Maluka & Annemiek -> Alweer een jaar in Australië!

Ongeacht of ik 50 punten kan claimen voor de opleiding. De Skills assessment is een van de basisvereisten en zal dus in alle gevallen gehaald moeten worden. Deze kan op dit moment nog niet gehaald worden door mij, dus het is gewoon een kwestie van even een jaartje wachten.....

Ik weet dus niet hoe het zit met het Employer Sponsored Visum, maar ik wil graag in die mate onafhankelijk blijven, dat ik zelf kan kiezen hoe lang ik voor een werkgever blijf werken en niet dat ik een x aantal jaren voor deze werkgever moet blijven werken....

Ik ben nog jong en heb gelukkig het geduld nog....(en onze beider ouders zijn er ook wel blij mee voor zichzelf)....
 
Maluka,

zie mijn mail.......misschien dat je met een ander beroep onder een andere assessing authority valt?

Hee en ach, dat jaar is zo om hoor.....! En een voordeel: ken je al lekker veel mensen als je dan eenmaal aankomt..... :p
 
he maluka..lees net je hele drama verhaal..enorm balen zeg..ook al is het topic al wat ouder wilde toch even zeggen dat ik met jullie meeleef!

dikke troostknuffel uit den bosch!

Mir  :)
 
Dank je....

We zijn zelf al weer over de "rouw" periode heen en gaan vol goede moed nog een jaartje in NL blijven. Vanaf september 2006 begin ik dan weer opnieuw en omdat je er dan weer wat fanatieker mee bezig kan zijn, zal hopelijk voor ons gevoel de tijd sneller gaan :)
 
Plus dat je dan toch al door 'de wol geverfd bent' en niet alles meer zo hoeft uit te zoeken. Succes met alles èn een positieve groet hier uit Noord-Brabant.

Groetjes Miranda  :)
 
Zo... Ook hier weer eens een berichtje. Er gaat namelijk weer wat veranderen in Huize Weltevreeeee :p
13 augustus verhuizen onze 2 katjes naar Delft. Ze gaan niet met ons mee. Ik weet dat het nog erg lang duurt voordat wij eindelijk Nederland achter ons kunnen laten, maar ik had 2 eisen wat betreft onze katten. 1: ze blijven bij elkaar en 2: ze gaan naar een bekende.
Ik zou het vreselijk vinden als we over een paar maanden niet eens meer weten of ze nog zouden leven, dus vandaar mijn eis voor een bekende. Ze gaan naar een vriendin van ons die bij haar ouders thuis ook een kat had. Deze afspraak hadden we al gemaakt voordat we te horen kregen dat we dit jaar nog niet naar Oz zouden gaan. Als ik had gezegd dat ze nog langer op Norris en Luna zou moeten wachten, was de kans denk ik erg groot dat het voor haar niet meer hoefde. Dat ze dan wel een kat uit het asiel zou halen. Zij is ook de enige bekende die ze wel wil/kan hebben. Ik zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om ze naar het asiel te moeten brengen over 1.5 jaar, omdat we dan geen goed adres voor ze kunnen vinden.
Het doet pijn, maar voor ons is dit op dit moment de beste keuze.
Norris en Luna mee nemen is geen optie, omdat Luna dat echt niet red. Ze is vreselijk bang in situaties die haar niet bekend zijn. Mensen die ze niet kent, daar moet ze niets van hebben. En dan bijna 30 uur in zo'n klein hokje en ook nog eens een maand in quarantaine? Ik vind het enorm egoistisch als we dan toch er voor kiezen om ze mee te nemen. Norris kan best mee, want die is nergens bang voor, maar ik haal ze niet uit elkaar :)
Wij kiezen voor onze katten en volgens ons het beste voor hen is. Ze krijgen in Delft een super leventje, dat weten we zeker.
Het maakt het er alleen niet minder moeilijk op...

Maar goed... Wij willen toch echt naar Australie ;)
 
Pfff, wat een beslissing.
Wij hebben ook twee katten en zijn van plan om (pas over een paar jaartjes dan) ook de oversteek te maken. Ik moet er op dit moment nog niet aan denken om ze "kwijt" te raken :cry:, maar we zullen er misschien tzt ook wel aan moeten geloven.
Ik vind het echt heel sterk/goed van je dat je deze beslissing hebt kunnen nemen, ookal duurt het nog even voordat jullie gaan. Je hebt echt het beste met je katten voor en ik weet zeker dat het wel goed komt. Zeker omdat ze bij bekenden komen. Echt super dat je dat voorelkaar hebt kunnen krijgen. :up:

Heel veel sterkte!

Mel
 
Ze heeft gelukkig een digicam en we zijn altijd welkom. Dat is echt fijn. Ze zijn nu allebei iets ouder dan een jaar en we hebben Norris iets langer dan een jaar en Lun aiets minder dan een jaar. Nooit gedacht dat je in een jaar tijd zoveel van een dier kan gaan houden en je er zo aan kan gaan hechten. We hebben Norris nor met een injectiespuitje melk moeten geven, omdat hij door zijn moeder was achtergelaten in de tuin van een ex- collega van Mark. We kregen hem toen hij 4 weken oud was en hij woog 330 gram. In het begin was ik bang dat hij het niet zou halen en dat dat toch gelukt is, maakt me wel trots. We hebben er voor gezorgd dat dat kleine ding nu een volwassen kat is die altijd honger heeft. Hij weegt nu 6.5 kilo en moest op dieet van de DA. :)
Ik heb een enorme berg foto's gemaakt en sommigen ook af laten drukken en in een album gedaan. Dat neemt niemand me af. :)
 
Doet pijn hé? Kan het me heel goed voorstellen. We hebben om dezelfde redenen in april Elvis alvast in april weggedaan, we wisten dat Martin hem graag wilde hebben. Zo konden wij zien of Elvis het goed had/heeft en kan Iris op een goede manier afscheid nemen van haar vriendje. Blijft gewoon kl*te zoiets....
 
Hoi Annemiek,

Ik lees dat je ook al de wereld aan foto's hebt gemaakt van je Norris en Luna. Heb ik ook van onze poes Non gemaakt. Daar wordt een leuk fotoboek van gemaakt als herinnering aan haar. Gelukkig kunnen ook wij het leven van Nonnie blijven volgen via internet want net als jij, willen ook wij weten wat er allemaal met haar gebeurt in haar verdere leventje.

Sterkte met het afscheid op 13 augustus. Wij nemen afscheid van Nonnie op 7 augustus. Non is overigens Non genoemd omdat we tegelijk met haar ook een kater hadden die Nozem heette; de Nozem en de Non dus (liedje van Cornelis Vreeswijk).

Groetjes,
Erna
 
hahahaa! Wat een grappige namen :) Dat liedje ken ik wel ja

Norris komt uit Harry Potter, want de kat van concierge Argus Vilder heette Mrs Norris in het engels. Als je dat vernederlandst krijg je gewoon Norris. En Luna vond ik erg mooi, maar nu blijkt er in het 4e of 5e boek ook een Luna Lovegood te zitten, dus eigenlijk allebei uit Harry Potter :)

Het geeft toch een gerust gevoel als je weet hoe het verder met je dier gaat. Elvis is ook naar een bekende gegaan van jullie Lin?
 
:cry:
We zijn nu net thuisgekomen uit Amsterdam. Zijn in het Vondelpark geweest en hebben Amoz en Tjarco gezien. Vanochtend hebben we afscheid genomen van onze katten Norris en Luna, die we gisteren naar Delft hebben gebracht. We liepen de trap af en de eerste tranen kwamen, maar het ging nog goed. We komen hier net binnen en alles is zo kaal, Het enige wat ik kan doen is huilen... Mark had al voor een groot deel mijn make-up weg gehaald met een stuk keukenrol eh nog zag ik eruit als een spook.
Het is allemaal zo leeg nu... We hoeven geen deuren meer dicht te doen enzo. In de gang stond de krabpaal en hing de hangzak aan de verwarming. Je moest altijd een beetje slingerend door de gang. Nu hoeft dat niet meer en is het me veel te stil hier...
Ik weet wel dat ze erg goed terecht komen, maar ik mis ze nu vreselijk...
We weten waar we het uiteindelijk allemaal voor doen, maar voorlopig voel ik me rot en heb ik last van een groot tranendal.....  :cry:
 
Hoi Annemiek,

Ik weet er alles van. Het doet pijn he, je beestjes wegbrengen. 't Is inderdaad erg kaal als ze er niet meer zijn. Onze Nonnie is nu 1 week weg. We zijn vanmiddag nog even bij haar wezen kijken. Het gaat goed met haar al wil ze van de kater des huizes nog niet veel weten; van Jeroen en mij overigens ook al niet al te veel meer maar dat is een goed teken. Ze hobbelt al mooi achter haar nieuwe baasjes aan. Mijn verdriet om haar is al een heel stuk minder vooral ook omdat ik weet dat ze het nu goed heeft maar in het begin is het erg moeilijk.
Sterkte en kop op :up:. Die beestjes redden zich wel maar kaal is het.

Groetjes,
Erna
 
:cry2: Ik voel met jullie mee, Annemiek.. gelukkig zijn ze met z'n 2tjes... en hebben jullie mooie lieve foto's van Norris en Luna!

Sterkte allebei!!
 
Hoi Annemiek,

Hartstikke goed van je dat je ervoor gekozen hebt om er zeker van te zijn dat Norris en Luna bij elkaar kunnen blijven. En natuurlijk is het vreselijk (omdat het toch een beetje je kindjes zijn/was onze hond toch in ieder geval voor ons) en mag je er zeker verdriet om hebben.

Sterkte  :-( :)

Groetjes Miranda
 
Ai! Arme Annemiek! Hier een poezenplaatje als troost:

depression%20cat.jpg
 
Ach wat een schatje! :)
Ben er al wel wat aan gewend, maar het blijft enorm raar dat er niets meer door je huis miauwt, het is echt heel stil als je geen radio aan hebt en zelf niets zegt. De gang is ook erg leeg. Daar kan wel een plant ofzo... :)

Morgen moet ik terugbellen naar het asiel in Almelo en misschien kunnen Mark en ik er dan zaterdag al heen. Neeeee... geen katje ophalen... vrijwilligerswerk doen :) Ik heb verder geen hobby's buitenshuis of verenigingen waar ik naartoe ga en zo heb ik toch nog katjes om me heen. En honden :)
 
Hey Maluka (en anderen die hier antwoord op weten), ik zat me zo eens af te vragen.

Als jij volgend jaar opnieuw begint, moet jij dan alles ook weer opnieuw laten certificeren en vertalen?
Met andere woorden, zijn je gecertificeerde en vertaalde documenten tot in den eeuwigheid geldig of zit daar een houdbaarheidsdatum aan vast?

Het lijkt mij dat deze docs gewoon hanteerbaar blijven, maar ja, wie ben ik.

:|
 
Volgens mij zijn die nog gewoon geldig, want ik kan me niet herinneren dat er op de gecertificeerde documenten een datum opstaat die de notaris er op heeft gezet.

Wij moeten alleen de IELTS-test overnieuw doen, want die is maar 1 jaar geldig) en dus de Skills Assessment.....
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top