Lin
XPdite Sponsor
We zijn weer thuis!
En een permanent visum rijker!
Zoals het bijna niet anders kan, heeft het weer wat voeten in aarde gehad. :wink:
Dinsdagochtend zijn we naar Newmarket gelopen, een wijk zo'n 20 minuutjes lopen van ons hotel vandaan. Zoals het hier in Oz stikt van de internet cafe's, zo weinig zijn ze daar te vinden. Rond half 11 hadden we er eentje gevoend en hebben we vol verwachting ingelogd op onze hotmail. Niets... Voor de zekerheid onze case officer een mailtje gestuurd. En na een uurtje nog niets. Toen maar weer terug gelopen naar het hotel waar ik naar Adelaide heb gebeld en Liz onze case officer vertelde dat ze net had gemailed met de grant letter. Gelukkig konden we toen bij de balie in het hotel even inloggen op de mail. Jaaah daar was de grant letter! Vervolgens op de bus gestapt naar Quay street waar de ambassade zich bevond. Om half 2 hadden we ons nummertje getrokken. Na een dik uur gewacht te hebben waren we aan de beurt! Nu ging het dan gebeuren!!
[size=15pt]Sorry guys, we can't grand your visa's today.... [/size]
Wat??!!!! No way!!!
Yes we are very sorry. Adelaide had een computer storing en er was geen enkele manier op de visa's uit te printen omdat ze informatie nodig hadden vanuit Adelaide. Dus of we onze terugreis wilden verzetten.... Dat ging niet. We hadden een ticket geboekt tegen een scherpe prijs, en dat betekende dat het niet flexibel was. Nou dat was dan jammer, dan moesten we de vlucht cancelen en een nieuwe vlucht boeken. Dat kan niet, riepen wij, daar hebben we de financiele middelen niet voor....
Hmmm daar was de DIMIA niet verantwoordelijk voor. We waren nu toch echt de wanhoop nabij... of we nog even plaats wilden nemen. Na een tijdje minuten werden we weer bij de balie geroepen. Nee sorry... er is geen andere manier. We moesten echt de vlucht cancelen. Wederom zei ik dat dat echt niet mogelijk was, dat er geen geld was om voor 4 mensen opnieuw een ticket te boeken. Waarschijnlijk zag hij aan ons dat het menens was en vroeg of we na sluitingstijd terug wilden komen zodat ze een mogelijkheid konden zoeken om tot een oplossing te komen.
Verslagen liepen we weg, konden gewoon niet geloven dat dit ons weer moest overkomen. Om 4 uur waren we weer terug, onze paspoorten lagen er nog en we moesten plaats nemen. Daar hebben we tot half 6 gezeten met 2 meiden die erg moe (lees klierig :wink waren. En toen was daar het verlossende woord! D.m.v de fax (hoe ouderwets :-D) hadden ze het toch voor elkaar gekregen om de visa's te valideren!
Nou hoe dan ook... wij waren gelukkig!!
Eerlijk gezegd lamgeslagen, vandaag voor het eerst toen we in de auto naar ons huisje zaten, drong het pas goed tot ons door!! We gaan naar huis. We hebben het visum, we mogen blijven!!!
Morgen gaat Iris lekker naar school, wij gaan ons taxfile nummer aanvragen en het rijbewijs halen! Wat een zalig gevoel. Na ruim anderhalf jaar zijn we er dan eindelijk!
En een permanent visum rijker!
Zoals het bijna niet anders kan, heeft het weer wat voeten in aarde gehad. :wink:
Dinsdagochtend zijn we naar Newmarket gelopen, een wijk zo'n 20 minuutjes lopen van ons hotel vandaan. Zoals het hier in Oz stikt van de internet cafe's, zo weinig zijn ze daar te vinden. Rond half 11 hadden we er eentje gevoend en hebben we vol verwachting ingelogd op onze hotmail. Niets... Voor de zekerheid onze case officer een mailtje gestuurd. En na een uurtje nog niets. Toen maar weer terug gelopen naar het hotel waar ik naar Adelaide heb gebeld en Liz onze case officer vertelde dat ze net had gemailed met de grant letter. Gelukkig konden we toen bij de balie in het hotel even inloggen op de mail. Jaaah daar was de grant letter! Vervolgens op de bus gestapt naar Quay street waar de ambassade zich bevond. Om half 2 hadden we ons nummertje getrokken. Na een dik uur gewacht te hebben waren we aan de beurt! Nu ging het dan gebeuren!!
[size=15pt]Sorry guys, we can't grand your visa's today.... [/size]
Wat??!!!! No way!!!
Yes we are very sorry. Adelaide had een computer storing en er was geen enkele manier op de visa's uit te printen omdat ze informatie nodig hadden vanuit Adelaide. Dus of we onze terugreis wilden verzetten.... Dat ging niet. We hadden een ticket geboekt tegen een scherpe prijs, en dat betekende dat het niet flexibel was. Nou dat was dan jammer, dan moesten we de vlucht cancelen en een nieuwe vlucht boeken. Dat kan niet, riepen wij, daar hebben we de financiele middelen niet voor....
Hmmm daar was de DIMIA niet verantwoordelijk voor. We waren nu toch echt de wanhoop nabij... of we nog even plaats wilden nemen. Na een tijdje minuten werden we weer bij de balie geroepen. Nee sorry... er is geen andere manier. We moesten echt de vlucht cancelen. Wederom zei ik dat dat echt niet mogelijk was, dat er geen geld was om voor 4 mensen opnieuw een ticket te boeken. Waarschijnlijk zag hij aan ons dat het menens was en vroeg of we na sluitingstijd terug wilden komen zodat ze een mogelijkheid konden zoeken om tot een oplossing te komen.
Verslagen liepen we weg, konden gewoon niet geloven dat dit ons weer moest overkomen. Om 4 uur waren we weer terug, onze paspoorten lagen er nog en we moesten plaats nemen. Daar hebben we tot half 6 gezeten met 2 meiden die erg moe (lees klierig :wink
waren. En toen was daar het verlossende woord! D.m.v de fax (hoe ouderwets :-D) hadden ze het toch voor elkaar gekregen om de visa's te valideren!Nou hoe dan ook... wij waren gelukkig!!
Eerlijk gezegd lamgeslagen, vandaag voor het eerst toen we in de auto naar ons huisje zaten, drong het pas goed tot ons door!! We gaan naar huis. We hebben het visum, we mogen blijven!!!
Morgen gaat Iris lekker naar school, wij gaan ons taxfile nummer aanvragen en het rijbewijs halen! Wat een zalig gevoel. Na ruim anderhalf jaar zijn we er dan eindelijk!
