Catkin's nieuwe weg naar Australië

Dat hoor ik denk ik rond November. Alleen is de vraag hoelang de aanvraag bij DIAC gaat duren... Op dit moment lijkt het niet zo heel veel uit te maken of je voor een 175 of 176 gaat, echter is een paar maanden verschil soms al heerlijk...
 
Nee, het maakt nu idd weinig verschil  :cry: :cry: :|
Maar ik kan me niet voorstellen dat dit zo blijft (hoop noemen ze dat geloof ik  :wink:). Als staat ben je toch niet blij dat je een sponsorship afgeeft voor een beroep waar je tekort aan hebt en die komt pas over 2 tot 3 jaar het land in?! Lijkt mij iig.
 
Nou het is zover, de 3 staat in mijn  afteltabel. Om precies te zijn moet ik nog 3 maanden, 4 weken en 2 dagen...
En ik begin er dan ook erg naar uit te zien. Sinds ik heb besloten me even niet druk te maken om mijn visum voor Australie (al hoop ik stiekem toch nog wel een state sponsorship in de wacht te kunnen slepen), lukt het me meer om te gaan genieten wat komen gaat, namelijk Nieuw Zeeland (en wie weet wat daarna nog allemaal mogelijk is). En dus orienteer ik me nu op Nieuw Zeeland, alwaar ik beide eilanden al heb bereisd. Ook ben ik aan het kijken voor mogelijkheden qua werk en zit momenteel de opties voor werken op cruise schepen te bekijken, als youth counsellor of child care medewerkster. Het enige probleem is dat ik weleens zeeziek wordt, maar nu hoor ik ook van veel mensen dat dit op cruise schepen minimaal is, aangezien deze zwaarder zijn en je dus minder last hebt van deining. Daarnaast verdient het goed, geef je weinig uit en is er voldoende entertainment. Ook zie je zo nog wat extra van de wereld. Mocht ik voldoende in Nieuw Zeeland verdienen wil ik daarna namelijk een paar maanden door Laos en Vietnam gaan reizen...
Nou ja, al met al ben ik me dus lekker aan het voorbereiden en word ik steeds ethousiaster voor mijn vertrek. En natuurlijk blijf ik hopen dat ik, na al deze omzwervingen, ooit nog lekker in Australie kan gaan settelen....
 
Als je op een cruiseship gaat werken ben je eigenlijk nog niet in Nieuw Zeeland  :grin:
 
Nee dat weet ik maar dat maakt niet uit. Daarnaast heb je ook wel eens tussentijds vrij en dan ben ik daar dus wel. Daarnaast wil ik dit dan voor bijvoorbeeld 6 of 9 maanden doen en daarna nog lekker een paar maandjes door Nieuw Zeeland reizen. Mits dit allemaal doorgaat natuurlijk. Ben alleen aan het kijken naar mogelijkheden.
Mocht ik dit wel gaan doen heb ik daarna in ieder geval lekker wat geld om even van te kunnen leven, om een paar maandjes nieuw zeeland en Laos en Vietnam te gaan doen. Ik hoop eigenlijk na nieuw zeeland ook nog even naar nederland te kunnen. Daarna vraag ik een WHV aan voor Canada! Tenminste dat is nu het plan, maar dat kan nog alle kanten op.
 
Zoals jullie kunnen lezen ben ik me momenteel voornamelijk op mijn reis aan het concentreren. Toch betekend dit niet dat de hele geweizigde visumprocedure me niet bezig houdt. Ondanks dat ik probeer om gewoon verder te gaan, zijn er momenten dat ik er ontzettend van baal en dat ik ook gewoon even wat minder lekker in mn vel zit. Ik weet dat de wereld voor me open ligt en vind dat ik eigenlijk niet mag klagen, maar aan de andere kant baal ik gewoon van dit hele gebeuren. Ik wil gewoon naar Australie!
En zo ga ik dus verder, met wat ups en downs. Ik probeer me zoveel mogelijk te focussen op mijn reis en de positieve dingen die daaruit voort kunnen komen. Op andere momenten blijf ik vechten voor mijn visum, ondanks dat er momenteel weinig te vechten valt. Het enige wat ik nu kan doen is zorgen dat ik gehoord blijf, al heb ik daar weinig aan. Mijn droom zal altijd australie blijven, maar die droom duurt nu al erg lang en tot nu toe ben ik weinig opgeschoten. Steeds weer krijg ik van iedereen positieve berichten; ik moet door blijven gaan, good things come to those who wait etc. Op dit moment is dat voornamelijk veel lucht. Ik begrijp de reactie van mensen wel en het is goed bedoelt, maar het hele proces heeft me in 4 jaar nog niks gebracht, het heeft me alleen een hoop tijd, stress en geld gekost. Steeds weer hoop en steeds weer hoop wat de grond in wordt geboord. Soms zou ik willen dat een droom op te geven was en dat ik gewoon verder kon gaan met het leven hier, zonder het verlangen te hebben in een land te wonen wat wellicht altijd alleen een droom blijft. Soms vraag ik me af of ik niet reeel moet zijn en moet erkennen dat het schijnbaar niet voor mij is weggelegt. Helaas kan ik dit, in ieder geval op dit moment, nog niet. Het verlangen blijft en zelfs de hoop blijft. Helaas is de realiteit dat elk beetje hoop steeds wordt gevolgd door een grote teleurstelling. Een teleurstelling waaruit nieuwe plannen worden geboren, maar waarin altijd het verlangen ligt naar het waarmaken van een enkele droom. Alle plannen die ik nu maak zijn uiteindelijk geboren uit een teleurstelling en zijn altijd tweede keus. En zo blijf ik me focussen op de toekomst. Een toekomst waarvoor ik zelf niet in eerste instantie gekozen zou hebben, maar die een goed alternatief is. Een toekomst waarvan maar de vraag is of mijn uiteindelijke droom ooit uit zal komen en ja in de tussentijd ga ik genieten van alles wat op mn pad komt. En nee, als ik mijn plannen bekijk mag ik niet klagen. Ik kan gaan doen wat ik altijd al graag wilde; voor langere tijd in het buitenland wonen en werken en ja ik heb er heel veel zin in. Maar toch... er mist iets. Er is altijd dat kleine beetje gevoel wat aangeeft dat dit niet is wat ik werkelijk zou willen, dat ik er wel heel veel zin in heb om het grote avontuur tegemoed te gaan, maar dat (als ik mocht kiezen) ik zeker voor iets anders zou hebben gekozen. Met momenten lukt het me om me bij dit lot neer te leggen, maar op momenten zoals nu baal ik gewoon, zou ik heb liefst mn servies door de kamer gooien (owkee bij wijze van spreken) en zou ik willen dat er ergens een wonder zou gebeuren en ik toch binnen afzienbare tijd mijn visum kon krijgen. Op dit moment zou ik er zelfs voor tekenen als dit pas over 3 jaar was, zolang het dan maar zeker is!

Maar genoeg geklaagd en dan is het nu weer tijd om wel te gaan genieten van de plannen die ik heb en alle negatieve gevoelens te laten voor wat ze zijn. Het helpt immers toch niks. Dus wederom sorry voor het gezeur. Af en toe moet het er gewoon even uit.
 
Heel herkenbaar die gevoelens.... soms gaat het goed, en dan denk je weer even aan, en dan baal je weer verschrikkelijk over hoe alles gaat.

Blijf geloven in een goede afloop...hoe lastig dat soms ook is!!

Groeten,

Leon en Chantal
 
Ik durf bijna niks te zeggen  :oops: want ik weet dat het niet helpt ( of nou ja, je zegt het zelf ook ) En komt het ook nog van iemand die niet in de gevarenzone zit....
Maar ik weet zeker dat jij de moed weer vindt, en zoals je zelf al vaker tegen anderen hebt gezegd, dit hele emigratie/visumaanvraag proces komt met pieken en dalen, dus met veel wisselende emoties.
Jij zelf bent de enige die je erdoor heen kan sleuren, dus vertrouw op je eigen kracht en positiviteit  :flowers:
 
Net mijn eerste verjaardagscadeautje gekregen, beetje vroeg maar goed. Ik heb een mailtje van mijn moeder gekregen met de vraag zelf lid te worden van WWOOF New Zealand. Dat was hun verjaardagscadeautje, alleen moest ik het zelf even bestellen :grin: Dus dat is wel leuk. Heb maar praktische dingen gevraagd waar ik ook iets aan heb tijdens de reis en dit was er een van! Krijg een lidmaatschap met geprint boek. Dat wordt zsm opgestuurd, maar ja dat zal wel even duren.
Van mijn werk krijg ik hoogst waarschijnlijk een bever zwerfsportbon, althans dat heb ik gevraagd, dus daar ga ik vanuit. Kan ik nog wat kleine dingetjes kopen; slotjes, EHBO kitje, oordopjes dat soort dingen. Nou verder blijft het een verassing.

Verder gaat hier alles zn gangetje. Ik merk alleen dat ik al heel erg afgebouwt heb, eigenlijk al min of meer afscheid genomen heb van alles en meer met mijn hoofd Down Under zit dan in Nederland. Dat maakt het wel eens lastig. Bovendien begint de zin in werken enz steeds minder te worden. Maar goed dat ik over 3 maanden vakantie heb en ik 1,5 week later vetrek!
 
Alvast gefeliciteerd!! (wanneer ben je precies jarig?) En ook lekker dat je een WOOFF abonnement hebt gekregen! Goed van ze dat ze je zelf laten beslissen wat je wilt hebben (en wat ook nuttig is)

[quote author=Catkin link=topic=5453.msg148495#msg148495 date=1256067299]
Kan ik nog wat kleine dingetjes kopen; slotjes, EHBO kitje, oordopjes dat soort dingen.
[/quote]

Kijk ook eens bij een ijzerwinkel (oid) in de buurt, die hebben vaak tientallen verschillende maten en diktes voor betere prijzen dan bij beversport. Ook Xenos heeft vaak backpackersspullen (niet alijd even goed.. maar er zit ook wel goed spul tussen)
 
Ik ben zaterdag jarig. Ik heb zelf wel een verlanglijstje gemaakt voor zowel, verjaardag, kerst als afscheid en daar stond oa een WWOOF abonnement op. Ik wil in Nieuw Zeeland graag ook een kijkje nemen op een (paar) boerderij(en).
Verder zoals gezegd gaat het zn gangetje. Ik hoop stiekem toch komende maand (in verwacht halverwege tot eind november iets te horen) op een state sponsorship, aangezien ik vermoed dat als er dingen veranderen, dit vermoedelijk voornamelijk eerst met een State Sponsorship is, om de staten zo tegemoed te komen in mensen die zij nodig hebben. Dus ik blijf hopen dat het uiteindelijk niet allemaal tot eind 2012 gaat duren, al blijft die kans er natuurlijk inzitten.
 
Voor ik het ga vergeten zaterdag alvast: Hele fijne verjaardag!!
Dat je maar veel mooie kadootjes mag krijgen  :up: :up:
 
Willing Workers on Organic Farms

VOnd ook nog deze betekenis trouwens:
World Wide Opportunities on Organic Farms

Maar de 1e is correct. Het houd in dat je werkt tegen kost en inwoning. Je membership is dus een boekje met tig adressen daarin (Voor australie zo'n 1500) en daarin staat precies beschreven waar het adres is, wat voor werk je moet verichten voor je overnachting en eten. En er staat vaak ook nog info bij in de zin van min/max aantal dagen etc.
 
Nou dat membership wordt al goed gebruikt. Ik heb al een paar WWOOF hosts aangeschreven of ze iemand nodig hebben vanaf 15 februari of later. Sommige hosts hebben namelijk al reserveringen de komende maanden, dus ik dacht laat ik maar vast gaan kijken. Heb nu een stuk of 4 boerderijen aangeschreven welke mij het interessants leken. Als ik iets vasts heb besluit ik of ik de 5 of 12 daagse Kiwi Cowboy cursus ga doen (hangt af wanneer ik ergens kan gaan werken). Ik heb besloten dat ik eerst maar wat gaa WWOOF en voordat ik betaald werk ga zoeken. Het is nog zomer als ik aankom en dus een goede periode om op een boerderij te werken, daarnaast ben ik wel even toe aan iets anders. Als ik dat een paar weken/ maanden heb gedaan kijk ik wel even verder en zoek ik wel even betaald werk. Ik heb tenslotte een jaar. Wellicht dat ik later ook nog wat ga WWOOF'en maar ik zie wel hoe het allemaal loopt. Moet nog wel een leuk WWOOF adresje vinden...
 
Klink goed Fem!
Mooi dat je je nu weer bezig kan houden met het organiseren van leuke dingen in NZ!!
 
Inmiddels begin ik toch wat zicht te krijgen op de eerste weken in Nieuw Zeeland. Had ik tot voor kort niks geregeld, begint mijn verblijf daar vorm te krijgen. Ik kom 2 februari aan en 8 Februari start ik de Kiwi Cowboy Cursus: http://www.kiwicowboy.co.nz/
Deze eindigt 12 Februari en 13 Februari kan ik op mijn WWOOF adres terecht: https://www.wwoof.co.nz/profile.php?profile_id=1710
Hoe lang ik vervolgens op die boerderij verblijf is onduidelijk. Ze doen ook aan een langer verblijf dus we zien wel hoe het gaat. Inmiddels is de drie maanden grens verstreken en ben ik over 2 maanden en 4 weken op pad... Ik heb er nog steeds erg veel zin in!
 
Back
Top