Remigreren (terug naar Nederland)

Ruimte en natuur, ik vind zelf de natuurlijk hier eigenlijk heel eerlijk gezegd niet zo mooi. Je kunt kilometers rijden, en dan is het nog alleen maar meer van het zelfde. Weinig afwisseling, droog en dor, lage bomen.

:grin: ik vind dat dus echt zaaaaaalig. Ik kan me veel redenen voorstellen om in Nederland te willen wonen, maar het simpele feit dat natuur in Australie nog gewoon natuur is, dat is voor mij een heel groot pluspunt. Laat het maar dor en droog en saai zijn, het mag in elk geval doen wat het zelf doet. In nederland heeft elke graspriet een vergunning nodig, elk plekje groen minstens drie bestemmingen in het bestemmingsplan, en als er ergens een stukje 'wildernis' (lees: riet en brandnetels) staat, dan moet dat 'aangepakt' worden want die rommel staat zo slordig. Voor mij hoeft natuur niet mooi te zijn. De kracht van natuur die echt natuur is (en waar je als mens te gast bent), daar kan wat mij betreft niks tegen op.

PS ja, ik weet dat veel landschap ook in Oz door mensenhanden is veranderd. Maar het wordt niet elke week gemaaid en gewied en gesproeid en er ligt niet elke vijf meter een geasfalteerde pad.

(PPS ik ben bioloog)
 
Mijn uitspraken zouden helpen ja. JIj hebt hier nog geen enkel zinnig advies gegeven.
Ik ben blij dat jij het zo ziet. Tot nu toe zie ik alleen maar positieve verhalen over Oz terwijl je er zelf nog niet geweest bent ;) Ik ga geen zinnig advies kunnen geven omdat ik nog niet in Oz gewoond heb en ook nog niet terugverhuist ben vanuit Oz naar Nederland.

Ik hoef me voor jou ook helemaal niet te verantwoorden, maar nu ik toch op die negatieve onzin van jou reageer wil ik dan toch nog een link posten die ik oorspronkelijk aan de vragenstelster gemaild heb om haar te helpen. Het is een link van een forum waarin men zich met deze problematiek behoorlijk intensief bezighoudt.

http://forum.austral....php?f=8&t=5168
Hmmm, negatieve onzin.... onzin misschien, aangezien het offtopic is, maar negatief?

Anyway, genoeg erover, anders dan blijven we aan bitch-fighting doen en daar heeft de starter niks aan.

@B2B: ondanks dat mensen alles wat je zegt misschien ontkrachten en/of ondersteunen, het blijft een keuze die je alleen met je hart kan maken. Je kan een heleboel via Pro en Con-lijstjes gaan bekijken, maar uiteindelijk kan niemand in jouw hart kijken en zal je zelf de beslissing moeten nemen. Veel van de mensen hier zitten op dit forum omdat ze naar Oz toe willen en zullen derhalve door de rose-bril niet de negatieve punten (willen) zien. Wat je noemt snijdt echter wel hout op punten die belangrijk zijn voor mensen om te weten. Aansluitend op deze discussie staat er op het forum ook een boek genoemd met als titel "Emigreren voor Beginners" geschreven door Henrico Prins. Hij is naar NZ gemigreerd, en beschrijft een aantal van de dingen waar veel mensen hier mee rondlopen (het waarom van het weggaan) maar benoemd aan het eind van het boek ook heel duidelijk een aantal pijnpunten.

 
Ik weet niet hoe hoog haar inkomen was. Dat men moeite heeft deel te aan "outings" hoor je ook wel eens in Europa, maar dan meestal van mensen die op het sociale minimum zitten. Nouja, ze zal er ook wel last van gehad hebben dat ze op een temporary visum zit, met een permanent visum worden de scholen goedkoper daar heb ik begrepen.
Wat velen al gepost hebben op dit forum is dat de extra kosten voor school en de LAFHA elkaar aardig opheffen.

Tsja en over de afwezigheid van sociale zekerheid zou ik me minder zorgen maken. Ja, dat is een moeilijk punt. Nederland en Australie representeren daar waarschijnlijk extremen.
Nederland en Australie zijn helemaal geen extremen, die liggen redelijk in het midden. Landen als Noorwegen zijn veel socialer dan Nederland en er zijn vele landen waar ze helemaal geen sociale zekerheid hebben. Ik zou zeggen dat Nederland een wat beter vangnet heeft dan Australie, maar daar betaal je dan ook wel extra belasting voor.

Zo'n "van de wieg tot het graf"-verzorging is in ieder geval nog veel slechter omdat dan elke vrijheid afgenomen wordt.
Ik zie niet zo wat de sociale zekerheid met inperken van vrijheid te maken heeft.

Wat mij belangrijker lijkt is een ziektekostenverzekering. Zo erg als in Amerika is het toch niet in Australie heb ik de indruk, wie heeft ervaringen die hij/zij wil delen?
Ben erg benieuwd wat je zo erg vindt vwb de VS. Toen ik daar werkte had ik met de hulp van de werkgever (health insurance was/is een benefit daar) goede dekking die me veel minder kostte dan priveverzekering in Australie kost. Bovendien hoefde ik niet eerst naar een huisarts om een verwijzing te krijgen, je kunt meteen naar de specialist. Moet je in Australie dus wel. Nu hebben ze universal healthcare ingevoerd, dus iedereen (behalve illegalen) is nu verzekerd (de strijd is nog gaande over de verplichting). Wat dat betreft is dat redelijk vergelijkbaar met het huidige Nederlandse systeem. Australie hinkt op twee gedachten: een "gratis" verzekering voor iedereen voor de meest noodzakelijk dingen en de vrijheid om extra dekkingen te nemen waar je dan rijkelijk voor betaald. Daarnaast kent Australie een tweedeling van de zorg in publiek (voor de "armen" die alleen medicare hebben) en prive (voor diegene die zich priveverzekering kunnen veroorloven).
 
Ik zie niet zo wat de sociale zekerheid met inperken van vrijheid te maken heeft.


Ben erg benieuwd wat je zo erg vindt vwb de VS.

Nouja, als je meer belasting betaalt heb je misschien meer sociale zekerheid, daarvoor kan je dus over een betaald deel van wat je verdient niet zelf beslissen. De staat beslist hoe dat belastinggeld besteed wordt, das is dus een inperking van de persoonlijke vrijheid. Wat ik zo erg vind aan de VS is dat ze er niet in slagen hun gezondheidszorg zo te struktureren dat iedereen verzekerd is tegen een redelijk bedrag. 33% van de Amerikanen loopt onverzekerd rond terwijl de kosten voor de gezondheidszorg in de VS de hoogste van de wereld zijn. Obama heeft wel geprobeerd een algemene ziektekostenverzekering in te voeren, maar dat werd dus getorpedeerd door mensen die het als vrijheid zien om uitgebuit te worden door priveverzekeraars die jou uit het systeem smijten zodra je ziek bent. Dat vind ik er erg aan.

Je hebt gelijk dat Australie en Nederland nog niet de extremen vertegenwoordigen. Zweden en Noorwegen zijn gewoon socialistische staten. In Somalie is er geeneens een overheid.
 
Nouja, als je meer belasting betaalt heb je misschien meer sociale zekerheid, daarvoor kan je dus over een betaald deel van wat je verdient niet zelf beslissen. De staat beslist hoe dat belastinggeld besteed wordt, das is dus een inperking van de persoonlijke vrijheid. Wat ik zo erg vind aan de VS is dat ze er niet in slagen hun gezondheidszorg zo te struktureren dat iedereen verzekerd is tegen een redelijk bedrag. 33% van de Amerikanen loopt onverzekerd rond terwijl de kosten voor de gezondheidszorg in de VS de hoogste van de wereld zijn. Obama heeft wel geprobeerd een algemene ziektekostenverzekering in te voeren, maar dat werd dus getorpedeerd door mensen die het als vrijheid zien om uitgebuit te worden door priveverzekeraars die jou uit het systeem smijten zodra je ziek bent. Dat vind ik er erg aan.
Ik was in de veronderstelling dat het plan in de VS al was ingevoerd, maar kennelijk dus nog niet. De juridische strijd gaat er om of de verplichte deelname in strijd is met de constitutie. Want dat zou beperking van de persoonlijke vrijheid zijn, zoals je dat zelf ook al aanvoert. Ben dus erg benieuwd waar voor jou de balans ligt. Overigens zijn er zo'n 40-45 miljoen Amerikanen die onverzekerd zijn. Op een bevolking van 300 miljoen is dat zeker geen 33%.

Maar goed, dit topic gaat niet over de VS. Back on topic please.
 
Zwerver: ik ben het met je eens dat ik de enige ben die voor mezelf kan beslissen, maar ik vind het zelf altijd goed om bij heel moeilijke beslissingen, waar je echt door 'verscheurd' wordt om het zo maar te zeggen, de ervaringen en gedachten van anderen te horen. Soms kan het je uit je eigen gedachten circeltje halen en soms worden er nog dingen genoemd waar je zelf nog niet over had nagedacht.

Luisteren naar je hart is heel leuk, maar de realiteit is toch een beetje anders vind ik. Als ik naar mijn hart alleen zou luisteren, zou de beslissing heel makkelijk zijn voor me. Maar je moet toch ook rekening houden met allerlei praktische zaken, en ik ben niet alleen aan het beslissen voor mezelf, maar ook voor mijn man en kinderen. Mocht ik uiteindelijk van hen vragen om mij hierin te volgen en terug te gaan naar Nederland, dan ben ik het toch op zijn minst aan hen verplicht om een heel weloverwogen beslissing te nemen waarbij ik ook met hun wensen en ideeen en toekomstplannen rekening houdt?

Ook schreef iemand hier al eens: je kunt niet heen en weer blijven verhuizen. En daar ben ik het ook mee eens. Dus als de beslissing is gemaakt om terug te gaan, dan zou het in principe op de basis moeten zijn van 'voorgoed'. In geval van nood kunnen de plannen wellicht aangepast worden in de toekomst, maar daar moet je niet van uitgaan lijkt me. Of in ieder geval, daar moet je de beslissing niet op baseren. Je doet het ook niet voor de lol zeg, dat over de wereld heen verhuizen....

Vandaar dat ik ook een klein beetje hoopte op wat reacties van mensen die inderdaad terug zijn gegaan naar Nederland, en hoe die het hebben ervaren. Wat zijn de tegenvallers en wat zijn de meevallers, waar loop je zoal tegen aan? Ik was dan ook erg blij met de reacties van diegenen die heen en weer zijn verhuisd, en ook Inge die blij is weer terug te zijn in Nederland. Zo hoor ik van alle kanten wat.

En zoals ik al eerder zei: ik denk dat het voor nieuwe migranten ook best goed kan zijn om deze kant van het verhaal eens te horen. Ik begrijp best dat je dit soort dingen misschien helemaal niet wilt lezen als je op het punt staat te migreren, maar aan de andere kant is het toch goed om te weten dat het soms ook anders kan lopen dan je zelf denkt? Toen wij deze kant op verhuisden had ik nooit gedacht dat ik heimwee zou krijgen. Past totaal niet bij mij. Ik ben er echt door overvallen....

Ik vind het een ontzettend moeilijke beslissing. Als het alleen om mijzelf zou gaan, appeltje eitje. Maar uiteindelijk gaat het hier toch om (de toekomst van) een heel gezin.

Ps: weet iemand hier iets over de regels van het aanhouden van een huis als je niet meer in Australie woont? Ik heb ergens eens iemand iets horen zeggen over hoe de regels zijn aangepast dat een buitenlander geen koopwoning of block of land meer mag aanhouden, om first home buyers een betere kans te geven geloof ik.
 
Bezint voor ge begint zou ik zeggen.
Kwam net het (Nederlandse) krantenstukje over onze laatste overburen in Nederland weer tegen.
In de 1982 naar hier (WA) ge-emigreerd,
in 2005 een jaartje terug in Nederland gewoond,
in 2008/09 weer een jaartje NL en nu zitten ze weer hier.
Nederland blijft trekken, maar OZ en de kinderen en kleinkinderen trekken blijkbaar net wat harder.

Tja, voor je het weet blijf je remigreren :)

Bart

Als je misschien behoefte hebt aan het emailadres van onze oude (heen en weer) buren, moet je me even PM-en.
Zij hebben heel wat ervaring met het heen en weer gaan ;-)

Bart
 
Zwerver: ik ben het met je eens dat ik de enige ben die voor mezelf kan beslissen, maar ik vind het zelf altijd goed om bij heel moeilijke beslissingen, waar je echt door 'verscheurd' wordt om het zo maar te zeggen, de ervaringen en gedachten van anderen te horen. Soms kan het je uit je eigen gedachten circeltje halen en soms worden er nog dingen genoemd waar je zelf nog niet over had nagedacht.
Dat klopt, maar het is wel een beslissing waar je niet ongelukkig van moet worden. Linksom of rechtsom zal je echt zelf de uiteindelijke beslissing moeten nemen. Is dat leuk? Mwah. Is het noodzakelijk? Helaas wel ;)

Ik zeg ook niet dat je dit soort vragen niet op een forum mag stellen natuurlijk ;)

Luisteren naar je hart is heel leuk, maar de realiteit is toch een beetje anders vind ik. Als ik naar mijn hart alleen zou luisteren, zou de beslissing heel makkelijk zijn voor me. Maar je moet toch ook rekening houden met allerlei praktische zaken, en ik ben niet alleen aan het beslissen voor mezelf, maar ook voor mijn man en kinderen. Mocht ik uiteindelijk van hen vragen om mij hierin te volgen en terug te gaan naar Nederland, dan ben ik het toch op zijn minst aan hen verplicht om een heel weloverwogen beslissing te nemen waarbij ik ook met hun wensen en ideeen en toekomstplannen rekening houdt?
Luisteren naar je hart is de eerste om een beslissing te nemen ;) Als jij van mening bent dat je weg moet gaan, dan heb jij die beslissing al genomen. Vervolgens is het een voor-tegen "spel" wat je moet spelen om een beslissing te nemen over of je dat je kinderen wil aandoen. Wat ik probeer te zeggen is dat je eerst bij jezelf (goed) te rade moet gaan wat voor jezelf goed is. Daarna kan je de rest van je gezin betrekken in de berekening. Bovenaan je Voor-weggaan-lijstje staat dan: ik wil weg. Daar tegenover zet je dan "mijn kinderen vinden het hier fijn" bijvoorbeeld. Etc, etc. Teveel mensen gaan eerst een voor-tegen-lijst maken zonder hun eigen gevoel mee te nemen. Dat gevoel komt vanuit je hart en is dus zeker een punt op je lijst.

Ook schreef iemand hier al eens: je kunt niet heen en weer blijven verhuizen. En daar ben ik het ook mee eens. Dus als de beslissing is gemaakt om terug te gaan, dan zou het in principe op de basis moeten zijn van 'voorgoed'. In geval van nood kunnen de plannen wellicht aangepast worden in de toekomst, maar daar moet je niet van uitgaan lijkt me. Of in ieder geval, daar moet je de beslissing niet op baseren. Je doet het ook niet voor de lol zeg, dat over de wereld heen verhuizen....
Is dat wel zo? Er zijn genoeg mensen die voor X-jaar naar A gaan en dan weer voor Y-jaar naar B. Etc, etc. Als je niet alles als definitief ziet dan maakt het de beslissing ook makkelijker. Als het voor jou wel definitief is, dan kan het op de lijst ;)

Vandaar dat ik ook een klein beetje hoopte op wat reacties van mensen die inderdaad terug zijn gegaan naar Nederland, en hoe die het hebben ervaren. Wat zijn de tegenvallers en wat zijn de meevallers, waar loop je zoal tegen aan? Ik was dan ook erg blij met de reacties van diegenen die heen en weer zijn verhuisd, en ook Inge die blij is weer terug te zijn in Nederland. Zo hoor ik van alle kanten wat.
Maar dat is ook goed om te lezen ;) Nogmaals, ik probeer niet te zeggen dat dit soort vragen niet aan bod zouden moeten komen :)


 
Ik begrijp nochtans heel goed dat dit een kwestie is waarbij je breder wil kijken dan waar je zelf op komt. Zeker als je het gevoel krijgt voortdurend in cirkels te draaien. 't Kan helpen voor jezelf alles op een rijtje te krijgen en duidelijkheid te krijgen door de meningen van anderen te weten. Dat wil daarom niet zeggen dat je de beslissing niet zelf neemt, maar wel dat je erkent dat je sommige zaken zelf niet ziet of wil zien. Ik denk dat dat zeker bij een emotioneel geladen beslissing erg belangrijk is.

Maar misschien moet je ook eens proberen te keuzemogelijkheden wat open te trekken (ik ben hier nu louter theoretisch bezig, ik heb nog noppes ervaring als 't op migreren aankomt)... Als noch A noch B een ideale oplossing blijkt (voor alle partijen) dan is er misschien ergens nog een optie C te bedenken die een uitweg kan bieden. Kader een beetje breder trekken?...

In elk geval heel veel sterkte en moed bij de beslissing...
 
<_< What's going on.

Ben even aan het meelezen.
Vraag me af of het om B2B gaat +jes en -netjes te laten zien van haar vragen die ze gesteld heeft of gaat het nu om BOBAK die heerlijk op dreef is en graag zoveel mogelijk negatiefs te roepen over Australia en alles te vergelijken met Duitsland zweden Rusland.

Kwam er even niet meer uit waar deze topic om draaide dus ben ik helemaal opnieuw begonnen met lezen van blz 1 tot deze laatste.

Laten we zeggen "no worries", B2B heeft genoeg kanten gekregen om haar beslissingen te kunnen maken.
Als je beslissingen moet maken van iemand anders zijn ervaring of verhaaltjes dan worden we "kuddedieren",
Maak je beslissing uiteindelijk op je gevoel vauit je hart.
Uiteindelijk voel je zelf wel of de beslissing juist is.
Zo niet en kun je het dan nog rechttrekken dan is dat mooi, .......gaat dat niet dan is het uithuilen ..opstaan en weer doorgaan...that's life.

BOBAK heeft veel te vertellen (zeer veel negatief over Australia) dan nog een feit dat ze er nog nooit is geweest....Mmmmm,Somalie??....Zweden??... :shock: why don't you (shut up)calm down.. :smile:
Veel Australiers roepen "Australia is vol vol vol" maar deze uitdrukking moet je snappen of beter gezegd aanvoelen.
Kan ik je wel uitleggen maar negatieve schreeuwers over Australia die dan zelfs nog nooit in Australia is geweest.... <_<
Deze uitdrukking zijn hier meer, deze gevoelsuitdrukkingen snap je als je even in Australia gewoont ,gewerkt en gegeten te hebben.

Of wil je zelf even laten horen, go on we love you.

Het weertje is Darwin is absolute top en nog 1 dagje en het is weer WEEKEND.....

Have a good one,

Jack :evil:
Ps; tipje van Jack, ga eens voor een lange periode op vakantie naar Nederland, ga met je vrienden mee shoppen , naar het werk en voel de werkomgang in Nederland eens aan.
Voordat je de grote stap maakt.
 
BOBAK heeft veel te vertellen (zeer veel negatief over Australia) dan nog een feit dat ze er nog nooit is geweest....Mmmmm,Somalie??....Zweden??...

Beste Jack, ik ben niet negatief over Australie. Dan heb je me verkeerd begrepen. Als je mijn eerste Post in deze Thread had gelezen had je gezien dat ik B2B eerder adviseer in Australie te blijven.

Dat met Somalie en Zweden was een aparte (gedeeltelijke off-topic) discussie die ik hier nu niet verder uit wil diepen, daarvoor zou ik je adviseren de discussie nog maar eens na te lezen, om dat te snappen.

voor de rest vind ik het heel onfair dat jij op zijn Engels zegt dat ik mijn kop moet houden. Zijn dat de nieuwe manieren die je hebt geleerd of was je in Nederland ook al zo?
 
mmm vergeet niet, het is misschien een gevoelskwestie, maar misschien zegt je gevoel wel dat het geluk van je partner en kinderen minstens zo zwaar weegt als je eigen heimwee.... maar ook dan is het een gevoelskeus. Ik denk wel dat je ervoor moet zorgen dat het (ook dan) je eigen keus is en dat je het niet je partner kwalijk gaat nemen. Dat geldt ook andersom.
Lastig hoor.
 
voor de rest vind ik het heel onfair dat jij op zijn Engels zegt dat ik mijn kop moet houden. Zijn dat de nieuwe manieren die je hebt geleerd of was je in Nederland ook al zo?

zullen we gewoon lekker allemaal ophouden met onaardige dingen te zeggen?

:ruzie002: :Ababy:
 
Jack, ik denk niet dat jij voor mij moet gaan bepalen of ik voldoende meningen en ervaringen heb verzameld nu. Ik ben heel erg blij met alle reacties en ik ben blij dat deze discussie gaande is. Ik vind het interessant om te lezen zolang mensen iets erover te zeggen hebben, als dat niet meer het geval is, dan bloedt dit draadje van zelf dood. Bovendien krijg ik de indruk dat ik niet de enige ben die dit draadje intressant vind. En volgens mij is dat het hele principe van alle forums die bestaan: van gedachten wisselen met anderen over een bepaald onderwerp en anderen om hun ervaringen vragen zodat je niet steeds opnieuw allemaal het wiel hoeft uit te vinden. Als het je niet interesseert, lees het dan gewoon niet.

Met alle andere reacties sinds mijn berichtje ben ik gewoon weer heel blij. Blijkt dat er toch best wat mensen zijn die de moeilijkheid van mijn keuze begrijpen, en dat het nou eenmaal niet iets is dat zomaar eventjes heel makkelijk besloten kan worden. Natuurlijk ben ik degene die het moet beslissen, maar soms moet je niet alles helemaal alleen willen doen en hulp inschakelen. Lamarck, Truus en Zwerver, bedankt voor jullie meedenken, het helpt me zeker bij het maken van mijn beslissing. En zwerver: ik had jouw antwoord totaal niet geinterpreteerd als de vraag niet mogen stellen hoor.

Ondertussen begint de beslissing steeds duidelijkere vormen aan te nemen in mijn hoofd. Ik hou jullie op de hoogte :up:
 
(hele grote knip :wink:)

Wat mij belangrijker lijkt is een ziektekostenverzekering. Zo erg als in Amerika is het toch niet in Australie heb ik de indruk, wie heeft ervaringen die hij/zij wil delen?

Daar kan ik een boek over schrijven, maar dat zal ik niet doen. In het algemeen is de gezondheidszorg in Australie op het niveau van een tweede-wereldland. Alle technische hoogstandjes kunnen wel worden uitgevoerd, maar voor de basale gezondheidszorg is geen aandacht. Ik zag vorige week toevallig een overheidsbrochure waarin min of meer werd uitgelegd hoe de enorme zak geld die ze extra gaan uitgeven zal worden besteed. Samenvatting: als je een huisarts hebt en een paar paramedische zorgverleners, dan heb je goede gezondheidszorg. Specialisten, ziekenhuizen, belangrijke onderzoeken zijn allemaal niet belangrijk. Gevolg: gigantische wachtlijsten in de openbare ziekenhuizen, die ook veel te weinig bedden hebben en heel vaak van rampzalige kwaliteit zijn. Als je buiten de vijf grote steden woont moet je niet rekenen op veel specialische zorg binnen aanvaardbare afstand. En als die specialisten er wel zijn, zijn het prive praktijken en dan moet je een flinke zak geld meenemen (en dit wordt niet door een prive-verzekering vergoed).
Als je graag wilt worden geopereerd voor je dood bent, dan moet je prive-verzekering afsluiten, wat bepaald niet goedkoop is.

Kortom: min of meer aanvaardbare gezondheidszorg is alleen beschikbaar voor de rijkere mensen in de grote steden. De rest moet het vaak met de huisarts doen (die in ons geval ook zwaar gefrustreerd is dat ze patienten zo vaak niet kan doorverwijzen naar een specialist).

Of dat beter is dan Amerika? Het is anders slecht, maar ik zou het persoonlijk niet beter noemen hier. In Amerika hebben ze gezondheidszorg zonder verzekering en in Australie hebben ze verzekering zonder gezondheidszorg. Voor veel mensen komt dat uiteindelijk op hetzelfde neer.

Groetjes,
Rixta
 
@ Rixta; inmiddels is het in Nederland niet veel anders :( Het is duur, de wachtlijsten zijn lang en de kwaliteit van zorg is niet meer gegarandeerd.Volgens mijn Nederlandse specialist, is de kwaliteit van de specialisten (en de ontwikkeling) beter in Australie. In Nederland draait het alleen nog maar om $$, niet meer om mensen en gezondheid. Maar ik heb een donkerbruinvermoeden dat dat overal zo is...
 
Jack, ik denk niet dat jij voor mij moet gaan bepalen of ik voldoende meningen en ervaringen heb verzameld nu.


B2b,Ben zeer blij dat je beslissing steed meer duidelijk vormen worden in je hoofd <_< :grin:

"Voor je bepalen" .. bepaal je altijd zelf nog of je deze bepalingen accepteerd...snappie.



Bobakkie, ik zei niet dat je kop moest houden, had ik toch duidelijk doorgestreept , ik vroeg alleen maar of je tegen andere een beetje wilde kalmeren ...en dit zelfs met een smily...een lachende niet serieus nemende smiley.
Toch ben ik nog altijd zeer geintereseerd in Somalie, zolang je maar weer niet gaat langdradig gaat drammen over iets waar je nog nooit geweest bent of geen ervaring in hebt...staat zo vreemd. Want anders ga ik weer vragen of je je kop wilt houden wilt kalmeren :grin:

Cheers,

Jack :evil:
 
  • Like
Reactions: Jor
Back
Top