel 'beloofd' wordt en weinig wordt gedaan want anders wordt je leven hier in Oz een ware hel voor je. Het is namelijk de gebruikelijke gang van zaken en door 'bot' te reageren, jaag je alleen maar mensen tegen je in het harnas en de volgende keer laten ze je nog langer wachten. Ik spreek uit ervaring want mijn manlief reageert ook altijd bot (of direct, wat je maar wilt) met als gevolg het genoemde resultaat.

Succes verder.

Erna
 
Als ik jou was, zou ik er maar vast aan gaan wennen dat er veel 'beloofd' wordt en weinig wordt gedaan want anders wordt je leven hier in Oz een ware hel voor je. Het is namelijk de gebruikelijke gang van zaken en door 'bot' te reageren, jaag je alleen maar mensen tegen je in het harnas en de volgende keer laten ze je nog langer wachten. Ik spreek uit ervaring want mijn manlief reageert ook altijd bot (of direct, wat je maar wilt) met als gevolg het genoemde resultaat.

Succes verder.

Erna

Oh je, dan zullen we hier thuis maar eens goed moeten gaan oefenen in gladde ruggen creeren.
 
Er zijn al case officers toegewezen aan vroege maart applicanten en sommige februari indieners (allemaal priority) hebben zelfs al een visum!

Ik denk dat je goede hoop mag hebben dat het dit jaar zeker nog gaat lukken!

Henriette
 
Oftewel: Veel beloven en weinig geven doet een gek in vreugde leven. Het klinkt erg bekend, en ik ben het dan ook niet eens met de qualificatie 'bot' voor Bartman's reactie. Ik zou eerder zeggen 'begrijpelijk', hetgeen ook wel blijkt uit de konijn-achtige reacties aan d'andere zijde.

Bot is de manier waarop je al veel te lang aan het lijntje bent gehouden, het zit er dik in dat ze je inderdaad lieten bungelen tot ze een project binnen hebben. En nu is het gewoon een kwestie van gegokt en verloren, gegokt dat je het nog wel zou pikken en nu gaat hun feest niet door. Even goeie vrienden toch, hoe vaak gebeurt dat niet? Het bedrijf dat mij wilde recruiten had van me gehoord dat ik hier mijn ontwerpers-ei niet kwijt kon, en gokte er op dat ik dan wel voor hun wilde werken tegen een lager loon. Als je dat dan afwijst dan schrikken ze zich rot, want daar hadden ze niet op gerekend. Maar dat is ook niet erg, stel je voor dat jij als recruiter al je aanbiedingen geaccepteerd krijgt dan vraag je je ook af of je niet wat te genereus in de weer bent.

Het kan natuurlijk best zo zijn dat dat gewoon 'the way to go' is en dat we ons daarop moeten voorbereiden / er begrip voor moeten tonen / er niet te snel boos ikbedoel teleurgesteld over moeten worden, maar dat het gewoon een van de zaken om rekening mee te houden is als je naar het buitenland wilt. Er zijn legio mensen die daar niet tegen kunnen, die blijven allemaal lekker thuis (if you can't take the heat...). Maar als Bartman een alternatief heeft dan geef ik hem dik gelijk dat hij nu daarvoor kiest. Als we allemaal maar alles 'pikken' om naar Australië te mogen dan kun je er op wachten dat ze ons steeds meer gaan uitproberen. Het is gezond als het zo af en toe ook eens afketst.

En de sunny side: Lekker onafhankelijk is ook fijn! Op naar je STNI!! Grtz l&miles
 
:computer: :thankyou: :whisper:

Je hebt helemaal gelijk Robin. Ik heb netjes alles gedaan wat ze mij vroegen in de laatste 4 maanden.
Ik heb hen meermaals gemaild om een reactie en die nooit gekregen. Ik heb ze toen nog een schot voor de boeg gegeven, maar ook daar werd niet op gereageerd.
Ik ben er voor mezelf al uit, het niet verder gaan met Invetech voelt zeker niet als verliezen aan. Eerder als een verlossing.

Zoals ik mezelf uitliet in het rood gekleurde mailtje, zo voelt het ook. Je kunt het niet rijmen dat een bedrijf om goede mensen zit te springen, terwijl HRM het maar laat betijen.
Een goed huwelijk moet van 2 kanten komen, en ik vind dat ze mij te lang in de kou hebben laten staan.

Mocht het desondanks een positief antwoord worden van Invetech (ik verwacht eigenlijk de vraag tot een nieuw gesprek), dan zet ik er toch een punt achter. Het vertrouwen is weg, ook in IPA. Ik probeer nog een mooie motivering te verzinnen om op gepaste wijze afscheid te nemen.

Want bekijk het eens van deze kant: ze hebben hun echte gezicht nog niet laten zien, wat staat mij te wachten wanneer ik daadwerkelijk voor ze moet gaan werken? Op basis van een 457 visum kunnen ze me alles laten doen op straffe van deportatie uit de kolonie binnen 28 dagen....

Ik heb mezelf altijd netjes voorbereid, zij zetten daar onwetendheid en onverschilligheid tegen over.

Maar wellicht hebben sommigen van jullie gelijk, dat ik mijn attitude moet veranderen in Oz. Het "laissez faire" gedrag heeft natuurlijk ook een positieve kant. Niemand laat zich gek maken :)

Misschien doen wij het hier allemaal verkeerd en werken we als gekken op weg naar onze ondergang...

Ik hoop morgen de soap te kunnen vervolgen.

Bart
 
Back
Top