Maluka & Annemiek -> Alweer een jaar in Australië!

Ik weet dat je niet zo snel kan reageren ivm geen internet thuis, maar wel effe spuien hier hoor!
Dan kunnen we je allemaal een hart onder de riem steken.

Volhouden meis!  Je hebt niet zulke rigoreuze stappen gezet om binnen een half jaar af te haken.
Is het verveling misschien? Nog geen werk? Kan je iets van vrijwilligerswerk gaan doen misschien?
Kop op meid, volhouden en ga maar even een enorme hoeveelheid Vanilla Slices halen!  :lol:
 
Waren wij ook maar even daar, he Cis? Weten wij best raad mee toch? Die slices dan... ;-)

Maar eh, Cis heeft wel gelijk. Als het betaalde werk (even) op zich laat wachten, probeer dan misschien vrijwilligerswerk. Zo kom je in contact met anderen en het geeft je dat nuttige gevoel. En kan hardstikke leuk zijn! In het nederlandse verzorgingshuis niemand nodig? Of is dat ECHT nix voor jou??  :p
 
Ik denk wel dat ik er raad mee weet ja!  :lol:

Maar vrijwilligerswerk kan ook handig zijn om te netwerken, buiten het feit dat het ook lekker is iets nuttigs te doen enmensen te ontmoeten.
Al is het in de bieb of idd en verzorgingshuis.

KOmt allemaal vast wel goed  :up:
 
Gooi het eruit! We denken aan je/jullie, ff doorbijten, nog niet opgeven!

Heb jou als grote voorbeeld gegeven aan een kennis van mij die ook zonder Australie te kennen met haar vriend gaat emigreren over een aantal maanden, heb ontzettend respect voor je en heb er alle vertrouwen in dat je er sterk uitkomt!

Sacha
 
Bel, bel, bel! Gebruik je Brisbane/Dutch community! Je hoeft echt niet alleen te zitten hoor, we weten hoe het voelt!

mijn nummer is 0405 768246

Henriette
 
[quote author=henriette link=topic=1071.msg122637#msg122637 date=1217202404]
Bel, bel, bel! Gebruik je Brisbane/Dutch community! Je hoeft echt niet alleen te zitten hoor, we weten hoe het voelt!

mijn nummer is 0405 768246

Henriette
[/quote]

Wat attent  :up:

Jolanda
 
Mark heeft werk nu en ik zit alleen thuis in een leeg huis zonder vervoer. De bus stopt hier redelijk dichtbij en gaat naar Victoria Point. Ik kan dus met de bus naar de bieb waar ik nu ook zit, maar ideaal is het gewoon niet.

Voel me alleen, eenzaam en heb regelmatig huilbuien. Mis m'n ouders verschrikkelijk. Heb geen heimwee naar Nederland, maar naar m'n ouders, ons kleine nichtje en zelfs m'n broer! In Nederland had ik niet echt veel contact met hem, maar nu des te meer. Dat is natuurlijk wel heel leuk.
Als Mark's ouders skypen op een donderdag (dan is ons kleine nichtje bij hun) en ik zeg iets dan begint ons nichtje meteen "ANNEMIEHIEK!!" te roepen. Daar kan ik dan tranen van in m'n ogen krijgen. Mark's zus is zwanger en eind augustus wordt de kleine geboren. Vind het erg jammer dat we haar niet eerder zullen zien dan wanneer ze een half jaar oud is? Of misschien zelfs later dan dat.
Mis sommige kleine dingetjes zoals even naar de stad fietsen of de geur in het bos in de herfst.
In Nederland sportte ik niet alleen duiken. Er is ook geen sport die me leuk lijkt om te doen, dus een sportclub is niets voor mij. Ben nu wel bezig met werk zoeken en heb ook wel wat dingetjes lopen, dus hopelijk duurt het niet lang meer voordat ik ook een baan heb.

Donderdag lag er een brief in de bus van het verhuisbedrijf in Brisbane, dus ik denk dat onze container al wel is aangekomen. Hopelijk duurt het dan niet lang meer voordat we de spullen hebben, want een leeg huis, geen baan, geen vervoer en geen internet zorgt er nu voor dat ik me niet lekker voel, nergens zin in heb en soms het gevoel heb dat de muren op me af komen. Als Mark er is heb ik bijna nergens last van, maar zodra ik alleen ben... Vind het ook moeilijk om mensen te bellen en te vertellen hoe ik me voel, want ik heb altijd het gevoel dat ik mensen dan lastig geval met m'n gezeur. M'n moeder is de enige die ik zou willen en kunnen bellen, maar dat is zo duur zonder skype. Ik kan niet elke dag met m'n mobieltje naar Nederland bellen...
 
Vanilla Slices zijn misschien wel erg lekker, maar vast en zeker oh zo slecht voor je kont! Die van mij is volgens mij al gegroeid sinds we in Oz zijn ;) De weegschaal zit in de container en ik denk dat ik er niet op durf te gaan staan als de spullen aankomen!

Ik zal eens gaan googlen op voluntary work, want dat lijkt me wel wat. De enige uitdaging is dat ik er dan wel met de bus moet kunnen komen ;) Als ik m'n camera nog had kon ik bij ons in de buurt gaan oefenen met foto's maken, want ook dat is een hobby van me.

Het stomme is ook dat ik meteen begin te huilen als ik erover praat. Hier in de bieb moet ik nu ook een beetje vechten tegen de tranen en dat zal er vast wel stom uitzien ;) Gisteren het huis van onder tot boven schoongemaakt en heb me toen dus niet verveeld!
Het is dus inderdaad verveling, omdat ik nog geen werk heb.
Ben er wel mee bezig en hopelijk hoor ik deze week iets van de recruiter. Hays Architecture zit aan de Gold Coast en in Brisbane zelf (Volgens mij op veel meer plaatsen in Oz) en vorige week werd ik ook gebeld door iemand van Hays in Brissie met de vraag of ik nog op zoek was naar werk. Ze hadden misschien wel iets interessants voor me. Deze week zouden ze terugbellen.

Ik heb afgelopen donderdag trouwens een baan afgewezen. Het salaris was niet verkeerd, wel minder dan in Nederland, maar goed. Je moet ergens beginnen he? Toen ik het eerste gesprek had, had Mark ook nog geen baan, dus het was echt "Ik hoop dat ze me aannemen, want dan hebben we weer salaris" Ik wilde die baan alleen vanwege het geld dat dan weer binnen zou komen. Toen ik op gesprek kon komen bij een ander bedrijf (doen alleen overzeese projecten en de kans bestaat dat ik dan ook eens naar Brunei, China, Singapore enz. moet. Twee collega's zijn getrouwd met een Nederlandse, dus raakvlakken genoeg) vond ik dat eerste bedrijf helemaal niet leuk meer. Toen kreeg Mark een baan en was het voor mij dus geen noodzaak meer om die baan te accepteren. Ik zou mezelf daar bezig moeten houden met alleen civiel technische tekeningen en dat ligt me niet zo. Misschien zijn er mensen die me stom vinden, omdat ik die baan afgewezen heb, maar ik wil me ook wel een beetje gelukkig voelen in m'n werk, want ik weet al hoe het voelt als je dat niet bent. Daar wordt je, buiten je baan, ook niet gelukkiger van.

Ik weet dat praten altijd helpt, maar ik voel me dan vaak zo'n zeur. Heb het gevoel dat mensen, die niet weten wat het is om te emigreren, dan zoiets hebben van "Jij wilde dit toch! Dan moet je ook genoegen nemen met de gevolgen."
Volgens mij is het deze week weer jongerenborrel in Brisbane en misschien dat we daar wel weer naartoe komen (Mark werkt er nu toch een paar minuten vandaan) en Henriette, bedankt voor je nummer! Misschien kan ik het ook gebruiken voor iets anders dan "zeuren" ;) Moeten ook nog een keer een soort housewarming doen bij ons ;)
 
Luieve Annemiek,

Stort je hart inderdaad maar lekker uit hier bij ons. Hier zal er niemand naar je wijzen van "ja maar, dit wilde je toch..." Hier ben je onder ons. Ik denk dat heimwee in jouw situatie nu niet meer dan normaal is. Dit is ook mijn grootste angst. Gisteren sprak mijn man nog iemand die eens goed verwoorde wat mensen nu bedoelen wanneer ze op ons plan reageren met "zo.. da's een gedurfde stap", je kiest heel bewust om al je zekerheden achter je te laten. Niet alleen de zekerheden van die baan in Nederland en dat huis, maar ook het sociale netwerk dat je hebt hier omdat je hier geboren bent, het netwerk in de zin van familie, vrienden waar je een leven mee hebt gedeeld. Dit alles laat je heel bewust achter omdat je denkt in dat andere land gelukkiger te worden. En dat zal dan in het begin best tegenvallen.

Je vakantie zit erop en je wilt verder met leven, maar dat wil nog even niet lukken. Lieve Annemiek, even vol houden. Ook voor jou is er straks een leuke baan en zal je mensen leren kennen, kan je weer relaties op gaan bouwen, heb je weer mensen om tegen te praten.
Misschien moet je toch een ander fototoestel kopen, dan maar een 2e hands misschien (kan niet in je portemonnee kijken) en weer beginnen met je hobby. Ook op die manier kom je weer onder de mensen, krijg je aanspraak. Misschien is er wel een fotoclub in Brisbane of zoiets? Zit gewoon maar een beetje met je mee te denken....

Hoop dat je er gewoon uitkomt en laat je niet klein krijgen, we helpen je erdoor!  :up:
 
Wauw Annemiek ,wat een verhaal ,dat lucht vast even op voor je. :up:
Tja omdat je niet veel te doen hebt ,overdag alleen bent en nog geen baan krijg je verveling en ga je na zitten denken en komen deze emoties naar boven.
Jullie hadden een brief uit Brisbane,ik denk dat het straks al scheelt als jullie je eigen spullen wat in huis hebben,foto's ,boeken enz. [quote author=Annemiek link=topic=1071.msg122716#msg122716 date=1217294310]
Misschien zijn er mensen die me stom vinden, omdat ik die baan afgewezen heb, maar ik wil me ook wel een beetje gelukkig voelen in m'n werk, want ik weet al hoe het voelt als je dat niet bent. Daar wordt je, buiten je baan, ook niet gelukkiger van.


[/quote]

Hier sla je de spijker precies op zijn kop  :up: gelukkig ben je in de positie om een baan af te kunnen wijzen omdat er wel meer op je weg komt en Mark al een inkomen heeft.

Wel fijn dat je dit verhaal met ons deelt want het geeft aan dat emigreren niet zo maar iets is.

Groetjes Markus
 
Sacha en Markus hebben het al gezegd, dus ik hoef niet te herhalen dat je je niet vervelend hoeft te voelen om hier je gevoelens neer te zetten. Getuigd van lef! Meis, je bent op de goede weg om juist dingen te gaan doen zoals het huis schoonmaken en naar de borrel te gaan.. Blijf er iig over praten anders stik je. We denken aan jullie en hopen jullie eind october te zien.

dikke knuffel
 
Hey Annemiek, even over dat bellen....ik bel altijd met een vaste telefoon en een Day Break Phone Card naar nederland. Dat is zo goedkoop, daar kun je het bellen niet voor laten.
Ze hebben ook een website www.cardcall.com.au
Op het moment kun je de kaarten alleen kopen op het postkantoor en Woolworths.

Ik weet hoe het is, dus ik weet zeker dat het met jouw ook weer goed komt !!

Groetjes Jolanda  :up:
 
Ik sluit me helemaal aan bij de vorige sprekers/schrijvers.
Ik vind het sowieso al super stoer van je dat je er heen bent gegaan zonder er ooit geweest te zijn!  :up:
Zorg maar dat je wat om handen krijgt en dan gaat je leven weer lopen.
Volgens mij heb jij ook best snel contact met nieuwe mensen, komt allemaal goed. (ik mis de knuffelsmilie...)
Kan je niet ergens een hondje gaan lenen en gaan wandelen?
Kom je altijd mensen tegen!

En die vanilla slices..... ééntje mag toch wel?
Maar je moet wel in je duikpak blijven passen!

Sterkte mop en schroom vooral niet om je hart te luchten!
We komen er bijna allemaal een keer voor te staan en een gewaarschuwd mens telt voor 2!  :wink:
Buiten dat zijn we er ook om te steunen.
Probeer alleen niet na te denken wat je allemaal mist en gaat missen, dat zal je niet helpen.
Probeer te bedenken wat je wilt bereiken en wat je gaat doen.
Wij gaan voor een nieuw leven in een nieuw land en niet voor het zelfde leven in een ander land.
Misschien helpt je dit....

Sterkte hoor,
Franciska
 
Kop op meid, ik weet dat het nu misschien niet zo lijkt en het loze woorden lijken, maar het gaat echt allemaal goed komen, hoe dan ook.
Omdat wij zelf nog in NL zitten, kan ik niet voelen wat jij voelt, maar ik denk het wel te kunnen begrijpen. Het is een proces waar je doorheen moet en uiteindelijk komt er licht aan het einde van de tunnel. Wat een clichees zeg, sorry.

Voor wat betreft je baan sluit ik me geheel aan bij Markus. Je bent in de positie om een baan te weigeren en het zal je erg goed doen om je te storten op een leuke en uitdagende baan. Niets zuigt zoveel energie als een baan waarin je het niet naar je zin hebt, goede beslissing!

Wij kochten in Australie ook vaak een telefoonkaart en gingen lekker bellen met het thuisfront. Kostte drie keer niets en leverde een hoop op. Ga lekker tegen je moeder aan praten, wie weet lucht het op. Bel Henriette om eens lekker te kleppen, zo te lezen vindt ze dat prima en staat ze voor je klaar. Wat een lieve reactie van haar! En verder alles hier opschrijven, dat zal je goed doen, echt.

Om af te sluiten een smiley om je op te vrolijken:

 
Het is ook niet zo gemakkelijk.
(nog) geen vaste vrienden, echte vrienden op een verre afstand.
Je eigen huisje waar je eigen meubels nog worden in vermist.

bel Henriette eens om mee te babbelen (kan ze zeer goed :smile: :up:)........
Alles gewoon proberen , beter als aan de dingen denken die je mist of nu niet hebt.
Je zit nu wel in een situatie waar je heerlijk alles naar je hand kan zetten kwa inrichting van je huis , welke baan je wilt en wat je hobbies gaan worden, daar zijn zeker mensen die jouw als vriendin zien.

Go for it......enjoy

Jack :evil:
 
Wow! Wat een leuke berichten zeg! Voel me er een stukje beter door ;-)
Gisteren ben ik trouwens gebeld door de recruiter. Het leuke bedrijf wil me morgen nog een keer op gesprek hebben! Ik hoop dat het positief uitpakt, want dit bedrijf leek me erg leuk, de e.v.t. collega's heel aardig en de eerste keer dat ik ze ontmoet had hebben we al erg leuk gekletst en gelachen, dus ik denk dat ik daar wel op m'n plek ben.

Gisteren ook even m'n moeder gebeld en ze weet altijd precies wat ze moet zeggen om ervoor te zorgen dat ik me weer beter voel. Voor Mark is ze een prototype irritante schoonmoeder, maar voor mij is ze op dit soort momenten een grote steun :) Ze zei ook dat we helemaal niet terug mochten naar Nederland, omdat ze ons eerst een keer wil opzoeken :D

Heb al iets bedacht wat ik uiteindelijk wil gaan doen als ik ook een baan heb en dat is op pianoles! Heb altijd al een keer piano willen leren spelen, maar het is er nooit van gekomen. Dat lijkt me echt wel gaaf om te doen. Verder wil ik ook even googlen naar sportclubs of een vereniging. De meeste teamsporten zijn balsporten en daar heb ik nou net een hekel aan ;) Misschien iets met zeilen of roeien...
Verder ben ik dol op sieraden maken en misschien kan ik daar ook nog wat mee gaan doen. Een cursus ofzo waar je weer mensen leert kennen. Genoeg iedeeen, maar eerst wil ik zelf geld verdienen, zodat ik niet steeds aan Mark hoef te vragen of ik wat geld mag ;)

Het is trouwens niet zo dat ik er elke dag last van heb, maar af en toe heb je van die momenten dat je alles even niet ziet zitten en alleen maar wil janken. Van te voren wist ik ook dat het wel zou gaan gebeuren en het is ook niet gek, want er gebeurt zo ontzettend veel in een korte tijd. De vakantie heeft inderdaad een heleboel gevoelens uitgesteld, omdat het zo ontzettend gaaf was om Australie voor de eerste keer te ontdekken!

Heb trouwens wel even gegoogled naar vrijwilligerswerk en er is genoeg, maar eerst wil ik even afwachten of ik een baan kan krijgen, want anders ben je net met je vrijwilligerswerk begonnen en moet je er alweer mee stoppen...

Het is eigenlijk best raar om alles hier zomaar neer te zetten, want dit zijn toch dingen waar mensen niet veel over praten op dit forum. Je kunt je best indenken dat je niet de enige bent en dat er echt mensen moeten zijn hier die er ook wel last van hebben of hebben gehad. Ben in ieder geval wel blij dat ik het gedaan heb, want inderdaad... Je bent op dit forum niet alleen en volgens mij is het forum niet alleen om vragen te stellen en dingen uit te vinden over de visumaanvraag zelf ;)

Bedankt!!
 
Ik heb ook enorme vlagen van heimwee gehad. Maar meestal was een goede reden voor aan te wijzen. Zo had ik er last van als er iets leuks gebeurde in Nederland en ik er niet bij kon zijn. Maar met name als ik op een leuke baan had gesolliciteerd en het werd (weer eens) niks. Dat is gewoon een rot gevoel. Zeker omdat ik een leuke baan in Nederland had. Maar ook daar kom je overheen. Ik hoop oprecht dat je sneller werk vindt dan ik. Maar ik ben misschien ook gewoon een beetje ongeduldig ;). Soms hielp het bij mij om dan alle leuke dingen even op een lijstje te zetten. Als ik daar naar keek, dan werd ik vanzelf weer blij. En verwen jezelf. Dat kunnen gekke dingen zijn: huur een leuke film om te kijken, neem lekker een lang bad (mag nu wel weer een keertje met de nieuwe water restrictions!), maak een typisch Nederlands of juist Australisch gerecht (of koop het gewoon :)). Kortom doe leuke dingen, dan voel je je ook blijer en heb je geen tijd om aan de heimwee te denken. Het is ook lastig als je partner werkt en de hele dag lekker bezig is. Maar geniet van je vrije tijd, straks zit je op kantoor en denk je: goh was eigenlijk best lekker een beetje thuis hangen! (Zegt ze wederom uit ervaring :))... Sterkte he! En tot de volgende borrel  :up:. Dat is altijd goed tegen de heimwee!
 
Gelukkig voel je je nu iets prettiger in je vel! Kan me er best vaag iets bij voorstellen hoor dat je dan je familie en vrienden mist. Lijkt me best logisch.
Je moet en wilt toch ook je ei kwijt, zeker als het wat minder gaat.
Ik ga voor je duimen dat je die baan krijgt, lijkt me fantastisch voor je.
En ook positief van je dat je je op pianoles gaat storten, spannend hoor! Gewoon doen!
Heel veel sukses en houd ons op de hoogte!
Nog even en je moet weer vroeg op..
 
Ik meld me bij deze ook aan voor het "help-Annemiek-en-Mark-de-winter-door" team, dus als je een keer wilt afspreken, stuur me maar een pm-metje. Voel je absoluut niet bezwaard.
Cheers Joep
 
[quote author=Annemiek link=topic=1071.msg122871#msg122871 date=1217465305]
Wow! Wat een leuke berichten zeg! Voel me er een stukje beter door ;-)
Gisteren ben ik trouwens gebeld door de recruiter. Het leuke bedrijf wil me morgen nog een keer op gesprek hebben! Ik hoop dat het positief uitpakt, want dit bedrijf leek me erg leuk, de e.v.t. collega's heel aardig en de eerste keer dat ik ze ontmoet had hebben we al erg leuk gekletst en gelachen, dus ik denk dat ik daar wel op m'n plek ben.
[/quote]

Kijk, das nou eens goed nieuws! Gaat vast lukken, je bent al weer een stapje dichterbij, leuk!

[move]DUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMENDUIMEN[/move]

Goed te horen dat je plannen aan het bedenken bent, is de eerste stap naar een fantastisch leven in Australie.

Hou je taai en ben benieuwd wat er uit het gesprek zal komen.
 
Back
Top