LaStavaZa Edireliro

You'll be apples (da's om er alvast in te komen hè)!
Succes, de IELTS gaat je vast lukken.
Wanneer is the big day?
Can't make any chocolat of that one, Edireliro!

IELTS staat gepland op 17 augustus. Ik moet voor alles een 7 halen op academic. Jan hoeft eigenlijk niet, maar gaat toch de test doen, uit solidariteit.
 
Jeetje, is het echt al sinds juli geleden dat ik van mezelf heb laten horen? De tijd vliegt echt voorbij.
Even een klein updeetje tussendoor, want we zijn toch wel weer een paar ervaringen rijker.

Mijn wederhelft moest in juli voor de 1e keer van de baas naar Dallas. Oef, dat was een aardig eind vliegen vanaf hier, maar ja....dat wisten we al wel. Nou is Dallas jammer genoeg maar een hele saaie bestemming, dus niet echt een opwindend vooruitzicht.
Nee, dan had ik eerlijk gezegd toch iets meer geluk. Ik mocht van de baas op studiereis naar Vietnam. Wauw, dat had ik eerlijk gezegd niet durven dromen. Ik was zeer aangenaam verrast door Vietnam en heb genoten van de 1e tot de laatste minuut. Da's in ieder geval 1 populaire bestemming waar ik met heel veel plezier en eigen ervaring over kan vertellen. Nu nog iemand die een reis naar Vietnam bij mij komt boeken en ik heb mijn commissie verdiend:D.

Helaas bestaat het leven in Oz niet altijd uit alleen maar leuke dingen. Na een heel kort ziekbed is ze heel rustig ingeslapen. Ze werd 104! Ik dacht dat ik mezelf wel had voorbereidt om op een dag dit trieste nieuws te horen, maar de realiteit bleek toch wel heel anders te zijn. Tja, je hoofd zegt doet, maar je hart doet het tegenovergestelde. Het was een moeilijke week met heel veel tegenstrijdige emoties. Eigen verdriet en het besef dat je zo graag even over wil wippen om te helpen en te troosten. Een week waarin ik ook veel heb geleerd. En een week waarin bleek hoe dichtbij we waren, want door een paar hele lieve mensen werden we er zoveel als mogelijk was bij betrokken. Met woorden en beelden. Daar zijn we erg dankbaar voor.

Verder gaat het hier heel goed. De meiden doen het geweldig op school en daarbuiten. De 1e logeerpartijtjes zijn achter de rug en het is een lust om te zien hoe kletsen en gieberen met hun nieuwe vriendjes. We hebben enorme bewondering voor ze. 8 Maanden en dan zo enorm gegroeid, niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk.

Over een week komt opa voor 3 maanden deze kant op en over 2 weken gaan we eindelijk verhuizen naar ons eigen huis.
Wat maakt het uit dat het druk is, zolang je de mooie kanten niet uit het oog verliest en vooral geniet van wat je in je vrije tijd allemaal kunt doen.

En wat ik nog steeds heerlijk vind.....gewoon in de auto stappen en rijden maar. Gewoon door de omgeving. Dat is puur genieten :).

Dag allemaal, tot de volgende keer.
 
Edireliro,
Ik vind jouw berichten eigenlijk altijd heel bemoedigend werken voor mij. Jij schrijft over de dingen waarover ik soms inwendig loop te kniezen... Over de twee kanten van. Het doet me nu ook denken aan wat ik vaak aan de kinderen vraag als we 's avonds aan tafel zitten en ik wil weten hoe hun dag was. "Wat vond je moeilijk, en wat was leuk?"
Bedankt voor je verhaal, het doet me goed.
Judith
 
Edireliro,
Ik vind jouw berichten eigenlijk altijd heel bemoedigend werken voor mij. Jij schrijft over de dingen waarover ik soms inwendig loop te kniezen... Over de twee kanten van. Het doet me nu ook denken aan wat ik vaak aan de kinderen vraag als we 's avonds aan tafel zitten en ik wil weten hoe hun dag was. "Wat vond je moeilijk, en wat was leuk?"
Bedankt voor je verhaal, het doet me goed.
Judith

Graag gedaan Judith:) en dank je wel voor je lieve reactie.
Zelf sta je er eigenlijk niet zo bij stil hoeveel waarde je eigen ervaring kan hebben voor anderen.
Aan de andere kant, helpen ervaringen van andere XPditers ons ook heel vaak.
Edith
 
Graag gedaan Judith:) en dank je wel voor je lieve reactie.
Zelf sta je er eigenlijk niet zo bij stil hoeveel waarde je eigen ervaring kan hebben voor anderen.
Aan de andere kant, helpen ervaringen van andere XPditers ons ook heel vaak.
Edith
Ik denk dat het gaat om een inkijkje in het gewone dagelijkse leven. Als je er voor staat, heb je eigenlijk geen idee wat er anders wordt en wat hetzelfde blijft. Tenminste, ik niet. Daarom heb ik de lastavaza's ook uitgebreid gelezen. Ik vond dat erg fijn, om te zien welke twijfels onzin zijn, en welke reeel, en hoe je daar mee om kunt gaan.
 
Toevallig hadden we het er net over. Dat xpdite vaak iets meer een emigratie forum is en iets minder een 'verhalen uit OZ' forum, in verhouding tot Poms in OZ. Geen kritiek maar denk ik een gevolg van het grotere aanbod Pommies en anders Engelstaligen.

Des te fijner om van die gewone, simpele berichten te ontvangen uit Australia. Keep'm coming!
 
Veel sterkte met het verwerken van jullie verlies. Wel fijn om te lezen hoe je omgaat met de afstand en alle andere dagelijkse dingen.:up:
 
We zitten sinds een week in ons nieuwe (eigen) huis en wat is het heerlijk om weer in ons huis te mogen knutselen, rommelen, ruimen enz. Het gevoel was vanaf het begin goed. De meisjes zijn helemaal op hun gemak, de hond rent de tuin door en is 's avonds compleet uitgeteld, opa en zoonlief leven zich uit in de tuin en met het repareren van kleine dingen. Kijk ik uit het keukenraam dan zie ik op het veld achter de huizen kangaroes zitten/springen enz. Hoe Ozzie willen we het hebben? Kortom...genieten!

Opa is inmiddels 2 weken bij ons. Het mooie daarvan is, dat we gewoon doorgaan waar we 8,5 maanden geleden zijn geëindigt. De meiden doen hun ding en opa is ook helemaal op zijn gemak.
Hij is wel even van de trap afgevallen (een tree of 6). Tja, slippers, niet gewend aan een trap en dan ook nog een trap met een bocht bleek geen goede combinatie. Helaas heeft hij er toch wel kast van, maar controle in het ziekenhuis liet zien dat er niets gebroken is. Een hele opluchting en dus helpt hij weer lekker mee (wel met lichtelijk aangepast werk :) ).

Tot de volgende keer.
 
Wat heerlijk dat je (schoon?)vader naar jullie toe kan komen, heel belangrijk dat hij kan zien en ervaren waar jullie terecht zijn gekomen. Enjoy!
 
Eensgelijk Yuud!!! Kunnen we eindelijk weer "live" bijkletsen. Niet te lang wachten hoor ( moet ik die NL paspoort mensen even achter de broek zitten?)

Ja heel graag! Dat is t enige obstakel, dan kunnen we eind nov al thee en wijn samen leuten!
 
Back
Top