vriendinnenclubje in Sydney?

Hoi Kathleen,

Ja het blijft een rollercoaster ook als je er eenmaal bent, en ehh...ja.... ik ben nog niet eens weg, maar ik herken het gevoel hoor! (snik, dag fijne auto.. :cry:) Ha-ha
Maar je moet maar bedenken jij kunt jouw dipjes tenminste wel hebben temidden van het mooiste uitzicht van de wereld!
En dat helpt je er vast weer snel overheen!  :up:

Hang in there!

cheerio,
Tampet
 
Beste allemaal,

DIP!!!!! HELP!!!!! Het drama is compleet. Verwijten van mijn ouders, ik ben het kleine meisje niet meer waarop gebouwd kan worden. Ik ben afgeschreven en er wordt afstand van me genomen en dat wordt ook duidelijk gemaakt. En dat terwijl ik hier misschien nog wel 2 jaar zit. Dit loopt al 6 maanden, maar heeft nu wel het dieptepunt bereikt.

Soms vraag ik me wel eens af of het de juiste keuze is.
 
Hoi Dijnnas,

Dit is op jullie pad gekomen dus zeg gewoon tegen jezelf dat dit de juiste keuze is. Zo niet ga je gewoon na een tijdje weer terug naar Nederland. Dan heeft het je wel een hoop geld en energie gekost maar veel wijsheid opgeleverd en een ervaring rijker.
Laat je niet gek maken door wie dan ook, het is jou, jullie leven maar ga vooral niet met ruzie uit elkaar.
Probeer positief te denken ook al zit je in een dip, die dip verdwijnt echt wel weer hoor. (het is ook zulk rot weer, speelt allemaal mee). "TSJAKKA!" zeggen we maar.

Dijnnas veel succes.

Groetjes Marga
 
Hoi Dijnnas,

Ben het met Marga eens, ook deze fase zal overgaan, dus hoe moeilijk ook, probeer het hoofd koel te houden (maar niet je hart... :wink:)
Je ouders gaan door een soort rouwproces, ongeloof...boosheid...verdriet...berusting..acceptatie...
Ze zitten nu waarschijnlijk nog midden in de boosheid...

Het komt goed. Echt, je zult het zien, maar het vergt nu eenmaal wat tijd.
En bedenk dat een van de moeilijkste dingen die ouders moeten leren is om hun kinderen (echt) lost te laten.

Take care!  :smile:

Tampet
 
Hallo allemaal!

Wat leuk om jullie ervaringen te lezen. Zelf kom ik samen met mijn vriend eind januari 2008 naar Sydney voor twee jaar). Hier komen de voorbereidingen nu op gang: wat moet ik meenemen, wat moet ik vooral niet meenemen, wat zal ik gaan missen, wie allemaal uit te nodigen op ons afscheidsfeest, waar ga ik straks werken, gá ik ergens werken, wat zullen we gaan missen en wat vooral niet???? Time flies!!
Veel dingen zijn in het begin al geregeld (onderdak, mijn vriend heeft al een baan), dus een kleine geruststelling.
Hoe werkt het hier? Het lijkt me erg leuk om nu al wat contacten te leggen en ervaringen te delen!

Groetjes!
Linda
 
Dijnnas, wij hadden exact hetzelfde hoor... mijn ouders begrepen het heel goed, maar de ouders van mijn man daarentegen. Waarom moeten we nu weg, we hebben hier toch alles. Waarom kunnen we niet gewoon gelukkig zijn met hetgeen we hier hebben, enz. enz. Ze begrepen het echt niet.

Nu moet ik zeggen, dat ik het af en toe van mezelf ook niet helemaal begrijp en dat ik eigenlijk gewoon mijn gevoel maar volg. Het is iets dat we gewoon moeten doen...

nu zijn we een paar maanden verder en er wordt volop geoefend met skypen en mailen en het begrip is gegroeid... acceptatie... en dat is zo fijn. Er wordt eindelijk met ons meegedacht. Dat gaan ze bij jou ook krijgen, het heeft gewoon tijd nodig!
succes en laat je niet uit het veld slaan hoor... gewoon verstand op nul.

groetjes
Jennefer
 
Hoi Linda,

Wat leuk dat je ook naar Sydney komt. Hoe meer zielen hoe meer vreugde.
Waar zijn jullie van plan om te wonen?

Marga
 
Hoi Marga,

Waar wij uiteindelijk gaan wonen is nu nog niet bekend. Wel weten we dat het Sydney is. Als wij 26 januari in sydney aankomen is er voor twee weken een serviced appartment geregeld door het werk van mijn vriend. Van daar uit zullen we een huis moeten gaan zoeken. Erg lasrtig om te bedanken waar je wilt gaan wonen als je niet echt een beeld vande omgeving hebt. We denken we eraan om aan de rand van het centrum te gaan wonen, als het maar goed bereikbaar is met OV. We hebben al wel een beetje een idee, maar of dat nu overeen komt met de wekelijkheid....

Groetjes,
Linda
 
Hoi Meiden,
We zijn weer een stapje verder naar de waarheid, de makelaar is al een paar keer geweest, heeft foto's genomen en ook het bord met te koop staat in de tuin. Toch wel raar hoor. We hebben nog niet eens een visum. Maar ons soort huis kan gewoon een jaar te koop staan. Maar er hoeft er maar een te komen.
Een spannende tijd breekt aan.

Groetjes Marga
 
Hoi allemaal,

Mijn visum is binnen, plannen zijn een paar keer veranderd, maar we komen toch in December.  January begint de nieuwe baan van mijn man, spannend allemaal.  Volgende week een weekje naar Nederland!  En ik ga met een vriendin naar the night of the proms, ik heb er zin in. 

Succes met de verkoop van je huis.

Groetjes,
Sigrid 
 
@Linda welkom! Leuk dat jullie deze kant op komen!! Net wat Marga zegt.. hoe meer zielen....

@Marga ons huis staat ook nog te koop. Het duurt hier allemaal langer om je huis verkocht te krijgen. Zeker in onze prijsklasse. Trouwens wat een geweldig huis hebben jullie daar! Het lijkt me moeilijk om zo'n mooie plek achter te laten. Maar goed... je weet dat je hier ook fantastische gaat wonen. En het is super weer de laatste tijd!

@Dijnnas. Geen paniek! Ik weet zeker dat het goed komt met de ouders van je man. Wat al eerder gezegd werd: de lieve mensen zijn gewoon bang jullie te verliezen en kunnen dit even niet handlen. Geef ze de tijd. Ook hun leven verandert namelijk door jullie beslissing. Daar hoef je je niet schuldig over te voelen want het is jullie leven, maar begrijp ook dat het even tijd voor hun kost om aan deze verandering te wennen. Mijn ouders reageerden in het begin ook zo. Ik ben nu 8 maanden hier en ik bel regelmatig en we zitten elke week achter de webcam. MIjn moeder van 70! En het gaat echt goed. Tuurlijk af en toe tranen maar als we elkaar weer gezien hebben op de cam dan kunnen we er weer even tegenaan! Kop op!

@Kat hoe is het nu in je appartement? Alles een beetje op orde? Ik las van de baan. Al wat nieuws op het oog?
 
Hoi Sigrid,

Gefeliciteerd met jullie visum. Dat moet wel een geweldig gevoel geven. Een drukke tijd breekt aan.
veel succes met inpakken.

Groetjes Marga
 
Hooooi,
Ben ik weer. We hebben nu dailup inmiddels, maar nog steeds geen ADSL. Het gaat hier soms wel een beetje langzaam hoor..., zucht, een soort tropenrooster ofzo.
Zijn nu redelijk gesetteled en nee, nog geen werk. Wel 100 ijzers in het vuur, maar goed... zie boven...langzaam, langzaam, langzaam. Moet hier een boel geweekt worden, zeg maar.
Apartementje is lekker. Beetje warm, moet tegen de zomer aan wel een aircootje komen denk ik. Verder hebben we de Ikea geplunderd en is vandaag de kist aangekomen!! Te gek! Heel makkelijk, douane hoefde niks te zien, konden 'm zo meenemen. Voor iedereen in de toekomst: zelf inklaren, is echt niks aan! Elke dollar die je iemand anders daarvoor geeft is verspild. Aniewee, alles is aangekomen en geen enkele schade. Wel lekker om iets van 'thuis' te hebben en ook wel een beetje emotioneel omdat het hierdoor steeds definitiever wordt, klinkt dat gek?
Zo nu even douchen en dan naar bed. Hele dag aan het uitpakken/opruimen/sjouwen geweest... ik ben gebroken :)

Cheers,
Kathleen
 
Hoi Kathleen,

Kleine 2 maanden alwere in Ozz, time does fly!  :smile:
Goed te lezen dat jullie je draai gevonden hebben, en die job komt ook vanzelf! Ik zou zeggen geniet van de  vrije tijd, een beetje als
'op de bank zitten' (detacheer jargon... :smile:) tussen twee klussen in...prima toch.

En je weet het, er zijn maar weining mensen die op hun sterfbed verzuchten....ach had ik maar meer gewerkt  :grin:!

cheerio,
Tampet (vanuit de wachtkamer...)
 
Dat is wel zo Tampet, maar de spaarcentjes gaan er rap doorheen en het op de bankzitten begint een beetje onrust teweeg te brengen... Het is op dit moment een beetje taai allemaal en bovendien begin ik te verlangen naar een ochtendje markten met mijn zus en bljiven hangen bij Dudok in Arnhem... tja, het is even aangekomen denk ik. Het gewone leven heeft ons al opgeslokt (dat van de rekeningen en mot met de huurbaas...) maar wij zijn nog niet zo ver... even volhouden denk ik. En doorzetten.

Kath
 
Hoi Kath,

Hmm ja...doorzetten inderdaad, niet leuk als je er middenin zit maar echt hoor,  straks als jullie weer helemaal in de tredmolen van werken/commuten zitten zul je nog met verlangen terugdenken aan deze tijd...dus probeer er toch een ietsiepietsie van te genieten...
pluk de dag and all that... :up:

....en ik probeer ook in het hier& nu te blijven en niet alvast in de toekomst te leven...hoe verleidelijk ook...

cheerio,
tampet
 
vandaag het bericht ontvangen dat ons visum is goedgekeurd... JOEPIE... 14 december vertrekken wij met viertjes richting Sydney. Ik heb deze topic veel gevolgd, maar had te weinig tijd om er elke keer op te reageren. Misschien kom ik één van jullie nog wel tegen Down Under... ik blijf dit forum in ieder geval volgen, vind het leuk en gemakkelijk om alle tips, twijfels en enthousiaste verhalen te lezen.
allemaal super veel succes en hopelijk gaat het bij jullie ook allemaal voorspoedig!
groetjes
jennefer
 
Wie van jullie allemaal woont er al in Sydney en wie staat er op het punt te vertrekken (zoals ik)?

Groetjes,
Linda
 
Hallo allemaal,

Na even een breakje en wat bij te hebben gelezen ben ik weer van de partij. De storm is tijdelijk gaan liggen en we hebben afgesproken over een paar weekjes rond de tafel te gaan. Ben benieuwd hoe het gaat verlopen, afwachten dan maar.

Kath, spannend allemaal, komt vast allemaal goed. kan me voorstellen als je er in zit, dat het een moeilijke situatie is. Door dat soort verhalen ga ik ook relativeren en kom ik er achter dat het niet allemaal leuk en aardig is, maar dat je erg je best moet doen om een nieuw leven op te bouwen. Ben benieuwd naar je verhalen! In ieder geval een geruststelling dat in Sydney ook een ikea is  :up:

@ Jennefer: Gefeliciteerd met je visa en succes met de voorbereidingen.

@ Linda: wij zitten nog middenin de aanvraagprocedure en hebben nog even geen idee wanneer we willen vertrekken. Als je terugleest zie je alle verhalen van iedereen.

Groetjes, Dijnnas
 
@ Dijnnas! Wat las ik elders... de R de deur uit!!!! Heerlijk, of niet dan. De grootste 'bevalling' is geweest, nu is het een kwestie van geduld en formuliertjes invullen... Spannend! It's not always smooth sailing, maar het is wel een avontuur!!

@ Tampet: Wow!! Gaat ineens rap, of niet dan? Al concrete plannen a.k.a. vluchtdatum :)

@ Iedereen: hoe gaat ie??

Hier okay, begin een beetje te settelen en de grootste onrust (en sort of angst) is geweken. Begin me te berusten in hoe de zaken nu liggen... we hebben nu i-net en telefoon en dat vind ik super... toch iets minder geisoleerd. De sollicitaties beginnen op gang te komen, dus het is echt een kwestie van tijd. Blijkbaar is Hans' CV toch wel interessant en is gewoon ouderwets solliciteren toch wel the way to go... We hebben zulke tegenstrijdige adviezen gehad (van Ozzies) en eigenlijk the best way was hier op het forum :). We zijn echt heel goed geholpen door mede-forumleden... de schatten!! Het gevoel dat er mensen in hetzelfde schuitje meedenken en voelen, is prettig.

Maar vertel, vertel.... het vriendinnenclubje moet wel in de lucht blijven!!!!

Cheers,
Kath
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top