Bart wat vervelend... Het is altijd erg om een maatje te verliezen.
Ik vind het ook moeilijk om te beslissen Mouse achter te moeten laten. Ze is pas 3 jaar oud en ik ben al haar derde baasje. Toen ze bij mij kwam was ze al bang als ik "nee" riep en daarbij mijn vinger opstak. Dan vloog ze helemaal naar de andere kant van mijn kamer (lijkt me geen goed teken). Nu, na 1,5 jaar, kijkt ze me aan alsof ze wil zeggen: "ja en, wat ga je dan doen". Ik ben het eerste huis waarbij ze voldoende te eten krijgt en niet bang hoeft te zijn. Dat maakt het wel moeilijk haar achter te laten. Vooral omdat het een echte binnenkat is en altijd heerlijk bij me komt liggen. Maar haar meenemen, daar doe ik haar waarschijnlijk geen plezier mee en ik weet gelukkig naar wie ze toe gaat.
Een ander dilemme is mijn: waar in Australie wil ik nu eigenlijk naartoe dilemma.
Zo wilde ik natuurlijk eigenlijk de eerste 2,5 jaar van mijn visumprocedure naar Perth. Toen Melbourne in aanmerking kwam door een eventuele skilled sponsorship, werd dat toch wel erg aanlokkelijk. Helaas is dat toen niet doorgegaan, maar ik ben me daardoor wel meer op Melbourne gaan richten. Nu zit eventueel perth weer in de pocket, door een aanvraag voor een state sponsorship.
Pro's en con's heb ik al op een rijtje gezet:
Perth; geweldige stad, heerlijk klimaat, niet al te touristisch en beter betaalbaar
Melbourne; ik ben gek op naar het theater gaan, vooral de grote, bekendere musicals, in Melbourne is dat veel meer dan in Perth. Ik doe zelf aan toneelcursussen ook deze zijn veel beter vertegenwoordigd in Melbourne. Stad ligt centraler en heeft veel meer banen in mijn studie en werkervaring richting.
Vooral het beter betaalbare in Perth spreekt me aan, tegenover mijn grote passie (theater) in Melbourne. Eerlijk is eerlijk. Mocht ik geen state sponsorship krijgen (wat ik eigenlijk ook niet verwacht) zou ik op dit moment voor Melbourne kiezen, vooral omdat mijn hobby, toneel/ theater/ acteren, heel belangrijk voor me is. Alleen is nu voormezelf de vraag wat ik doe als ik wel een State sponsorship krijg. Ga ik dat aan; 2 jaar in west australie wonen, of wil ik liever wachten op mijn skilled independent. Uberhaupt wacht ik liever mijn skilled independent af, aangezien ik daarin meer vrijheid heb (en het dan nog goed kan zijn dat ik in perth beland, maar dan heb ik de keus en vrijheid). Aan de andere kant ben ik ook gewoon heel bang dat ik, net als vorige keer, net te weinig punten heb voor een skilled independent. Tuurlijk heb ik keer op keer gecheckt en haal ik 120 punten, maar dat dacht ik de vorige keer ook en toch lukte het toen niet. Mocht ik een state sponsorship krijgen, is dat geen probleem. Heb een beetje een trauma over gehouden aan mijn mislukte poging geloof ik. Daarnaast is het zo dat, mocht ik nou weten dat ik in de eerste helft van volgend jaar, of begin tweede helft van volgend jaar, mijn visum zeker krijgen ik die periode best af wil wachten in Nieuw Zeeland, maar gaat het tot eind volgend jaar duren is dat wel weer erg lang. Dilemma's dus...
Vanuit Australie heb ik in ieder geval al gehoord dat ze mijn state sponsorship niet met voorrang kunnen behandelen. Ik begrijp echt alle regeltjes wel en ik begrijp ook heel goed dat ze daar echt niet vanaf mogen wijken, maar naar deze lange weg gun ik mezelf gewoon echt wel een keertje een positief bericht en vind ik soms stiekem dat ze best eens een keer van de regeltjes af mogen wijken :? :| :grin:
Dus als je een vriendinnetje nodig hebt, laat het mij even weten, dan krijg je mijn gegevens. We schrijven tenslotten inmiddels lang genoeg mee op hetzelfde forum om elkaar redelijk te kennen. Ik weet zeker dat er vast nog meer Perthianen zijn die je als vriend op kan geven. Zou daar niet te zwaar aan tillen.
