Problemen met familie

He dankje! Ik heb het onder mijn favorieten gezet en zal me er eens in verdiepen. Zo te zien zeker de moeite waard om te gaan gebruiken als ik daar ben.
 
Mijn vader wil helemaal niets van computers weten dus ik verspil er mijn energie niet aan om het hem allemaal te gaan uitleggen. Het contact zal uit papier bestaan (fax en brief) want bellen wordt wat lastig omdat hij doof is  :wink:.
Komende donderdag ga ik bij hem op bezoek. Ben benieuwd wat voor drama hij gaat maken over mijn vertrek want in de 2,5 jaar dat hij nu weet dat ik wegga, ziet hij nog steeds alleen maar de negatieve kanten van alles maar ja, dat is zijn probleem. Hij maakt het zichzelf alleen maar moeilijk en ik ga gewoon mijn eigen weg  :)
 
Goedzo Erna, meer kun je absoluut niet doen! En zolang jij je goed en sterk voelt, komt het helemaal in orde!
 
En Erna, met mijn moeder schrijf ik ook (naast het bellen, MSN-en enzo) en ik vind het heerlijk om af en toe eens post te krijgen met een Nederlandse postzegel. Bovendien is het misschien wel makkelijker om rustig over je antwoord na te denken :)
 
Mijn moeder zegt dat ze nu al afstand gaat beginnen nemen van me, terwijl we pas juni volgend jaar vertrekken, omdat dan de klap van het afscheid minder zwaar zal zijn. En dat terwijl ik net zovaak mogelijk bij haar wil zijn nu, nu het nog kan! Herkent iemand dit?
 
Ik herken het zeker, maar ik denk dat het afscheid dan misschien wel moeilijker wordt, omdat je band hechter wordt. Maar aan de andere kant: ik koester de tijd die ik lekker met mijn mama heb gehad. En het afscheid ging helemaal niet slecht. Ik ben blij dat ik nog wat tijd heb doorgebracht toen het kon. Vooral doen  :up:, je moet toch je gevoel achterna.
 
Nee ik herken dat gelukkig niet. Ik vertrek de 17e voorgoed naar de andere kant van de wereld en neem onze kinderen mee. Haar kleinkinderen.Ze vindt het afschuwelijk en ligt er ook wakker van. Maar wij proberen elkaar ook zo veel mogelijk te zien. Gelukkig denken we daar allebei ook hetzelfde over. Ze wil alleen niet mee naar Schiphol en daar ben ik blij om. Ze gaat die dag gewoon werken, dan heeft ze afleiding. Wij zeggen dus 's avonds gedag voor vertrek. (Pfoeh ik krijg een brok in mijn keel als ik er aan denk...)
 
Mijn moeder en zussen gaan ook niet mee naar Schiphol. Ik zei dat ik dan wel een taxi zou nemen, maar mijn vader wil ons wegbrengen. Heb ik ook liever hoor, dan dat de hele bups meegaat en je allemaal daar gedag moet zeggen. Rijdt liever gelijk weg dan dat gedoe op het vliegveld.....dan ben ik tenminste tegen de tijd dat ik op Schiphol aankom een keertje uitgehuild  :-D
 
Bij ons kwam de hele familie ons uitzwaaien. Ik moet zeggen dat het Rebekka en mij heel erg is meegevallen. We hadden dan ook afgesproken niet meer om te kijken wanneer we weg zouden lopen. Dat werkte wel goed.
 
Wij willen niemand mee hebben naar Schiphol de 22e. We gaan lekker met de Schipholtaxi. Afscheid op Schiphol zien we niet zitten, veel te moeilijk. De familie zien we voorlopig voor het laatst op de 18e september en dat vinden we een prima idee. Geen drama's  :cry: :cry: op Schiphol.
 
Ik zou het erg fijn vinden als er ook niemand mee gaat naar Schiphol... Scheelt inderdaad een heleboel drama. Ik denk alleen dat de ouders van Mark en zijn zus/zwager wel mee willen. Duurt bij ons gelukkig nog vrij lang voordat we weggaan, dus we zien wel hoe het gaat.
 
Wij hebben ook nog niet helemaal uitgedokterd hoe we ´het afscheid´ gaan doen. Een afscheids-feest voor goede vrienden en familie staat zeker op ons lijstje, maar hoe we dat precies gaan regelen is nog effe afwachten (eerst even het laatste drempeltje genaamd Centrelink nemen ...  :x).

Het lijkt me vooral afhangen van de vraag wat voor band je nu met je familie hebt. Ik snap heel goed dat de een ´nu het nog kan´ veel contact wil zoeken, terwijl anderen juist alvast een beetje willen wennen.. Dat zal van persoon tot persoon verschillend blijven.

Onze voorkeur zou ook zijn om geen familie ´mee te nemen´ naar Schiphol, maar gewoon een goede vriend (je hebt uiteindelijk wel vervoer nodig) of desnoods een Schiphol taxi... Of de familie zich laat afschepen is natuurlijk nog maar de vraag..

M.vr.gr.

Perthpete
 
Wij zaten ook erg in dubio waar de slapen de laatste nacht  :-o. Zowel mijn ouders, als die van Martijn wonen dichtbij Schiphol. Ze hebben allebei een logeerbed. Noem maar op. Eigenlijk geen reden om niet voor de een of de ander te kiezen. Uiteindelijk zijn we bij de ouders van Martijn maar gegaan. We gingen de laatste avond bij hun in het dorp uit eten (bij mijn ouders is er niets  :-D zo in de buurt). Maar het voelde wel raar.

Wat het afscheid op schiphol betreft:
Wij waren het ook niet direct van plan om met de hele familie daar te staan. Het werd ook steeds meer. Vervoer naar schiphol is wel handig. Ik zag erg tegen het afscheid op. En het hangt ook gewoon van je familie af. Zij waren allemaal vrij relaxed en daarom wij ook. Wat ik ook wel een gezellig idee vond; ze zijn met een heel groepje (lees: opa, oma, moeders, vaders, broers, zus, vrienden) nog gezellig een kopje koffie wezen drinken. Mijn opa en oma komen niet zo vaak hun huis uit. Dus die maakten er een dagje uit van  :lol:. Mijn moeder had nog van die overdreven zakdoeken voor iedereen, om mee te zwaaien  :-D.  Achteraf ben ik blij dat ik iedereen toch nog even heb gezien zo vlak voor vertrek. Maar daar moet ik aan toe voegen. Wij zijn niet voor "altijd" gegaan. Althans dat idee hadden we niet toen we in het vliegtuig stapten. Maar we zien natuurlijk over 2 jaar wel hoe we er dan over denken. Maakte het afscheid ook wel makkelijker  :). UIteindelijk moet je doen waar jij je lekker bij voelt. Het is heel persoonlijk. Het hangt, zoals Perthpete ook zegt, ook erg van de band met je familie en vrienden af. 
 
Mijn voorkeur gaat ook naar 'niemand mee naar schiphol'. Al genoeg afscheid moeten nemen daar.Maar patrick's ouders en -ws mijn ouders ook-zouden het wel graag willen, net als de zussen.
We hebben het er nog niet concreet over gehad, maar als ze het wel graag willen protesteer ik er niet tegen. Dat neem ik ze niet af. En het kopje koffie daarna met hun allen is misschien ook wel goed voor hen, dat moeten ze dan zelf maar beslissen.
Hoe dan ook, het zal zwaar worden..  :cry:
 
Voor familie en goede vrienden is het wel te begrijpen dat ze mee willen naar schiphol, maar voor mij hoeft het ook niet hoor.
 
Ach afscheid nemen moet je toch een keer doen en of je dat dan thuis doet of op het vliegveld... Als zij dan graag mee willen, waarom niet. Het blijft toch moeilijk (i.i.g. als je een goede relatie hebt met je familie). En op het vleigveld is het makkelijk: als je het zat bent, dan ga je gewoon inchecken en door de douane. Thuis (of ergens anders) kun je niet zo makkelijk weglopen (komen ze je straks nog achterna :wink:).
 
[quote author=tinusv link=topic=1849.msg25325#msg25325 date=1124918111]
Ach afscheid nemen moet je toch een keer doen en of je dat dan thuis doet of op het vliegveld... Als zij dan graag mee willen, waarom niet. Het blijft toch moeilijk (i.i.g. als je een goede relatie hebt met je familie). En op het vleigveld is het makkelijk: als je het zat bent, dan ga je gewoon inchecken en door de douane. Thuis (of ergens anders) kun je niet zo makkelijk weglopen (komen ze je straks nog achterna :wink:).
[/quote] Zo zie je maar hoe mensen er totaal verschillend tegen aan kunnen kijken.
 
[quote author=M5 link=topic=1849.msg25326#msg25326 date=1124918423]
Zo zie je maar hoe mensen er totaal verschillend tegen aan kunnen kijken.
[/quote]

Gelukkig is er dan ook niet een "beste" manier van afscheid nemen. Kunnen we daar in ieder geval geen ruzie over maken :up:.

Nog even een toepasselijk citaat uit "Weggaan" van Pater Moeskroen:

Het zweet in z’n handen
Een brok in z’n keel
De grote dag was eindelijk daar
Dat z’n ouders konden huilen
Zag hij nu voor het eerst
Maar z’n vliegtuig dat stond al klaar

Waarom valt het weggaan
Ons vaak zo zwaar?
‘t Is op zich zo’n eenvoudige stap
‘t Is de prijs die de ander betalen moet
Voor wat jij al lang besloten had...
Click to expand...
 
Hiya Tinus

Waarom valt het weggaan
Ons vaak zo zwaar?
‘t Is op zich zo’n eenvoudige stap
‘t Is de prijs die de ander betalen moet
Voor wat jij al lang besloten had...
Click to expand...

Had het nog nooit eerder gehoord...maar dat is precies zoals ik mij voel tegenover mijn ouders...zelfs na al die jaren hier :cry: Zij betalen inderdaad een dure (emotionele) prijs voor wat wij (destijds) besloten hebben. Ik heb zelf nooit zo heel veel moeite gehad met afscheid nemen maaaaar.....voor een ieder met little kiddies (of wensen :baby: :)) afscheid nemen wordt absoluut moeilijker naarmate de kinderen wat ouder worden (vanaf een jaar of 5, omdat ze zich dan redelijk bewust zijn van het hele gebeuren).

Groetjes
Syl
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top