StaVaZa Jerden
- Thread starter Jerden
- Start date
Hi hi :grin: bedankt voor de steun allemaal. Lachen helpt gelukkig ook al tegen de stress :smile:
En als ik deze week niks gehoord heb ga ik je stress reducer gebruiken Kathren. Kan ik lekker bewusteloos liggen tot die CO nog eens in actie schiet
@Steven: als het ooit goedkomt met ons visum zijn we van plan naar Queensland te gaan. Hoewel Perth me ook heel hard aantrekt, vooral vanwege het klimaat (veel drogere warmte dan in de rest van Australie, tenminste, dat is toch zo in mijn herinnering...)
@Angeline: ik duim ook heel hard voor jou; dat je heeeel snel samen kan zijn met Paul!
@bloemetjes: heb ik al een 10 verdiend voor geduld??? :roll:
En als ik deze week niks gehoord heb ga ik je stress reducer gebruiken Kathren. Kan ik lekker bewusteloos liggen tot die CO nog eens in actie schiet
@Steven: als het ooit goedkomt met ons visum zijn we van plan naar Queensland te gaan. Hoewel Perth me ook heel hard aantrekt, vooral vanwege het klimaat (veel drogere warmte dan in de rest van Australie, tenminste, dat is toch zo in mijn herinnering...)
@Angeline: ik duim ook heel hard voor jou; dat je heeeel snel samen kan zijn met Paul!
@bloemetjes: heb ik al een 10 verdiend voor geduld??? :roll:
Angeline
Member
Lieve Denise,
ja! Wat mij betreft heb je die tien voor geduld al wel verdiend (ze zijn daar gewoon aan het wachten hoe die tien dan wel is: gewoon een 10, of een onderstreepte 10 dan wel een dikke vette 10 )... Ik denk dat het die laatste wordt...
Alhoewel je die vraag eigenlijk niet aan mij stelde...
En ja, lachen helpt heel erg goed tegen die tergende stress van wachten. Zeker als het lotgenoten zijn die er om lachen! 't Is een uiting van een gedeeld gevoel van verwachting, frustratie soms, afwachting, hoop en ook gewoon steunen...
We komen er wel! En jullie ook!! My thumbs are up!!!!
P.S.: Als je er dan toch 'lekker bewusteloos' ligt, dan kom ik je wel verderhelpen, hoor... Eenmaal het zover is, niet meer wachten op die CO; hulp is in dat geval dichterbij...
ja! Wat mij betreft heb je die tien voor geduld al wel verdiend (ze zijn daar gewoon aan het wachten hoe die tien dan wel is: gewoon een 10, of een onderstreepte 10 dan wel een dikke vette 10 )... Ik denk dat het die laatste wordt...
Alhoewel je die vraag eigenlijk niet aan mij stelde...
En ja, lachen helpt heel erg goed tegen die tergende stress van wachten. Zeker als het lotgenoten zijn die er om lachen! 't Is een uiting van een gedeeld gevoel van verwachting, frustratie soms, afwachting, hoop en ook gewoon steunen...
We komen er wel! En jullie ook!! My thumbs are up!!!!
P.S.: Als je er dan toch 'lekker bewusteloos' ligt, dan kom ik je wel verderhelpen, hoor... Eenmaal het zover is, niet meer wachten op die CO; hulp is in dat geval dichterbij...
Sacha
Ass. Perth Promotor
Je herinnering over het klimaat in Perth laat je niet in de steek. Het is hier vandaag 38 graden en lekker, hoewel ik wel in de schaduw zit. Onze buren komen uit Queensland en willen nooit meer terug naar een leven in de airco en dat kan ik best wel geloven.
Maar ik mag mijn prachtige stad niet te veel meer promoten op dit forum, anders lopen we het risico dat het hier net zo druk gaat worden als aan de oostkust :wink:
Maar ik mag mijn prachtige stad niet te veel meer promoten op dit forum, anders lopen we het risico dat het hier net zo druk gaat worden als aan de oostkust :wink:
Is het daar nog niet druk dan? Ik dacht dat Perth al de grootste kolonie Nederlanders had van heel Australie?
Mijn form heeft toch al iets uitgehaald: vanmorgen zag ik dat de 2de VOG van Jeroen niet meer op requested staat maar wel op "met". Hehe, die zorg is dan toch al van de baan. Nu die ver@#*&de medicals nog.... Wat is hun probleem toch!? Ik kan me niet voorstellen dat Jeroen de enige immigrant is die medicijnen moet slikken voor zijn maag.
Oke, nog wat oefenen in geduld dan maar. En Angeline: bedankt voor het aanbod, het kan zijn dat je me al eerder moet komen helpen, want ik weet niet of ik die stress reducement kit van Kathren nog veel langer ga kunnen weerstaan..... <_<
Bloemetjes
Member
Gewoon aan elkaar schrijven: Dewit. Ziet er meteen uit als zoveelste generatie Amerikaans.
(volgens mij had ik ooit gelezen dat jullie dat ook wel doen).
(volgens mij had ik ooit gelezen dat jullie dat ook wel doen).
Zo, even een update. Gisterenavond heb ik de Form 815 voor de Health Undertaking ingescand en aan ons dossier gehangen. Laat ons nu hopen dat dit het allerlaatste is en dat we nu snel ons visum krijgen, want tjonge, soms zit het me echt helemaal tot hier. We weten nog steeds niet waarom Jeroen een health undertaking moet doen. Ik heb naar de dokter en de radioloog gebeld en ze zeiden allebei dat de resultaten van de testen en foto's in orde waren. Het enige dat de panelarts kan bedenken is die medicijnen voor zijn maag. Ik heb het ook aan de CO gevraagd, maar daar krijg ik als antwoord dat we dat bij de dokters of bij het health centre in Sydney moeten navragen. Dus ook maar eens naar Sydney gemaild, heb het formulier moeten gebruiken dat eigenlijk voor panelartsen en medewerkers bedoeld is, want "gewone mensen" moeten het bij hun dokter navragen... En zo worden we van het kastje naar de muur gestuurd en tikt de tijd maar verder. Van Sydney nog niets gehoord, hopelijk deze week wel.
We hebben het er allebei wel een beetje moeilijk mee dat hij daar naar een dokter moet gaan en zich moet laten onderzoeken en akkoord moet gaan met een behandeling die zij voorstellen. Vind het eerlijk gezegd een beetje arrogant van die Australiërs, zo bijna alsof de dokters hier niks voorstellen en zij het allemaal wel effe gaan regelen. Klinkt nu mss ook weer een beetje overdreven, maar toch, het voelt een beetje wrang :|
Enfin, ik begin in ieder geval nu behoorlijk mijn geduld te verliezen, dus als ik einde deze week niets gehoord heb ga ik een form sturen om te vragen of ze nu alles gekregen hebben en of ze aub willen opschieten met hun beslissing, want als wij nog tickets voor 4 personen in het hoogseizoen moeten zien vast te krijgen hebben we niet veel tijd meer. Nu ja, ik moet nog een beetje nadenken over hoe ik het formuleer, mag ze ook weer niet op hun tenen trappen.... <_<
En zo worden we van het kastje naar de muur gestuurd en tikt de tijd maar verder. Van Sydney nog niets gehoord, hopelijk deze week wel.We hebben het er allebei wel een beetje moeilijk mee dat hij daar naar een dokter moet gaan en zich moet laten onderzoeken en akkoord moet gaan met een behandeling die zij voorstellen. Vind het eerlijk gezegd een beetje arrogant van die Australiërs, zo bijna alsof de dokters hier niks voorstellen en zij het allemaal wel effe gaan regelen. Klinkt nu mss ook weer een beetje overdreven, maar toch, het voelt een beetje wrang :|
Enfin, ik begin in ieder geval nu behoorlijk mijn geduld te verliezen, dus als ik einde deze week niets gehoord heb ga ik een form sturen om te vragen of ze nu alles gekregen hebben en of ze aub willen opschieten met hun beslissing, want als wij nog tickets voor 4 personen in het hoogseizoen moeten zien vast te krijgen hebben we niet veel tijd meer. Nu ja, ik moet nog een beetje nadenken over hoe ik het formuleer, mag ze ook weer niet op hun tenen trappen.... <_<
Marika
XPdite Sponsor
Waarschijnlijk, nu je het formulier gestuurd hebt zal het wel snel gaan. Ik denk dat alles erg volgens een bepaalde standaard gaat. Als er zoveel visa behandeld moeten worden is het, denk ik, ondoenlijk om alles per persoon te bekijken en af te wegen. Er zullen waarschijnlijk bepaalde categorieën zijn van mensen met een ‘medische achtergrond’. Al is er maar iets kleins toch is er iéts en val je dus buiten de categorie ‘niks aan de hand’. En – stel ik me zo voor – willen ze zichzelf indekken door je daar nog ‘in de gaten te kunnen houden’ ook al is dat in jullie geval feitelijk onzin.
Ik kan me voorstellen dat het veel spanning oplevert. Toch, jullie zijn er bíjna en dat is meer dan velen hier kunnen zeggen. Dus: relativeer, heb geduld, het komt goed!
Sterkte en succes!
:wink:
Marika
Ik kan me voorstellen dat het veel spanning oplevert. Toch, jullie zijn er bíjna en dat is meer dan velen hier kunnen zeggen. Dus: relativeer, heb geduld, het komt goed!
Sterkte en succes!
:wink:
Marika
Angeline
Member
Denise,
ik denk ook dat het 'gewoon' een pro-forma bezoekje wordt aan het Health Office eenmaal jullie daar zijn. Ze zullen inderdaad zelf willen zien dat het om iets bijna onbenulligs gaat. Hernia diafragmatica is de medische term van dat middenrifbreukje van Jeroen en -in tegenstelling tot Jeroen- kan dat soms erge gevolgen hebben... Ik kan me voorstellen dat, als de arts die term neergepend heeft, ze dat daar liever zelf ook nog eens beoordelen...
Maar het kost jullie natuurlijk extra spanning, extra geduld en inderdaad, de tijd tikt ondertussen gewoon door. Je weet dat er nog van alles geregeld moet worden en je kunt er niet mee verder tot dat verlossende bericht binnenkomt. Erg frustrerend inderdaad! Ik weet precies hoe het voelt :|
Mij helpt het wel eens om gewoon verhalen van anderen te lezen. Mensen die nu al wel het visum hebben (sommigen al in Ozz), maar die bijvoorbeeld veel langer hebben moeten wachten om een CO te krijgen... Wij hebben die allebei nogal vlot verkregen en ik denk dat het grootste gevaar dan is, dat je erop gaat willen jagen (jij niet persoonlijk, hé, want ik vloek ook elke morgen als ik geen bericht vind dat CO de VOG en Medicals wil!) en het neemt nu eenmaal allemaal tijd... En nu zit ik niet alleen jou, maar ook mezelf ervan te overtuigen dat het allemaal goed komt; merk ik... Hou vol, heb vertrouwen en ik duim heel hard dat je deze week meer nieuws hebt
Angeline
ik denk ook dat het 'gewoon' een pro-forma bezoekje wordt aan het Health Office eenmaal jullie daar zijn. Ze zullen inderdaad zelf willen zien dat het om iets bijna onbenulligs gaat. Hernia diafragmatica is de medische term van dat middenrifbreukje van Jeroen en -in tegenstelling tot Jeroen- kan dat soms erge gevolgen hebben... Ik kan me voorstellen dat, als de arts die term neergepend heeft, ze dat daar liever zelf ook nog eens beoordelen...
Maar het kost jullie natuurlijk extra spanning, extra geduld en inderdaad, de tijd tikt ondertussen gewoon door. Je weet dat er nog van alles geregeld moet worden en je kunt er niet mee verder tot dat verlossende bericht binnenkomt. Erg frustrerend inderdaad! Ik weet precies hoe het voelt :|
Mij helpt het wel eens om gewoon verhalen van anderen te lezen. Mensen die nu al wel het visum hebben (sommigen al in Ozz), maar die bijvoorbeeld veel langer hebben moeten wachten om een CO te krijgen... Wij hebben die allebei nogal vlot verkregen en ik denk dat het grootste gevaar dan is, dat je erop gaat willen jagen (jij niet persoonlijk, hé, want ik vloek ook elke morgen als ik geen bericht vind dat CO de VOG en Medicals wil!) en het neemt nu eenmaal allemaal tijd... En nu zit ik niet alleen jou, maar ook mezelf ervan te overtuigen dat het allemaal goed komt; merk ik... Hou vol, heb vertrouwen en ik duim heel hard dat je deze week meer nieuws hebt
Angeline
Martens73
Active Member
Hoi Jerden,
Heb net jullie verhalen gelezen en kan me helemaal voorstellen dat je geduld ver te zoeken is op dit moment! Volgens mij gaat het allemaal goed komen en inderdaad als ik zo lees is het tot nu toe wel erg goed gegaan, jullie hele procedure! Wij zijn al 5 jaar bezig en moeten nog zeker 3 jaar wachten voordat er een CO onze aanvraag van die stoffige boeken plank haalt en er eens een kijkje in neemt! Jullie zitten er al zo dicht bij nog heel even... Maar nogmaals kan me voorstellen als je juist al zover bent het zo moeilijk is om relaxed te gaan afwachten!
Ik zou me ook helemaal niet druk maken over het Engels van je kinderen. Mijn zus was 10 en ik 7 toen wij naar NZ emigreerde binnen 3 weken konden we ons al aardig redden en niet veel later was er geen verschil meer tussen ons Engels en dat van onze KIWI klasgenootjes. Kinderen leren het beste en snelste in de klas, no worries!
Keep smiling, Betty
Heb net jullie verhalen gelezen en kan me helemaal voorstellen dat je geduld ver te zoeken is op dit moment! Volgens mij gaat het allemaal goed komen en inderdaad als ik zo lees is het tot nu toe wel erg goed gegaan, jullie hele procedure! Wij zijn al 5 jaar bezig en moeten nog zeker 3 jaar wachten voordat er een CO onze aanvraag van die stoffige boeken plank haalt en er eens een kijkje in neemt! Jullie zitten er al zo dicht bij nog heel even...
Maar nogmaals kan me voorstellen als je juist al zover bent het zo moeilijk is om relaxed te gaan afwachten!Ik zou me ook helemaal niet druk maken over het Engels van je kinderen. Mijn zus was 10 en ik 7 toen wij naar NZ emigreerde binnen 3 weken konden we ons al aardig redden en niet veel later was er geen verschil meer tussen ons Engels en dat van onze KIWI klasgenootjes. Kinderen leren het beste en snelste in de klas, no worries!
Keep smiling, Betty
he, bedankt allemaal voor de lieve reacties :smile: Ik had het vanmorgen even helemaal gehad toen er weer niets in mijn mail zat, maar het is eigenlijk wel waar: we mogen van geluk spreken dat we op de CSL staan en dat we zo snel een CO gekegen hebben. Heel wat anderen op dit forum hebben het een stuk moeilijker, dat ga ik idd proberen voor ogen te houden als ik weer zin heb om te stampvoeten .... :roll:
Het is wel zo dat naargelang je er steeds dichterbij komt het nog veel zenuwslopender wordt. Bij elke stap die lukt gaat de hoop dat je het visum kunt krijgen omhoog, in het begin hou je veel meer rekening met het feit dat het ook kan misgaan omdat je nog zoveel hordes moet nemen (bij mij is dat toch zo...). Nu durf ik me al voorzichtigjes wat voorstellingen maken over hoe het zal zijn als we echt vertrekken. En als er dan zo'n kink in de kabel komt, komt dat extra hard aan. Trouwens, Angeline, ik heb die medische term eens ingegeven in Google en schrok wel van wat er allemaal kan misgaan met zo'n breukje in het middenrif en wat de gevolgen kunnen zijn. De dokters hier hebben dat altijd zo wat geminimaliseerd. Ik heb er nu toch ook wel meer begrip voor dat ze dat verder willen onderzoeken.
Dus we gaan weer maar braaf en geduldig afwachten en vooral niet teveel mopperen
Het is wel zo dat naargelang je er steeds dichterbij komt het nog veel zenuwslopender wordt. Bij elke stap die lukt gaat de hoop dat je het visum kunt krijgen omhoog, in het begin hou je veel meer rekening met het feit dat het ook kan misgaan omdat je nog zoveel hordes moet nemen (bij mij is dat toch zo...). Nu durf ik me al voorzichtigjes wat voorstellingen maken over hoe het zal zijn als we echt vertrekken. En als er dan zo'n kink in de kabel komt, komt dat extra hard aan. Trouwens, Angeline, ik heb die medische term eens ingegeven in Google en schrok wel van wat er allemaal kan misgaan met zo'n breukje in het middenrif en wat de gevolgen kunnen zijn. De dokters hier hebben dat altijd zo wat geminimaliseerd. Ik heb er nu toch ook wel meer begrip voor dat ze dat verder willen onderzoeken.
Dus we gaan weer maar braaf en geduldig afwachten en vooral niet teveel mopperen
