Zo weer eens tijd voor een update.
Door de COVID ligt de hospitality sector en daardoor ons architecten bureau (dat voor 99% draait op hotels, resorts,...) plat. In etappes ging het van kwaad naar erger: eerst nog wat aanklooien op bureau, dan vanuit huis, dan bericht dat we nog maar voor 2 dagen konden betaald worden en dan kwam Jobkeeper. Helaas was ik de uitzondering op bureau want geen PR (of kiwi zoals een collega) en dus kregen ze geen geld voor mij. Maar gelukkig vinden ze het wel de moeite om me niet kwijt te raken en word ik (uit de baas pockets; helden bestaan nog) doorbetaald. Het is het moment om onze templates, website en daarmee ook onze opdrachtenportefeuille uit te breiden. Daar zit nu het werk.
Maar omdat we de bui zagen hangen was ik toch al aan het kijken voor tijdelijke noodoplossingen en ben toegetreden tot de echte Aussie gilde: geel fluo hesje en chauffeur voor Linfox voor Wollies. 2 echte Australische iconen! als nu dat PR straks niet in orde komt
.
Ja die PR is met die Jobkeeper misser nog urgenter geworden. We hebben een visa agent een assessment laten doen om te kijken of wat ons bij emigratie verteld werd nog wel klopt. En dat is. Na 3 jaar op een 457 sponsored visum kunnen we applyen voor een 186. Via allemaal uitzonderingspoortjes want we zijn ouder dan de limietleeftijd van 45 jaar. Dankzij de medical profession van mijn vrouw. Noodzakelijk is dan wel dat mijn vrouws werkgever aangeeft ons in Januari te willen nomineren....Indien niet is het zaak ander werk/sponsor te vinden. Het zou ons verbazen indien ze dit niet doen (kinderpsychiaters zijn erg moeilijk te vinden in Aus en al helemaal in FNQ) maar Wueensland Health (de huidige werkgever) is redelijk ondoorzichtig en ondoorgrondelijk (leve de hiërarchische managerscultuur). En als ze nu aangeven dat in januari wel te zullen doen is dat in Australië en bij QH natuurlijk nog geen garantie dat ze het dan ook echt gaan doen. Nu ja we hopen voor het beste en met geluk hebben we dan binnen een jaar PR.
En dan kunnen we eindelijk eens uitkijken naar een eigen stekje! Ik zie de job als driver voor Wollies dan ook als de ‘ideale’ manier om betaald de omgeving te verkennen
Voor de rest gaat het prima. Het is soms nog steeds alsof we op vakantie zijn (in de weekends).