LaStaVa FOL... OMG, RLY? RLY!

Heftig FOL en FOLin, het is een lastig parket waar jullie inzitten. Hopelijk komen jullie snel op één lijn!
 
  • Like
Reactions: FOL
Bedankt iedereen. Het is nu zaak om weer even rust te creeeren. Een beetje te settelen. Op persoonlijk vlak weer de draad op te pakken en samen weer helemaal op elkaar kunnen bouwen. Dat gaat langzaamaan steeds beter. We hebben hopelijk bijna een huurhuis hier, dat is ongeveer de laatste belangrijke stap om dit af te ronden.

In de tussentijd is mijn enthousiasme over Oz groter dan ooit en helaas kan ik dat nu nog niet delen. Dat is enorm moeilijk, want mijn leven drijft op enthousiasmes over dingen. Ik leef op passie voor vanalles en nog wat. Tegelijkertijd snap ik het helemaal vanuit haar kant, want ik ben toch wel diegene geweest die voornamelijk terug wilde naar NL, vanwege heimwee. Follin vindt het verhuizen vooral zwaar en ze weet niet waar ze aan toe is met mij. Al heeft ze vanaf het begin gezegd dat AU haar droom was (en ik haar daar uit heb gesleurd). Dat is helemaal terecht. Dat moet ik bewijzen en haar rust gunnen om over de vorige verhuizing heen te komen. En hopelijk zien we Perth weer in 2015, maar dan voorgoed :) Maar 1 ding wordt gelukkig nog veel duidelijker, we komen er samen uit. (niet dat dat heel erg op de schopstoel stond, maar er waren wel een aantal moeilijke momenten)

Red dust is aan het sparen om onze vliegtickets te kunnen bekostigen.
 
Last edited:
Hahaha, moet even lachen om je edit na het bericht van Red Dust!!!

Hoop dat jullie straks lekker tot rust komen in jullie nieuwe huisje. En dan weer samen besluiten wat jullie willen gaan doen. Neem er lekker de tijd voor. Dan komen jullie hopelijk vanzelf weer tot een goede beslissing. Succes en sterkte!
 
  • Like
Reactions: FOL
Ik word er stil van (ja zelfs ik)
Maak samen een mooie hernieuwde basis, if it's love you will make it together!
 
  • Like
Reactions: FOL
Bedankt iedereen!

Het is fijn om hier af en toe te kunnen postsn. Ik merk dat ik dagelijks een knoop in mijn maag voel. Ik ben mega enthousiast. Ik wil weer. Ik deoom er weer over, maar ik kan er thuis niet over praten. Het is zelfs onzeker of het wel gaat gebeuren en dat is lastig.

Er is nu teveel stress dus ik moet geduld hebben. Maar geduld + onzekerheid = killing. Zelfs onze visumaanvraagperiode vond ik minder killing. Wellicht omdat ik nu nog enthousiaster ben. Weet wat er te komen staat. Ik draai duimen, kan soms niet slapen (zoals nu). Maar ik hoop over een paar maanden het verlossende woord te horen en dat we samen eindelijk weer door kunnen met ons leven, ipv weer in een tijdelijke situatie te zitten
.

Tot dan, enthousiasme doorslikken en brok in maag en de rust bewaren...
 
Ik wens je alleszins veel sterkte en geduld. Dit lijkt me inderdaad een moeilijke periode, maar jullie komen er vast uit. Succes...
 
Misschien moet je er toch eens even bij stil staan waarom je precies teruggegaan bent. Je bent nog maar een paar maanden in Nederland en het lijkt mij alsof je je bijna vanaf het begin weer op Australië bent gaan richten. Er is toch een reden waarom je weggegaan bent, dat is toch niet een beslissing die je zomaar genomen hebt? Is die reden (of redenen) dan nu volledig verdwenen? Is er iets in je omstandigheden veranderd waardoor je nu dat gevoel van terug willen of familie en vrienden missen niet meer zal hebben? Door zo overhaast te handelen riskeer je alleen maar dat je constant heen en weer zit te gaan, en ik kan me goed voorstellen dat je vriendin dat totaal niet zit zitten ...
 
O wat lastig....ik voel erg met je vriendin mee....Zij zit er een soort van tussen....
Wat een ontzettend lastige situatie. Hopelijk wijst de tijd uit, wat haar gevoel tegen haar wil zeggen.
Deze beslissingen neem je niet met je verstand, maar op gevoel, dat is soms lastig te peilen.
Veel sterkte!!
 
Fijn/Leuk/Moeilijk

Fijn dat je weer enthousiast bent en richting hebt!
Leuk dat die richting OZ is (je preekt hier voor eigen parochie natuurlijk)
Moeilijk voor jezelf, je vriendin. Jullie samen.

Succes met rustig blijven. Op zich (hoe vervelend ook) is het wel even goed om nog ietsje langer hier te zijn ;)

Ik gun jullie beiden veel wijsheid!
 
Ik begrijp ook dat jullie nu nog geen eigen stek hebben, wonen jullie bij iemand in? Maakt het nog wat lastiger, lijkt mij.
Neem de tijd die jullie nodig hebben. Schrijf van je af, daar ben je goed in Fol. Wij zijn hier.
 
  • Like
Reactions: FOL
Bedankt iedereen!

Het is fijn om hier af en toe te kunnen postsn. Ik merk dat ik dagelijks een knoop in mijn maag voel. Ik ben mega enthousiast. Ik wil weer. Ik deoom er weer over, maar ik kan er thuis niet over praten. Het is zelfs onzeker of het wel gaat gebeuren en dat is lastig.

Er is nu teveel stress dus ik moet geduld hebben. Maar geduld + onzekerheid = killing. Zelfs onze visumaanvraagperiode vond ik minder killing. Wellicht omdat ik nu nog enthousiaster ben. Weet wat er te komen staat. Ik draai duimen, kan soms niet slapen (zoals nu). Maar ik hoop over een paar maanden het verlossende woord te horen en dat we samen eindelijk weer door kunnen met ons leven, ipv weer in een tijdelijke situatie te zitten
.

Tot dan, enthousiasme doorslikken en brok in maag en de rust bewaren...

Doet me denken aan 'Bruce Almighty'; "all this horse power and no room to gallop". Welcome to my life :)
 
  • Like
Reactions: FOL
@Jerden ; het is soms lastig te achterhalen wat de échte redenen zijn en wat redenen zijn die je er later bij haalt om het goed te praten. Een vraag waar ik nu in enthousiasme niet overheen moet stappen om in Oz erover na te gaan denken... Wat mijn gevoel nu zegt; ik zat niet lekker in mijn vel. Wellicht een beetje stuurloos geraakt. Drie a vier jaar ergens heen werken. En ineens sta je daar. In het begin nog 2 weken meuk regelen maar dan is dat ook wel gedaan. Je bent er, dak boven je hoofd, spullen zijn er. En nu? Wellicht dat dat me even moeilijk heeft gemaakt. Ik heb ook vooraf -tussen het visum en het vertrek- niet genoeg de tijd genomen om te wennen. We gingen wellicht te snel. Maar je stelt daar een heeeeel terechte vraag.

Anyway, ik zat niet lekker in mijn vel in het algemeen. Herkende dat niet goed genoeg.

Vrienden en familie, ja die misten we. Maar situaties zijn nu toch veranderd. Zijn vrienden nu minder vrienden? Nee! Maar we zien dat stelletjes nu toch wel erg gezinnetjes vormen, afspreken zit er veel minder in. Zouden we ze weer missen? Zeker, maar met een andere instelling, kan ik dat nu een betere plaats geven. En ik moet zeggen dat ik een aantal mensen Down Under nu ook wel mis! :)

De laatste reden waarom we mogelijk ook terug gingen is omdat werk bij mij niet meer liep met mijn business partner. Dat herkende ik pas te laat. Het ongeluk dat dat met zich meebracht linkte ik aan het gevoel voor Australie. Maar dat is natuurlijk onzin. Is mijn werkveld leuker in NL? Yep. Heb ik daar meer goede kansen? Yep.
Dat is de enige drempel voor mij (behalve dan uiteraard het gevoel van Follin). Maar als ik een beetje flexibel kan zijn met uren (3keer per week rond 3u thuis) dan ben ik tevreden).

Dus ia de situatie nu veranderd? Externe situaties, deels (vooral situatie vrienden), maar vooral mijn eigen mentaliteit is nu anders. Ik zit beter in mijn vel, ik ben er nu klaar coor (en voorheen niet - zelfs niet in Australie) en hoe ik tegen zaken aankijk en voor mijn gevoel nu mee om kan gaan (en dat komt georendeels door de eerste 2 punten).

@Marijs thanks. Idd soms moeilijk te peilen wat je echte gevoel is en wat je er nou verstandelijk bij haalt. Maar bedankt :)

@afterbang thanks voor de succeswensen!

@Mountains we hebben sinds gisteren ons eigen huisje weer. Vanaf vrijdag hopelijk onze spullen. Dat maakt een wereld van verschil. Eindelijk kunnen we rust pakken.

@Kathleen haha wat een mooie uitspraak, spot on! Moeilijk he?? Hang in there!
 
Back
Top