Een lange tijd sinds mijn laatste post hier...
Iedereen zal mijn verhaal nog wel kennen: helemaal klaar en geen visum.
Inmiddels heb ik mijn leven alweer aardig op de rails. Ik kon gelijk beginnen met een tijdelijke functie, vond een nieuw huurappartement in het hart van Scheveningen en vanaf 1 juni kan ik weer terug om te gaan werken op de groep waar ik ontslag had genomen ivm mijn emigratie.
Mijn nieuwe appartement is ingericht en dus ben ik weer aardig blut.
De afgelopen maanden zijn zo snel gegaan en er is zoveel gebeurt dat ik weinig tijd heb gehad stil te staan bij mijn toekomst. Een toekomst die vaststond en zo ineens verloren ging. Een toekomst die in Australie lag en van de een op de andere dag ineens weer in Nederland.
Maar ik moest door en mijn leven weer oppakken en dus kon ik hier niet zolang over nadenken. Ik moest door en ik ging door.
Alles goed en wel zou je zeggen. Toch niet helemaal. Zoals jullie weten was mijn visum afgeketst op 5 maanden werkervaring te kort. De afgelopen 5 maanden heb ik gewerkt in Welfare Work, waardoor ik nu dus wel aan de voorwaarde voor een visum voldoe. En toen begon de ellende. Had ik net voor mezelf de keus duidelijk gemaakt (ik ben in Nederland ook gelukkig waarom zou ik gaan), slaat de twijfel opnieuw toe. Zal ik wel/ zal ik niet... Dan maar voor de buis met bundaburg Rum, wat timtams en Mcleods Daughters op. Zegt misschien genoeg...
In mijn hoofd maalt het opnieuw. Wat wil ik en waar hoor ik thuis. Ben ik daar mis ik de mensen om me heen hier, ben ik hier mis ik Australie. Ik had mijn keus gemaakt; ik blijf in Nederland, maar is dat de juiste keus?
Steeds vaker denk ik eraan om mijn visum gewoon opnieuw te proberen aan te vragen. Wie niet waagt wie niet wint. De komende 2 a 3 jaar kan ik nu zo wie zo niet emigreren wegens financiele redenen, maar goed ik zou het visum knnen activeren en over een jaar of 2,5 gaan. Eerst hier nog even genieten, langzaam opbouwen naar een toekomst daar, uitvinden wat ik wil en dan de keuze maken. Als ik mijn visum nu aanvraag heb ik die keuze misschien nog.
Langzaam begin ik dus te beseffen dat ik de deur naar Australie helemaal nog niet dicht wil gooien. Ik wil de mogelijkheid houden om over een paar jaar alsnog die droom te verwezelijken. Aan de andere kant kan ik in die 2,5 jaar altijd nog besluiten toch hier te blijven. De tijd zal het leren.
Dus nog maar een aflevering van Mcleods Daughters kijken, naar de winkel om nog wat cola te halen voor de Bundaburg rum en mijn plannen heel langzaam en voorzichtig een beetje oppakken... Wie weet wat de toekomst brengt hey?! Maar Australie helemaal uitsluiten, ik kom er toch achter dat ik daar nog niet aan toe ben.