KLETSDOZEN Afgesplitst

Nou heb al antwoord terug en inderdaad moet ik mijn paspoort meesturen met de nieuwe VOG.  :happysun: :happysun:
Verklaar me voor gek, maar dat had ik echt niet verwacht! Zo snel!!
Ik had zaterdag de 13e de medische keuring. Die is waarschijnlijk de 15e ofzo gepost en 10 dagen later is alles al bekeken en beoordeeld  :up:

Tickets worden geboekt van de week!  :evil:
En natuurlijk gaan er veel "garage sales" plaatsvinden in huize Jager.
Ik heb het nagevraagd en hoef er geen vergunning voor aan te vragen  :up:

Jolanda: nu snap ik hem van de gordijnen.. dacht al: ZWART?
Erg rot dat het warm is bij jullie  :grin:
Hier is het bodywarmer en jassen weer. bah!
Jasje aan jasje uit.... ik word er moe van!

verder: Lekker aan het ruimen Heidi!
Ookal zou je niet weggaan is het toch lekker om even schoon schip te maken.
Beterschap met die kleine en hou Lisa maar goed in de gaten. Al denk ik wel dat je haar moeder in zou moeten lichten.
En als ze het niet geloofd, dan laten zien en geloven.

Qua woonwijken vind ik het echt moeilijk beoordelen. We hebben gewoon geen oordeel over iets omdat we het echt niet weten.
Sunshine is wel vlak bij Spotswood (quarantaine station)
Dandenong region lijkt me ook nog wel wat..... eerlijk gezegd...
Heb bv. Eltham gezien en daar was weinig mis mee behalve de huizenprijzen.
Er zijn zooooveel dorpjes en stadjes... er komt er vast één op ons pad.
We hebben weinig dingen om rekening mee te houden.
Mensen die hier komen zouden hier nooit naar kijken op Funda maar zeggen wel: wat is het hier heerlijk!
Ik zoek alleen rust en ruimte. En eventueel de mogelijkheid een zaakje over te nemen in de buurt om voor onszelf te beginnen.

En nu gaan we PIZZA!! eten!
Lekkel!

Later allemaal.
franciska
 
Hoi Franciska,

Wat ben je er vroeg bij vandaag. Meestal ben je pas rond 23.00 uur savonds online. Toch een beetje in jubelstemming.

Van harte gefeliciteerd met de geboekte successen met de visumaanvraag. Het wordt nu wel heel erg menens he? Het is inderdaad snel gegaan ja.
Ik hoor het wel wanneer jullie definitief weggaan.
Ik heb net nog even gespiekt op google earth om te kijken waar spotswood ligt en dat is inderdaad niet zo heel ver van sunshine af. Ik had er voorheen nog nooit van gehoord. Misschien ben ik er toch wel eens doorheen gereden maar dat kan ik me echt niet meer herinneren. Toen we in Australie waren met mijn working holiday visum reed ik aardig wat kilometers met onze holden gemini. Ik bracht darren smorgens naar altona of williamstown en dan kon ik de hele dag mijn eigen gangetje gaan.
Dat rondtuffen vond ik toch wel leuk. Het was even wennen om links te rijden maar je rijdt eigenlijk zo achter iedereen aan dat het gewoon routine wordt.

Ik dacht echt dat je voor garage sales een vergunning nodig hebt maar dat ik dus niet zo. Hier zou ook zo'n beetje de hele inboedel verkocht kunnen worden. Alleen kevins slaapkamer zou meegaan dus de rest mogen ze hebben, ok kopen dan. Mijn schoonmoeder heeft al vaker gezegd om zo weinig mogelijk mee te nemen want zij helpen ons wel om alles bij elkaar te krijgen qua inboedel. Het zal waarschijnlijk allemaal donker eiken zijn maar om te beginnen is het niet slecht. Er zijn toch dingen die meer prioriteit hebben zoals auto's en werk uiteraard.
Eigenlijk zouden we nu voor 16 oktober de beslissing moeten nemen. Die kennis van mijn schoonouders gaat 16 oktober naar nederland terug en wil zo weinig mogelijk meenemen. Dan zouden wij dat kunnen overnemen in eerste instantie. 16 oktober komt er wel heel snel aan. binnen 3 weken is het al zover......

Mijn broer is vanavond weer hier geweest. Ik kon op beide computers niet fatsoenlijk internetten. Er zat een kabel verkeerd maar ik durf niet zomaar iets uit die router te trekken. Ik ben namelijk nogal  :blond:
Nu heeft hij de "oude"computer maar weer goed geinstalleerd zodat ik daar weer op verder kan. Ik heb namelijk binnen de messenger een concept waar alle gebruikersnamen en wachtwoorden staan. Op de nieuwe computer moet alles weer opnieuw geinstalleerd worden en dan kan ik mijn nieuwe wachtwoord niet naar mijn emailadres laten  sturen want die is er nog niet op geinstalleerd.
Mijn broer is naar eigen zeggen nogal druk met zijn cursus maar wil er van het weekend nog wel een (mid)dag aan wijden om het een en ander te installeren.

Hij woont nog thuis en zit er regelmatig midden in. Vanavond was het volgens hem ook weer raak.
Ik vraag me wel eens af waar ze eigenlijk over bekvechten. Omdat mijn vader 2 dingen(en misschien wel meer)heeft fout gedaan, wat hij zelf ook toegeeft, kan hij verder niks goed meer doen.
Naar mijn idee gaat het om 2 dingen  (het huis wat mijn vader zonder overleg met mijn moeder in de verkoop heeft gezet en het avondje zang wat ten koste ging van de kaartavond van hun samen.)
Het is niet echt goed te praten maar na 3 jaar moet je er toch een keer bij neer leggen lijkt me. Je kunt het toch niet terugdraaien.
Darren zou zoiets niet doen maar ik zou er geen huwelijk voor op het spel zetten mocht hij toch ooit zoiets doen. Mijn moeder gaat ook altijd oude koeien uit de sloot halen. Allemaal dingen voor de voeten gooien wat er, naar mijn idee niks mee te maken heeft. Mijn vaders (slechte)schoolrapporten zijn al aan de orde geweest en ik denk nog veel meer dingen. Mijn moeder heeft een website ontdekt van neurocampus, een soort hersengymnastiek waar je je voor moet registren. Eigenlijk is het vergelijkbaar met een online cito toets. Ze vindt het heerlijk om met hoge cijfers te pronken zodat mijn vader het idee heeft dat hij maar een domme (melk)boer is. Het is errruuuug gezellig daar zoals je kunt lezen.
Ik vind het eigenlijk nogal onredelijk zoals ze bezig is. Ze heeft een torenhoge bloeddruk en mag al helemaal geen extra tabletten meer hebben.
Aankomend weekend is het kermis daar en meestal moeten we komen eten maar ze heeft tot nu toe nog niks gevraagd. Heel eerlijk gezegd heb ik helemaal geen zin. Wel om na jeremy's middagslaapje even te gaan maar niet van 12-6, met het eten erbij.
De week erna is het hier kermis en daar zit ik dus ook nog over te tobben. Als mijn vader met de kinderen speelt buiten of ergens anders dan krijg ik een hele klaagzang over wat er zich allemaal afspeelt binnenshuis.
Zelf gaat ze wel een keer per maand naar een vrouwenbond en doet ze vrijwilligerswerk in een seniorenrestaurant maar blijkbaar gunt ze mijn vader geen pleziertjes. ik vraag me af hoe het was geweest als het op een andere avond was gevallen ipv hun gezamelijke kaartavondje.
Ze zat trouwens toch altijd al te klagen over die mensen. De een zat te scheten, de andere had vieze praatjes enz. Maar toch kan ze er blijkbaar niet buiten.

Lisa heb ik nu al 2 dagen!! niet gezien. Gistermiddag heeft kevin de hele tijd rondgefietst met een kleinzoontje van onze overburen. Die 2 kunnen goed samen. Dat jongetje heet Ties. Volgens mij heb ik er wel vaker over geschreven in eerdere posts. Dat jongetje is bijna 4.
Vandaag was die tweeling weer thuis dus kon kevin daar weer mee spelen. Hun oma was aan het oppassen en eigenlijk mochten ze de straat niet over maar het was maar eventjes en toen werden ze toch naar binnen geroepen om te douchen en te eten. Het was ook geen weer om te fietsen, het begon pijpestelen te regenen.

Kevin heeft vanmiddag op school ook een buiteling gemaakt. Toen ik hem om 12.00 uur kwam ophalen waren ze buiten aan het spelen. Er stonden van die grote karren buiten waarmee ze met een knie in de bak kunnen rondscheuren. Kevin wilde dat even laten zien maar die bak waar hij met de knie inzat  was gebarsten en hij vloog daarmee uit de bocht, met zijn gezicht over de stoep. Weer een schaafwond op zijn wang. Nogwel de zelfde wang als laatst met die valpartij op de rand van de tafel. Was die blauwe plek net weg,zit er nu weer een rode schaafwond op. Brokkenpiloot :grin:

Ik ben vanmorgen nog even op pad geweest voor schoenen voor mezelf maar had vergeten om panty's aan te trekken. Ik had namelijk blote voeten in de schoenen en dat glijdt niet zo gemakkelijk. Ik heb nog wel een leuk stelletje voor jeremy erbij gekocht. Kan het toch niet laten. Eigenlijk vind ik dat nog leuker dan kleren voor me zelf kopen.
Jeremy is al weer veel beter te pas als gisteren. Het gaat elke dag een stukje betere. Heb hem vandaag ook weer voor het eerst zonder paracetamol etc naar bed gebracht. Wel even de ventolinpomp op zijn neusje en mondje.

Nu ga ik er weer een eind aan breien want ik zag net al dat het weer een aardig lang verhaal is geworden. Ik moet op andere sites ook nog even een paar berichtjes beantwoorden.
Morgen of misschien vanavond nog ben ik weer van de partij. Ik ga wel weer iets eerder naar bed want gisteravond was het weer dik 23.00 uur en meer avonden achter elkaar trek ik ook niet.

Groetjes heidi
Ik ga nog even op realestate.com.au kijken of er nog wel leuks tussen zit. Ik kijk zowel bij huurhuizen als koophuizen. Heb al veel mooie huisjes gevonden in de western suburbs. Ik kijk van tarneit tot melton en van sunshine tot taylors lakes. Een ruim zoekgebied. Het is toch een beetje afhankelijk van de plaats waar darren aan het werk zou kunnenkomen. Er zitten wel veel transportbedrijven in die regio.
 
Hoi Franciska,

Ik was even aan het kijken op realestate en misschien is dit wat voor jullie; 4 slaapkamers, 1 badkamer en een hele grote tuin voor jullie hondjes, prijsklasse 250.000-300.000 in Sunshine west

Ik krijg de link er niet goed op maar het staat op realestate.com.au; Het adres is 6 Emsliestreet.

Dit is maar even een kort berichtje, de rest komt vanavond

Groetjes heidi
 
dank je wel Heidi!
We gaan het even opsnorren straks.
Zou al meer zijn dan we nu hebben qua huis haha
Heb nu 3 slaapkamers, waarvan er in 1 mijn kledingkast staat, de andere slapen we en in nr. 3 staat de strijkplank.
Met de schuine daken kan je hier niets kwijt.

Lukt het allemaal een beetje met de laptop?
Ik ben zelf erg blij met onze computerslaaf (mijn zwager) want ik kan dat ook niet hoor!
Ben een gebruiker, geen installer....

Ik ben in afwachting van de mannen.
Die zijn racen in Zeeland.
George kan het gevoel niet goed kwijt raken dat hij aan het spijbelen is van werk....
Dus hij moet ook leuke dingen doen ipv alleen maar spullen op Marktplaats zetten en wachten op telefoontjes.

Mijn collega's zakten allemaal weer in de stoel toen ik het nieuws van mijn aanvraag vertelde.
Wel sneu, maar ze zijn ook erg blij voor ons, beetje dubbel.

Verder net veel meegemaakt vandaag.
Alleen via via achter de uitslag van een onderzoek naar de luchthuishouding gehoord op mijn werk en ik heb WEER gelijk gehad.
Ik ben NOOIT of verkouden, maar ik heb wel een chronische bijholte ontsteking, met alle ongemakken van dien.
Wat blijkt? Juist ja! Er zitten te veel bacteriën in de lucht!
En dan niet zo zeer in het lucht "verversings" kanaal, maar vooral lager, waar wij ademhalen dus!
Schijnt dat de bezuinigingen op de schoonmaak en de hoge bezettingsgraad niet echt voordeel opleveren voor de gezondheid.
Heb meteen aan de Unitmanager gevraagd, waarom dit niet gecommuniceerd wordt en allerhande nonsens wel.
Maar hij wist van niets en gaat het ter sprake brengen bij het management overleg.

Iedereen loopt te niezen, snotteren en er zijn al 9 longontstekingen geweest in het laatste jaar.
Ze kunnen de gevel beter voorzien van een bordje " bacterieënhuis" BE AWARE! :evil:
 
Hoi Franciska,

Heb je nog gekeken op de site van realestate.com.au naar dat huis wat ik noemde in Sunshine West. Het is wel een aardige grote tuin als ik het zo bekijk en het interieur kon ik me zelf ook wel vinden, de keuken en kamer enz. wel smal maar het ligt er maar net aan hoe je het inricht volgens mij.
Ik had gisteren nog wat huizen gezien in Sunshine west en kealba.

Het is inderdaad wel sneu voor je collega's maar misschien kun je jezelf aanbieden als online mental coach voor als ze het even niet meer zien zitten zonder jou. Wel leuk om te horen dat ze je gaan missen. Dan kun je ze onbewust toch nog ergens mee helpen.
Heb je de tickets al geboekt trouwens? Het is inderdaad aardig snel gegaan.
Je had natuurlijk het geluk om op het gemeentehuis te werken en zelf alles te kopieren en te certificeren enz. Ik vraag me af hoe lang ik nodig heb om de gevraagde formulieren bij elkaar te krijgen en de medicals te plannen enz. Daarna gaan we een stedentripje boeken naar Berlijn.
Als alles meezit dan kunnen we ook volgend voorjaar daar zitten, net na de extreme temperaturen.

Ik heb net even gekeken naar hello goodbye en als ik sommige dingen zie of hoor dan springen me de tranen in de ogen, vooral als er kleine kinderen bij betrokken zijn. Als ze dan de opa's en oma's weer na lange tijd zien enz dan doet me dat altijd denken aan ons als wij zouden gaan; snik, snik.

Mijn moeder was vanmiddag even hier en ik denk dat je wel kunt raden waar het over ging. Nee... niet over australie, maar over het geruzie tussen mijn ouders. Ik vraag me af of dat ooit nog goed komt.
Mijn moeder geeft de hele tijd maar af op mijn vader dat hij en zijn familie zo hardnekkig zijn enz enz maar zelf is ze eigenlijk geen haar beter. Ze wil ook helemaaaaaaaaal niks horen over mijn vaders zangkoor.
Dat heeft haar kaartavond gekost en ze kan zich er maar niet overheen zetten.

Omdat mijn vader zijn oude telefoonnummer van vroeger niet meer weet(zijn broer heeft het telefoonnummer overgenomen want hij is op het oudershuis gaan wonen op de boerderij)wordt hij door mijn moeder afgeschilderd als domme zak. Niet iedereen heeft alle nummers in zijn hoofd zitten van familie. Ik vind het ronduit onredelijk zoals ze tekeer gaat.
Ik heb het hele verhaal aangehoord maar het liefst zou ik haar zeggen dat ze onredelijk bezig is en nog vindt ze het gek dat mijn vader haar voor gek verslijt enz. Ze helpt haar hele gezondheid naar de verdommenis door al die ellende. Volgens de huisarts was ze depressief.

Ik ben ook echt blij dat we zondag niet naar hun toe hoeven voor het eten met de kermis. ze vond het allemaal te veel werk en had liever dat we alleen smiddags kwamen na jeremy's middagslaapje. GRAAG ZELFS!!!  De gezelligheid is daar heel ver te zoeken de laatste tijd. Eerder kwam ik er 2-3 keer per week, het laatste jaar hooguit 1 keer per 2 weken. Ook omdat ik nu aan kevins schooltijden en jeremy's slaaptijden gebonden ben maar ook omdat ze nog naar dat vrijwilligerswerk gaat en naar de vrouwenbond.
Ik heb gewoon niet altijd zin om dat geklaag aan te horen.

Vanmorgen heb ik mezelf getracteerd op 2 paar nieuwe laarzen voor de winter EN een zak snoep van Jamin. Ik kon het niet laten. Die zak begint nu heeeeeel langzaam iets minder vol te raken.
Ook heb ik een bekeuring te pakken van 31 euro. Dat was van de laatste donderdag van de zomervakantie toen ik met de kids naar de speeltuin ben geweest. Een duur speeltuinbezoekje dus.

Op de laptop is het draadloze netwerk van upc al wel geinstalleerd maar mijn broer gaat me dit weekend verder helpen met het installeren van outlook zodat ik weer normaal email kan krijgen. En er moeten nog veel foto's worden overgezet op cd. Dat kan ik zelf nog wel. Ik ben ook weer niet zo :blond: dat ik er uitzie. In zulke dingen ben ik helemaal niet goed. Lastig gedoe met al die draden en ik heb eigenlijk ook helemaal geen zin om al die gebruiksaanwijzingen te lezen. zeg maar dat het voor een groot deel ook gewoon gemakzucht is.  :grin:

Wij hebben ook geen groot huis, gewoon een eensgezinswoning met 3 slaapkamers. Wel allemaal met vaste kasten dus dat scheelt al weer. We hebben een hele kleine badkamer, alleen een douchebak met deur en een wastafel. Er past niet eens een bad in als we de douche eruit zouden halen.
De strijkplank heeft altijd boven gestaan maar 2 jaar geleden na de verbouwing is hij verhuisd naar de berging waar ook de wasmachine en droger staan. Al mijn kleren passen(met moeite) in de hang/legkast op onze slaapkamer. Daar boven zit een gewone vliering waar je alleen in het midden kunt staan als je je hoofd voorover buigt. In de winter is het er steenkoud en in de zomer bloedjeheet.

Ik was net nog even met mijn broer aan het chatten op het internet en ik had hem gevraagd welke test hij morgen moest ondergaan voor die potientele functie op kantoor. Het was een vaardigheidstest om te kijken of hij leidinggevende capaciteiten had. Ik geloof het niet. HIj zit bij stress altijd heel snel op de kast. Kan gewoon weinig hebben. Ik geloof dat hij het zelf ook wel weet want hij had er geen goed gevoel bij. Kan ik me wel iets bij voorstellen moet ik zeggen.
Hij heeft een oogje op mijn buurvrouw,die ook tussen mijn hyvesvrienden staat. Mireille heet ze en heeft een tweeling van bijna 4 waar kevin mee speelt. Ik moest kevin en jeremy een knuffel geven van hem en de buurvrouw ook maar dat laat ik maar even aan hem over, anders krijgen we van die praatjes in de buurt. Ik zal het dadelijk even aan haar krabbelen op hyves dat mijn broer haar wel ziet zitten. Ze is maar 2 jaar ouder.  Tegenwoordig kan alles.

Ik zag in een andere post iets staan over dat emigratieplein van buysse immigration. Gaan jullie daar heen?
Ik ben wel 9 maart naar die emigratiebeurs geweest en volgens mij komt dit op het zelfde neer. Allemaal standjes waar je informatie krijgt of emigratiezaken. Ik zou dan eerst oppas moeten hebben voor de kids want ik zie het niet zitten om jeremy al die tijd in de kinderwagen te laten zitten. Ze hebben er ook niks aan. Ik heb het er met darren ook nog niet over gehad en ik weet eigenlijk ook niet of je je daarvoor moet aanmelden.
Ik had van de week "het boek"langs de computer liggen maar gisteren heb ik hem toch maar even opgeruimd voor christian toen hij de computer kwam installeren.
Vanmiddag kwam mijn moeder onverwachts dus ik had het boek niet klaar liggen. Ik geloof ook niet dat ze het had zien liggen want ze is nu alleen met zich eigen bezig.

Wat die bacterien betreft; Ze kunnen beter een bordje ophangen met de tekst: gemeentehuis vol bacterien  ipv gemeentehuis hank of iets dergelijks.
Ik ben vaak 2-3 dagen snotverkouden met voorafgaand een zere keel als schuurpapier maar daarna is het over. Heb aardig wat weerstand en dat zonder vitaminepreparaten. Ik eet gewoon goed en verder heb ik daar echt niks voor nodig.

Vanmorgen belden ze van lindenhout om een afspraak te maken voor kevin vanwege het slaapgedrag van hem. Dat heb ik afgezegd. Ik zei dat het niet meer nodig was en dat hij sinds een week weer netjes in zijn eigen bed blijft, met een enkele uitzondering. Die man vroeg hoe ik het klaar gekregen heb; nou gewoon geduld hebben.
Eerlijk gezegd zat ik daar helemaal niet op te wachten om de wet voorgeschreven te krijgen door een wildvreemde. Kevin had gewoon tijd nodig om het vertrouwen weer terug te krijgen dat mama savonds gewoon thuis is.
De rest regelen we zelf wel.
Volgens zijn juffrouw had hij de draai op school ook gevonden.Ze wilde nog wel een keer op huisbezoek komen maar dat had volgens haar nu geen haast meer.  Hij hield zich beter aan afspraken, doet leuk mee in de groep en had ook nog een complimentje  te pakken over het feit dat hij alles zo snel oppakt. Hij zoekt ook geen ruzie meer door te knijpen en slaan. Eigenlijk heeft hij aan een half woord genoeg. Het afscheid nemen gaat nu ook een stuk makkelijker. voor de vakantie kreeg ik hele preken dat ik langs de klas moest rijden enz enz en soms kon ik 3-4 keer terugkomen voor een kusje. Nu blijft hij netjes in de klas en krijg ik daar 1-2 kusjes en verder ziet hij me niet meer staan. Een wereld van verschil. Het enige probleem is nu nog het zindelijk worden snachts. Mijn broer was bijna 12 toen hij snachts niet meer in bed deed dus dan kunnen we nog even. Veel dingen(gedrag, driftbuien enz) heeft hij geerfd van zijn peetoom, mijn broer dus.

Vanmiddag heeft jeremy kevin gebeten in zijn arm omdat kevin de driewieler van jeremy af wilde pakken! Ja, ja, ik heb echte pittbuls hier, Nog even en ik kan ze muilkorven allebei :grin:
Jeremy laat zich echt niet op de kop zitten door grote broer.

Door mijn moeder ben ik op een nieuwe website terechtgekomen van schoolbank.nl
Daarop kun je je inschrijven en je zelf terugvinden op oude schoolfoto's. Ik heb me wel ingeschreven maar heb tot nu toe nog geen oude schoolfoto's van mezelf gevonden. Die foto's  zijn van een bepaald jaartal en meestal was ik net daarvoor van school af. Heb nog al veel verschillende opleidingen op mijn cv staan(helaas)

En nu ga ik er maar weer een eind aan breien. Ik vraag me altijd weer af hoe ik in godsnaam zulke lange verhalen kan typen. Elke keer als ik het teruglees denk ik van'mijn god' al weer zo'n lange tekst.

Groetjes Heidi
 
Franciska:  :congrats:

Daar gaan we zaterdag een borrel (of koffie) op drinken!!!!!

Probeer van de week weer even verder te reageren, maar moest zoveel bijlezen, dat het nu al weer bedtijd is.

Groetjes,

Sas
 
't Is feest tralalala......

Nee, het huis is nog niet verkocht... De bezichtiging van gisteren was weer een klein drama... Onze eigen makelaar is met vakantie en dus kwam er een vervanger, die had het dossier blijkbaar niet goed gelezen en op de vraag waarom wij vertrekken had hij dus geen antwoord.... Wat een  :bangingdoor:  Gewoon zeggen dat we gaan emigreren staat er nl. in, de buurt is leuk, de buren geweldig maar alles in het verkeerde land....
De bezichtiging van vandaag belde een half uur van te voren af..... Zonnige kant van het verhaal: Ik hoef dit weekend niet te poetsen, want alles is al spik en span  :grin:

Maar het is feest omdat ik vandaag weer een kleine zorg van mijn lijstje heb kunnen schrappen. Ik heb nl. een arbeidsovereenkomst met een opzegtermijn van 2 maanden. Omdat wij nogsteeds op 3 januari willen vertrekken (als het huis verkocht is tenminste) zou dat betekenen dat ik uiterlijk 31 oktober mijn ontslag zou moeten indienen. Maar wat als het huis dan nog niet verkocht is en we er voor kiezen nog een maandje te blijven in Nederland....mmmm....zorgen...zorgen...
Vandaag was echter onze Directeur Operations (de grote baas dus) op kantoor voor een sollicitatie gesprek en wat andere zaken. Lekker even geklets over van alles en nog wat en toen maar even mijn probleem op tafel gegooid. Mijn vestigingsmanager kwam met het voorstel dat ik dan wel op 31 oktober mijn ontslag zou indienen, maar dat de arbeidsovereenkomst zou worden verlengd met een maand of meer wanneer dit nodig was. Waarop de grote baas zei: Joh, doe niet zo moeilijk, we weten nu toch al sinds vorig jaar dat Sacha weggaat, dan hoeft ze van mij dat niet meer zo ver van te voren officieel te doen. We spreken af dat je in elk geval tot eind december werkt, want daar zijn we vanuit gegaan, maar zodra je een ticket hebt geboekt dan weten we dus wat je laatste werkdag zal zijn. Dat is wel het minste wat we kunnen doen tegenover een goeie kracht.....

Dames, heb de hele dag slecht kunnen zitten door de veer in mijn poepertje.....heerlijk, wat een rustig gevoel en wat ben ik blij dat ik al die tijd open kaart heb gespeeld :lol:


Verder met de andere zaken:
Heidi: Hoe staat het met je ouders? Het "hij zegt/zij zegt" drama komt mij erg bekend voor. Mijn ouders deden dit nadat mijn moeder mijn vader had verlaten. Uiteindelijk heeft Dirk gezegd dat er niet touw wordt getrokken om mij en wanneer ze hun hart over de ander wilden luchten dat ze dat ergens anders mochten doen. Ik kies geen partij in de perikelen van mijn ouders en wil hier ook niet in betrokken worden. Tijdens dit soort discussies krijg je toch dingen te horen die je als dochter van jouw ouders niet wilt weten. Mijn moeder had hier begrip voor, mocht af en toe nog even 5 minuten foeteren en klaar. Mijn vader besloot dat ik met deze reactie dus voor mijn moeder had gekozen en heeft zich uit mijn leven (en dus ook dat van zijn kleinkinderen) terug getrokken. Niet leuk, maar zijn beslissing. Wijze raad (als je erop zit te wachten :smile:): Blijf vooral uit het huwelijk van je ouders, want anders ben jij straks de gebeten hond.

Heeft je moeder al het emigratieboek gevonden? Als ik lees hoe close je moeder en je broer zijn, is dat ook misschien nog een optie. Probeer er eens met je broer over te praten hoe je het aan moet pakken om er met je moeder over te praten. Wanneer je er met hem over praat en aangeeft dat je het je moeder wel wilt vertellen maar nog niet weet hoe, zal hij toch echt zijn mond wel dicht houden neem ik aan. Ik ben zelf gewend om werkelijk alles met mijn moeder te bespreken, dus kan het me niet voorstellen hoe het voor jou moet zijn om dit niet met haar te kunnen bespreken. Mijn moeder is echt mijn vertrouwenspersoon, altijd al geweest en ze was dus ook de eerste die wist dat we wilden emigreren en ook toen we eenmaal alles hadden vastgelegd. Maar misschien is het inderdaad een andere band en mijn moeder is een keer meegegaan naar Australie met ons, dus heeft ons daar gezien, weet dat we daar gelukkiger zijn en zou er zelf ook gelukkig kunnen worden... Moet toch eens stoppen met voor andere mensen te denken..... :roll:

Mocht je het nog lezen: Op het emigratieplein in Culemborg wordt volop rekening gehouden met kinderen: Diverse activiteiten, lekker kleuren, springkussen, zandbak.... Vorig jaar heeft Suzanne zich hier enorm vermaakt, Daan was nog te jong (toen net 1), maar dit jaar gaan ze samen aan de boemel!!!!


Franciska: Wat sla jij toch heerlijk spijkers met koppen. Jij kan je volgens mij ergens in vast bijten en laat niet los tot het is opgelost! Prachtige mentaliteit, daar hou ik van :up:
Maar ik hoop jou morgen in het echt te zien, dus ga lekker verder niets vertellen  :grin:

Dames, ik ga naar bed, morgen weer vroeg op, we moeten mijn schoonzusje nog ophalen en dat kan niet zonder ook even met haar veel te grote herdershond geknuffeld te hebben

Hoe zou het met Jolanda gaan? Zou ze nog in het zwembad liggen... dan zal ze er nu wel als een rozijntje uitzien :crazy:
 
Goedenavond allemaal!

Ben echt helemaal versleten, wat een emotionele dag zeg....

Vandaag was dus het emigratieplein met o.a. 2 lezingen van Saskia Zimmerman, psychologe die emigranten o.a. begeleid.
Dirk is samen met zijn zus naar de lezing voor de achterblijvers geweest en ik heb die voor de emigranten gedaan: Afscheidnemen.

Er is een wereld voor me open gegaan. Alle die dingen die wij hebben doorgemaakt werden benoemd, al die gevoelens kregen een naam en het was allemaal zo ontzettend herkenbaar. Maar het belangrijkste is, ben de twijfel kwijt die ik al een tijdje had: Waarom heb ik het iedereen al verteld, mensen (kennissen, vage vrienden) vragen zich nu af waarom we nog niet weg zijn. Ik heb het verteld omdat de mensen die mij dierbaar zijn een rouwproces door moeten maken. De relatie zoals zij die nu met mij (en mijn gezin) hebben "sterft". Daar komt wel een nieuwe relatie voor in de plaats, maar die zal anders zijn. Daar moeten beide partijen weer in gaan investeren. Dat is voor sommige relaties makkelijker dan voor anderen, maar er moet/mag gerouwd worden.

Ik heb hier vanavond dus ook nog met mijn moeder over gesproken en zij had hetzelfde als ik, ja dus zo noem je het inderdaad. Zelf gaf zij aan nu juist in de fase van acceptatie te zitten. De grote klap is geweest (hoewel ze het zag aankomen, ze kende onze droom) en nu begint zij al te bouwen een hoe wij onze relatie straks voort gaan zetten. Wij praten al over allerlei zaken in de verre toekomst, maar ook over haar angsten om ons: Kan Dirk wel snel werk vinden, vinden jullie wel een leuk huis, hoe zullen mijn kleinkinderen het vinden, wanneer is de tijd goed om langs te komen...

Lieve Heidi, vertel het alsjeblieft snel aan je moeder. Ook al ben je nog niet zeker, zij heeft het nodig. Ze zal het misschien ontkennen, zeggen dat het onzin is en vertellen dat je niet wijs bent, maar vertel het haar. Gun haar de tijd om aan haar rouwproces te beginnen. Wanneer jij straks je definitieve beslissing neemt, zal je snel een visum hebben door Darren, je zult dus ook sneller weg gaan/kunnen en jouw moeder en vader hebben die tijd echt nodig. Want hoe ver je ook weg emigreert, zij blijven jouw dierbaren, jouw vangnet, ook op afstand, je ouders en geef ze de tijd, het komt goed, je blijft hun dochter :up:

Bij alles wat er vandaag werd verteld tijdens de lezing moest ik aan jouw verhaal denken en jouw geworstel met hoe vertel ik het. Ik wil me er niet mee bemoeien, maar doe dat dus nu toch, sorry. Weet niet of jij er nu iets mee kan, of een van de anderen die meelezen, maar hoop dat het helpt!

Misschien heb je ook nog iets aan haar website: http://www.bewustemigreren.com/

Groetjes,

Sas
 
Hoi Kletsdoosjes,

He, he, kan ik eindelijk weer eens een antwoord posten. Zaterdagavond had ik een heel verhaal gepost en met een druk op de verkeerde knop(per ongeluk dan) was alles weg. Dat was op de nieuwe laptop. Ik moet nog een beetje wennen aan dat toetsenbord. Gisteren heb ik dat verhaaltje opnieuw geschreven en toen kon ik niet posten vanwege een drukke server. De rest van de dag kreeg ik continue een foutmelding. Ik kon wel het topic openen maar daarna ging hij niet verder. Misschien heb jij het ook gemerkt. Dit is dus poging 3;drie keer is scheepsrecht zeggen ze!

Ik heb zaterdagavond dus wel even jouw post gelezen over dat emigratieplein. Als ik dat zo lees heb ik dan toch wel spijt dat ik niet ben gegaan. Was misschien voor mij ook wel nuttig geweest. Maar goed. Via die site die je noemde zou ik eventueel ook een afspraak kunnen maken voor zo'n workshop. Die site had ik laatst ook al aan iemand anders aangeraden dus ik wist al wel van dat bestaan af.

In jouw vorige post had je het over je moeder als vertrouwenspersoon. Ik heb dat met mijn moeder niet. Omdat ze op het meeste wat ik wil of doe commentaar heeft krijg ik gewoon een hekel om haar dingen te vertellen.Een aantal jaren geleden besloot ik, na 4 jaar in de fabriek te hebben gewerkt, om iets anders te gaan leren. Dat uitzendgedoe was allemaal leuk en aardig maar wilde niet de rest in de fabriek gaan werken en elke keer er uit gestuurd worden als het weer even wat minder was.
Ik besloot dus om het roer om te gooien en een cursus doktersassistente te gaan volgen via de schriftelijke weg. Omdat ik al vrij veel verschillende richtingen had gevolgd op het reguliere onderwijs had ik het haar ook niet meteen verteld, alleen al via het commentaar. Ik besloot dus stilletjes te beginnen en ik heb het haar pas verteld toen ik de eerste goede cijfers had. Dan kon ze tenminste zien dat ik het toch wel kon. Want volgens haar zou ik dat nooit kunnen, zo's thuisstudie omdat je daar vrij gedisciplineerd voor moet zijn en dat was ik volgens haar niet. Zij wel want ze had haar middenstandsdiploma en andere diploma's ook schriftelijk gedaan. Ze had zelfs een 10 voor natuurkunde op rapport(dat wrijft ze er wel vaker in).

Mijn broer is ook helemaal niet leergierig en werkt veel liever met zijn handen. Hij is ook al 11 jaar bij de zelfde baas waar ze electrische roldeuren maken. Hij heeft alleen maar lts en leerlingstelsel.
Na 10 jaar besloot hij dus toch met zo'n schriftelijke cursus havo aan de gang te gaan, maar hij kan dat zegt mijn moeder, terwijl hij vroeger altijd een hekel had om in de schoolbanken te zitten.
Het wereldje zit raar in elkaar.

Ik had gisteravond Franciska al gemaild over dat gedoe met xpdite wat ik hier boven al beschreef en ze schreef me terug dat zij dus niet naar de beurs is geweest. Ik was zelf overtuigd dat jullie elkaar daar zouden opzoeken. Als je mekaar kent dan schrijft het ook weer wat makkelijker.

Gistermiddag is het er niet van gekomen om over Australie te praten. Mijn oom en tante waren ook op visite bij mijn ouders vanwege de kermis. Als er vreemden bij zijn dan doe ik het sowieso niet. Ik denk trouwens ook niet dat ik het anders wel gedaan heb. Ik wil zelf eerst sterker in mijn schoenen staan zodat ze me niet meteen weer aan het twijfelen brengt. Je schreef in jouw post dat het beter was om het zo snel mogelijk te vertellen of we nou wel of niet gaan. Ik wil er zelf eerst zekerder van zijn voordat ik het uberhaubt vertel. Mijn vriendin weet er wel van maar met veel dingen zitten we in het zelfde schuitje dus dan praat het makkelijker.
Hoe is het met de zus van Dirk. Is ze nu meer gerustgesteld nu ze samen naar die lezing zijn geweest of is het hetzelfde als voor de tijd.

Met mijn ouders is het nog steeds hetzelfde liedje. Al zijn ze afgelopen zaterdagavond wel weer samen uit eten geweest omdat mijn broer ook ging uiteten. Mijn moeder is wel heel onredelijk bezig. Gistermorgen had ze haar broer aan de telefoon die onderweg was naar het vliegveld voor een zakenreisje.Bij hem heeft ze ook wat zitten te klagen over mijn vader over het feit dat hij niks snapt. Darren was met Kevin even fietsen maar ik wist niet dat ze daarheen waren dus darren had het een en ander meegekregen en vertelde dat dus later aan mij. In de tussentijd was ik dus met mijn broer aan het chatten met de webcam erbij. Door dat microfoontje kon ik dus ook het een en ander horen wat er werd gezegd. Omdat ik Jeremy even voor de webcam had gezet kwam mijn moeder ook even kijken en ze zat dus tegen mijn broer te klagen dat mijn vader weer chagrijnig was over het feit dat ze niet een eindje wilde gaan fietsen.
Door haar reuma heeft ze vaak last van het been of heup en dan is fietsen voor haar een hel, helemaal als het waait. Tegenwoordig kun je van die electrische fietsen kopen waardoor je wordt ondersteund met het trappen. Daar voelt ze zich dan weer te goed of te jong voor. Voor alles is een oplossing maar ze weigert ook maar ergens aan mee te werken. Ze is ook ontzettend koppig.

Gistermiddag was ze in de keuken aan het praten met mijn tante, haar zus dus, en toen hadden ze het over wat ze wilde drinken. Mijn tante wilde alleen rode/witte wijn als het daarna opgedronken werd door die vrouw met het kaarten. Mijn tante wist dus niet dat dat kaarten al van de baan was maar mijn moeder had dus maar weer even gezegd dat mijn vader het had geflikt door juist op die avond naar dat zangkoor te gaan. Ik weet niet wat er verder gezegd is tussen die 2 want ze gingen later naar buiten bloemetjes kijken(?) maar ze zullen het er zeker over gehad hebben en ze zal mijn vader vast nog meer afgeschilderd hebben. Ze maakt mijn vader gewoon hartstikke zwart tegenover iedereen wie het horen wil.(binnen de familie dan, want de buitenwereld weet van niks)Ik voel me af en toe wel schuldig over het feit dat ik hier van alles over schrijf maar ik weet toch wel dat het niet bij hun terecht komt omdat ik jullie niet ken en jullie kennen mijn ouders niet.
En zo zijn er nog wel meer situaties waarvan ik mijn bedenkingen heb. Het is allemaal heel makkelijk op te lossen maar ze geeft gewoon voor geen meter toe.
Ik vraag me af als dat zangkoor op een andere avond was geweest als dat kaartavondje , of ze dan ook zo koppig was gebleven. Uiteindelijk heeft ze het zelf opgezegd omdat die andere mensen ook iedere avond afbelden en ze zat altijd te klagen over van alles en nog wat. Die vrouw had nogal veel praatjes en schaamde zich totaal niet bij boeren of scheten. En daar zit je dan lekker mee te kaarten.

Mijn broer kan ze dus lekker inpalmen met al haar klachten over mijn vader maar mij dus niet. Ik heb nog net niet het lef om er tegenin te gaan. Ik krop altijd alles eerst op.

Ander onderwerp;
Waarschijnlijk heeft Suzanne op de kleuterschool ook allerlei activiteiten vanwege de kinderboekenweek. Kevin dus wel. Vorige week kon je je opgegeven of je vandaag aanwezig zou zijn in de hal om samen met de kinderen te luisteren naar een voorleesverhaal. Ik had dus nee gezegd omdat ik jeremy ook niet zo lang zoet kan houden en ik wil ook niet dat hij gaat zitten jengelen zodat de rest niks meer kan horen.
Ik heb mezelf maar een alibi verzonnen. Omdat ik aanstaande vrijdag weer met Jeremy naar de kinderarts moet voor controle, willen ze altijd graag een paar dagen voor de tijd dat je het kind laat prikken zodat ze vrijdag de uitslag heeft van het bloedprikken. Daar kan ze de dosering weer op aanpassen.
Dit is dus echt iets wat moet gebeuren. Het had morgen ook gekund maar dan is het hartstikke druk in de stad vanwege de weekmarkt. Vandaar dat ik vandaag maar ben gegaan.

Achteraf heb ik er spijt van. Vanmorgen moesten de kinderen hand in hand naar de aula van de school lopen. De juffrouw had fleur aan kevin gekoppeld dus kevin pakt de hand van fleur en zijn rukt zich los en loot naar een ander meisje die vandaag voor het eerst inloopt. Ik vond dat zo zielig voor kevin want hij zat echt te kijken van; met wie moet ik dan mee. Op dat moment was ik het liefste gebleven, maar ik denk dat jeremy niet zo veel geduld heeft.
Er waren meer ouders niet aanwezig dus op zich is het niet zo erg maar ik vond het echt sneu voor hem dat dat meisje de hand los trok en naar dat nieuwe meisje liep zodat kevin alleen bleef.
Ik heb me de  hele weg naar het ziekenhuis schuldig gevoeld.

Wat betreft de lezing van Saskia Zimmerman schreef je dat je bij alles wat er verteld werd je aan mijn verhaal moest denken. Blijkbaar heeft dat nogal veel indruk gemaakt :grin:

Ik ga er mee kappen want ik moet kevin zo gaan ophalen van school. Ik ben benieuwd hoe het was en of de juffrouw me vraagt waarom ik er niet bij was.Ik had het afgelopen week al wel gezegd en toen zei ze dat ik hem maar moest meenemen. Na een kwartier is bij hem het geduld op denk ik. HIj houdt zowieso niet van vasthouden en ik kan hem ook niet vrij laten rondsjouwen.

Groetjes Heidi
 
Hoi allemaal,

Sacha: Ik geloof ook dat het te vergelijken is met een rouwproces.
Dat is ook de reden dat ik het zelf in een heel vroeg stadium al aan veel mensen heb verteld en toen we even de plannen in de koelkast hadden gezet 2 jaar terug kon ik daar ook over praten.
Ik wil altijd graag "klankborden" zeg maar. Heb het dus eigenlijk voor mezelf gedaan.
Tja, dat mijn moeder daar nou helemaal van over de emmer ging kan ik ook niet helpen.
Ze is de enige die zo egoïstisch heeft gereageerd met: en IK dan!

Maar ik ga je link nog wel checken!

Dank je voor het compliment Sacha, ik kan wel vasthouden aan veel dingen en tot het gaatje gaan, maar ik heb ook mijn onzekere momenten hoor  :cool:
Als ik erg zeker van mijn zaak ben dan geef ik niet meer op, dat klopt.
Ik zou ook een goed vakbondspersoon zijn denk ik  :grin:
Zo heb ik het met de reaoranisatie op het werk ook voor elkaar gekregen dat ik een schaal erbij heb gehad.
Eerst verdriet en teleurstelling, dan heeeeel boos worden en met die boosheid je doel bereiken.

Maar omdat ik je dus niet gezien heb van het weekend.... dus wat wilde je me vertellen?  :fishing:

En verder... Paspoort is vrijdag opgestuurd!
Hondjes heb ik volgende week een afspraak voor gemaakt in Amsterdam
Daarna kan ik het permit aanvragen en als ik die heb kan ik het station bespreken en zit eind januari nog steeds in de planning.
Als we het permit hebben geef ik de organisatie rondom de beesten uit handen aan een partner van Hazeleger die de dieren vervoeren.
Verhuizer wordt dus Hazeleger en de rekening wordt naar George zijn ex baas gestuurd!  :up:
Al wat ze niet betalen krijgen we via een andere factuur hier.
Week 43 ofzo komen de dozen.
We hebben op 6 kuub gerekend, mar geen idee of het meer of minder zal zijn.
De kleren gaan we vaccuum verpakken en stoppen we de dozen mee vol waar zware dingen in zitten.
Je kan het ook risicoverspreiden noemen hahaha

Verder niets te melden!
morgen heel de dag training van het werk.
Beetje stom, maar ik moest nog mee.... heb ik in ieder geval een andere lunch dan een bruine boterham met kaas.  :roll:
 
Ff wennen hoor, het hele forum in eens in het Nederlands.... Voldoet niet meer aan mijn verwachting en moet dus de verwachting even bijschaven :p KOmt wel weer goed, blijft verslaafd!!!

@Cis: Had niet iets bijzonders te vertellen, maar vind het gewoon leuk om gezichten en stemmen bij verhalen te horen/zien. Om die zelfde reden ga ik ook zo vaak bij mijn klanten langs, het is zoveel prettiger praten wanneer je iemand kan zien, dan wanneer het alleen over de telefoon gaat. Je mist dan toch een stuk van  het verhaal vind ik. Wanneer ik mijn verhaal op schrijf lees ik altijd alles 3 keer terug omdat ik bang ben verkeerd begrepen te worden, een echt gezicht kan toch nooit die poppetjes vervangen.

Verder denk ik dat de meeste mensen wel van hun emigratieplannen vertellen uit egoïsme. Ik heb er echt nooit over nagedacht dat de ander ook een proces door moet gaan, maar wilde gewoon van de daken schreeuwen dat wij onze droom gaan laten uitkomen. Het verschil in reacties blijft dan ook bijzonder "dat zagen we al jaren aankomen en ga er voor, nu het nog kan", "maar het is geen vakantie, dan moet je daar gaan werken", "maar waarom, jullie hebben hier toch een leuk leven, mooi huis, goede banen.." en "we vinden het heel leuk voor jullie, maar dan moeten we jullie wel missen". Vond de laatste dan ook wel de meest hartverwarmende en die kregen we van goede vrienden. We merken nu wel dat veel mensen er inderdaad al aangewend zijn dat we straks vertrekken en daar nu ook heel bewust rekening mee houden. Er worden ineens allemaal webcams aangeschaft, mijn beide schoonouders (gescheiden en beiden hertrouwd) zijn afzonderlijk op computercursus gegaan (74 en 80 jaar oud!) en leren nu internetten en MSN-en. Vooral mijn schoonmoeder is dan al helemaal bezig met rekenen hoe laat ze dat dan moet gaan doen zodat we allemaal wakker zijn en de kinderen niet op school zitten. Hihi, hoor het wel wanneer ze klaar is met rekenen :grin:

Voor jullie begint het nu echt op te schieten. WIj hangen hier nog altijd een beetje in het luchtledige. Huis nog neit verkocht, nog geen visum, maar ik blijf vasthouden aan januari, ik geef zo snel niet op. Dirk heeft vandaag weer eens een gesprekje met onze makelaar gehad. We zijn er niet tevreden mee dat er telkens iemand anders de bezichtiging doet, de laatste had het dossier vluchtig doorgenomen. Dat schiet dus niet op. IK WIL DAT HUIS VERKOPEN!!!! Sorry, moest het even kwijt  :|


Verder veel plezier met de training morgen, wie weet pik je hier nog iets leuks op dat je straks in Oz ook kunt gebruiken!

@Heidi: Lieverd, sla je vleugels toch eens uit! Ik ken jou niet goed genoeg nog en je moeder al helemaal niet, maar als ik de verhalen lees, sneeuwt ze je helemaal onder en vouwt ze je daarna nog eens lekker onder de mat. Laten kletsen. Respect moet  je afdwingen meid. Je hebt toch duidelijk bewezen dat jij je mannetje staat. Je volgt een studie, brengt 2 kinderen groot en moet dat nu vaak zonder Darren doen. Je hebt medisch met de kinderen een hoop voor je kiezen gehad, je bent naar Australie gegaan en terug gekomen omdat dat jouw beslissing was. Allemaal dingen om trots op te zijn :up: En als jouw moeder je niet zo behandeld, dan is dat haar probleem en niet dat van jou. Tjakka.... ook dat moest ik even kwijt.

Neem alle tijd van de wereld die jij denkt nodig te hebben voor het maken van je beslissing, want pas als je het zeker weet gaat het goed komen. Wij vrouwen moeten vaak eerst alle beren en kuilen op de weg temmen en dichtgooien voordat we gaan rijden. Springt die beer dan uit de struiken, kunnen wij zeggen: Maar die hadden we al verwacht en dat gaan we zus en zo oplossen! Mannen gaan gewoon rijden en zien wel wanneer die beer komt, da's van latere zorg...Wij willen voorbereid zijn en daar hebben we soms wat meer tijd voor nodig  :smile:

Ik merk trouwens bij Suzanne op school helemaal niets over de Boekenweek, hier is het dierenweek geloof ik. We zijn vandaag met school naar de kinderboerderij geweest. Gezellig, maar erg vermoeiend. Allemaal van die slecht luisterende stuiterende kleuters die in het gareel getrokken moeten worden.
Niet schuldig voelen over dat je er niet was op school. Waarschijnlijk was hij het nu 2 minuten weer vergeten en had een ander vriendje aan de haak geslagen. Meisjes willen nu eenmaal liever handjes vasthouden met andere meisjes en dat vinden moeders heel fijn. Ze kunnen straks nog lang genoeg handjes van jongetjes vasthouden. :grin:
Ik zou mij ook niet verontschuldigen naar de juf toe. 't Is jouw leven, als jij niet kan, dan kan jij niet. Je hebt tenslotte nog een ander kind. Nu Danielle wat ouder is kan ze soms mee met schoolactiviteiten, maar eerst deed ik dat ook niet. Een beetje onzinnig om oppas te moeten zoeken voor je jongste omdat er op school iets te doen is. Dan vragen ze maar een andere ouder, er zitten ook nog andere kinderen in de klas, die mogen ook best wel eens wat doen. Ik merk nu zelf dat het altijd dezelfde zijn die meegaan met dat soort dingen (maar zou liegen als ik zei dat het niet ontzettend leuk is :cool:).

Dames,

Morgen weer verder, misschien krijg ik vannacht nog in inspiratie, maar moet nu naar bed, morgen een lange dag, half zeven beginnen en door tot zeker half zes 's avonds. We zijn over op een nieuw systeem voor onze klanten, uitzendkrachten en dus ook voor de verloning... :| Maak me er nu al druk om

Groetjes en slaap lekker,
Sas
 
Hoi allemaal,

Nou Franciska, Het wordt nu allemaal wel menens he? Het is volgens mij aardig wat regelwerk of niet, vooral voor de honden. Er komt zeker heel wat bij kijken. Zo snel als het bij jou gegaan is zal het bij ons ook wel gaan denk ik. Het is en blijft toch best een spannend gebeuren.

Mijn schoonmoeder vraagt ook elke zondag aan de telefoon hoe het met mijn beslissing gaat en met mijn ouders. Ze weet dat het daar scheef zit want daar heeft mijn moeder haar ook al eens over geschreven maar zo erg als nu is het nog niet geweest. Ze zegt dan wel altijd dat het hoog tijd wordt dat ik ga verhuizen maar ik denk niet dat dit een goede reden is om te verhuizen. De enige reden om het tot een succes laten komen is dat ik er zelf achter sta en niet door hun ruzies en gekibbel.

Vanmorgen ben ik dus met jeremy naar het ziekenhuis geweest om te laten bloedprikken. Het was hartstikke druk in de wachtkamer. Je moet daar tegenwoordig nummertjes trekken en toen ik daar kwam waren ze bij nummer 29 en ik had 42 dus ik moest nog een tijdje wachten. Zit ik daar te wachten, kom ik erachter dat ik geen laboratoriumformulier bij me had. Gelukkig is het geen al te groot ziekenhuis en zit de poli van de kinderartsen ook op de zelfde etage. Ik dus met jeremy snel in de benen naar de polikliniek om een nieuw formulier te halen. Ik krijg elk polibezoek nieuwe formullieren mee maar die lagen dus veilig in de luiertas. Gelukkig kon ik een nieuwe krijgen en zijn we snel teruggerend naar het lab. toen waren ze toch pas bij nr 33. tijd genoeg om even uit te puffen. Mijn conditie is niet meer wat het geweest is hoor en zeker niet met een kind op de arm van 12 kg.

Op zich ben ik ook wel vastberaden. Als ik echt iets wil dan lukt het me ook. Ik heb jarenlang een bril gehad en op mijn 17e(eerder ook al wel) werd ik dat ding zo zat dat ik hem vaker op de tafel had liggen dan dat ik hem op had. Op een gegeven moment had ik het met mijn moeder over lenzen. Volgens haar zou dat niet kunnen omdat ik mijn ogen niet recht had staan. Ze zouden dan eerst rechtgezet moeten worden. Ik dus met haar op pad naar de opticien om de ogen te meten. Volgens de opticien kon dat makkelijk. Zo erg slecht zijn mijn ogen ook weer niet. Ikkan zonder bril of lenzen makkelijk lezen, al wordt het wel lastig als het kortbij is. Na 17 jaar had ik dan eindelijk contactlenzen. De eerste keer deed ik ze in onder toeziend oog van mijn moeder en beste vriendin. Omdat ik van links naar rechts keek schoot de lens boven op mijn oog. Ze zaten allebei hun hoofd te schudden en ze dachten vast; zij liever dan ik.
Ik heb er nooit geen probleem van gemaakt als ze ergens zaten waar ze niet hoorden. Geen paniek.
Mijn moeder had wel eens zoiets van; dadelijk schieten ze achterlangs. optimist.  :grin:
Lenzen zijn in mijn familie niet populair. Alleen mijn neef en nichtje hebben het geprobeerd maar zijn allebei weer overgeschakeld naar de bril. Mijn peettante heeft hele slechte ogen. ze had vroeger van die jampotglazen(ouderwetse modellen) met een sterkte van +/- 15 of zo. Mijn andere tante draagt ook een bril en wilde dus vroeger een keer de lenzen van haar zus proberen en toen kreeg ze haar ogen niet meer open. Met mijn opa en oma aan de hand moest ze in zevenaar naar de oogarts om de lenzen te verwijderen. Ik kan me mijn moeders reactie wat betreft de lenzen dus wel voorstellen.

Dat ging 4 jaar geleden hetzelfde met mijn kaakoperatie. Ik had een aardige grote overbeet en na jaren wikken en wegen(gaan we weer!) heb ik toch besloten om me daar aan te laten helpen. Mijn moeder zat wel vaker te klagen dat ik altijd de tanden over mijn lip had staan op schoolfoto's en dat vond ze niet mooi. Na 2 verwijsbriefjes van de tandarts verscheurd te hebben heb ik toch besloten om een afspraak te maken met de orthodontist. 21 november 2002 kon ik daar terecht en een week later zat ik en de orthodontist bij de kaakchirurg in de spreekkamer om het behandelplan te bespreken. Het plan was eerst 2-2,5 jaar een beugel en dan een kaakoperatie waarbij de boven en onderkaak losgemaakt wordt en dan nog een jaar met de beugel verder.
12april 2003 gingen we trouwen en daarom hebben we kort daarvoor gipsafdrukken gemaakt voor de beugel zodat hij kort na het trouwen gemaakt geplaatst werd. Voor de beugel moesten er ook nog in totaal 4 kiezen getrokken worden om plaats te maken. Ze vroegen nog wel of ik al op korte termijn aan kinderen dacht ivm de verzorging van het gebit. dat wordt allemaal iets lastiger met die blokjes erop.
Ook had het te maken met de planning van het geheel. Ik zei dat het me overviel en dat ik dat nog niet wist maar toen ik eenmaal wist wat de bedoeling was hebben we erg ons best gedaan en een jaar later is kevin al geboren. Toen hij 6 maanden was ben ik geopereerd aan mijn kaak. Ik  moest dinsdagmorgen om 7 uur in het ziekenhuis zijn waar ik werd klaargemaakt voor de operatie voor 8 uur. Binnen 2,5 was ik al klaar en lag voor het middageten al weer op de zaal. Het was allemaal goed gegaan. Ik had een maagsonde om het bloed op tevangen wat naar binnen liep. Dat hielp niet veel. Smiddags moest ik aardig overgeven zodat alle elastiekjes(de kaken zaten stevig op elkaar gebonden dmv elastiekjes) eruit vlogen. Het hele bed zat onder. We lagen met zijn 4-en op zaal en 2 daarvan vonden het blijkbaar enger dan ik zelf. Lekker was het niet maar ik wist waar het vandaan kwam. Ineens stond iedereen om mijn bed heen. 1 kaakchirurg om de elastiekjes weer vast te zetten en allerlei verpleegkundigen om mij en het bed te verschonen.
Ik had 2 weken de kaken vast op elkaar waardoor ik alleen vloeibaar kon eten en dat gaf me een mooi benauwd gevoel. De mond zat dicht en mijn neus was gezwollen door die sonde. naar de wc gaan was een hele toer waarbij ik echt op adem moest komen.
Ik zag er uit als de nutty professor van arnold schwarzenegger. Echt lachen vond ik, alleen mijn moeder dacht er anders over. Ze vond het maar niks en had echt een hekel om naar het ziekenhuis te komen.
Darren zou haar een keer ophalen om naar het ziekenhuis te gaan maar ze was zelf al gegaan, dan kon ze ook weer gaan wanneer het haar te heftig was. Vooral de eerste keer toen ze kwam.
Kevin is ook een keer meegekomen en die zat me ook al zo raar aan te kijken. Ik liep de hele dag met ijszakken om m'n wang heen om de zwelling te minderen.
Toen ik eenmaal thuis was begon het pas. omdat ik gewoon zelf voor kevin kon zorgen moest ik hem gewoon optillen. Hij had toen echt zo'n fase van met het hoofd voorover stoten. Op zich geen probleem maar toen deed het wel aardig zeer. Vooral omdat de kaak heen en weer werd geslingerd. Dan kreeg ik echt een schok in mijn gezicht. Verder heb ik er geen pijn aan gehad. Ik kreeg van de kaakchirurg een recept mee voor brufen bruiszakjes maar daar had ik er maar een van nodig. Verder heb ik geen pijn gehad. alleen ongemak met het eten. Ik ben op zo'n manier niet echt van mijn stuk te krijgen. Ik kan aardig veel hebben, ik denk meer dan mijn moeder.
Vorig jaar met jeremy had zij meer last van de spanning dan ik. Bij haar komt het gelijk tot een hoge bloeddruk. Ik zal niet zeggen dat ik af en toe geen traantje heb weggepinkt als ik hem daar zag liggen in die couveuse aan allerlei toeters en bellen. Maar het is helemaal goed gekomen en met mij ook.
Heel af en toe kraakt het nog eenbeetje langs mijn oren maar dat is alleen als ik op harde dingen kauw zoals appels of drop. Verder voelt het niks anders dan voorheen. Het is nu 4 jaar geleden. Waar blijft de tijd.

Als je het zo leest lijkt het echt op een horrorverhaal he? Ik hoop niet dat diegenen die dit verhaal lezen nachtmerries krijgen.

Ik ga stoppen. Het is weer een paar dagen aardig laat geworden dus het is tijd voor mijn schoonheidsslaapje.

Welterusten en tot morgen!

Heidi
 
[quote author=heidi76 link=topic=9116.msg125912#msg125912 date=1222718629]

Als je het zo leest lijkt het echt op een horrorverhaal he? Ik hoop niet dat diegenen die dit verhaal lezen nachtmerries krijgen.

Heidi
[/quote]

Nachtmerries niet hoor Heidi maar na sommige verhalen van jou te hebben gelezen vraag ik me wel af of er niet veel meer "scheef" zit tussen jou en je moeder? Volgens mij is jouw moeder toch voor jou een hele grote belemmering om je droom te kunnen volgen en probeer je nu ook dingen te "zoeken" van haar die niet zo leuk zijn om het voor jezelf makkelijker te maken (het snauwen tegen je vader, het beter te weten dan jij met je kinderen etc. ).

Neem de raad van Fransisca of Sacha op en vertel het je moeder gewoon!!! Trek die stoute schoenen aan, verzamel moed en ga ervoor. je blijft nu in een cirkeltje gaan en het goede moment komt nooit, niet nu, niet volgende week maar ook niet volgend jaar. Voor je het weet zijn er weer 5 jaar om, niet dat dat erg is maar je kids zijn nu nog in een goede leeftijd om ze zo weer te laten wennen ook, je schoonouders leven allebei nog...ga ervoor!
 
[quote author=Inge link=topic=9116.msg125915#msg125915 date=1222740158]
Trek die stoute schoenen aan, verzamel moed en ga ervoor. je blijft nu in een cirkeltje gaan en het goede moment komt nooit, niet nu, niet volgende week maar ook niet volgend jaar. Voor je het weet zijn er weer 5 jaar om, niet dat dat erg is maar je kids zijn nu nog in een goede leeftijd om ze zo weer te laten wennen ook, je schoonouders leven allebei nog...ga ervoor!
[/quote]

That's right, tell the b&@*h......


Jack :evil:

ps; Gun for sale and a fridge , 1 price, call......0061413067128
 
Dat moet toch wel een probleem zijn met al die mensen die in Australië op de begaande grond wonen... kan je nooit lekker je schoonmoeder uit het raam gooien en de koelkast dan goed laten landen... Laat mijn schoonmoeder dan ook maar voor de zekerheid achter!

Binnenkort wel weer een lang verhaal. Ben nu aan het bijkomen van 14 uur werken.... Geweldig zijn nieuw systeem op kantoor. Er bleken allemaal dingen te moeten gebeuren die niet in de trainingen waren verwerkt, later toegevoegd enzo... De helpdesk was 10 minuten na de live gang al overbelast waardoor de telefooncentrale eruit lag  :lol1:

We hebben het weer overleeft.... nu hopen dat de salarissen er gewoon uitgaan, anders moeten we onderduiken  :smile:

Sas
 
Hoi luitjes,

Er zit in ieder geval meer scheef dan wat ik tot nu geschreven heb. Gisteravond rond etenstijd kwam mijn vader hier met weer een klaagzang over mijn moeder en nu werd mijn broer er ook bij betrokken. Hij heeft dezelfde mening dan ik. ze kruipen elkaar echt in de kont. Ik weet niet waar het precies over ging maar ik had tegen mijn vader gezegd dat ik mijn moeder en broer voor de webcam hoorde praten over hem. Ik weet 100% zeker dat het ging over het feit dat mijn vader kwaad zou zijn op mijn moeder omdat ze nooit wil fietsen omdat ze gewoon niet kan. nu heeft mijn vader aangeboden zo'n electrische fiets te kopen maar dat veegt ze gelijk van tafel omdat ze zich daar te goed voor voelt.
Omdat hij hier denkt zijn ei kwijt te kunnen dacht ik dus bij hem ook wel iets te kunnen zeggen. fout...... hij is naderhand meteen naar huis gefietst en het mijn moeder voor de voeten gegooid.
Een uur later belde mijn moeder op en toen begon ze heel vriendelijk met ja, met mama, en toen kreeg ik dus de vraag met de mededeling erachter aan dat dat absoluut niet waar was wat ik gehoord had en toen heb ik dus ook gelijk maar gezegd dat ik het er absoluut niet mee eens ben dat ze mijn vader tov de hele familie af zit te schilderen voor van alles en nog wat. Blijkbaar kon ze niet hebben dat ik niet achter haar stond dus op een gegeven moment toen ik mijn zegje gedaan had zei ze vrolijk; ajuus he. Die zie ik dus voorlopig ook  niet.
Gisteravond later kreeg ik het van mijn broer ook nog een keer op de boterham via MSN dan. Hij staat toch vierkant achter mijn moeder en nu ben ik in zijn ogen precies het zelfde als mijn vaders familie. een dom wief dus. Mijn vaders familie deugt volgens mijn moeder en broer toch niet en ik hoor daar nu ook bij. Mijn broer heeft zichzelf bij mij uit de vriendenlijst verwijderd van hyves. ik zag het vanmorgen gelijk. Die zie ik dus nu ook niet voorlopig. Dan zal ik helaas toch zelf met de computer aan de gang moeten om alles te installeren. En het was net zo gemakkelijk.

Het scheelt in ieder geval een 5-gangen diner a.s zondag met de kermis.  :grin:
Gisteravond kon ik er ook niet van slapen. Niet dat het me echt dwars zat maar ik was eigenlijk nog niet klaar met mijn verhaaltje. Het is natuurlijk niet netjes  om dat via msn uit te vechten met mijn broer.
Volgens mijn broer was dat de druppel voor een echtscheiding tussen hun. Dat hebben ze grotendeels toch echt aan zich zelf te danken. Mijn vader had gewoon zijn mond moeten houden. Zoals mijn moeder beweert is hij dus ook niet te vertrouwen. Ik zal hem nog eens wat vertellen in vertrouwen. Mooi niet dus. Vanaf nu zoeken ze het maar mooi zelf uit . Een echtscheiding is misschien nog wel beter dan jarenlange ruzie.  Daar ga je op een gegeven moment ook al aan onderdoor. Vooral mijn moeder. Door alle stress zit ze al aan de hoogste dosis bloeddrukmedicijnen en nog zit haar bloeddruk boven de 180! Ze bezorgt zich zelf nog een hartaanval of beroerte door al die frustraties.

Bij mij kan ze dus niet haar ei kwijt, dat heb ik al vaker moeten horen in al die jaren. Ze begrijpt mijn broer veel beter zegt ze. Even goede vrienden. Ik denk gewoon dat alles wat ik heb opgekropt er nu uitkomt na al die tijd. Het is nooit anders geweest dan chris, chris en nog eens chris en hij geniet daar ook stilletjes van. Hij vindt het gewoon fijn om in haar daglicht te staan.Daar kan hij lekker mee naast de schoenen lopen.

Ik heb al vaker gezegd dat ze liever hem om haar heen heeft dan mij dus soms vraag ik mij af wat ik hier in hemelsnaam nog doe. De familie van haar zal nu ook wel moeten horen dat ik haar gezegd heb hoe ik erover denk(in haar nadeel dan) dus die zullen me ook wel anders gaan behandelen.
Ik geloof toch maar dat ik mijn visumaanvraag in orde ga maken. Down Under wordt ik tenminste wel serieus genomen.  Het zijn hier toch alleen maar studentjes en daar kunnen ik en darren toch niet tegenop.

Nou ga ik weer even over op iets leukers. Vandaag hebben ze op school bezoek van de schoolfotograaf. Vanmorgen toen ik op school kwam kon ik gelijk door lopen naar de hal van de school voor een gezamelijke foto van kevin en jeremy. Jeremy had er geen zin in en zat ook absoluut geen zin om stil te zitten. Uiteindelijk is het wel gelukt maar met een rood gezicht van inspanning. Ik ben benieuwd hoe de foto's er uit gaan zien.

Ik laat het even hier bij. Ik ga even een paar programma's installeren want zoals ik zei moet ik het nu zelf maar doen. mijn helpdesk is geblokkeerd en gefrustreerd.

@Sacha; Wat maak jij lange dagen zeg. Hoe regel je dat in vredesnaam met de opvang van de kinderen. Of haalt dirk ze op van de creche/school. Zijn jullie je al een beetje aan het verdiepen in de scholen/opvang in australie?
Ik zit daar zelf ook vanalles over te zoeken in de gemeente van mijn schoonouders.
Ik ben de laatste tijd ook vaak op de zolder aan het rommelen en ik vraag me af wat er aan papieren allemaal meegenomen moet worden. Ik weet dat je in het  jaar nadat je vertrokken bent een M-biljet moet invullen en wat heb je daar allemaal voor nodig. Ik neem aan de belastingaanslagen van de laatste 2 jaar of zoiets en de bankafschriften waarschijnlijk ook wel ivm spaartegoeden. Ik heb al een hele doos verzameld en uitgezocht maar misschien moet er meer bij.
- heb je de medische dossier nodig in het engels of is een begeleidende brief in het engels voldoende. Jeremy heeft een aardig uitgebreid dossier inmiddels en dat loopt aardig in de kosten als ik dat allemaal moet laten vertalen.

@Franciska,
Heb je de  tickets al geboekt in de tussentijd? Ik ben benieuwd. Misschien zien we elkaar in Melbourne eerder dan verwacht. :grin:

Groetjes heidi
 
Er word wat heen en weer gefietst bij jullie en altijd leuk die familie ruzies van iemand die ik helemaal niet ken.
Zoals bij Heidi.
Altijd heel leuk als iemand zo open is , wat een dom wief....geintje Heidi.

Ik vind je familie fijne mensen. :grin: :grin: :grin:

Heb je nu al een elektrische fiets voor je lieve ma aangeschaft.


Jack :evil:

Heb je ook al een fridge, een grote en zware die je net zelf kunt verplaatsen of tillen :wink:
 
[quote author=rob en jolanda link=topic=9116.msg125303#msg125303 date=1221539833]
Hey meiden,

Gezellig hier zeg  :up:

Ik mis alleen onze Jack er tussendoor met commentaar  :evil:

Misschien is dit toch nog even iets te veel voor hem  :lol:  :grin:

Cheerz,
Jolanda  :cool:[/quote]

Ik geniet er elke seconde van.
Lekker Nederlands.
Ik lees nooit het hele verhaal want halverwege lig ik bijna te slapen.
Zeer vermoeiend.
En zeer boeiend...not :smile:

Keep up the good work Heidi from Tirol.

Jack :evil:
 
Hoi Jack,

Ik vraag me af wat je in dit topic doet als je het zeer vermoeiend en niet boeiend vindt :grin:. Voorlopig zullen deze verhalen toch wel achterwege blijven want als ze niet meer komen klagen dan heb ik er ook niks over te vertellen. Helaas pindakaas.

heidi
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top