zo even een update want het zijn weer spannende tijd. Yes...visa time
Het wordt een longread.
We zijn hier op een 457 en vanaf 08 januari dit jaar zouden we het proces voor PR kunnen beginnen. Zouden...ja daar gaan we dan.
We hebben in mei vorig jaar al voorzichtig gepolst bij Queensland Health (Cairns), de sponsor van ons 457 voor Annelies, of ze bereid waren voor een 186 of 187 voor PR. Toen was het nog te vroeg maar in oktober vroeg de administratie zelf of het proces nog steeds door kon gaan. Maar dan kwam 8 januari en gebeurde er niets, ook niet na verschillende mails. Uiteindelijk via via belande het nieuws toch bij HR en toen, week geleden, kregen we erg ontmoedigende mails: erg onpersoonlijk maar vooral ook dat ze geen garantie konden geven en dat ze in the middle of een review proces waren van hun eigen visum policy. En dat het goed zou zijn dat Annelies in de meantime kon inschrijven op hun sollicitatie die openstond
. We wezen hen vriendelijk op het feit dat Annelies wel een permanent contract had en kregen toen het lompe antwoord dat dat eigenlijk een administratieve fout was want iemand met een niet permanent visa zou geen permanent contract mogen hebben. Wel logisch maar het contract stond sowieso gekoppeld aan status van een visa. Het was regelrecht insult on injury. Bij aangeven dat we niet konden wachten op hun getalm en we zo verplicht zijn ook 'andere mogelijkheden te onderzoeken' kregen we een gesprek met HR en management. Vandaag.
Voorafgaand hadden we gesprek met onze immigration agent die ons het absurde van de hele situatie/communicatie bevestigde. Hoopgevend maar daarom niet beter.
Het gesprek met met QLD Health was natuurlijk erg gespannen maar de basis is/was: zij kunnen niet 100% garanderen dat Annelies gekozen wordt voor de vacature (voor in principe haar eigen job). QLD Health is namelijk verplicht een marktonderzoek te doen en moeten aantonen dat ze geen local/Australiër vinden. Dat wisten we al, dat was ook zo voor ons 457. Probleem is dat de mensen die bezig zijn met het visum niet de mensen zullen zijn die in het panel zitten die de sollicitanten beoordelen. Natuurlijk kan de vacature zoveel mogelijk gestuurd worden in de richting van de gewenste uitkomst maar omdat er geen 100% garantie is besloten ze dus eigenlijk om redelijk demotiverende onpersoonlijke emails terug te sturen. Terwijl een simpele zin als: 'we willen je heel graag houden en zullen alles in het werk stellen voor een gunstige uitkomst' een wereld van verschil zou maken. Nee, redelijk Australisch: er is een risico dus gaan we niets zeggen wat ons zuur kan opbreken. Cultuurverschil? Voor een organisatie waarin het woord Human voorkomt wel raar. Maar ik gok dat de term Resources belangrijker is.
In het gesprek vandaag gaven we deze frustratie duidelijk aan en hebben we ze gedwongen om uit te spreken wat de plannen zijn: het proces ingaan of niet. Het gebeurde, het antwoord was ja maar ging toch gepaard met alle mogelijke mitsen en maren.
Ondertussen zijn er wel 2 maanden verloren en hebben we aangegeven dat hoewel ons visum pas verloopt in November dit geen excuus kan zijn om het proces niet met urgentie te behandelen. De HR dame werkt 2 dagen per week.....Onaanvaardbaar voor ons als dat het proces zou vertragen. Want wij stappen als dit te lang duurt over op plan B: andere werkgever zoeken. En dan zadelen we hen op met een redelijk groot probleem: het is namelijk ontzettend moeilijk om een Kinder en Jeugdpsychiater te vinden en zeker eentje die regional hier wil werken. Of plan C: back to Belgium/NL en dat neemt voor een gezin met 2 tieners veel tijd in beslag en wij kunnen niet wachten op hun reorganisatie intern. Die dreiging leek wel te helpen want onze migration agent kreeg na ons vertrek meteen een telefoontje van HR.
Sowieso zal het tijd en geduld en nog frustratie kosten maar de krijtlijnen zijn gezet. De vacature moet minimaal 4 weken open staan, zijn er andere noemenswaardige kandidaten komt het of neer op een desktop review en eventueel een interview sessie met een onafhankelijk panel en dan kan QLD Health de 186 of 187 procedure starten. Van onze migration agent hebben we gehoord dat dat proces gezien alle personeelstekorten wel eens een snel proces van drietal weken kan zijn en onze aanvraag daaropvolgend ook snel kan verlopen.
Laten we hopen want dit is nog stresserende dan ons initiele 457 proces. Toen zou een afwijzing betekenen dat we gewoon in NL zouden blijven of nog een poging moesten wagen. Nu ben je hier uiteindelijk geraakt, heb je het prima naar je zin en zou je alsnog moeten verhuizen. Liever niet.
, ook voor onszelf.
