KLETSDOZEN Afgesplitst

Hoi lieve doosjes!

Wat kunnen jullie kletsen, zeg.... ik ben niet zo goed in het typen van epistels van formaat, maar ik lees lekker mee! Ook goed? Wilde dat even melden...  :grin:

Wilde net aan je vragen of je weer druk in de weer bent met de Wii, Miek. En waarempel, zie daar het antwoord  :up: kilootjes zijn er zo weer af.

ik moet weer werken  :cry: , dag meisjes!!

xxx Cat

ps. we nemen ook niet veel mee
pss. heb ook een gecompliceerde familie (deels)
psss. te korte bedden, ander beddengoed, cis -> naaimachine.. ik voel een markt voor europese beddengoed :cheer:
 
Hoi Kookaburra en Annemiek,

@Kookaburra: Ik vind het niet erg hoor dat je zelf niet mee schrijft. Was natuurlijk wel leuk geweest want dan hebben we nog meer leesvoer te verstouwen. We moeten de verhaaltjes maar iets meer gaan inbinden want ze beginnen steeds persoonlijker te worden :grin:

@Annemiek:
Wat fijn dat je inmiddels weer tussen je eigen spulletjes zit. Zal toch wel een heerlijk gevoel zijn dan continue in een leeghuis rond te dwalen. Het lijkt mij ook heerlijk.
Zijn de kruidnootjes nog gelukt trouwens. Ik begin al honger te krijgen bij het idee alleen al. Vooral omdat het hier ook zo'n soort van sinterklaasweer is; vrij grijs en continue regenbuien. Het is niet erg koud want als je een beetje in huis gedaanhebt dan staat het zweet je al op de rug.

Dat heimweegevoel ken ik ook wel. Ik heb dat destijds ook gehad toen we daar waren. Het waren maar 4,5 maand maar toch.....Dat is ook de reden geweest dat we terug gingen
IN het begin kon ik het nog aardig goed verbergen, want ik wilde niet meteen medelijden van de andere kant aan de telefoon. Ik wist dan dat ze gingen zeggen van zie je wel enz. enz.
Op een gegeven moment naarmate we langer daar waren ging ik steeds meer naar huis verlangen. Ik belde met de telefoon van mijn schoonouders en die rekeningen werden steeds hoger. Ik heb ze wel zelf betaald.
Ik kon een keer een nacht niet slapen dus heb ik snachts rond 2 uur gebeld naar nederland. Vanaf toen had ik besloten om terug te gaan.
We kwamen dinsdag 28 maart terug en ben de volgende dag weer begonnen met werk, ze hadden gelukkig nog iemand nodig en toen heb ik nog een jaar in die fabriek gewerkt in ploegendienst totdat ikde ziekte van pfeiffer kreeg.
We hadden nog geen meubels ed dus zijn we maar even bij mijn ouders in getrokken. Binnen 4 maanden hadden we een huis kocht en binnen 2 weken hadden we een auto onder de kont.

Nu zal het allemaal niet meer zo snel gaan met 2 kinderen. Stel dat ik toch weer terug zou willen, zit je met 2 kinderen en een hele inboedel. Ik kan dan niet meer fulltime gaan werken anders betaal ik me scheel aan kinderopvang. Mijn moeder past hooguit 2 dagen per week op met een enkele uitzondering van 3 dagen. Ze doet zelf ook nog vrijwilligerswerk dus dat wil ik haar ook niet ontzeggen.

Als we in Australie gaan wonen dan zou ik op den duur wel iets meer willen gaan werken en evt een nederlandse au-pair in huis te nemen. Ik kijk regelmatig op de site van aupair-world en daar staan meisjes tussen die me wel aanspreken. In australie zijn de huizen relatief groot genoeg om ze een eigen kamer aan te kunnen bieden. Als we allebei werken (ik 3-4 dagen, mijn man fulltime) dan kan er best een weeksalaris van de aupair vanaf.
Mijn schoonouders willen ook met alle plezier oppassen hebben ze al vaker gezegd maar ze zijn rond de 70 en niet meer in staat om zoveel op te passen. Ze hebben ook nog een eigen sociaal leven dus dat wil ik ze ook niet ontzeggen.
Mijn neef is 2 jaar geleden naar australie vertrokken en die hebben een au-pair jongen in dienst. Volgens mij bevalt ze dat wel.
Ik heb dan ook echt wel een baantje nodig voor 3 dagen of zo want anders is het zo weer mis. Eigenlijk het zelfde verhaal als bij jou. Je hebt dan een beetje afleiding en je leert weer nieuwe mensen kennen.
Het liefst wil ik een baantje als medisch receptionist maar om eerst het engels beter te leren en mijn kennis van de medische terminologie bij te spijkeren zal ik toch eerst een (korte)opleiding hiervoor moeten doen en desnoods wil ik dan ook nog wel even in een magazijn gaan orderpicken of zoiets. Gewoon voor het geld. We zullen daar veel moeten aanschaffen en dat kost een hoop geld. Mijn LOI-opleiding medisch receptioniste was daar toch al niet geldig, dat heb ik al laten uitzoeken.

Tot die tijd zit ik hier nog te praktiseren over het wel of niet gaan. Eigenlijk wil ik maar al te graag, maar ik zou bij god niet weten hoe ik dit aan mijn ouders moet vertellen dat ik en hun enige 2 kleinkinderen verhuizen naar het andere eind van de wereld. Vanmorgen is mijn moeder hier geweest en elke keer ligt het op het puntje van de tong maar ik krijg het er warm van als ik er aan denk dat ik het moet gaan vertellen. Ze zullen alles verwachten behalve dit. Ze hebben al die jaren waarschijnlijk gedacht dat de koek op was wat betreft australie en dat ik er alleen nog op vakantie wil.
Als ik het breng op de manier van: pap mam we hebben een nieuwtje, dan zullen ze denken dat er een derde op komst is. ECHT NIET DUS!  daar ben ik nu wel klaar mee, heb ik besloten. Alle babyspullen zullen verkocht worden(babykamer, buik en rugdrager, babybox, babybadje.
Jeremy is nu nog niet klaar om in een peuterbed te slapen maar bij mijn schoonouders slaapt hij de eerste tijd ook nog in een ledikantje. Daarna kopen we voor kevin een grote jongenskamer en krijgt jeremy kevins huidige blauwe ikea bed. Mooi gepland he?

Ik heb dus afgelopen week een hele lange brief geschreven naar mijn schoonmoeder en daar had ik ook iets geschreven in de trend van dat ik de vorige keer spijt heb gehad dat ik zo snel opgegeven heb en dat ik eigenlijk had moeten gaan voor een spousevisum ipv working holiday visum. Ik had dan meer kans op fatsoenlijk werk, ik bedoel langduriger werk in plaats van3 maandjes hier en daar. Dat was in ieder geval een betere basis om een nieuw leven op te bouwen. Maar dat is allemaal achteraf.
Nu zou ik het uit eigen vrije wil nog wel een keer over kunnen doen maar wat als het toch weer tegenvalt. Het kost nu heel wat meer om je persoonlijke spullen mee te nemen. En we hebben 2 kinderen die kun je ook niet de hele tijd heen en weer slepen, vooral kevin, die het laatste jaar al zoveel heeft meegemaakt.

Ik heb onze buren ook nog. Ze passen geregeld op onze kinderen. Ze zijn begin 60 en hebben zelf helaas nooit geen kinderen mogen krijgen. Ze zijn wel heel gek op andermans kinderen. Voordat kevin geboren werd hadden we nooit geen contact met hun. ze was eerst heel dik met een andere buurvrouw(ook een oude schoolgenootje van me) maar zij ging weg bij haar vriend en vertrok naar een andere plaats.
Ik heb wel eens het idee dat als de kinderen er niet waren, wij ook niet zo veel contact hadden gehad. Ik vind ook dat ze nooit echt luistert als ik wat vertel. Helemaal niet als de kinderen in de buurt zijn.
Als ik dan iets tegen haar zeg dan moet ik soms echt 4 of 5 keer op nieuw beginnen.
meestal komt ze even snel binnenwippen als ze aan het schoonmaken is(het is een echte poetsmiep die alles perfect mooi schoon wil hebben) dan ben ik wat tegen haar aan het vertellen en dan onderbreekt me ze zonder pardon en dan begint ze over haar eigen werk, ze moet nog schrobben, dweilen, spinnenjagen enz. Altijd het zelfde liedje.
Ze zal ook wel eens hier gedacht hebben; wat een klerezooi, als er vlekken in de vloerbedekking zitten of als het scherm van de televisie onder de stof zit.  Jammer dan, als iemand er last van heeft gaan ze zelf maar met een stofdoek rond. We zijn hier niet astmatisch dus ik loop niet de hele dag met de stofdoek en spinnenjager rond. Je kunt wel zeggen dat hier volop geleefd worden. het is hier geen achterbuurt hoor en ik moet ook hoognodig met zo'n tapijtreiniger rond maar het tijdstip beslis ik zelf wel.Ik doe dat over 2 weken pas als kevin naar school is en jeremy in bed ligt. Heb ik even mijn handen vrij zonder dat ik bang moet zijn dat jeremy aan het schoonmaakmiddel zit
Mijn moeder is niet zo extreem als de buurvrouw maar ook van haar krijg ik regelmatig commentaar als er weer een spinnenwebje zit.

Wat betreft heb ik daar in australie geen last van. In mijn hele schoonfamilie zit geen ene poetsmiep dus ik hoef niet op mijn tenen te lopen en bang zijn dat ik ergens commentaar op krijg.
Het is dus wel iets relaxter leven denk ik.

Wat betreft de kinderen, daar heb ik dus altijd een vaste oppas voor. Of ze gaan naar mijn ouders(of mijn ouders komen hier, ligt aan het tijdstip van slapen van jeremy) of ze gaan naar de buren. Als ik de kinderen naar mijn moeder breng dan krijg ik kritiek van mijn buurvrouw waarom ik ze niet naar haar breng. Ze vechten haast om de kinderen. Ik zeg altijd tegen haar van ;ik vraag de oppas aan degene die me het eerst voor de voeten loopt. De ene keer is dat mijn moeder en de andere keer is het de buurvrouw. Volgende week moet ik met jeremy weer naar het radboud in nijmegen op controle, dan gaat kevin wel weer naar de buurvrouw. Ze heeft het van de week zelf gevraagd of ik kevin nog kwijt moest. Ik kan dan niet zeggen dat ik ze naar mijn ouders breng omdat ik niet eens weet of mijn ouders wel beschikbaar zijn.
Behoorlijk lastig, en zo zijn er nog meer situaties die je nog wel kunt teruglezen in mijn posts.

Hoe hebben jullie je ouders op de hoogte gebracht dat jullie naar australie wilden? Was het een drama of pakten ze het rustig op. Ze kunnen natuurlijk ook in de weblog lezen dat je stikt van de heimwee naar iedereen. Maakt het dat niet moeilijker als je ze aan de telefoon hebt.

Misschien moet ik maar eens een fles passoa jus achterover slaan om moed in te drinken. De laatste avond van mijn schoonouders hier in nederland heb ik ook lekker een paar glaasjes passoa jus gedronken met mijn schoonmoeder en toen kwamen de stomme verhalen los.....
Ik zie me zulke dingen niet met mijn eigen moeder doen. (ze mag zowieso geen alcohol ivm bepaalde medicijnen die ze neemt).

Ik stop er even mee, want als ik lang achter de pc zit krijg ik toch wel een beetje hoofdpijn. Dat had ik gisteren ook. Misschien dat ik vanavond nog even achter de pc kruip. Eerst ga ik even kijken naar een extra aflevering van over mijn lijk. Daarin laten ze zien hoe het is gegaan met alle deelnemers en nabestaanden. Als je een snelle internetverbinding hebt in de bieb kun je het inhalen via uitzending gemist.nl Ik heb ze toch wel .

Groetjes Heidi

Ps: veel plezier met je eigen spulletjes om je heen en succes met het zoeken van werk
tot de volgende mail!!
 
Dames, dames toch.... ben even een dagje met andere zaken bezig en jullie typen zo een hele pagina vol...

Moet ook heel eerlijk bekennen dat wanneer ik weer hier op het forum ben ik dit draadje altijd lekker voor het laatst bewaar. Zeg maar een stukje chocolade dat je verstopt hebt in de kast voor wanneer je daar even behoefte aan hebt... :smile:

Vandaag het ik niet zo veel zinnigs te vertellen. Niets meegemaakt eigenlijk. Saai he!
Ga straks Dirk eens even achter zijn broekje aan zitten of hij zijn CV nu al actief heeft gezet op seek.com.au Door het oplopen van de wachttijden voor een skilled independent, gaan we nu maar voor een andere optie. Dirk moet dus heel druk gaan solliciteren en dan hopen we voorrang te krijgen wanneer hij een baan heeft. Volgens de expert van Buysse geeft een contract geen garantie, maar het kan vaak helpen. Ik WIL gewoon op 3 januari vliegen naar Oz... wat zeg ik... ik MOET vliegen, ben het hier zo zat, wil verder met mijn leven.

Morgen gezellig een etentje met de collega's voor mijn jubileum. Ik was onlangs 7,5 jaar in dienst en we gaan lekker uit eten

@Annemiek, wat heerlijk dat je al je eigen spulletjes weer lekker hebt. En gewoon blijven geloven in een goede afloop, want "succes is een keuze" Lekkere cliche, maar vertrouwen in jezelf helpt vaak wel.

@Kookaburra: Lekker mee lezen en korte verhaaltjes zijn ook lekker leesvoer, ik lees alles, zelfs de etiketten op een potje jam als ik maar iets kan lezen, heerlijk :smile:

@Heidi: Misschien wordt het nu toch eens tijd dat je aan je moeder verteld waar je mee bezig bent. Misschien alleen maar vertellen dat je bezig met voor een visum en nog niet dat je dan ook definitief gaat, maar gewoon dat je hierdoor makkelijker daar zou kunnen verblijven of een ander mooi verhaal. Kijk eens hoe ze reageert. Maar pas vooral op met het druk maken om hoe anderen op jouw beslissing reageren. Het gaat om jou en niet om de rest van de wereld. Heel sneu dat zij het niet leuk vind, dat de buurvrouw het niet leuk vind... maar ben jij pas echt gelukkig als je moeder en de buurvrouw gelukkig zijn? Of gaat het niet om hun geluk, maar om het jouwe?
Ik wil je absoluut niet pushen, maar wil je laten nadenken over bepaalde dingen. Want dat is het proces waar we allemaal door heen moeten/zijn gegaan om ons los te kunnen maken. JIJ bent de belangrijkste in jouw leven :up:

@Franciska: Het het hele verhaal over de familie geniffelend gelezen. Lekker ingewikkeld zeg  :lol: Ik weet me wel eens geen raar met mijn rare (schoon)familie maar jouw verhaal trekt dat weer helemaal in balans, dankjewel :smile:

Lieve dames, veel lees- en reageer plezier en tot snel! Moet dringend bij gaan lezen over de Spelen en onze medaille kansen!

Sas
 
Hoi Sacha,

Even een snel berichtje. Heb ik wel vaker gezegd maar nu is het echt. geen hele lange story dit keer.

Gistermiddag had ik net Jeremy uit bed en toen belde er ene suzanne van Buysse Immigration. Een tijd geleden heb ik zo'n kansberekening over ingevuld om mijn kansen te berekenen op een visum Dat levert geen problemen op. Ik heb later zelf nog een keer gebeld om die dvd tebestellen maar nu heeft ze al 2 keer gebeld met de vraag wanneer we een afspraak kunnen bij hun op kantoor voor 195 euro.
Nu ik zelf heb gezegd dat ik het nog niet zeker weet belt ze me ook niet meer. Ik heb gezegd dat ik zelf wel contact opneem mocht ik toch gaan.
Ik was zowieso niet van plan om het via hun te laten lopen. Ik ben er 100% zeker van dat ik het zelf ook prima kan afhandelen. Het is een vrij makkelijk visum om te krijgen omdat we lang genoeg getrouwd zijn enz.
Als ik op een skilled independent visum ging dan had ik ze wel in de arm genomen. Dat maakt het toch allemaal iets ingewikkelder.

Ik weet niet of het verstandig is om mijn moeder al te vertellen over mijn gedachten omdat ik het zelf nog niet weet of ik wel wil. Stel dat ik toch besluit om hier teblijven dan heb ik ze bang gemaakt voor niks.
Ik geloof toch wel dat een fles passoa wonderen doet.

NU stop ik er echt mee.

Heel veel plezier met je collega's vanavond als je gaat uiteten,smakelijk eten alvast.

Groetjes heidi

(volgens mij is dit mijn kortste berichtje ooit)
 
Hoi Heidi,
Ik heb geen idee meer wat ik precies tegen m'n ouders gezegd heb, maar we hebben ze dezelfde avond gebeld en ik was wel zenuwachtig, maar heb het toch verteld. Ikzelf ben van mening dat je ze zo vroeg mogelijk in het proces met betrekken, want dan hebben ze de meeste tijd om aan het idee te wennen. Als je er zelf nog niet uit bent of je het wel wilt, dan moet je het misschien nog niet doen.

M'n vader reageerde van "Yeah right... Zal wel... Erst zien dan geloven" blablabla.... Maar na een tijdje werden we steeds serieuzer en zag hij wel in dat we toch gingen. M'n moeder vond het super voor ons, maar zelf vond ze het natuurlijk niet zo leuk. Ze leefde behoorlijk met ons mee en vroeg veel. Marks moeder begon bijna elke keer te huilen als het woord Australie ter sprake kwam en z'n vader vond het ook maar niets. Daarom hebben we op een gegeven moment besloten om zelf niets meer over emigreren en Australie te zeggen. Alleen als zij erom vroegen of als familie er naar vroeg, dan praatten we erover.

Ik voel me nog steeds wel schuldig, want eergisteren is ons tweede nichtje geboren en we kunnen haar nu niet zien. Toen haar zus geboren werd 2.5 jaar geleden waren wij er al toen ze nog geen 2 uur oud was. We mochten komen wanneer we wilden en we hoefden niet eerst te bellen. Ik mocht haar in bad doen, naar bed brengen, verschonen, aankleden enz. Het resultaat is dat Merlin ons goed kent en nu nog steeds "ANNEMIEHIEK!!" roept aan de telefoon als ze hoort dat ik er ben :) Dat vind ik echt super, maar dat zal met Isa niet zo zijn, want die zal ons niet leren kennen... Misschien alleen via foto's of skype en webcam. En ik voelschuldig met meerder dingen. Alsof ik geen heimwee zou mogen hebben, omdat we er zelf voor gekozen hebben.

De kruidnootjes waren mislukt trouwens... Ze hebben hier geen bruine basterdsuiker... Of in ieder geval niet bij Coles en Woollies :( De lichtbruine suiker die ze hier hebben stinkt naar drop! Maf hoor ;)
 
Hoi Annemiek en de anderen natuurlijk ook,

Ik heb nu niet zo heel veel te melden. Ik ga vandaag met kevin alleen naar de linnaeushof in bennebroek. Misschien dat ik vanavond even verder ga, als ik tenminste niet te moe ben want het is zo'n beetje anderhalf uur rijden en dan nog de hele avond rondsjouwen.

groetjes heidi
 
Hoi Annemiek gefeliciteerd met je nichtje!!!! Dat zal het nu even extra zwaar maken, nu je toch al in een soort dipje zit. Effen doorbijten meid, komt goed.

Moet nu verder ballonnen opblazen. Morgen hebben we het grote verjaardagsfeest van Suzanne (en ook nog een beetje van Danielle). Suus wordt maandag al weer 5. MOrgen dus groot feest, met taart, vriendinnetjes en een springkussen met ballenbad!

Zal jullie vast wel snel weer vervelen met een lekker lang verhaal!!!

Sacha
 
Hoi Sacha,

Ik ben zelf dus met Kevin naar de Linnaeushof in Bennebroek geweest. Hartstikke leuk saampjes. Het was echt een impulsieve actie die ik een avond daarvoor genomen heb. We zijn dit jaar niet op vakantie geweest dus ik wilde hem toch nog een leuk dagje bezorgen. Ik was dat geklep van al die buurtkinderen echt even zat. Er zit er eentje bij die de boel een beetje zit op te stoken. Ze is bijna 6 en echt een baasje.
Het enige nadeel is dat het voor ons aardig ver rijden is. Ik had gerekend op 1,5 uur maar uiteindelijk heeft het me 2 uur en een kwartier geduurd om daar te komen. Ontzettend druk op de weg en slecht weer, echt van dat miezerige regen. We hebben dus langer in de auto gezeten dan in het park maar we waren mooi een dag onder de pannen.
We waren om 11.45 en hij heeft zich lekker uit kunnen leven. Dat is echt eenspeeltuin dat geschikt is voor 2-15! jaren. Misschien ben je er zelf al eens geweest. Voor sommige dingen moest je wel 1.30 zijn en dat is kevin nog lang niet (1.10mtr denk ik).
We zijn om 15.30 weer weggegaan omdat ik eigenlijk het spitsuur voor wilde zijn maar dat heeft niet geholpen. Volgens mij is het altijd druk om en nabij schiphol-Utrecht. Ik heb 2 uur gereden over het stuk heemstede-utrecht en toen nog eens een half uur naar Veenendaal. Daar hebben we wat gegeten bij het AC restaurant en toen hebben we onze weg vervolgd. Nog slechter weer en de meesten gingen nog zachter rijden. Uiteindelijk heb ik er 3,5 uur over gedaan om thuis te komen. 20.10  uur was ik thuis en toen kon ik mijn mannetje opgaan halen. Hij bleek ongeveer een half uur achter me gereden te hebben(chauffeur)normaal gaat hij met de fiets op en neer naar het werk maar vanwege de regen heb ik hem maar opgehaald. De kinderen maar weer in de auto geladen want die waren toch nog op en toen weer naar zijn werk. Uiteindelijk lagen de kinderen pas 21.30 in bed en sliepen binnen 5 minuten.

Afgezien van een paar spatjes regen hebben we een geslaagde dag gehad ondanks de weerberichten die kans op onweer voorspelden.
Ik vind het heerlijk om zulke einden rond te karren. Eerst had ik met beide kids naar zee willen gaan met een emmertje en een schepje maar daar was het al helemaal geen weer voor. Uiteindelijk heb ik maar besloten om jeremy onder te brengen bij mijnouders want hij slaapt nooit in de auto en gaat alleen maar zitten te jengelen als hij te lang vast zit. En gisteren duurde het toch allemaal al aardig lang.

Ik had mijn man ook niks gezegd dus hij had gisteren meerdere malen gebeld toen ik dus nog onderweg was. ik heb zelf geen mobiel bij me dus hij begon zich toch al een beetje zorgen te maken over waar ik uit hing. Hij belt dan meestal met mijn ouders maa rwilde hen ook niet ongerust maken, niet wetende dat jeremy daar was de hele dag.
Wat dat betreft ben ik eigenlijk al net zo spectulair als kevin(om in zijn eentje met de fiets naar de supermarkt "boodschappen"te gaan doen).

Ik heb nu weinig meer te melden. Het is nu aan jou, sacha om over de verjaardag van suzanne te schrijven.
Ik weet alleen niet of ik het vanavond nog lees. Waarschijnlijk zal annemiek vannacht ook nog wel iets toevoegen aan dit topic.

Dus tot morgen allemaal

groetjes heidi

PS: Was het etentje met je collega's lekker? Zullen ook wel een stel kletsdozen zijn denk ik of niet?
 
Goeiemorgen dames (goeienacht voor jullie :) )
Fijn weekend gehad? Ik had zo enorm uit gekeken naar het weekend, want dan zou Mark twee dagen thuis zijn en konden we samen leuke dingen gaan doen. Vrijdag belde hij rond 17.45 en hij was nog steeds op het werk. Hij moest wat overwerken en zou in het weekend ook moeten werken. hij had van z'n baas een draadloos modem mee gekregen, zodat hij via het internet van het werk thuis kon werken. De modem werkte binnen een minuut, dus hoefde hij niet naar kantoor op zaterdag. Als de modem niet zou werken zou hij naar kantoor moeten...
Eindelijk konden we de website weer een update geven, want we hadden even internet thuis! Niet dat we nou ook konden skypen met familie, want dat zou teveel bandbreedte kosten :( Had gehoopt dat het wel even kon, want dan komen we even skypen met Marks zus en dan konden we ISA via de webcam zien, maar dat is dus niet gelukt.
We hebben zaterdagavond even met ze gebeld en we hebben haar wel even horen huilen :) Ze was het er blijkbaar niet mee eens! Grote zus Merlin is helemaal trots op haar zusje en is erg druk met haar.

Afgelopen zaterdag heb ik m'n Sonja Bakkerboek terug gevonden en ben daar vandaag weer mee begonnen. De vorige keer was ik 13 kilo afgevallen in 8 weken en ik hoop dat nu weer voor elkaar te krijgen. Het is alleen wel iets minder makkelijk vol te houden als je de hele dag thuis bent en weinig te doen hebt. Op je werk ben je bezig en heb je meer afleiding dan thuis. Komt op zich wel goed en als ik wat minder afval dan de vorige keer is het ook goed. Als er maar minimaal 5 kilo af is straks :)

Gisteren probeerde Mark nog het een en ander te doen, maar het programma dat hij nodig had deed elke keer moeilijk, dus kon hij net na de middag niet meer verder werken. Het was hier gisteren een graad of 22 (lekker in de winter :) ), dus thuiszitten was zonde. we hadden nog een modem liggen van kennissen die we konden lenen, maar dat werkte dus niet :( Die zijn we terug gaan brengen en nadat we even zijn blijven hangen voor thee zijn we doorgereden naar Sandgate. Lekker even langs het water gelopen.

We zijn trouwens allebei behoorlijk snotterig. We worden beiden niet echt ziek, maar worden gek van het genies! kriebelende neus, rode randjes enz... Beetje jammer, maar goed. Komen we wel weer overheen :)
 
Hoi Annemiek,

Het lijkt mij inderdaad ook heel moeilijk om het sonja bakker dieet vol te houden als je heimwee hebt en veel alleen thuis zit. Ik heb dat zelf ook. Ik ben zelf ook aardig aangekomen de laatste tijd. De blouses gaan allemaal gapen bij de knopen en ook de broeken gaan strakker zitten Ik zit nu al vanaf begin april thuis. Ik ben wel werk aan het zoeken maar kan nog niet echt wat vinden wat een past bij mijn beschikbare dagen( wat betreft de schooltijden met kevin) Mijn moeder wil wel oppassen maar ik wil van haar ook niet verlangen dat ze 2 a 3 dagen om 7 uur hier moet zijn. Bij de bso hebben ze meestal wachtlijsten. Nu ik thuis ben zit ik ook aardig te snaaien. Ik heb net fred en ed cakejes gebakken als verassing voor kevin. Het ruikt heerlijk in de keuken. Het zijn van die muffins.

Vorig jaar na de geboorte ben ik aardig wat afgevallen door al het gesjouw door het radboud ziekenhuis in nijmegen. Dat zijn zulke lange gangen en als je dat 3-4 keer per dag doet dan voel je de broeken zo losser zitten (bij wijze van spreken) Morgen moet ik er weer heen maar dat is maar eenmalig. Echt een dieet volgen heb ik nog nooit gedaan. Daarin ben ik niet zo gedisciplineerd. Als ik even een poosje werk is het er zo weer af.

Vervelend dat jullie zo verkouden zijn. Ik heb er zelf meestal geen last van. Ik heb ook geen allergieen. Gisteren had ik mijn vriendin aan de telefoon en zij en haar kinderen hadden de afgelopen week ook de griep. Ik moet wel zeggen dat ze wel heel snel ziek zijn altijd. Ze hoeft maar een scheet dwars te hebben zitten en ze blijft thuis. Weinig weerstand, ondanks dat ze op de boerderij wonen en veel in de buitenlucht zijn. Ik heb meestal een dag pijn in de keel, 2 dagen een loopneus en dan is het weer over.
Dit was vorig jaar ook het geval. Toen we in het Ronald McDonald huis zaten waren mijn man en kevin ook ziek. Kevin heeft zelfs nog overgegeven in het bed en op de vloer. Mijn man ook, hij moest ook regelmatig rennen om op tijd op de wc te komen. Ik zelf heb nergens last van gehad.
Ik werd al gewaarschuwd dat ik het waarschijnlijk wel zou krijgen als alles weer tot rust kwam en jeremy weer thuis was uit het ziekenhuis. Niet dus. Ik heb nergens geen last van gehad. Gelukkig maar anders had ik ook niet op de IC mogen komen ivm alle zieke kinderen. En dat zo kort na de bevalling.

Ik ben ondertussen even naar de keuken gelopen om zo'n muffin te proeven en ik moet zeggen: ik sta versteld van mijn bakkunsten. Ze zijn heerlijk.

Gistermiddag heb ik even een tijdje op de zolder zitten rommelen en heb een aantal dingen naar beneden gehaald voor verkoop op marktplaats. Het gaat om een buikdrager, rugdrager, maxi-cosi en combi-wandelwagen met reiswieg.
Als we echt besluiten te gaan dan komt er nog wel meer op marktplaats te staan.Ik heb al bedacht dat als ik het spul niet binnen 2 maanden kwijt ben,ik een advertentie plak op het prikbord bij de supermarkt. Misschien heb ik daar meer kans op.

Ik heb zojuist een rekening ontvangen van de garage die laatst onze auto hebben opgehaald en weggesleept. Ik had eigenlijk verwacht dat het in de honderden euro's zou lopen maar dat is dus niet zo. net 50 euro. Valt me 100% mee
Ook heb ik een afwijzing gekregen van een huisarts waar ik gesolliciteerd had voor 16 uur per week. Ze zijn een opleidingspraktijk gecontracteerd door de radboud universiteit in nijmegen. Ze mogen alleen gediplomeerde assistentes aannemen en daarnaast kwamen mijn beschikbare dagen niet overeen met de dagen waarop hun iemand zochten. Daar was wel een mouw aan te passen geweest. Ik ben er inmiddels wel achter dat het heel moeilijk is om als ongediplomeerd assistente aan het werk te komen.

Ik heb echt wel geluk gehad met mijn vorige baantje waar ik wel als ongediplomeerd assistente aan het werk kon komen. Ze wilden wel dat ik met de opleiding begon en dat heb ik destijds ook gedaan maar tot nu toe heb ik het nog niet af kunnen ronden vanwegen een tekort aan stageuren. Ze zijn druk zoekende voor me zeggen ze bij het NTI maar tot nu toe heb ik er niks van gehoord. Ik moet voor eind februari alles klaar hebben maar ik moet zeggen dat nog maar weinig gemotiveerd ben om met de theorie bezig te gaan. Ik heb toch een nieuwe hobby gevonden(xpdite) en dat is veeeeeeel leuker!
volgens mijn schoonzusje die verpleegkundige is in australie kan ik toch niks met mijn cursus daar dus kan ik er net zo goed mee stoppen. Als het wel allemaal lukt dan kunnen we niet voor jeremy's verjaardag(15 maart weg)

Ik zal eerst jeremy eens uit bed gaan halen. Kevin is even klussen bij de buurman achterthuis dus het is mooi rustig hier
Als ik de kans krijg ga ik zo nog wel even een sollicitatiebrief schrijven voor medisch secretaresse in het ziekenhuis in Winterswijk voor 24 uur per week. Dat is nu ook wel het maximum. Ik heb wel geen opleiding voor medisch secretaresse maar wel medisch receptionist en dat is een beetje vergelijkbaar.

Ik hoop voor je dat je de heimwee nu een beetje de baas kunt worden als je tussen je eigen spulletjes zit. Het voelt  dan toch een beetje vertrouwd. Ik zou denk ik precies hetzelfde hebben als ik hele dagen in mijn eigen huis moest kamperen tussen vreemde spullen.

Ik heb momenteel de radio aan staan en er is nu een liedje op van Coldplay (clocks) en dat doet me sterk denken aan de serie van het radboud wat vorig jaar juni werd uitgezonden. Dit was de begintune van de serie en daar was ook een aflevering besteed aan de IC voor pasgeborenen. Daarin kwam ook"onze" dokter in voor wie jeremy na de geboorte heeft opgevangen en heeft beademd.
Ik ben inmiddels ook in contact met een ander meisje wie toen bij ons in het RMD huis heeft gezeten en via haar ben ik lid van de Ronald mc Donalds huis Nijmegen hyvessite. Hartstikke leuk om te horen hoe met die betreffende kindjes gaat.

Ik stop er zo mee. Als ik jeremy nu te lang in bed laat liggen dan gaat hij vanavond later slapen en wordt het morgenvroeg ook weer later. Ik wil toch zorgen dat ik 10.00 uur in de auto zit naar nijmegen. Ik moet daar om 11.30 uur zijn en houd altijd extra tijd vrij voor ongemakken(files, wegwerkzaamheden) onderweg. Het is een uurtje rijden en bijna een kwartier lopen naar de poli kindergeneeskunde. Ik ga er alleen heen. Als mijn moeder meegaat heeft zij het hoogste woord en mijn man kan niet altijd vrij krijgen. Hij zit nu met de vrachtwagen in zuid duitsland en is gisteravond weer gegaan. HIj heeft ook de sleutel van de chipskast per ongeluk meegenomen zodat ik niet even lekker kan snaaien vanavond als de kids in bed liggen. Eigenlijk wel goed voor de lijn maar ik heb de sleutel liever hier. Als hij hem kwijt is dan hebben we een probleem. Dit is de enige sleutel die we hebben.

Groetjes heidi
 
Phoe! Dat was weer even bijlezen!  :lol:
Ik heb het ouderwetse kladblok er maar weer eens naast gelegd om aantekeningen te maken van waar ik op wil reageren!

De familie: tja die is ingewikkeld en aan de andere kant ook makkelijk. Ik heb er geen last van.
Schoonfamilie waar we contact mee hebben gaan we naartoe.
Wat overblijft in Nederland.... geen nazorg in ieder geval als we weg zijn. Alleen maar gemak eerlijk gezegd.
De zus van mijn moeder woont al meer dan 35 jaar in zuid Frankrijk en die zei op de vraag van ons of ze ooit terug zou komen: NOOIT!
Duidelijk lijkt me  :up: Met mijn oudste nicht daar had ik veel contact gehad tot het in mijn familie wat te ingewikkeld werd en ik voor haar heb besloten dat ze beter met de rest door kan gaan en mij laten voor wat ik ben. Ik maak dat ze in de spagaat zit en dat wilde ik niet.
Verdere familie ga ik dus niet missen want ik heb er erg weinig contact mee.
Ik denk dat ik mijn vriendinnen en collega's wel ga missen maar ze hebben allemaal beloofd een bakkie te komen doen in Australië, ze zijn al aan het sparen zeggen ze hahaha  :cool:
Mijn vriendinnen "spreek" ik trouwens bijna dagelijk via een ieniminie besloten forumpje dus dat kan straks ook gewoon.
En we hebben hyves, nu nog een internet verbinding down under.

Heidi: de medicals doe ik als ik een case number heb. Dan hoef ik niet naar een gesloten enveloppe te kijken die ik niet open mag maken hahaha
Meubels .. zoals gezegd, dat zien we wel. Ik vind het niet zo belangrijk, als we het verder maar goed hebben.

Annemiek: Kalmte kan je redden meid, komt allemaal goed.
En qua afvallen is het gewoon een discipline in de supermarkt.
Wat je niet koopt kan je ook niet opeten. Sonja is een hulpmiddel, maar je moet het zelf doen.
Ik ben helemaal suikerloos, al heel lang, en ik blijf maar afvallen. op den duur werkt dat gewoon beter, gewoon je voedingspatroon aanpassen.

En je moet je zeker niet schuldig voelen dat je niet in Holland bent! Je hebt dit gedaan voor JULLIE geluk en nieuwe leven in een ander land.
Zij redden het ook echt wel zonder jullie  :wink:

heidi: wat een avontuur dat dagje uit! hahaha
Zo moeder zo zoon!
Denk maar aan het plezier wat jullie hebben gehad, de kinderen weten de helft niet van wat er allemaal niet klopte aan de dag zelf.
Eén geluk was in ieder geval dat ze binnen 5 minuten sliepen.

Cat: ja naaimachine en lockmachine gaan mee samen met de gebruiksaanwijzingen hahaha
Naaimachine komt wel goed als die niet te erg verroest in de doos.... die gebruik ik al sinds mijn 11e, dus al 27 jaar!  :shock:

Wij gaan waarschijnlijk alleen dozen meenemen.
George is al klaar met zijn werk (vrij tot 1 oktober ivm overuren) en ik moet nog alles opsturen naar Berlijn!  :shock:
Mijn getuigen vinden het moeilijk met die 888 formulieren.
We rekenen op 5 Kuub verschepen dat is 10 dozen p.p. en als de honden geregeld zijn  en mijn visum is nog niet rond dan wacht ik het in Oz af.
George krijgt zijn premie nog en ook verhuiskosten!
Alleen moet de rekening naar de zaak maar dat regelen we wel.

Waar ik meer moeite mee heb is dat ik binnenkort toch echt een keer met mijn moeder om de tafel moet.
Ik dacht aan een brief/kaart en dan samen wat afspreken ergens waar ze geen scene kan maken.
Zonder mannen, want George heeft het toch gevreten en ik heb niets te zeggen kennelijk.
Mijn stiefvader hoef ik niet meer te zien, dus vandaar ergens afspreken.

De komende week ga ik mijn ontslag indienen met het maximun van 3 maanden opzeg termijn, eerder in overleg.
Ik mag in ieder geval iemand inwerken!  :up:

En dan te bedenken dat ambtenaren een saai beroep hebben...
Werkendam is landelijk nieuws nu omdat het college een vervoers aanvraag naar "speciaal onderwijs" naar Apeldoorn heeft afgewezen.
Da's mijn werk dus....o.a. leerlingenvervoer..... en ik zit in een spagaat.
ben allang blij dat ik de beleidsmedewerker niet ben.
Heb al wel aangeboden alles op mij af te schuiven als het fout gaat, want ik ga toch weg  :beach:
Helaas schijnt het niet zo makkelijk te zijn.
 
Hoi Franciska,

even een kort berichtje van mijn kant. Ik zag al dat je online was en heb extra even gewacht op een berichtje van jouw kant voor wat meer leesvoer. Ik ga morgen even reageren want dat lukt me niet in 5 minuten. Ik heb kevin hier naast me staan want hij wil weer niet zonder mama naar bed. Hij lag al wel in bed maar is weer wakker geworden en heeft ontdekt dat ik nog niet boven was
morgen moet ik met jeremy naar nijmegen en dan wil ik het niet al te laat maken anders kom ik morgenvroeg mijn nest niet uit.

Tot morgen dan maar!

groetjes heidi en een fijne avond nog.
 
Hoi Heidi!
Wat lief dat je even hebt gewacht.
Ik heb jouw laatste post niet helemaal meer gezien er ga die nu even lezen.

Markplaats: prijs gewoon wat jij ervoor zou betalen, niet te hoog en altijd "verzenden mogelijk" á €6,20.
dan heb je ook geen kijkers voor een paar tientjes.

Succes met Kevin naar bed te brengen en ook morgen in Nijmegen. EN BLIJF VAN DE CAKEJES AF!  :grin:

De moeder van mijn beste vriendin (we noemen elkaar internetzusjes) werkt in het/een ziekenhuis in Nijmegen.
Maar dan op de hartafdeling, die ga je niet ontmoeten denk ik.  :wink:

Heb je er met Darren al over gesproken hoe je er nu over denkt?
Ik denk dat je wel een beter idee hebt inmiddels wat je wilt, maar een ziek kind maakt het ook weer erg moeilijk.
Wat ik je wil meegeven is: zet alle zekerheden die je nu hebt even opzij en bekijk of je die in Australië ook kan hebben in een heel andere leefomgeving.

Slaap lekker en tot snel online.
En wat een humor om dé sleutel mee te nemen!  :evil:
 
Hoe was het in het ziekenhuis met Jeremy vandaag?
Ik denk dat je afgedraaid bent en geen antwoord post vandaag, maar was wel benieuwd...
 
Hoi Franciska,

Het is allemaal iets later geworden dan gepland. Ik had vanmorgen je berichtje van gisteravond al gelezen maar toen was het hier spitsuur. Even de kinderen aankleden, eten geven, kinderwagen in de auto laden, kevin afleveren bij de buren en toen kon ik zelf weg.
Nu met het warme weer speelt kevin ook iets langer buiten. Ik heb jeremy ook net pas in bed liggen. Hij was in de box al in slaap gevallen en waternat bezweet van die anti-slip mat wat er in ligt.

Op zich waren ze wel tevreden in nijmegen. HIj groeit goed en ontwikkelt zich ook redelijk volgens de normen. Hij is nog niet echt toe aan het lopen maar dat komt vanzelf. Ik zelf liep ook pas net voordat ik naar de peuterspeelzaal ging(2,5) Hij heeft het dus niet van een vreemde. Hij heeft vanavond wel een paar pasjes alleen gelopen en aan de hand is hij naar buiten gelopen. Er zijn ook genoeg kinderen die wel een goede start hebben en ook pas met 17-18 maanden lopen.
Ik had 2 maanden geleden de laatste bloeduitslagen van jeremy op papier meegekregen zodat ze dit in nijmegen ook kunnen zien. Omdat de waardes nogal schommelen van hoog naar laag wilde ze in nijmegen nog een keer extra bloedprikken en dat is inmiddels ook gedaan. Ene grote schreeuwpartij. Ze prikten hem boven op het handje omdat ze iets meer nodig hadden dan normaal. Meneer was het daar niet mee eens.
IN Doetinchem prikken ze altijd in het vingertopje en daar doen ze eerst verdovingscreme op zodat het niet al te pijnlijk is. Of ze het daar ook gedaan hebben weet ik niet. Ik was eigenlijk te druk om jeremy te kalmeren.
Als ik voor het eind van de week niks hoor van de arts dan hoeft hij er geen medicijnen bij te hebben, anders moet het worden verhoogd/verlaagd.
En ik moet 1 september volgend jaar toch weer terugkomen. ALS WE DAN NOG HIER WONEN. Misschien kan ik dan eerder langskomen om hem grondig te laten nakijken. In australie lopen ook kinderartsen genoeg rond.
Ze hebben ook nog geen uitslagen van alle dna onderzoeken die ze hebben gedaan naar aanleiding van jeremy's situatie vorig jaar. Eerst hebben ze het naar het AMC gestuurd maar daar konden ze verder niks vinden. Toen zou het naar Brussel gestuurd worden, maar dat is nooit gebeurd. Vorig jaar na de laatste controle hebben ze nogmaals bloedafgenomen en dat is naar Leuven(B) gestuurd. Daar is ook nooit iets uitgekomen qua (over-)erfelijkheid, kans op herhaling enz. We blijken dus toch een stel unieke mensen te zijn want zoals de neonatoloog vorig jaar zei; Jeremy's situatie kwam maar enkele keren over de hele wereld voor. Heel zeldzaam,
Nu zit mijn moeder de hele tijd te dringen want ze wil wel graag weten of mijn broer hier ook een reele kans op heeft. Hij slikt net als ik ook Thyrax. Hij heeft nog geen eens een vriendin, woont nog lekker thuis dus dat zal allemaal nog vrij lang duren denk ik. Als kevin hier een driftbui heeft dan vliegt hij weg zo van; wel de lusten(als de kids goede zin hebben) maar niet de lasten(af en toe kun je hem echt wel achter het behang plakken). Ik denk dan wel eens van: hoe moet het dan als zijn eigen kinderen ruzie hebben. Daar kan hij dan ook niet voor weglopen. Hij is echt een stresskip wat dat betreft. Het liefst bemoeit hij zich er ook nog mee in de trant van: als ik jou was dan zou ik zus of zo. Ik heb hem een keer gezegd dat hij er zich niet mee moet bemoeien en toen reed hij met een rotgang weg, niet eens opkijkend of zwaaiend naar kevin.

Had ik de vorige keer geschreven dat mijn man de sleutel had meegenomen van de kast waar de chips ligt. Mijn buurvrouw had toch wel medelijden met me toen ik vanmiddag kevin op kwam halen(hij was gezellig met de buurman fietsen en een ijsje halen) Ze gaf me een zak japanse mix mee. En blij dat ik was. Volgens mij is het ooknog beter dan gewone chips.

Ik heb vanmorgen nog een blik geworpen op de site van google earth. Ik zag in het begin van dit forum staan dat je in Thornbury ging wonen. Ik heb ooit wel van de plaats gehoord en volgens mij ben ik er ook wel eens langs op gereden maar ik was eigenlijk in de war met Thomastown. Dat ligt ook vrij noordelijk aan de western ring road. Ik ging darren eens ophalen in coburg toen hij nog als plasterer voor zijn neef werkte. Ik miste de afslag en kwam in Thomastown terecht. Heb daar met de auto een eindje rondgezworven en uiteindelijk kwam ik in Coburg aan. Mijn schoonvader dacht dat ik via sydney was gereden. Thornbury is ook niet zo heel ver van mijn schoonouders af. Ik zag op de kaart dat het kort bij brunswick ligt en daar heb ik ooit eens een dag gestaan met de collectebus voor de rscp (austr. dierenbescherming in ieder geval) Bracht alles bij elkaar zo'n 12 dollar op waarvan ik er 4 mocht  houden. Net genoeg voor een dagkaartje met de trein.

Gisteravond ging het naar bed brengen van kevin wat moeilijk. HIj heeft even bij me op schoot gezeten achter de computer en toen zijn we maar tegelijk naar bed gegaan. Ik heb hem meteen maar bij mij in bed laten komen want anders komt hij midden in de nacht toch wel.  Ik moet zeggen dat ik niet best geslapen heb. Kevin ligt continue boven op me. Ik heb eigenlijk aan een 1-persoonsbed al genoeg qua ruimte. Daarnaast zat hij vreselijk te snurken, Ik heb hem af en toe toch wel even zachtjes zijn neus dichtgeknepen (alleen 1 tel) zodat hij zich even naar de andere kant draaide. Nu ligt hij ook weer aardig te snurken maar daar heb ik geen last van zolang hij maar in eigen bed ligt.

De moeder van je beste vriendin ben ik niet tegengekomen hoor. Ik weet niet eens hoe ze eruit ziet maar jeremy mankeert niks aan zijn hartje dus daar kom ik zo wieso niet voor. Ik kom in het vrouw en kind gebouw van het radboud. Daar zit de polikliniek kinderendocrinologie(hormoonziektes) en er zitten meer subpoliklinieken( kinderneurochirurgie, nefrologie(nieren) neonatologie, pulmonologie(longen) en hartchirurgie.

Ik heb dus vorige week zaterdag de brief voor mijn schoonmoeder op de post gedaan en dat duurt ongeveer 7-10 dagen voor het daar is. Als het goed is heeft ze de envelop vandaag binnen. Ik benieuwd naar haar reactie maar dat hoor is waarschijnlijk zaterdag of zondag aan de telefoon. We bellen altijd in het weekend omdat darren dan altijd thuis is. Hij is nu ook al vanaf zondagavond weg. Gezellig he?
Ik heb er helemaal geen problemen mee. Hoef ik me ook niet schuldig te voelen als ik de hele avond achter de pc zit. Is ook niet echt gezellig voor hem.

Ik heb het er met darren wel vaker over. Hij vraagt vaak uit gekheid wanneer we gaan. Ik zeg dan altijd: voor jeremy's verjaardag maar dan moet ik niet te lang nadenken want met al die paperassen verzamelen en huis verkopen gaat het nog wel een aantal maandjes duren.
Maar zonder gekheid; ik heb het er wel regelmatig over. Ik ben al aardig wat overbodige spullen op marktplaats aan het verkopen. Ga vanavond of morgen nog even een fietsaanhangkar annex wandelwagen op marktplaats zetten. Heb al een hele verhuisdoos ingeladen met fotoalbums. De zolder begint aardig groot te lijken zonder al die troep. Eerder stond alles volgestopt.
Mijn moeder zei laatst ook al dat we maar een droogmolen moesten kopen. Die andere is van narigheid uit elkaar gevallen. Dat zou volgens haar een hoop energie besparen. Dat weet ik ook wel maar als we toch gaan dan zitten we daar weer mee. Volgens darren zijn die droogmolens in australie inbegrepen als je het huis koopt. Ik heb nog net het lef niet om te zeggen dat ik daarover zit te denken.
Misschien moet ik het even via de computer doen. Mijn moeder is nu ook online, ik heb net even gespiekt op msn. Dat is natuurlijk ook weer zo laf.
Hetzelfde geldt eigenlijk ook voor onze slaapkamer. Van boven af lijkt het heel wat maar als je de matras weghaalt dan zijn er allemaal planken onder gespijkerd zodat we niet door de lattenbodem vallen. De matras zelf is ook al aardig versleten. Als ik het beddegoed afhaal dan ligt de hele kamer vol pluizen en moet ik eerst stofzuigen voor ik het weer op kan maken. Ook vallen de ladenfrontjes er geregeld af. Zit ook al in elkaar geplakt met bisonkit. Het bed is wel meer dan 10 jaar oud dus dat isniet zo erg meer. Alleen krijg je het bed er niet bij als je in australie een huis koopt. Daar moet je toch zelf voor zorgen.

Op zich wel ik wel naar australie maar ik heb ook wel weer zoiets van: ik kan niet elke maand even terug om een kopje thee te drinken. Hier is het allemaal zo vertrouwd en daar moet je alles van voor af aan opbouwen en dat idee benauwd me wel eens.
Als ik naar andere dingen kijk hier. kevin zal zowel hier als in australie naar school gaan (hier is het groep 1, daar zal hij op zijn 5e naar prep gaan, een soort kleuterschool alleen maar 1 jaar. Jeremy zal of bij mij (of opa en oma) thuiszijn of naar een childcare centre gaan.
-als ik ga werken (2-3 dagen) in eerste instantie en darren fulltime zullen we daar op de duur een leuk huisje kunnen kopen maar waarschijnlijk moeten we toch eerst huren omdat ik niet te lang op mijn schoonouders wil teren. Dat is voor hun niet goed maar voor ons ook niet.
-we zullen daar ook minstens 1 auto moeten hebben. Zolang we bij mijn schoonouders wonen kan ik misschien nog een keer hun auto lenen maar dat moet ook weer niet te lang duren.
-Ik heb hier niet zo veel vriendinnen dus daar zal ik down under ook aan moeten werken. Ik heb net al op de site zitten te kijken dat er weer familie-uitjes in melbourne worden georganiseerd. Het is toch wel makkelijk dat deze site er is want zo kun je al veel contacten opdoen. Ook is er zoiets als de dutch playgroep waar je vast al ergens iets van hebt zien staan. Ik heb begin deze maand nog een mailtje van marisca slee gehad , die woont ook niet zo ver van mijn schoonouders af. Ze heeft ook 2 kinderen die iets jonger zijn dan de onze waar ik waarschijnlijk zoiets mee kon ondernemen.

Ik heb eigenlijk  maar 1 beste vriendin en die woont in de buurt van bremerhaven. We zien elkaar maar 2-3 keer per jaar maar "lullen" hele telefoonrekeningen vol. Zij is 3 jaar geleden ook geemigreerd. Zij zegt altijd dat het voorhun makkelijker was om weg te gaan want ze hadden nergens nog iets opgebouwd. Ze hebben overal maar een paar maandjes gewoond en net niet lang genoeg om buurt te maken of iets dergelijks. Duitsland is natuurlijk een stuk korterbij en dan spring je makkelijker in de auto, ook al is het 4-5 uur rijden. haar ouders wonen naast mijn ouders en we zijn dus al meer dan 32 jaar bij elkaar. In onze puberteit hadden we allebei wel een tijdje andere vriendinnen maar het contact tussen ons bleef.
Ik zie haar niet naar australie vliegen om ons op te komen zoeken. Zij is een paar keer met haar vriendinnen op vakantie geweest maar verder als tsjechie kwamen ze niet. Haar man is zowieso geen held
dus ik neem ook niet aan dat ze met 2 kleine kinderen de stoute sokken aantrekt en in het vliegtuig stapt.
Ik zal haar niet echt missen omdat ik ze nu ook al bijna nooit zie. Als het contact loopt al via telefoon/mail.

De andere"vriendinnen" zie/bel ik hooguit eens per 3-4 maanden. Het zijn meer kennissen dan vrienden en daar zou ik dus niet voor hier blijven. Maar het kan gerust zijn dan zij mij op den duur wel op komen zoeken.

In mijn moeders familie zijn we best close en ik geloof ook best dat mijn peettante ons op komt zoeken en de jongste broer van mijn moeder ook wel. Als ze het maar niet alleen in de kop halen om ons als gratis vakantieadresje te hebben  :grin: Mijn neef misschien ook nog wel als hij afgestudeerd is over een jaar of 2-3.

Heb je trouwens al een datum voor wanneer je je huis uit moet? Met zo'n partnervisum zal het hoogstwaarschijnlijk niet zo lang duren voor je je visum in je paspoort hebt.

Ik zag trouwens op jouw hyvessite al een krabbel van iemand waar het over dat speciaal schoolvervoer ging. Dat kunnen zenu inderdaad mooi op jou afschuiven als je toch van plan bent om weg te gaan.

Ik vraag me alleen af hoe iemand met 7 jaar ervaring als tandartsassistente gemeente-ambtenaar kan worden. Heb je je daarvoor nog om moeten scholen of ben je er toevallig via via ingerold. Het is tenslotte wel een heel vak apart.
Misschien moet ik het ook eens gaan proberen.
Misschien kun je dat in australie weer gaan oppakken. Als ik de site van mycareer.com.au na kijk dan worden er best veel dental nurses/assistents gevraagd.

Nu houd ik het echt even voor gezien. Dadelijk kan ik van al het vele typen niet eens slapen.

groetjes heidi en welterusten.

Werk ze morgen(als je tenminste moet werken)
 
Hoi Heidi,

't is even wat later geworden met antwoorden.
Zag het gisteren en was al begonnen met een antwoord, maar ik had zooooo'n slaap dat ik gestopt ben  :oops:

Het is me wel een spectakel steeds naar het ziekenhuis zeg!
't manneke zou er nog een trauma aan overhouden.....
Ik hoop dat de uitslag goed is. Heel veel sterkte met alles hoor.
Ik vind dat je het goed aanpakt allemaal.

Ach en dat lopen... hij kan zijn hele leven nog lopen!
Net als kinderen die pas laat gaan praten. Je kunt er niets aan doen en vooral niet te veel pushen denk ik.
Dan is dat weer een soort aandacht opeisen/vragen en ze moeten het zelf doen toch?

Over erfelijkheid weet ik niet zo veel eigenlijk.
Maar als je broer kindjes krijgt dan reageert hij vast anders dan met jou kindjes.
Net als ik niet tegen blaffende honden kan en er zelf 2 heb lopen (maar die blaffen dus niet veel, dat heb ik wel aangepakt)

Wat aardig van je buurvrouw!
Ja japanse mix is beter dan chip! Zeker weten, maar het stinkt ook behoorlijk hihi
Gelukkig is Darren er niet door de weeks, want het ruikt echt vies als je het zelf niet hebt gegeten.  :evil:

In Oz zie ik wel waar we uitkomen hoor! Dat kan ik nu allemaal niet plannen, het moet goed voelen vind ik en dat merk je pas als je er bent.
Ik ben nog nooit in Thornbury  geweest. Ze wonen er nog maar pas.
Mocht het huis in Warrendyte nog te koop staan dan willen we dat proberen te huren omdat daar binnen veel ruimte is ook voor de honden met ruimten die we van elkaar af kunnen sluiten dmv schuifdeuren enzo en voor ons een giga balkon/veranda. Ligt er een beetje aan wat ze vragen qua huur.

Tuurlijk ben je mascha's moeder niet tegengekomen, je weet inderdaad niet eens hoe ze eruit ziet hahaha
Het kwam ineens in me op, dus heb ik het opgeschreven.  :grin:
Had ik haar laten weten hoe en wat dan was ze je wel op komen zoeken hoor!
Da's echt zo'n lief mens....

Die Kevin toch... hij moet straks echt vreselijk afkicken van zijn moeder als school begint enzo!
Ze hangen wel heel erg aan je hè? Kan je denk ik ook niet veel aan doen, samenloop van omstandigheden denk ik.
Heb ik met de honden ook hoor (beetje vreemde vergelijking) maar ik kreeg er wat last van omdat ik steeds 2 schaduwen had. Ben ze een beetje gaan negeren en terugsturen en nu zijn ze meer op zichzelf gelukkig.
George is nu ook thuis, dus die pakt gelukkig ook een stukje op nu.
Hij bemoeide zich nooit met ze, maar nu ineens wel  :up:
Voor het eerst in 5 jaar is hij maandag de honden uit gaan laten  :shock:
Dat hoeft helemaal niet want de tuin is echt groot en als er iemand heel de dag thuis is vermaken ze zich daar wel, maar hij is dus echt gaan wandelen!
Weet ie ook eens wat een zwaar werk ik elke dag heb voor ik ga werken (want dan laat ik ze natuurlijk wel uit)

Je moet je moeder niet via inlichten via msn hoor! Dat kan je niet maken Heidi....
Misschien kan je wat hints laten vallen voor je het zelf zegt, via msn of hyves ofzo.
Laat wat papieren/tijdschriften slingeren als ze komt zodat ze wat ziet, maar niet via een mailtje, dat kan echt niet  :wink:

Als ik het zo lees komt het wel goed met de plannen, ook al duurt het nog een jaar of 2 jaar, je bent er bewust mee bezig en ondertussen is je huis opgeruimd.
Je krijgt vast snel contact met andere mensen juist omdat je kindjes hebt.
daar ben ik niet benauwd voor.
Ik had eerst ook de zenuwen over alles achterlaten en toen dacht ik: als ik naar Groningen verhuis... dan zie je ook niemand meer terug van je vertrouwde club mensen om je heen.
Zo is het gewoon! Men haakt tegenwoordig vrij snel af of houdt online contact, dat merken wij nu wel nadat we echt bekend hebben gemaakt weg te gaan.
De spoeling is aardig dun geworden hoor! Ook met Echt echt écht heel goede vrienden waar we heel vaak mee omgingen.
Complete radio stilte wat ik ook probeer, het zal niet meer tot een gezellige kaartavond komen ben ik bang.
Weten we dat ook weer..... Dat is ook de reden dat George het nog niet zo tegen iedereen verteld. Ze gaan toch anders tgen je aankijken.

Mijn werk... hahaha ja... ik weet niet hoe het kwam.
Er stond een advertentie voor deze baan, ik solliciteer op de laatste dag, ben meteen aangenomen na het eerste gesprek....
Maar wel met de nodige bluf hoor!  :evil:
Daar hebben we het nog wel eens over op het werk.
Ik zei dat ik alles kon, maar ik kon niets! Word-Excel.. het was volslagen onbekend.
Daar heb ik dus even een soort spoedcursus voor gedaan in 2 weken tijd.
Ik heb me dus wel heel snel moeten bewijzen en het is goed gegaan, nu gaan ze me erg missen dat weet ik zeker.
Gelukkig hebben we internet en ben ik hopelijk ook snel online om aanwijzingen te geven.
Dat is het voordeel als je op deze manier weggaat en niet met ruzie en ik in de avond zit als zij op kantoor ploeteren.
Het werk op zich ligt me wel. Commercieel, want alles moet sober maar doelmatig en ook sociale betrokkenheid, wil toch mensen helpen.
Jammer dat ik het in het engels niet zo zou kunnen anders zou ik direct op kantoorbanen gaan solliciteren.
Alhoewel database werk (simpel gegevens inkloppen) wel zou moeten kunnen of efficiëntie op kantoren invoeren.
Ik denk dat we gewoon lekker zelf iets beginnen! Eigen baas, zou wel mooi zijn als dat lukt.

Dat schoolvervoer is me een drama zeg!
Het kan alle kanten nog op gaan, maar ik denk dat we wel een zaak bij de rechter hebben volgende week.
Kind is pas 10!! en dan elke dag naar Apeldoorn (4 uur per dag in een taxi) voor de komende 6 jaar.... gekkenwerk!
Om nog maar te zwijgen over de kosten.
ach morgen staan we weer in de krant, want ik heb voor het Brabants Dagblad vandaag 13!! vragen zitten beantwoorden.
Ben blij dat ik een vrij duidelijke wet heb om uit te citeren. haha

De overdracht voor het huis staat op 19 december, maar dat kan nog wijzigen.
Mijn visum zal niet lang duren denk ik/hoop ik, ik wacht nog op 2 verklaringen (die 888 formulieren) en George moet nog steeds een stuk schrijven over ons....
Eerst mij opjutten en dan zelf niets doen. Maar goed, ik kan het ook daar verder afwachten als het er niet is in januari.
Wat moeilijker is (vind ik) is de papieren voor de honden.
Ik kom er echt niet uit! Maar heb een mail gestuurd naar Aqis in de hoop dat ik wat tips krijg.
Dat kan morgen weg en mocht er een wachtlijst zijn bij het quarantinestation van 5 maanden dan kunnen we toch nog in december/januari weg (denk dat het januari wordt)

Verhuisbedrijf is ook gebeld en George moet dat verder regelen en ook mer offertes aanvragen.
we nemen denk ik maximaal 5 kuub mee in dozen. (dat zijn dik 20 dozen)
Al wat groter is gaat niet mee.

OEPS! Zelf ook weer een heel hoofdstuk geschreven  :oops:

Ik stop er maar snel weer mee!
't is wat met die kakalende kippen  :evil:

Tot later!
Cis
 
Lieve meiden,

Jawel, ik leef nog!!!! Sorry voor de radio stilte van de afgelopen dagen, maar ik heb niet stil gezeten. Jullie ook niet zo te lezen. Ik heb geen aantekeningen gemaakt en zal proberen lukraak hier en daar nog op jullie verhalen te reageren, maar vergeef me als ik iets oversla of weer eens totaal verkeerd heb begrepen :smile:.

Heidi: Dat zit er weer op met de kleine man! Volgend jaar pas weer terug, gelukkig (hoop ik) Zou me niet te veel druk maken om erfelijke dingen, je weet het toch nooit. En omdat lopen moet jij je al helemaal niet druk maken. Onze oudste liep pas met 22 maanden en daar was niets mis mee. Ze kon gewoon overal bij met kikkeren en dan opstaan. Toen ze eenmaal begon met lopen, liep ze ook gelijk als een kievit!
Niet te veel snoepen en snel een sleutel bij laten maken, dan kan het nooit meer verkeerd gaan wanneer hubbie de sleutel per ongeluk meeneemt (nem tenminste aan dat het per ongeluk was.... :lol:)
Buysse moet je gewoon afpoeieren aan de telefoon, die heb jij echt niet nodig! Wij helaas wel, met zo'n fijn RPL e.d.....


Franciska: Wat is in hemelsnaam een lockmachine? Ik heb al geen verstand van een naaimachine, maar dit ken ik helemaal niet??? Ben ook zo  :blond:
Bluffen hebben we denk ik allemaal wel eens gedaan om een baan te krijgen, ik in elkgeval wel, anders kom je nergens. Ben ook van plan om na het eerste half jaar (eerst de kinderen laten settelen) de eerste de beste baan te pakken die ik kan krijgen, dan heb ik tenminste Australische werkervaring op mijn CV staan.

Annemiek: Hoest met de griep? Heeft die doorgezet, of is het overgewaaid?

Zal vast wel heel veel vergeten zijn, maar anders is de stroom van de laptop al weer op en heb ik mijn verhaal nog niet kunnen vertellen:

We hebben groot feest gehad, met slingers, ballonnen, 2 taarten, een springkussen met ballen in de achtertuin en veel, echt veel te veel cadeautjes voor de meisjes.
Zaterdag hebben we de verjaardag van de meiden gevierd voor vrienden en familieleden. Elk meiske dus een eigen taart, gebakken/maakt door een goede vriendin van ons die dat echt heel goed kan. Zal binnenkort een foto op mijn website zetten! ( en ook wel op Hyves).
De meiden waren helemaal idolaat van het springkussen. We hadden dit een paar weken geleden ook al bij vrienden van ons gezien met een feestje. Zij hadden bedacht, een springkussen voor de kinderen, een DJ voor de ouders en compleet is uw feest. Nou dat werkte inderdaad heel goed. Dat kunnen wij ook!
Nou hadden we heel bewust op de uitnodiging niet alleen de tijden vermeld (blijft een kinderfeestje) maar ook de cadeauwensen van de meisjes (en dus ook die van ons): Baby Born spul, duplo of treinbaanspul. Spullen waar ze lang plezier van kunnen hebben, waar het ook zin heeft om het te laten verschepen. Dit hebben we ook aan de mensen uitgelegd. Dan hou je toch mensen die dat aan hun laard lappen: Een make-up set voor Suzanne (ze is 5 geworden.....) Bratz rommel (gaat de prullenbak in wanneer we vertrekken) Nog meer Barbie meuk.... Zwemvleugeltjes, een rubberboot.... Boeken (nederlandstalig).... En dat ging nog even door.... Luisteren blijft moeilijk, het zal allemaal wel goedbedoeld zijn (hoop ik).

De dames waren aan het einde van de dag versleten en we hebben de zondag gebruikt om bij te komen, allemaal...  :stretcher:

Maandag zijn we voor ons jaarlijkse statieportret naar Diergaarde Blijdorp geweest. Dit is een leuke traditie sinds ik zwanger was van Suzanne en dat hebben we dit jaar nog maar even volgehouden. Leuk detail: de fotograaf in Blijdorp was een oud collega van me! Die was lekker aan het bijbeunen! We hebben genoten van de vissen, de ijsberen (eindelijk terug in Blijdorp!!!!), de olifanten en giraffen en zonder gorilla's. Het hele gorilla eiland is hermetisch afgesloten sinds de uitbraak van Bokito. Dranghekken voor de ramen van de binnenverblijven, speciale folie op de ramen dat de apen niet meer naar buiten kunnen kijken en wij wel naar binnen, veel beton en dikke ramen om het buitenverblijf heen.... Ik denk niet dat de dame die dit heeft veroorzaakt ooit nog terug durft te komen....

Dinsdag heb ik de hele dag gepoetst, gesopt en gedweild... was ook echt nodig  :grin:

Woensdag hebben we lekker gerommeld met z'n allen. Dirk is deze week ook lekker vrij, net als ik en we genieten dus van extra tijd met onze meisjes. Een boompje met prachtige pot gekocht om de voortuin op te leuken, dat kot hier moet toch een keer  verkocht worden, dan maar nog een extra investering!

Donderdag: Vandaag vliegtuigjes gaan kijken op speciaal verzoek van Danielle. Telkens wanneer ze een vliegtuig ziet of hoort begint ze heel enthousiast te roepen, springen en zwaaien. Suzanne heeft dat ook wel gehad op die leeftijd, maar niet zo erg. Dus even naar Zestienhoven (Rotterdam Airport tegenwoordig) en we hadden geluk: 2 Transavia aankomsten in 10 minuten en een VLM vertrek. Daarnaast nog een aantal kleine sport- en privevliegtuigjes, dus de pret kon niet op.
Uiteindelijk konden we de verleiding niet weerstaan en zijn naar Leiden gereden, naar de Tuckerbox. Heerlijk een doosje Timtams gehaald, 2 Violet Crumbles (mijn verslaving), 2 VB's en een blikje Dynamite Hot Chili voor Dirk en Castorsugar (voor het bereiden van scones) en clottedcream om erop te smeren.

Morgen gaan we naar Beekse Bergen (kaartjes gekregen voor de verjaardag van de meisjes). Suzanne mag een vriendinnetjes meenemen... gezellig, 3x herrie op de achterbank  :lol:
Zaterdag gaat mama weer scones bakken, nog lekkerder dan de vorige keer en toen dachten mijn tante en oma dat ik ze gekocht had, want zo lekker kan ik toch niet bakken..... Sometimes I even surprise myself  :up:

Dames,

Tot snel, ga nu even de achterstallige lading andere posts lezen (shame on me...)

Sacha (de enige echte)
 
Hoi Franciska,

Dit is vandaag de 2e keer dat ik dit verhaal ga typen. Ik had vanmiddag een verhaal ingetypt van zo'n 30 cm en toen vond jeremy het blijkbaar wel welletjes. Hij drukte op de knop van de computerkast en toen was ik alles kwijt. Dit is dus Take 2. De kinderen zijn naar bed, kevin naar bed brengen ging weer even met strijd maar alles is nu rustig, totdat darren dadelijk thuiskomt, met een half uur-3kwartier.

Hij is gisteravond ook thuis geweest en heeft netjes de sleutel van de kast weer meegebracht. Nu zit ik dus hier te typen met een bus pringles binnen handbereik. Sorry Sonja Bakker, maar dit gaat even voor(ik heb nooit aan dieten gedaan, niet gedisciplineerd genoeg denk ik)

Wat betreft jeremy, het is een heel geklep inderdaad. Elke 2-3maanden moet ik naar Doetinchem voor controle. Het hangt ook een beetje van zijn bloedwaardes af mbt de schildklier. 3-4 dagen voor elk polibezoek moet er geprikt worden en aan de hand daarvan wordt er gekeken of hij genoeg medicijnen krijgt. Moet hij iets meer of minder hebben dan moet er nog eens extra geprikt worden na een maand. Ze prikken dan in de vingertop en verdoven het eerst met een speciale creme. Over het algemeen gaat dat aardig goed. Toen hij op de IC lag zat er in elk voetje en handje wel een infuus en daar draaiden ze het kraantje van open en konden ze de naald erin steken, zodat ze niet opnieuw hoefden te prikken.
In nijmegen kom ik dan nog 1 keer per jaar maar als ze in Doetinchem ergens over twijfelen dan bellen ze ook naar nijmegen. Een van de endocrinologen van Nijmegen komt ook regelmatig naar doetinchem voor bespreking van patienten. Het gaat dan niet alleen over de schildklier maar ook over diabetespatientjes en andere hormoonziektes. Daarnaast komt jeremy ook nog op het consultatiebureau waar ze hem wegen en meten. Dubbele controles dus.

Wat betreft kevin en jeremy; ze hangen inderdaad allebei aan mij. Jongens zijn wat dat betreft toch altijd wel aanhankelijker naar de moeder toe. Dat merk ik bij ons thuis ook wel. Mijn broer is bijna 29(5 september) en ook een echt moederskindje. Al maakt hij nog zo'n puinhoop en vergooit hij zijn geld met dure hobby's; je hoeft er niks van te zeggen tegen mijn moeder want ze veegt alles van tafel.
Toen wij de katten nog hadden zat mijn moeder zich er ook altijd mee te bemoeien van welk voer er in de bak moest bij hun. Ik gaf de katten altijd verschillende smaakjes (van vis tot rund) gewoon in blik. Volgens mijn moeder zou ik de katten van die kleine cupjes geven. Nou daar hadden ze echt niet genoeg aan want dan stonden ze elke keer te schooien als ik zelf eten moest koken.
Ook is kevin altijd aardig dwars als ik met hem bij mijn ouders op bezoek ga. Als hij daar alleen is, is hij zo lief en hebben ze niks met hem te doen en als ik hem op kom halen dan is het weer hommeles.
Vanmorgen ben ik ook even naar mijn ouders geweest en toen zou kevin in eerste instantie daar blijven eten maar hij wilde toch liever met mij mee naar huis.
Ik hoop ook altijd dat hij daar een keer wil slapen zodat ik ook een keer bij kan tanken van die gebroken nachten. Gisteravond liep het weer aardig uit de hand met het naar bed brengen.

Ik was gisteren naar de speeltuin geweest (een indoorspeeltuin in de achterhoek) en toen we thuis kwamen ging de telefoon. Een reactie op die fietsaanhangkar op marktplaats. Het waren turkse mensen en die wilden hem wel hebben. We hebben er zelf 7,50 voor betaald maar hij is weggegaan voor 15 euro.(afzetterij he?).Ze belden rond 18.15 en kwamen rond 20.15 uur langs. Darren was er ook nog niet dus heb ik de kinderen maar even opgelaten. Het is toch nog vakantie. Toen die mensen wegwaren kwam darren thuis en kreeg ik kevin nog niet naar bed toe. Uiteindelijk was het 21.45 voor hij sliep. veel te laat maar hij sliep wel tot 8.00 uur door vanmorgen, wel in ons bed. Daardoor sliep ik zelf ook niet lekker. Kevin heeft het helemaal aan de mode om te gaan tandenknarsen en overdwars te gaan liggen. Soms lig je lekker te slapen, dan krijg je weer een knal voor je kop. of moet je hem weer de andere kant op drukken

Vanmorgen bij mijn ouders heb ik samen met mijn moeder even een rondje met jeremy gelopen aan een vinger. Dat ging best goed en af en toe zet een paar stapjes alleen. Vanmorgen liep hij zo'n 2 meter vooruit in zijn eentje. Het gaat allemaal vrij wiebelig maar het begin is er.
15 september moet ik weer naar het consultatiebureau naar de verpleegkundige(dat gaat om en om, de ene keer de arts,de andere keer de verpleegkundige) en die zal ook wel commentaar geven op zijn loopgedrag. Te laat enz. Ik heb mijn woordje al wel klaar hoor! Ik bedoel ze kunnen niet alles tegelijk. Hij doet zijn best en heeft energie voor 10.

Als ik jouw verhaaltje zo lees dan merk ik wel dat kaya en lightning echt jouw hondjes zijn en dat hij zich er niet mee bemoeit. Dat was eerder met onze katten net zo. Dat waren echt mijn beestjes, al knuffelde darren er ook wel eens mee. ik moest er mee naar de dierenarts en omdat ik een sterkere maag heb mocht ik meestal het braaksel opruimen.
Omdat de katten overal in de buurt in de tuin gingen zitten poepen kregen we elke keer boze buren op de stoep. We hadden een soort kippenhok omgetoverd naar kattenvoliere. Daar konden ze in klauteren maar ze konden ook door een luikje de garage in. Toch ontsnapten ze geregeld en tijdens een vakantie van ons naar australie zorgde mijn moeder voor de katten. Ze is er met een stuk vis achteraan gegaan om ze terug te lokken. Zie je ze al lopen. :grin: We hebben er later nog smakelijk over gelachen, en de buren die erbij waren ook.
Omdat een van de katten elke keer braakte ben ik er een keer mee naar de dierenarts gegaan. Maagslijmvlies ontsteking was de oorzaak en ik kreeg voor haar een ab kuur mee. Een drama om dat naar binnen te werken en het hielp niks. Achteraf bleek dat ze niet tegen blikvoer kon. Nu zit die kat in duitsland op de boerderij bij mijn vriendin(de andere kat is inmiddels doodgereden) In die tussentijd bleven wij maar de vloerbedekking schoonmaken, wat natuurlijk niet lukt. Braaksel is zuur en als je het niet meteen opruimt trekt het er helemaal in.
Ook hebben we valkparkieten gehad maar die zijn inmiddels ook verhuisd naar mijn ouders. 1 daarvan is inmiddels ook van het stokje gevallen en ze hebben er nog maar een over.
Als we gaan hoef ik in ieder geval geen dieren mee te nemen.

De reden dat de vogels naar mijn ouders zijn gegaan is dat mijn moeder het te stil vond in huis. Mijn ouders hebben ruim 30 jaar een eigen zaak gehad als melkboer met zo'n rijdende winkel. Mijn moeder verkocht aan huis, eerst een winkel maar later hebben we dat gedeelte van het huis verkocht en is mijn moeder gewoon sochtends een paar uur uit het magazijn gaan verkopen
januari 2003 kreeg mijn vader last van de heup met uitstraling naar voeten en dergelijke en is er mee naar de huisarts gegaan; die verwees hem door naar zevenaar naar het ziekenhuis--> hernia.
Hij werd geopereerd maar stond op een(korte)wachtlijst. 2 weken na onze trouwdag ging het gebeuren. Die rug is en blijft een zwakke plek en hij mocht zijn werk niet meer oppakken. Gewoon om het zware gesjouw met kratten melk en bier enz.
Er  moest een vervanger gezocht worden om de wijk over te nemen en die hebben ze ook gevonden. Mijn moeder viel echt in een zwart gat. Zij was altijd diegene die alles regelde rondom bestellingen enz en ineens had ze niks meer te doen. Dat vond ze vreselijk. Ze was graag eigen baas en nu had ze niks meer om handen. Omdat mijn vader ook hele dagen thuis was ging hij zich ook overal mee bemoeien. Dat stond mijn moeder ook niet aan. Ze was gewend haar eigen boontjes te doppen. heel lang heeft het niet geduurd want 3 maanden na de operatie kreeg hij toch weer werk bij selectvracht. Lange dagen maar hij was weer onder de mensen. Dit heeft hij 4 jaar gedaan tot vorig jaar april. Hij ging werken als buschauffeur voor schoolvervoer in de regio. En ook geregeld ritjes tussendoor voor gehandicapten, feestvervoer en vrijgezellenparty's.
Tussendoor kreeg mijn moeder haar eigen autootje maar daar deed ze eigenlijk ook niets mee. Ze ging niet verder dan de supermarkt en toen mijn vader werk kreeg als chauffeur op 500mtr van hun huis deden ze de auto weer weg. Mijn moeder is niet de makkelijkste hoor.  
3 jaar geleden toen wij bij mijn schoonouders op vakantie waren belde mij moeder op dat ze het huis verkocht hadden, terwijl ik niet eens wist dat ze dat van plan waren. Mijn vader had een impulsieve actie bedacht door bij de familie op bezoek te gaan en daar te melden dat hun huis in de verkoop stond en dat ze teruggingen naar ons oude huis(waar ik ben opgegroeid en dat huis heeft mijn vader zelf gebouwd met broers van hem), nog voordat hij dit alles met mijn moeder had besproken.
Die impulsieve acties zitten wel in de familie bij ons he?
Deze actie stond mijn moeder absoluut niet aan en daar kan ik me ook best wat bij voorstellen want zoiets hoor je toch samen te doen. Dit is nog zachtjes uitgedrukt. Na deze actie kan mijn vader niks goed meer doen.
Uiteindelijk heeft mijn moeder zelf ook maar iets gezocht zodat ze iets om handen heeft. Ze is vrijwilligerswerk gaan doen bij Fidessa, dat is een stichting die peuterspeelzalen, kinderopvang en allerlei cursussen onder haar hoede heeft. Dit is alleen maar 2 keer per maand 3 uurtjes maar hierdoor voelt ze zich tenminste een beetje nuttig.
Mijn ouders gingen ook lange tijd kaarten op maandagavond met een stel bij hun uit de woonplaats. Mijn vader had vroeger met die man op school gezeten. totdat mijn vader een andere hobby kreeg; hij ging zingen bij een mannenkoor, terwijl hij (volgens mijn moeder)geen zak verstand heeft van muzieknoten.
Die zangrepetities zijn ook op maandagavond en die gaan dus ten koste van het kaartavondje. Daar is mijn moeder ook kwaad over. Zo kwaad dat ze weigert om naar optredens te gaan kijken. Ze wil er helemaal niks over horen.

Het enige moment waarop het goed gaat is tijdens vakanties. Een tijd geleden kwam mijn vader hier binnenvallen met de deur in huis dat ze uit elkaar gingen maar ze hadden nog wel een weekendje zeeland op het programma staan en daar zijn ze ook heen gegaan. Toen ging het goed.
Als het echt zo slecht gaat dan laat je dat ook wel, lijkt me. Ik zou er geen zin in hebben om met darren op vakantie te gaan als we zo met elkaar om moesten gaan.

De acties van mijn vader zijn niet goed te praten maar ik heb zo langzamerhand ook wel zoiets van; het is al weer zolang geleden dat je er ook niet in moet blijven hangen. Mijn moeder mag zich van mij betreft best iets toegeeflijker opstellen en gewoon een keer gaan kijken naar die optredens. Dat maakt het binnenshuis ook meteen een stuk gezelliger.

In het begin waren onze kinderen echt hun afleiding volgens mij. Mijn moeder vond het heerlijk om op kevin te passen zodat ze iets om handen had en niet de hele dag ging zitten te kniezen. Ik heb zelf het idee dat als ik nu naar australie ga, dat ik dan wegloop en hun in hun eigen sop laten gaarkoken. Dit zou natuurlijk geen excuus moeten zijn en het lijkt misschien ook net of ik elke keer wel weer met iets anders op de proppen kom.
Als ik ze met de kinderen bezig zie dan krijg ik altijd wel een brok in mijn keel als ik bedenk dat we evt daar zouden gaan wonen en hun de kinderen een paar jaar niet zien of alleen via foto's en webcam.

Toen ik naar australie ging met mijn WHV toen zeiden de meeste mensen al dat ik binnen no-time terug zou zijn omdat zoiets niks voor mij zou zijn. Toen hebben ze helaas wel gelijk gehad.
Een tijd geleden heb ik het er wel eens met de buurvrouw over gehad en die zei precies hetzelfde; dat ik daar niet geschikt voor was. Ik ga nou eenmaal niet in mijn eentje de wereld rond(dat is inderdaad niks voor mij) maar ik ga gewoon met man en kinderen daar een nieuw bestaan opbouwen, met of zonder moeite. Ik geloof dat ik alleen al van eigenwijzigheid niet terug zou komen en koste wat kost daar zou willen blijven, gewoon om ieders ongelijk te bewijzen. Ik kan ook eigenwijs zijn hoor.

Heb jij trouwens inmiddels al een brief geschreven naar jou moeder, want ik las dat je je stiefvader niet meer  hoefde te zien. Ik ben benieuwd hoe dat af gaat lopen. Heb je de laatste 3 jaar helemaal niks geen contact gehad met je moeder. Ik hoop dat dat bij ons niet gebeurt als ik op een dag toch mijn ouders ga vertellen dat we daar gaan wonen. Darren zal het hoe dan ook wel gedaan want door HEM zou ik daar willen wonen en anders niet. Zo ging dat de vorige keer ook. Mijn schoonmoeder kreeg nog een trap na(per brief)Ze weten beiden niet dat ik van die brief af weet en dat wil ik ook zo houden. Dat is nu al 8 jaar geleden en een beetje verjaard.
Ik denk dat mijn schoonmoeder de brief die ik vorige week opgestuurd heb nu wel uitgelezen heeft. Het waren 12 blaadjes met hier en daar een plaatje van een australisch dier er tussendoor.
Ik ben benieuwd wat ze aan te telefoon zegt.

Ik was ook echt niet van plan om zoiets via de msn klaar te spelen. Dat zou ik ook wel laf vinden van me zelf en dat is ook wel de makkelijkste weg. Eigenlijk moeten ze dan samen zijn zodat ze beiden tegelijk de boodschap krijgen. Ik heb zelf trouwens het idee dat mijn vader en makkelijker mee om zou gaan. Hij is, net als ik, iets nuchterder ingesteld.
Bij mijn moeder zal wel gelijk de bloeddruk weer gaan opspelen. dat is met alles zo. Ze kan helemaal geen stress hebben, terwijl het ons eigenlijk veel meer stress zou zijn met het regelen van alles.

Toen wij 8 jaar geleden daar waren was mijn vader wel knap chagrijnig tegenover klanten en familie. Dat zei mijn tante een keer aan de telefoon toen ik haar belde vanuit australie voor haar verjaardag. Misschien verkijk ik me er toch wel op en zou hij er ook tegenop zien als we toch zouden gaan. Hij had toch al een reis in de planning liggen(over 4 jaar na zijn pensionering). Mijn schoonouders zijn dan 50 jaar getrouwd en dat vond mijn vader een mooie aangelegenheid om daar op vakantie te gaan. Alleen moet hij mijn moeder nog overtuigen want zij ziet het nog niet zo zitten geloof ik. Ze is niet zo'n reisfanaat, noot geweest en dat zal ook nooit wat worden.

Wat mijn werkt betreft, ik heb ook een bonte cv hoor. vanaf dat ik van school kwam in 1996 heb ik eerst 4,5 jaar in een emailleerfabriek gewerkt in 2 ploegendienst. Dit was natuurlijk voor de kinderen er waren.
Tussendoor wel af en toe een ander baantje gehad maar als het niet beviel kon ik altijd weer terug. Ook zijn we in die tussentijd 2 keer naar australie geweest(vakantie 6wkn+WHV).
-4 maanden magazijnwerk(orderpicken)
-ruim 2 jaar administratief werk(data-entry,reproductie, archiveren enz) bij een zorggroep
-kevin werd geboren in 2004
-in het zelfde jaar begonnen bij die huisarts voor 2,5 jaar(vorig jaar januari ben ik daar gestopt)
-jeremy werd geboren
-toen weer een poos niks ivm zijn ziekenhuisopnames
-nov 2007-april2008 weer magazijnwerk (orderpicken mbv scanner)
-april-nu: helemaal niks, alleen vakantie van schoonouders en schoolvakantie. Ben dus wel weer opzoek naar werk maar kan nog niks vinden met een beetje christelijke tijden wat aan sluit bij de schooltijden van kevin.
Ik wil ook niet dat mijn moeder 2-3 dagen in de week hier om 7 uur moet zijn. Ze vindt 8 uur al vroeg genoeg.

Wat die verhuisbedrijven betreft. Ik heb vanmorgen ook even in de gouden gids gekeken en er zitten er genoeg. Ik denk dat als wij gaan er toch meer mee gaat dan bij jullie. Vooral de fietsen, tractor en buitenglijbaan en binnen veel spullen. Ik zou niet weten hoeveel kuub dat is maar meer dan 5 m3 denk ik. dat weet ik wel zeker.
Mijn vriendin is 3 jaar geleden ook naar duitsland vertrokken en hebben de verhuizing met een vrachtwagen gedaan. Ze hadden hier in terborg ook een bedrijf gevraagd voor een offerte en die waren aardig duur. Ik denk dat zo'n verhuizing over de grens heel anders is dan een verhuizing per schip. Het is volgens mij niet te vergelijken.

Wij hebben ook niet veel vrienden hoor. Ik ben bang dat als er al iemand ons op zou komen zoeken, het alleen is voor een gratis vakantieadresje, maar zoals ik al eerder schreef; mijn beste vriendin heeft nog nooit gevlogen en is gebonden aan de boerderij, de andere 2 zie ik niet vaak genoeg. Meestal maar een keer in de 3 maanden. Die zou ik niet graag 5-6 weken op de lip willen hebben zitten. Of ze moeten flink wat kostgeld meebrengen, dan wil  ik er wel over denken om ze onderdak te bieden.

Het is wat he met die kerels. Ze willen graag dat je met ze meegaat maar als ze er maar niks voor hoeven doen. Ik geloof dat darren er een moord voor zou doen hoor(bij wijze van spreken dan) Hij gaat liever vandaag dan morgen.
Eigenlijk wel gek want 17 jaar geleden kwam hij vrijwillig voor vakantie naar nederland en is hij hier al die tijd blijven plakken. Hij liep de kans dat hij iemand tegenkwam wie niet mee wilde(denkt ze). Ik heb hem al zo vaak onder de neus gewreven dat hij gewoon eerder had moeten teruggaan. Dan had hij daar een vrouw kunnen zoeken en zit hij niet met zo'n eigenwijze schoonfamilie opgescheept! :grin:

Ik ben blij dat dit de laatste schoolvakantie is. Gistermorgen was kevin met zijn buurmeisje Lisa aan het spelen op zijn slaapkamer. Het moest vadertje en moedertje voorstellen. Allebei de kleren uit en in kevin zijn bed slapen. Toen ik later boven kwam hadden ze beiden een groen gezicht van mijn oogschaduw. Ze zagen eruit of ze allebei een enge ziekte onder de leden hadden. Ik had kevin al vaker gezegd dat hij met andere kinderen van mijn kamer moet blijven maar blijkbaar heeft dat weinig indruk gemaakt. Ik had daarvoor net de kast afgenomen met een zeem en dus kon ik meteen weer beginnen.
Tussendoor had ik al een keer de badmat naar boven gegooid zodat kevin die even netjes op de badkamer kon leggen. Dat heeft hij ook netjes gedaan zegt hij maar toen ik kevin gisteravond wilde douchen lag die mat op een hoop in de hoek van de badkamer. Ik pakte hem op om hem recht te leggen en toen zat er een hele oranje streep over heen(de mat is groen). Ik zei tegen kevin; wat is hier gebeurd en toen zei hij meteen dat lisa er over geplast had. Dat is hartstikke zuur,vooral als dat de hele middag er in heeft kunnen trekken. Ik had net die mat voor de tijd in de wasmachine gehad en dus kon ik hem weer wassen. Alleen die streep krijg ik er niet meer uit. Ik had die mat net in maart dit jaar met mijn verjaardag gekregen.
Ik baal er stevig van. Vanmiddag toen ze hier met kevin aan het spelen was heb ik hem toch maar even uit de droogtrommel gehaald en aan haar laten zien. Het enige wat ze zei was: ow.
Als we naar australie gaan neem ik het toch niet mee maar tot die tijd ligt het wel midden voor het oog op de badkamer. Vervelende griet. Ik krijg er steeds meer een hekel aan.
Het is niks anders dan kevin opstoken zodat hij bij mijn snoepjes komt vragen, (ze vraagt het ook rustig zelf hoor, wat zeg ik: ze kijkt me de snoep uit de kast. Daarnaast regelt zijn wie er hier achterthuis mag spelen. En als kevin iets doet wat ze niet wil is het niks anders dan: nououou ke-vin, echt zo'n meidengejengel, terwijl het vaak geen broekje aan heeft. Meestal  gaat het alleen om een krasje op een tekening of iets dergelijks. Ze is enigskind en blijkbaar niet gewend om normaal met elkaar om te gaan.
Ik kan ze zolangzamerhand wel schieten. Ik vind het best dat kevin met haar speelt maar het liefst gewoon buiten. Ik wil ze niet meer boven hebben.

Inmiddels is darren ook thuisgekomen van het werk dus ik stop er zo mee. Morgenvroeg om 6.45 loopt de wekker weer af. Misschien wacht ik nog even op jouw berichtje maar anders ligik ook zo in bed. Het is al een paar dagen erg laat geworden en snachts slaap ik ook niet zo best.

Een fijne avond

Groetjes heidi
 
Heey Sacha,

Zo te zien ben je weer terug van weggeweest. En volgens mij heb je ook een goede verjaardagsfeest van de kinderen gehad. Hebben jullie zo'n grote tuin dat ze springkussen er in past of heb je hem langs het huis gezet. Ik had gisteravond jouw verhaal al gelezen maar ik kon de ogen niet meer open houden dus dacht ;. dat bewaar ik wel voor morgen. ik heb me al 3 dagen voor genomen om op tijd naar bed te gaan maar elke avond als ik met xpdite bezig ben dan wordt het toch weer laat. Helaas.

Toen ik jouw verhaal las over danielle dat je met haar naar de vliegtuigjes bent wezen kijken, doet me sterk denken aan mijn broer. Toen hij klein was,1 a 2 jaar, was hij doodsbang voor vliegtuigen. Als er een straaljager over kwam schreeuwde hij moord en brand met de vingers in de oren
Toen hij groter werd ging die angst over en als hij op de wc zat en er kwam een vliegtuig over dan kwam hij met de onderbroek onder aan de enkels naar buiten om maar in de lucht te kunnen kijken. Een keer heeft hij het hekje voor de tuin over het hoofd gezien en lag hij op de kont in de tuin. Echt lachen hoor! :grin:Nu is hij zo'n grote fan van vliegtuigen dat hij 1 keer in de 2 maanden naar lelystad rijdt en daar een uur vliegles krijgt. Hij wil toch nog piloot worden al is hij officieel wel te oud om aan de opleiding te beginnen.
Er was een tijd dat hij meer in de lucht keek dan voor zich uit. Hij zat altijd in de lucht te staren met een verrekijker.Ook ging hij regelmatig naar emmerich om toeristische rondvluchtjes te maken met een motorzwever. Ook komt hij regelmatig op schiphol om te kijken. Dat idee is niet meer bij hem uit zijn hoofd te praten. Hij gaat er echt voor, wel via een grote omweg maar hij is nog steeds vastbesloten om piloot te worden.

Ik had vanmorgen om 8.00 uur de kinderarts van jeremy in uit nijmegen al aan de telefoon. Ze had de bloeduitslagen en jeremy moet toch iets meer medicijnen, de ene dag 3 tabletjes, de andere dag 2,5, anders blijf je aan het breken met 3/4 tabletjes en dat brokkelt altijd af en dan weet je ook niet of hij alles binnenkrijgt. 3 oktober moet ik weer terug naar de kinderarts in doetinchem en dan moet ik 3-4 dagen van te voren ook even prikken om te kijken of het goed is en dan kan hij er weer 2-3 maanden mee vooruit.

Misschien moeten we inderdaad een extra sleutel van de kast er bij maken. Die hang ik aan een ketting om m'n nek. Kan hubby er niet bij of hij moet er flink moeite voor doen!!!! :grin:

Waar zit die winkel; Tuckerbox in Leiden. Dan denk dat ik daar ook maar eens naar toe ga. Ik heb Darren met vaderdag dit jaar ook een kistje gegeven met allemaal australische lekkernijen. (marmite=soort van vegemite)salt and vinegar pringles en nog meer dingen. Mijn schoonvader heeft 2 grote potten vegemite opgestuurd maar tot nu toe zijn ze nog niet aangekomen. Ze hadden ze in de handbagage gestopt toen ze naar nederland kwamen in april, maar ze moesten de potten inleveren(da's nou jammer, ik lust dat spul toch al niet) tot  groot verdriet van darren. Hij en kevin lusten dat spul maar al te graag maar jeremy en ik niet. Dat spul stinkt zo erg. Ik heb al een hekel om kevin's brood te smeren.
Violet crumbel vind ik wel lekker en topdeck(chocolade van cadbury) ook twisties(roast chicken flavour) en kfc maar dat zullen ze daar wel niet hebben denk ik. Voor ons de dichtsbijzijnde kfc is apeldoorn. Daar rijden we vaker langs als we die kant op moeten. In arnhem zit er ook een maar daar  kun je met de auto niet bijkomen want het is een voetgangersgebied.

Wat het lopen van jeremy betreft: ik liep zelf ook pas met 2-2,5 jaar dus jeremy heeft het niet van een vreemde. Ik slik zelf ook medicijnen voor de schildklier en als je ze niet genoeg krijgt dan lijdt je stofwisseling(lichamelijke en geestelijke groei) daaronder. Ik ben er mee geboren maar ze kwamen er pas achter toen ik 3 maanden was dus heb ik daar 3 maanden geen medicijnen voor gehad. Waarschijnlijk is dat de oorzaak geweest van het late lopen. Bij jeremy zijn ze wel gelijk begonnen met medicijnen toe dienen maar omdat hij zo'n lange tijd ziek is geweest heeft zijn ontwikkeling toch een tijdje stil gestaan.
Mijn vriendin heeft ook 2 kinderen van dezelfde leeftijd als jouw kinderen(bijna 5 en 2,5) en die liepen ook beiden pas met 17 maanden ondanks dat ze een goede start hebben gehad. Het zegt dus niet alles.
Kevin liep met 13 maanden alleen en dat ging gelijk  heel vlot zonder vallen. Jeremy gaat nu wel steeds meer zelf lopen van tractor naar tafel enz. Het komt vanzelf en zoals je zegt; ze kunnen nog lang genoeg lopen en het voordeel is dat ze ook nog niet van je weg kunnen lopen.

Ik denk dat ik het hier ook maar evenbij laat. Vanavond als franciska weer online is en een post toevoegt dan ga ik weer verder, al maak ik het niet laat.

Waarschijnlijk lees je dit niet eerder dan vanavond. Hoop dat het een geslaagde dag was. Ik ben er zelf nog nooit geweest. Wel in een safaripark in de buurt van melbourne dus het zal wel zo'n beetje het zelfde zijn.

Groetjes Heidi
 
Dames, wat is er gebeurd... jullie zijn stil gevallen  :?

Heidi: Tuckerbox zit op de Botermarkt 23 in Leiden (in het centrum, vlak naast de Sundays zonnebank studio)
Ik heb werkelijk genoten van mijn Violet Crumbles..... 2 avonden een vakantiegevoel, zalig. Ook Dirk heeft stilletjes mogen genieten. Na zijn blikje Chili, was het blussen met de VB's heel hard nodig. Het mag duidelijk zijn dat we dat vaker moeten doen, want we hadden gelijk lekker weer erbij! Jammer, bier op, Crumbles op, zon op....
Jammer dat de kleine man weer meer medicijnen moet slikken, maar wel goed dat ze alles zo in de gaten houden. moet jij trouwens ook nog medisch gekeurd worden wanneer je jouw visum aanvraagd? Of komt dat te vervallen omdat jullie getrouwd zijn? Misschien een rare vraag, maar dat vroeg ik mij ineens zo af.

Beekse Bergen was erg leuk. Gelukkig niet zo druk dus we hebben alles rustig kunnen bekijken. Vooral de rit langs de giraffen was erg leuk. Er zat iets op het dak dat deze dieren erg lekker vonden en dus stonden er allemaal giraffen autodaken af te likken. Heel mooi wanneer zo'n groot dier ineens naast je auto staat en ik mijzelf moest bedwingen om niet het raam open te doen en een giraf te aaien. Ook heel vreemd dat je er niet uit mag bij de kangoeroes.... alsof die zo gevaarlijk zijn.... Dan geef ik toch de voorkeur aan een Australisch Wild Life Park, dan mag je tenminste roo's aaien en vaak zelfs voeren, veel leuker voor de kids!

Morgen zit de schoolvakantie er definitief op, ook in deze regio. Ik heb dus net voor Suzanne haar broodtrommeltje klaar gezet, met een doosje met koekjes erin. Ga straks haar rugzak eens opzoeken, eerst een verzinnen waar die al die weken is gebleven....
Morgen kan er dus ook even lekker gepoetst worden, Suus op school, Daan naar de creche en mama met een emmertje sop. Niet te veel soppen, het is tenslotte mijn vrije dag!

Ook ik ga vanavond maar eens lekker op tijd naar bed, veel buitenlucht gehad en er ligt nog een lekker boek te wachten!

Weltrusten!
Sacha
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top