Fae
XPdite Sponsor
Na het lezen van de recente terugkeer verhalen lijkt twijfel ook geen goede voorspeller meer, helaas. Want als ik het mij goed herinner hadden de terugkeerders geen twijfels vooraf.
Zelf had ik geen twijfels, hoewel heel soms even stiekem de twijfel aan mijn eigen inschattingsvermogen. Het was voor mij goed om de enquête laatst in te vullen: daaruit bleek dat het leven mij hier zo goed (zelfs licht beter dan verwacht) bevalt omdat ik goed had ingeschat wat ik kon verwachten. Realisme is in mijn opinie dus belangrijk.
Standaard zegt ik altijd: bij twijfel niet doen. Als iets goed voelt, maar soms ben je bang, okee. Je angsten kun je onder ogen zien en je kunt daarvan groeien. Maar als je eigenlijk niet goed weet wat je wilt, wat je kunt verwachten en je hebt het goed en bent gelukkig, waarom zou je dan de stap nemen? Je hebt niets te bewijzen, en niet iedereen is gemaakt voor avontuur. De een herstelt daar veel beter van dan de ander. Niet iedereen groeit even snel en makkelijk van 'ervaring'.
Wat voor mij altijd werkt en misschien voor jou een tip is: dagdromen. Stel je voor als je niet gaat, hoe je leven eruit ziet, wat je doet en focus op het gevoel dat deze gedachten in je oproepen. Doe dan hetzelfde met een fantasie over wel gaan.
En dan goed registreren. Als je geen Tarzan of Jane gevoel krijgt, is daar niets mis mee. Als het veilig voelt, goed, 'normaal', mogelijk wat saai, niets mis mee. Als het je blij en gelukkig maakt, beter natuurlijk. Als je vooral angstig en onzeker wordt, dan vind ik dat je daar naar moet luisteren. Zorg vooral goed voor jezelf en dan kun je niet mis gaan, met blijven of vertrekken.
En dan rest natuurlijk dat niets in het leven definitief is. In jouw specifieke geval zou je bv richting familie kunnen communiceren dat jullie een jaar gaan. Dan ontneem je ze al heel veel kruit en geef je jezelf ook nog een evaluatie/nieuw keuze moment. Dat kun je nog een keer verlengen als het goed gaat, maar je twijfelt nog of ervaart nog veel weerstand. Na twee jaar is het echt allemaal wel ingebed en duidelijk lijkt me.
Wat huizen betreft zou ik denken: verhuren die hap. Hier kun jij huren van de opbrengst, je hoeft niet de verkopen in een slechte economische tijd en misschien wil je wel gewoon terug in dat huis. Dan heb je niets verloren. Blijf je hier, dan kun je alsnog verkopen en hier kopen, maar dan is het een beslissing die niet van angst en twijfel vergeven is.
Succes ermee.
Fae
Zelf had ik geen twijfels, hoewel heel soms even stiekem de twijfel aan mijn eigen inschattingsvermogen. Het was voor mij goed om de enquête laatst in te vullen: daaruit bleek dat het leven mij hier zo goed (zelfs licht beter dan verwacht) bevalt omdat ik goed had ingeschat wat ik kon verwachten. Realisme is in mijn opinie dus belangrijk.
Standaard zegt ik altijd: bij twijfel niet doen. Als iets goed voelt, maar soms ben je bang, okee. Je angsten kun je onder ogen zien en je kunt daarvan groeien. Maar als je eigenlijk niet goed weet wat je wilt, wat je kunt verwachten en je hebt het goed en bent gelukkig, waarom zou je dan de stap nemen? Je hebt niets te bewijzen, en niet iedereen is gemaakt voor avontuur. De een herstelt daar veel beter van dan de ander. Niet iedereen groeit even snel en makkelijk van 'ervaring'.
Wat voor mij altijd werkt en misschien voor jou een tip is: dagdromen. Stel je voor als je niet gaat, hoe je leven eruit ziet, wat je doet en focus op het gevoel dat deze gedachten in je oproepen. Doe dan hetzelfde met een fantasie over wel gaan.
En dan goed registreren. Als je geen Tarzan of Jane gevoel krijgt, is daar niets mis mee. Als het veilig voelt, goed, 'normaal', mogelijk wat saai, niets mis mee. Als het je blij en gelukkig maakt, beter natuurlijk. Als je vooral angstig en onzeker wordt, dan vind ik dat je daar naar moet luisteren. Zorg vooral goed voor jezelf en dan kun je niet mis gaan, met blijven of vertrekken.
En dan rest natuurlijk dat niets in het leven definitief is. In jouw specifieke geval zou je bv richting familie kunnen communiceren dat jullie een jaar gaan. Dan ontneem je ze al heel veel kruit en geef je jezelf ook nog een evaluatie/nieuw keuze moment. Dat kun je nog een keer verlengen als het goed gaat, maar je twijfelt nog of ervaart nog veel weerstand. Na twee jaar is het echt allemaal wel ingebed en duidelijk lijkt me.
Wat huizen betreft zou ik denken: verhuren die hap. Hier kun jij huren van de opbrengst, je hoeft niet de verkopen in een slechte economische tijd en misschien wil je wel gewoon terug in dat huis. Dan heb je niets verloren. Blijf je hier, dan kun je alsnog verkopen en hier kopen, maar dan is het een beslissing die niet van angst en twijfel vergeven is.
Succes ermee.
Fae
