Waarom NIET emigeren

[/quote]



Hè Clair meid, ik denk altijd maar zo, je neemt van niemand afscheid!! Je zegt gewoon gedag, en na een lange vlucht bel je hen op en klinken ze alsof ze om de hoek staan. En iedereen gaat mee, in je hart. Komt goed joh :). Group hug?


[/quote]

Je bent een schat Ireen,thanx!
 
waarom niet:

keuringen , bloedonderzoek etc etc, 
met 4 personen zit ik al aan de 1000 euro en mooi dat je dat niet vergoed krijgt.

Morgen eerst maar eens de rontgen en bloedonderzoek.

20 april keuring arts.

weer pasfoto's maken, overal moet een pasfoto op.
 
[quote author=clair link=topic=9848.msg136147#msg136147 date=1239004414]

[/quote]



Hè Clair meid, ik denk altijd maar zo, je neemt van niemand afscheid!! Je zegt gewoon gedag, en na een lange vlucht bel je hen op en klinken ze alsof ze om de hoek staan. En iedereen gaat mee, in je hart. Komt goed joh :). Group hug?


[/quote]

Je bent een schat Ireen,thanx!
[/quote]

Ik heb nog nooit zulke lange en diepe gesprekken met mn ouders (en broer!) gehad als toen ik naar Aus vertrok.. En met het internet en de telefoongesprekken, die nu geen drol meer kosten, zijn ze "dicht bij je" wanneer je maar wilt  :cheer: Cheer up possum xx
 
Mijn moeder heeft het er een hele tijd moeilijk mee gehad, maar omdat mijn nicht (die even oud is) een huisje heeft gekocht bij mijn ouders in de buurt met haar vriend, is zij nu een soort surrogaat-dochter... Kan mn moeder toch winkelen en tuttelen..
Verder word er keihard gespaart om deze kant op te komen dus dat is wel een fijn vooruitzicht, hoewel er nog geen concrete datum is..
Maar, ik heb altijd om t hardst geroepen dat ik Holland uit wou. Als kind al als we op vakantie waren "kunnen we niet hier heen verhuizen mam?"
Dus misschien heeft dat de klap een beetje opgevangen...

xx
 
Tja, het onderwerp ouders hebben ik gelukkig al gehad. Ik heb er altijd rekening mee gehouden dat mijn
moeder het grootste probleem van zou maken als wij weg zouden gaan.
Maar wat blijkt, mijn moeder zei ga niet weg, blijf lekker hier. Toch ging zij aan het idee wennen.
Mijn vader heeft altijd zijn kop in het zand gestoken en uiteindelijk had hij vlak voor ons vertrek er het
moeilijkste mee, zelfs op schiphol :cry:. En de 1e keer onze gesprekken via skype was hij degene die er het
moeilijkste mee had en niet mijn moeder.
Als ik mijn ouders nu bel (woon hier nu 3 mnd), dan gaat het goed, mijn moeder is altijd vrolijk, geinterreseerd
in ons leven hier en mijn vader is erg wisselend. Je kan aan zijn gezicht al zien :|of hij vrolijk is of niet :smile: :-(.
Als die niet echt goed gehumeurd is houd ik het kort. Soms bel ik alleen met mijn moeder, dat is altijd gezellig.
Dus het zo zie je maar weer, waar ik me druk om maakte was mijn moeder en mijn vader is nu het probleem soms.
gr. Ingrid
 
Sja... Ze zien hun kids niet graag vertrekken natuurlijk...

Mijn ouders beginnen er wel aan te wennen nu, misschien is het wel omdat ik hier 'alleen maar' studeer nu.. Voelt niet zo permanent..
En ik krijg ook al berichten dat er een beetje mee wordt op geschept met die avontuurlijke dochter  :cool:

Ik mis ze hoor, maar er waren toch meer redenen om wel te gaan dan niet.. En ik ben dolgelukkig, wat mijn ouders ook weer gerust stelt.

xx
 
[quote author=MelbMitz link=topic=9848.msg136159#msg136159 date=1239007560]
En ik krijg ook al berichten dat er een beetje mee wordt op geschept met die avontuurlijke dochter  :cool:

[/quote]

Haha ja dat doen volgens mij alle ouders als een kind ver weg gaan wonen. Ze vinden het niet leuk, maar zijn aan de andere kant meestal zo trots als een pauw dat hun kind dit aandurft.  :up:
 
[quote author=MelbMitz link=topic=9848.msg136136#msg136136 date=1238998916]
Voor je het weet heb je alles (van pyjama tot linchbox) met the Wiggles er op.
[/quote]

Ja dat zou een reden zijn om niet te emigreren; een lynchbox mee naar school- 'wie gaan we vandaag even lynchen??'  (haha)


enne- ja Ireen, dat is ongeveer wat ik bedoel. Maar ook dingen als (voorbeeldje) ik ben bezig met een paard kopen, maar om de mensen waarvan ik het paard heb gekocht zover te krijgen dat ze me terug bellen -argh! frustratie!!! en dan heb je het over iets wat zij kwijt willen, en ik wil hebben, voor niet al te weinig geld... Dus ander paard; ben al twee dagen bezig die mensen te pakken te krijgen Bellen niet terug (argh etc). Maar; Zen- no worries, she'll be right- terug bellen is een probleem hier, en daar kun je je zelf gek mee maken, of niet dus. Ik probeer echt heus waar het laatste.  En dan ben ik nog niet begonnen over de tradies hier... (argh etc)
 
[quote author=mammavark link=topic=9848.msg136169#msg136169 date=1239014219]
[quote author=MelbMitz link=topic=9848.msg136136#msg136136 date=1238998916]
Voor je het weet heb je alles (van pyjama tot linchbox) met the Wiggles er op.
[/quote]

Ja dat zou een reden zijn om niet te emigreren; een lynchbox mee naar school- 'wie gaan we vandaag even lynchen??'  (haha)


[/quote]

:blond:
 
[quote author=mammavark link=topic=9848.msg136169#msg136169 date=1239014219]
En dan ben ik nog niet begonnen over de tradies hier... (argh etc)
[/quote]

Meid, we doen gewoon de  :group: met Clair enzo, dan een kwartier deep breathing en daarna een Tinggg-Hummm sessie... is alles goeoeoeoed...

Tuinmensen en poetsmensen, ik heb het alláng opgegeven... Electriciens, áltijd prima. Ráár?! :crazy:

.... meer Tinggg en Hummm....  :peace:
 
Afscheid nemen (of hoe je het ook wilt fomuleren) van geliefden is voor mij geen reden om niet te gaan, maar maakt het wel stukken moeilijker. Om eerlijk te bekennen niet eens zozeer voor mijzelf  :blush: maar ik zie hoeveel verdriet het mijn ouders doet. Er wordt niet over gesproken, taboe, maar op niet al te lange termijn moeten we wel gaan melden dat we een visum hebben en dat we hun pasgeboren kleinzoon meenemen naar de andere kant van de wereld.
De wens om onze droom werkelijkheid te laten worden is zo groot, groter dan het sterk aanwezige schuldgevoel. Het voelt als egoisme en bij tijd en wijlen voel ik me daardoor ook een slechte dochter, maar besef me dan ook dat we een eigen leven op moeten bouwen en onze eigen dromen moeten / willen najagen.
 
Sterkte Dijnnas,
Je hebt gelijk; het is je eigen leven. Je ouders zouden ook niet willen dat je ongelukkig bent.. Maar het blijft kiezen uit twee kwaden voor hen natuurlijk.
Ik snap jouw verlangen erg goed.. Je bent geen slechte dochter!
xx
 
........ik speel liever de hoofdrol in mijn eigen film dan een bijrol in iemand anders z'n film........

Dit was het antwoord op dezelfde vraag over hoe moeilijk om mensen achter te laten die ik een keer las in een interview met een emmigrant en slaat volgens mij de spijker op de kop.

cheers  :up:
Art
 
[quote author=artvark link=topic=9848.msg136216#msg136216 date=1239057156]
........ik speel liever de hoofdrol in mijn eigen film dan een bijrol in iemand anders z'n film........
[/quote]

Mooi gesproken, maar wel een zinnetje dat ik niet uitspreek in het bijzijn van mijn familie. Natuurlijk leef ik mijn eigen leven en gaan we naar Australie omdat wij ervan overtuigd zijn dat wij (als gezin) daar nog gelukkiger worden dan we nu al zijn. Maar dat neemt het schuldgevoel over mijn egoistische dochter gedrag helaas niet weg. Ergens zal ik daarom ook ontzettend blij zijn als ik straks in dat vliegtuig zit. Dan hoef ik die zielige gezichten niet meer te zien. Iedereen gunt het ons enorm en wil ook echt dat het ons gaat lukken, maar ze geven ook allemaal toe dat het hun eigen egoisme is dat wil dat we blijven.

Eigenlijk komt er bij dat hele emigreren dus bij iedereen een naar karaktertrekje boven....
 
[quote author=Sacha link=topic=9848.msg136228#msg136228 date=1239080508]
[quote author=artvark link=topic=9848.msg136216#msg136216 date=1239057156]
........ik speel liever de hoofdrol in mijn eigen film dan een bijrol in iemand anders z'n film........
[/quote]

Mooi gesproken, maar wel een zinnetje dat ik niet uitspreek in het bijzijn van mijn familie. Natuurlijk leef ik mijn eigen leven en gaan we naar Australie omdat wij ervan overtuigd zijn dat wij (als gezin) daar nog gelukkiger worden dan we nu al zijn. Maar dat neemt het schuldgevoel over mijn egoistische dochter gedrag helaas niet weg. Ergens zal ik daarom ook ontzettend blij zijn als ik straks in dat vliegtuig zit. Dan hoef ik die zielige gezichten niet meer te zien. Iedereen gunt het ons enorm en wil ook echt dat het ons gaat lukken, maar ze geven ook allemaal toe dat het hun eigen egoisme is dat wil dat we blijven.

Eigenlijk komt er bij dat hele emigreren dus bij iedereen een naar karaktertrekje boven....
[/quote]

Nee joh, niet naar, gewoon menselijk...tuurlijk willen ze dat het jullie lukt en ze gunnen het jullie ook, maar
ze willen je ook niet graag missen, wat weer heel lief is. Egoïsme? Nah, niet echt, gewoon menselijk :)
 
ja ,zo herkenbaar, ik heb soms kokhalzingen vam schuldgevoel tegenover mijn ouders.

ik heb me wel voorgenomen dat als het mij ooit overkomt , zou ik van binnen verscheurd worden, maar ik ga het nooit laten merken aan mijn kinderen omdat ik nu weet hoe moeilijk dat voor ze is.

elk vogeltje vliegt uit en bij ons is het ook, nu of nooit,

maar idd, je ouders, ze worden steeds stiller.
 
Aan de andere kant zou het natuurlijk ook vreemd zijn als het ouders niks doet dat hun kind (en soms ook kleinkind) naar de andere kant van de wereld verhuisd.
Het feit dat ze niet willen dat je gaat is wat dat betreft ook weer positief. Al ben ik het met iedereen eens dat het de situatie wel lastig maakt.

Wat ik, en dat hangt wel met bovenstaande samen, erg vervelend vind is dat mensen steeds vragen waarom je dan elders wilt wonen en wat er anders aan is? En dat mensen zeggen als de hele procedure nu nog niet lukt dat ik dan maar gezellig hier moet blijven. Ook dat is positief bedoelt, aangezien ze liever niet zien dat hun dochter/ zus straks toch nog aan de andere kant van de wereld zit. Maar soms wel vermoeiend, en soms wil ik er dan even een net zo'n vervelende opmerking uitgooien. Gelukkig is dat nog niet gebeurt.
Mijn ouders en broer steunen me wel en vinden dat ik moet doen wat ik zelf wil, maar door af en toe deze opmerkingen te plaatsen, laten ze ook de andere kant zien.
 
Eigenlijk komt er bij dat hele emigreren dus bij iedereen een naar karaktertrekje boven....


De avond voor ons vertrek zelfs ruzie met mn moeder aan de telefoon. Van ellende de hoorn erop gegooid, omdat ze niet ophield met verwijten maken. Soms is het moeilijk om je emoties te tonen........

Of je beste vriendin die zegt als je een dipje hebt: "Je hebt er toch zelf voor gekozen!"
 
[quote author=Siegrick link=topic=9848.msg136360#msg136360 date=1239188628]
Eigenlijk komt er bij dat hele emigreren dus bij iedereen een naar karaktertrekje boven....


De avond voor ons vertrek zelfs ruzie met mn moeder aan de telefoon. Van ellende de hoorn erop gegooid, omdat ze niet ophield met verwijten maken. Soms is het moeilijk om je emoties te tonen........

Of je beste vriendin die zegt als je een dipje hebt: "Je hebt er toch zelf voor gekozen!"

[/quote]

Mensen snappen niet dat het voor jezelf ook moeilijk is, al heb je die keuze zelf gemaakt. En dat je ook momenten van twijfel en "waar ben ik aan begonnen" hebt, zelfs al je al weg bent.
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top