Ik zat ook wel van te voren te denken over mijn naam. Ik spel het nu gewoon elke keer. De helft van mijn collega's noemt mij nu Bec en de andere helft Becky. Niemand Rebekka (wel een iemand RE-bekkah, met de nadruk op re :-D). De kinderen zeiden eerst helemaal mijn naam niet. Noemden mij "teacher"... Maar nu, Bekka dit en Bekka dat. Sinds ik zei: zeg maar Bekka... zijn ze helemaal los. Neemt niet weg dat het lastig is om van te voren te weten wat ze er van gaan brouwen! Voornaam achternaam, ik spel er heel wat op los! Bedenk maar wat ze er van kunnen maken:
Rebekka - Rebecca - Rebekah - Becky - Bec... en ik dacht dat ik het in Nederland lastig had :-D helemaal niet joh! Tja het is gewoon afwachten, of jezelf heel strikt introduceren. Als ik zou willen dat iedereen mij Becky zou noemen, dan moet ik mij overal zo introduceren...