Catkin's nieuwe weg naar Australië

Oke! Het is een paar jaar geleden dat ik hier voor het laatst was. Inmiddels heb ik mijn leven aardig op orde hier in Nederland. Huisje gekocht. Ik ben door gegaan met acteren en werk, naast drie banen (waarvan een als zelfstandig ondernemer) ook als trainingsacteur in de zorg, heb twee gehandicapte Griekse straatkatten geadopteerd etc. Uiteraard heb ik nog vaak gedacht aan mijn "mislukte" emigratie naar australie, maar al met al heb ik het goed in Nederland.
En toen was daar vanochtend ineens mail uit Brisbane. Van.... ja mijn Case Officer. Met het verzoek tot het toesturen van de laatste documenten. Jaren hoor je niks, bouw je een leven op en uiteindelijk zijn ze toch terecht gekomen bij die stapel aanvragen, van mensen die voorheen voldeden aan de eisen en die al jaren wachten... Dus er is hoop.
 
Mooi om te lezen! En er is altijd hoop! Nu maar hard duimen dat de volgende mail een You are welcome here! Is :)
 
Inderdaad. Nou zover als nu ben ik nog nooit gekomen. Ik ga morgen naar het gemeentekantoor voor een bewijs van goed gedrag en ik ga morgen ook bellen voor een afspraak met de panelarts. Dan lijken 28 dagen ineens heel kort (had deze mail gewoon nog niet verwacht).
Wellicht toch een mooi kerstcadeautje daarna...
 
Catkin said:
Inderdaad. Nou zover als nu ben ik nog nooit gekomen. Ik ga morgen naar het gemeentekantoor voor een bewijs van goed gedrag en ik ga morgen ook bellen voor een afspraak met de panelarts. Dan lijken 28 dagen ineens heel kort (had deze mail gewoon nog niet verwacht).
Wellicht toch een mooi kerstcadeautje daarna...
Click to expand...
Volgens mij hebben we nog een koffie afspraak staan op de Cappucino strip in Freo?:up:

BaMiBo
 
Tekkel said:
Volgens mij hebben we nog een koffie afspraak staan op de Cappucino strip in Freo?:up:

BaMiBo
Click to expand...


Als het doorgaat moet ik volgend jaar mijn visum valideren en wil ik graag wat afspreken met mensen die al in australie wonen, om te bekijken wat ik zelf nou wil. Dus die afspraak komt er zeker. En ik hou van Freo, dus mooie plek om af te spreken. Tot volgend jaar dus!
 
De laatste maanden zag ik steeds vaker sph topics opduiken en moest altijd aan jou denken :)

Hopelijk komt het nu goed. En dan de grote vraag... Wat ga je doen!
 
He Catkin, ik ken jou alleen van de oude topics over SPH, die ik doorgespit heb toen ik hier net kwam. Wat leuk om te horen dat je bericht heb gekregen en wat bizar dat het zo lang daar heeft stilgelegen!
Hopelijk gaat het nu voorspoedig! Succes!
 
Het is vreemd dat ik 2 dagen geleden bezig was met van alles, behalve mijn emigratie plannen van 7 jaar terug en dat je door 1 mailtje weer volledig in de hele procedure gegooid wordt. Omdat ik helemaal niet meer gerekend had op een mailtje dat ik een CO zou hebben en informatie moest toesturen, ben ik helemaal niet met alle veranderende procedures bezig geweest. Nu heb ik ineens 28 dagen om informatie aan te leveren en moet ik dus weer van alles gaan lezen en uiteindelijk regelen. Dus nu zit ik ineens weer in een hele emigratie procedure die ik voor mijn gevoel had afgesloten. Helaas brengt zo'n mailtje wel onrust met zich mee. Schijnbaar was ik niet zo ver om te zeggen: ik blaas de hele procedure af. Door een mailtje, komt er een droom terug, waar ik niet meer van durfde te dromen, maar die nu akelig dichtbij komt.

Dus vanmorgen de panelarts in Amsterdam gebeld en als het goed is wordt ik vandaag terug gebeld voor een afspraak. Daarna naar het gemeentehuis geweest voor de aanvraag van een VOG en nu braaf een formulier 929 aan het invullen voor het veranderen van mijn paspoort en persoonsgegevens. Nog informatie opvragen bij mijn moeder, over alle geboortedata en informatie over mijn familie en stief familie voor form 80 en volgens mij is dan alles voor de visum aanvraag geregeld. Dat moet binnen 28 dagen lukken dus.
Heerlijk zo mijn leven weer overhoop. Ik geloof dat het bij mij niet rustig kan gaan :).
 
Zo vlak voordat ik ging werken gebeld door de arts in Amsterdam. Ik kon er komende donderdag al terecht, maar dat was voor mij niet goed haalbaar. Ik hen nu donderdag 14 november (om 9.00) mijn medische keuring. Nog ruim oprijd want alles moet uiterlijk 27 november bij mijn CO zijn!
 
Vroeg de CO om form 80? Is vaak namelijk niet nodig. Maar onder het mom van better safe than sorry, zou ik het iig klaar hebben liggen :)
 
FOL said:
Vroeg de CO om form 80? Is vaak namelijk niet nodig. Maar onder het mom van better safe than sorry, zou ik het iig klaar hebben liggen :)
Click to expand...

Hij stond inderdaad op het "request" lijstje en wordt dus braaf ingevuld en opgestuurd... Ik ben afgelopen 7 jaar heel braaf geworden betreffende mijn visumaanvraag. Ik laat niks meer aan "toeval" of "wellicht" over ;-)!
 
Catkin said:
Het is vreemd dat ik 2 dagen geleden bezig was met van alles, behalve mijn emigratie plannen van 7 jaar terug en dat je door 1 mailtje weer volledig in de hele procedure gegooid wordt (......) Dus nu zit ik ineens weer in een hele emigratie procedure die ik voor mijn gevoel had afgesloten. Helaas brengt zo'n mailtje wel onrust met zich mee. Schijnbaar was ik niet zo ver om te zeggen: ik blaas de hele procedure af. Door een mailtje, komt er een droom terug, waar ik niet meer van durfde te dromen, maar die nu akelig dichtbij komt.
Click to expand...
Het lijkt me erg heftig voor je. Eerst de frustratie en teleurstelling van een droom die bijna waar komt maar dan toch net niet, en nu je een ander leven opgebouwd hebt, komt het toch. Ik kan me voorstellen dat het nu heel anders voelt, of misschien toch ook niet?
Het zou fantastisch zijn als het nog steeds een droom is, als een cadeautje waar je niet op gerekend had.
Maar ik kan me ook voorstellen dat het iets is waarvan je nog weet dat je het vroeger graag wilde en nu even niet meer zo goed weet of dat nog steeds zo is.
Wat het ook is, je hebt groot gelijk dat je dat papiertje nu binnenhaalt. Dan heb je daarna nog alle tijd om uit te vogelen wat je nu voelt, en wat je nu wilt.
Als een investering in het recht om te kunnen kiezen.
 
Wat fijn dat ze je bij Immi nog niet vergeten waren, maar ik kan me heel goed voorstellen dat het mixed emotions met zich meebrengt. Veel succes met alle paperassen nu op tijd klaar te krijgen en hopelijk heb je dan toch gauw het visum, je kunt altijd nog beslissen of je wel of niet wilt gaan... Ook succes en wijsheid met die beslissing maken.
 
Voor mijn gevoel had ik Australië wel enigzins goed afgesloten. Het kon niet, punt. De keuze is voor je gemaakt. Na een periode van balen , lukt het dan makkelijker een leven hier op te bouwen . Je hebt geen keus. Naarmate de tijd verstrijkt komt de droom steeds meer op de achtergrond en de werkelijkheid steeds meer op de voorgrond te staan. Je helpt jezelf door te bedenken wat fijn is aan Nederland en wat minder prettig aan Australië. Je setteld in, in je nieuwe leven, zoekt nieuwe dromen en, ondanks dat het nooit helemaal uit je hoofd is, vervaagt die droom waar je vroeger zo van hield. Soms koop je nog een pak Tim tams, kijkt McLeods Daughters, je ontkent dat het heimwee is naar een lang gekoesterde droom. Ik moet zeggen, dat lukt aardig goed, je bent gelukkig en twijfelt zelfs of het dan niet zo had moeten zijn. Dat Nederland het voor je is. Je komt verder met acteren (je andere droom), hebt leuk werk, een leuk appartement, twee gehandicapte, 3 potige Griekse straatkatten die je echt niet achter wil laten...
Dan ineens, door een simpel mailtje, staat die "vervlogen" droom weer volop in het licht. Op een moment dat je over andere dingen droomt, je toekomst net herzien had. Je schrikt, bedenkt eerst, rationeel, dat het leuk is dat je nu wat hoort, maar dat de timing niet zo goed is. Gevoelsmatig ben je blij... Eindelijk (immers er bestaat een spreekwoord dat luid; beter laat dan nooit). Je twijfelt gevoelsmatig niet aan wat je moet doen, die visum aanvraag gaat erdoor. Terwijl je ratio tegen je praat (zou je dat nou wel doen, en dan, wat doe je dan). Uiteindelijk was het in Nederland blijven geen keuze maar een feit. Wat doe je dan nu, 7 jaar later, als je wellicht een keuze krijgt? Maar gevoel wint bij mij nou eenmaal van ratio...
Ik laat de deur open, op een kier, maar het waait en hij waait verder open! Mijn hoofd is vol, gedachten gaan naar de plek waar ik ooit zo graag heen wilde en een fijn gevoel vervult je lijf.
Ondanks dat er financiële tegenvallers waren afgelopen tijd en je niet ruim zit, droom je over een vakantie. Het lijkt alsof je wilt gaan kijken of die vakantie liefde stand heeft gehouden. Je wilt geen overhaaste keuzes maken, maar je voelt dat er, aan beide armen, getrokken wordt. Gevoel en verstand spreken elkaar tegen. Beide lijken een andere keuze te willen maken. Mensen om je heen zijn sceptisch, of bang dat ze je wellicht weer bijna verliezen aan een land zo ver weg...
Ik, ik ben blij. Ik krijg een nieuwe kans, een keuze. De vervlogen droom vliegt als een gek weer terug naar zijn nest zit daar weer veilig genesteld. Het leven overhoop, maar een tweede kans. En niets hoeft voor altijd te zijn...
 
Last edited:
Mooi gezegd hoor! Het is inderdaad zo, niets is voor altijd. je bent er zo lang mee bezig en het was zo'n grote droom, ook al heb je het goed afgesloten zo te lezen, kan een simpel mailtje dat weer helemaal overhoop gooien (in een positieve zin dan). Veel succes met de laatste opdrachten en verdere plannen die je maakt en stappen die je zet.
 
Ratio is heel belangrijk bij dit soort keuzes. Je wikt en je weegt en je kijkt wat er kan en wat er niet kan en wat verstandig is.
En als je alles uitgerationaliseerd hebt, dan kies je op gevoel... ;)
 
Zo mooi geschreven Femke! Werd er emotioneel van.
Volgend jaar Maart ben ik weer even in Nederland. Zou het heel leuk vinden om wat af te spreken. Wie weet heb je nog wat aan mijn Australië verhalen, haha.

Naar welke stad wilde jij ook alweer altijd verhuizen? Of had je nog niet echt een voorkeur..?
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top