Erna & Jeroen alweer meer dan twee jaar in Oz

[quote author=Lost link=topic=2246.msg42372#msg42372 date=1136456493]
Bij ons kwam het water als het regende onder de deur door. [/quote]

Hoi Louw, volgens mij hebben we dezelfde deuren; Erna heeft vanmiddag de buitenkant van het huis voorzien van wat water en er is een gedeelte in de woonkamer terecht gekomen.  :-D

Het is even wennen hier, maar het zal allemaal wel in orde komen (als pinksteren en pasen op 1 dag vallen en ik gelooof dat dat 16 april 2634 is).
 
Hey Erna & Jeroen,

Als eerste natuurlijk weer "welcome back" :wink:.
Inderdaad weer goed om van jullie te horen, hetzij wat minder positief. Maar die dingen gebeuren helaas ook.
Dat houdt ons tevens weer (even) met beide benen op de grond.
Ik hoop dat 2006 uiteindelijk toch enigszins goeie dingen voor jullie in petto heeft, maar daar twijfel ik niet over.

En Erna, leuk dat je het zo naar je zin hebt met het vrijwilligerswerk. Jammer dat het niet betaald is, he.
Maar inderdaad, zoals je al zei: "wie weet wat de toekomst brengen zal".

Groetjes,
Mel
 
Ik zou graag willen reageren op jullie verhaal, maar weet eigenlijk niet goed hoe ik het moet formuleren.
Iets in de trand van; Gelukkig is jullie telefoon en internet (eindelijk) voor elkaar? Ben blij te horen dat er een aantal dingen zijn gerepareerd in het huis?
Gelukkig reageren de Ozzies op een beetje "achter uit je keel praten", anders had je nog geen aansluitingen gekregen.
Als de "Leo uit Leeuwarden" te pakken krijgt, doe hem wat aan!!
Enz.

Hoe het ook zij, ik ben blij te hpren dat het (redelijk) goed gaat met jullie, en dat alles een beetje z'n weg daar vindt.

Gr. Rene
 
Hallo allemaal,

@ Rene-L. Het gaat niet redelijk goed hoor, het gaat gewoon super. Soms zit het mee, soms zit het tegen maar hey, alles komt altijd weer goed.

Ik voel me hier goed in Albury, begin al aardig in te burgeren ook al ken ik nog niet veel mensen. Dat komt doordat ik altijd ietwat kat-uit-de-boom-kijkerig ben. Het vrijwilligerswerk bevalt goed, het sporten bevalt goed en m.i.v. februari naar een 'knutselclub' dus dat lukt allemaal wel. Nu nog een betaalde baan en dan ben ik weer helemaal gelukkig.

Momenteel zit ik hier een beetje alleen :cry:. Jeroen was het hier helemaal zat (geintje) :-D en zit sinds gisteren weer in Nederland om wat pegulanten te verdienen en om een flinke zak drop voor mij te halen (duur zakje drop wordt het zo). De komende maand(en) burger ik dus in mijn eentje in. Eind januari komen de eerste Nederlandse gasten al op bezoek en daar kijk ik wel naar uit, gezellie.

Verder is het hier weer lekker warm vandaag, 36 graden en plakkerig. Lang leve de airco.

Onze negatieve buien zijn weer overgedreven nu we internet hebben. Kunnen we ons weer helemaal uitleven op het forum, de enige gezonde verslaving. :-D.

Groetjes,

Erna
 
Moet het even kwijt......how funny are the quotes from the Qantas Gripe Sheet op jullie website :-D :-D :-D

enneh ook hier in Brisbane is het nog steeds lang leve de airco!

Groetjes
Syl
 
Zo, hè hè, eindelijk weer een update van onze zijde. Er waren wat probleempjes van persoonlijke aard maar die zijn inmiddels zo goed als opgelost. Ik zal daar hier niet over in detail treden want daar worden we met z'n allen niet vrolijker van.

Jeroen is inmiddels weer in Albury terug na een periode van bijna 10 weken in Nederland te zijn geweest om te werken. Nu is het hier weer zweten geblazen om van alles en nog wat te regelen. Er waren van onze zijde wat misverstanden over waar we nu eigenlijk wel en niet mochten wonen met ons SIR visum en er was even sprake van dat we van NSW moesten verhuizen naar VIC. Na een gesprek op het gemeentehuis met iemand die zich bezig houdt met immigranten is het verhuisverhaal van de baan. We mogen gewoon in NSW blijven wonen zolang de Victoriaanse regering (onze sponsor) maar op de hoogte is van onze verblijfplaats. Bovendien ligt Albury op de grens met Victoria dus waarom moeilijk doen. Jeroen krijgt allerlei info toegestuurd nog over het opzetten van een bedrijf (althans dat zeiden ze :) bij de gemeente). Verder kunnen we hulp krijgen bij het zoeken naar werk e.d. dus dat is allemaal weer een zorg minder. Dat houdt echter niet in dat er werk voor ons gezocht wordt, dat moeten we nog steeds zelf doen maar als er problemen zijn met bijvoorbeeld het niet kunnen geven van referenties dan kan de gemeente ons helpen, het e.e.a. uit te leggen aan de betreffende instanties.

In de periode dat Jeroen weg was, heb ik mij o.a. bezig gehouden met sporten, sporten en sporten en af en toe wandelen maar vooral zweten. En wat denk je? Nog steeds die extra kilootjes van het afgelopen half jaar er niet af kunnen trainen. Maar ja, hoe kan het ook anders als mijn vrienden uit Nederland dropjes blijven sturen en de winkels hier vol liggen met Tim Tam's (double coated) :-D. Kijk dat die dropjes gestuurd worden en die overheerlijke koekjes in de winkel liggen, is niet zo erg maar eh, alles roept naar mij dat het opgegeten wil worden en tja, dan is het natuurlijk zielig die voor die lekkernijen dat ze onaangeroerd blijven liggen. En ach, in vergelijking met de gemiddelde australische vrouw, breng ik het er nog niet zo raar af :).

Vorige week zondag zijn we naar Mount Hotham geweest. Mooi daar hoor, en dat maar op twee uur rijden van Albury. Wel frisjes daarzo maar het uitzicht was prachtig. We hebben een mooi rondje gereden die dag, ongeveer 400 km. De gravel road tussen Anglers Rest en Falls Creek was fantastisch. Je rijdt er over een hoogvlakte en door het landschap aldaar kreeg ik het Noorwegen gevoel. Zo mooi.

Het autorijden gaat me hier ook steeds beter af nu (dat wordt ook wel tijd na zeven maanden :-D). Alleen als ik in de haast mijn richtingaanwijzer aan moet doen, gaat prompt de ruitenwisser aan :blond: en de spiegels ben ik ook nog af en toe kwijt. En eh, achter het stuur stappen doe ik nog regelmatig via de passagierskant :). Of het ooit nog helemaal goed komt met mij, ik twijfel er soms aan maar ach, ik heb mijn rijbewijs en ben niet meer zo'n gevaar op de weg als twee maanden geleden (vind ik zelf :)).

Inmiddels hebben we nog steeds geen meubels :oops: :-D maar ach, de campingstoelen zitten nog steeds goed. Wel hebben we sinds gisteren een tuinset en een party tent. Die party tent was wel een verhaal apart. Dat was weer echt zo'n Proudly Australian Built geval (made in China :-D). Het ding is zo ongeveer 5 keer in elkaar gezet door Jeroen en even zo vaak weer in elkaar gestort. Je kunt dus wel nagaan dat Jeroen op het laatst niet meer zo vrolijk was :x  :angry1: en zijn taalgebruik ging er ook niet echt op vooruit . Maar goed, hij is ingenieur dus bedacht wel weer iets waardoor dat geval niet meer in elkaar kon storten (moet zeggen dat het wel lang duurde tot die oplossing kwam :-D, eerst 5 x in elkaar storten????? :lol1: :rotflmao:). Jeroen staat nu achter mij en zegt dat ze dat spul dan maar beter moeten maken. Ja, ja. Maar goed, hij staat. Alleen jammer dat de temperatuur nu in het weekend met zo'n 15 graden is gedaald. 't Is hier 's ochtends stervenskoud man :freezing: met maar 5 graden. Gelukkig warmt het in de middag nog lekker op tot 22 graden zodat we toch nog even in het zonnetje kunnen zitten. Een beetje regen kan hier overigens ook geen kwaad. Er is in de afgelopen 3 maanden slechts 2 mm hemelwater gevallen dus 't is een beetje droog en het stuwmeer waaruit wij ons water krijgen, zit nog maar voor een kwart vol. Niet echt goed dus.

Gisteren is er iemand zo leuk geweest om onze auto binnen te rijden. Zo'n berucht parkeerplaats ongelukje maar wel met schade voor ons. Jeroen en ik stonden netjes op een parkeerplaats te wachten tot de weg vrij was om door te kunnen rijden, komt er een meneer achteruitrijden uit een parkeervak. Kijkt alle kanten op behalve naar de plek waar wij staan. Jeroen toeteren maar die meneer had blijkbaar zijn oren ook op de zondagstand staan want hij reed gewoon door, zo het voorspatbord in. Het ging wel zachtjes en er zijn geen slachtoffers gevallen, alleen ons arme 4WD-tje. Vier deuken erin. Lang leve de all risc verzekering. Vanochtend de schade gemeld bij de NRMA en de gegevens van de 'dader' doorgegeven. Ook een quote laten maken door de garage en op 24 april mag 't ootootje naar de dokter. Maar hij (of zij) mag ons eerst nog naar Coober Pedy brengen met Pasen. Dus Willem, Barry en Vanessa, maak jullie borsten maar nat, want wij komen er weer aan en gaan de bloemetjes daar weer buiten zetten (al betwijfel ik het of er bloemen zijn in CP).

Nou, jullie zijn weer een beetje op de hoogte van ons wel en wee en zodra er weer wat ontwikkelingen zijn, hou ik jullie uiteraard weer op de hoogte.

Groetjes,

Erna & Jeroen
 
Hoi Erna, leuk te horen hoe jullie 'avontuur' daar vooruit geraakt! Het is niet altijd makkelijk hé, dat ondervinden wij ook....maar het is het wel waard! ALvast véél plezier in Coober Pedy, het gaat daar volzitten met Nlanders  :lol: tzal wel leuk zijn én iets warmer hé, tent of geen tent  :wink: ...

Groetjes, ook van Marcel!
Sara
 
Nou, stom, stom, stom, vergeet het allerbelangrijkste nog te vertellen.

TON EN INEKE ZIJN OP BEZOEK GEWEEST vorige week. Met de caravan, een heeeeeeeele mooie. Het was errug gezellig.

Ton en Jeroen hebben voornamelijk achter (of ervoor?) de computer :computer: gezeten en Ineke en ik hebben heerlijk zitten roddelen :evil: over de heren en hoe verslaafd ze zijn aan hun computers.

:cheers:

Erna & Jeroen
 
Inderdaad een tijdje geleden sinds de laatste update, leuk om bij te lezen :up: Wat gezellig zeg dat Ton & Ineke langs zijn geweest.  :up: :) heerlijk zeg om de vrijheid te hebben om zo te reizen.............heerlijk, lijkt mij ook wel wat :)

Groetjes
Syl
 
Wat weer een geweldig verhaal, Erna. Houd ons ook op de been hoor. Niet zeuren over
dingen die niet goed gaan, maar gewoon doorgaan en elkaar maar wat in het spoor houden, he  :up:
We hebben inmiddels ook de Tim Tam's gevonden na je vorige verhaal, maar moeten
wat rustig aan doen want we hebben onze Medical nog niet gehad.
Een goede BMI schijnt ook wel wat uit te maken

Je verhaal over de aanrijding is ook errug bekend, we hebben al verschillende "aanvaringen" mogen
aanschouwen en ook een paar kunnen voorkomen, door flink mee te toeteren als er weer twee of zelfs drie auto's tegelijk in de achteruit gingen. :-o
Gelukkig zit Jan meestal achter het stuur zodat ik zeker weet dat het goed komt.

Jullie heel veel sterkte met alle perikelen.

Annelies
 
Zo ons uitje naar Coober Pedy zit er weer op. We zijn daar op 12 april met de auto naartoe gegaan met een overnachting in Broken Hill. Veel emoes en wedge-tailed eagles gezien onderweg maar kangoeroes, ho maar. Ja, wel kangoeroes maar dan dooie :cry:, en stinken af en toe, bah, bah en nog eens bah :-(.

In Coober Pedy werden we uiteraard weer warm onthaald :hi: door Yveline en Tony, eigenaars van Radeka’s Underground Motel. Fantastische mensen (zij française en hij griek) en hun onderkomen is helemaal geweldig dus als iemand naar Coober Pedy gaat, Radeka’s is zeker de moeite waard om te overnachten. Ik wil overigens Willem, manager van de Opal Inn, niet zijn klandizie afnemen :-D.
Toen we Willem wilden bezoeken, hoorden we van Bear dat hij in het ziekenhuis lag :ill:. We zijn hem daar gaan opzoeken. Hij is diezelfde dag nog naar Adelaide overgevlogen omdat het ziekenhuis in Coober Pedy niet over medische apparatuur beschikt om een goed onderzoek te kunnen doen.

Het weer in Coober Pedy was iets anders dan toen we er in november zijn geweest. Overdag was het lekker maar ’s avonds was het er behoorlijk fris :freezing:.

Op 15 april werd het jaarlijkse Opal Festival gevierd. Stel je er niet teveel van voor want het was Eigenlijk gewoon een dorpsfeest :balloons:. Niet echt iets waar we om verlegen zaten na bijna ons hele leven in een dorp te hebben gewoond :-D maar het vuurwerk was wel erg mooi.
We hebben in Coober Pedy weer leuke mensen ontmoet waaronder een kunstenaarsechtpaar (Christina en Barrie Goddard) uit Adelaide. Zij is van Nederlandse afkomst (opa was een Nederlander). Dat vind ik in Oz toch wel erg leuk, dat je zoveel mensen tegenkomt die op een bepaalde manier weer verbonden zijn met Nederland.
We hebben een uitnodiging gekregen om bij hen op bezoek te komen in Adelaide en we gaan zeker weten op die uitnodiging in.

Omdat Radeka’s helemaal volgeboekt zat tijdens het Paasweekend, was er behoorlijk wat werk aan de winkel om de boel daar schoon te houden. Naast een 10-tal motelkamers, zijn er namelijk ook nog zo’n 50 backpackers plaatsen daar (allemaal ondergronds). Ik heb daarom aangeboden om op zondagochtend mee te helpen met schoonmaken. Kon ik meteen eens zien hoe dat eraan toe gaat in een accommodatiebedrijf. Het is hard werken maar er is niets mis mee en ik vind het wel leuk om te doen.

Afgelopen maandag was het, na een weekend zwaar zuipen :drinking: (wat moet je anders doen in Coober Pedy :lol1:), tijd om weer naar huis te gaan. Vraag me af of de drank al uit Jeroen was :drink: op het moment dat we wegreden. Wat heel uniek was toen we wakker werden, is dat de regen met bakken uit de lucht :depressed: viel daar.
Toen we een paar honderd kilometer hadden gereden, werd het weer droog maar de lucht was enorm grijs :cloud: en bij Port Augusta begon het dan ook weer te regenen en het is de rest van onze rit naar Renmark niet meer droog geworden. Het was wat je noemt echt Hollands herfstweer en we kwamen zelfs door gebieden waar de boombladeren de mooie herfstkleuren hadden. Ach, ’t is weer eens wat anders dan alleen maar zonnig weer.
De volgende dag scheen de zon weer volop :cool: en vervolgden we onze reis naar terug naar Albury.
In totaal hebben we zo’n 3.500 km gereden maar we hebben, ondanks dat we ook bij schemerlicht hebben gereden, geen levende kangoeroe gezien. Ik begin me af te vragen of er nog kangoeroes zijn hier in Oz.

Dus Lin, volgens mij was het ECHT de Paashaas die je hebt gezien in plaats van een wallaby :-D.

Groetjes,

Erna en Jeroen
 
:-D :-D  dus toch....

Vindt het iedere keer weer leuk jullie verhalen te lezen!

Groetjes Lin
 
Leuk verhaal Erna, wat een tocht 3500 km ....
Wel leuk dat je zoveel mensen hebt leren kennen. Ik vind ook altijd dat,waar je ook gaat, je steeds mensen tegenkomt die eigenlijk vanuit je buurt komen! De wereld is klein hé!

Veel plezier verder en tot het volgende verhaaltje!
Sara Hans en Marcel
 
Leuk om te lezen Erna, en in 2000 hebben wij ook 3 dagen regen meegemaakt in Coober Pedy,
dat was wel uniek ja.

Groetjes Miran  :)
 
In Coober Pedy noemden ze me de regenkoningin, omdat net op het moment dat ik er telkens was (met de groep als reisleidster), het met bakken uit de hemel kwam. En verder het hele jaar nie meer..........(bij wijze van spreken).
Ik ken dus Coober Pedy bijna niet anders dan met regen en storm! Maar besef dat dat toch meer de uitzondering dan de regel is (en te zien aan het stof etc.)
Wat leuk dat er zo veel Coober Pedy enthousiastelingen zijn! Het is ook wel een bijzondere plek, moeilijk uit te leggen...........he?

Leuke verhalen hebben jullie. Ik hoop dat jullie doorgaan met schrijven! En Ton en Ineke gedragen zich al aardig als de grey nomads begrijp ik?

Henriette
 
Ja, Coober Pedy is inderdaad een bijzondere plaats. Helemaal niet mooi om te zien maar erg interessant door de ondergrondse gebouwen en je maakt er heel gemakkelijk contact met mensen. 't Is inderdaad moeilijk uit te leggen wat er zo trekt aan Coober Pedy.

Misschien moet je wat vaker naar Coober Pedy Henriëtte? Ze kunnen nog wel wat water gebruiken daar :-D. En als we in Albury nog water nodig hebben, kom dan ff langs :wink:. De koffie (Douwe Egberts) staat klaar :up:.

De nomaden Ton en Ineke zitten heerlijk te genieten in Eden op dit moment. Jeroen heeft gisteren nog contact met ze gehad.

Erna
 
Ja, mooi hè? Eden? 't Is er echt net het paradijs. Tenminste, dat vonden Jeroen en ik toen we er in 2000 zijn geweest.
 
Back
Top