Werk is moeilijk te krijgen

Tsjonge jonge, Kat, Mountains, Jerden, nu jij (vergeet ik er nu nog?) Het geeft wel aan dat het echt helemaal niet makkelijk is en dat het niet zomaar aan jezelf ligt maar dat er gewoon tegenwind staat.

Veel rust in je hoofd gewenst!
 
Monica, ik weet hoe moeilijk het is om uiteindelijk te erkennen dat het zo niet langer gaat, en het dan ook nog op het forum te zetten!!!
Dus veel respect voor jou/jullie dat jullie dit doen.
Ik hoop dat je trots bent op je man en jezelf, want jullie hebben er alles aan gegeven.
Veel sterkte met de afwikkeling van alles, neem goed de tijd om afscheid te nemen van dat wat fijn was.
 
Ik had het gisteren al gelezen, maar wist niet zo goed wat ik moest zeggen. Was er stil van. Weer een stel wat teruggaat. En het voelt zo oneerlijk, he? Want eigenlijk moet je terug nog voordat je hier echt van start kon gaan. Dus alleen de moeilijke tijden meegemaakt en niet de leuke tijden waar je zo naar uitkeek.
Ik wens jullie heel veel sterkte de komende tijd, want man, wat is dit moeilijk :(
 
Jeetje, ik lees steeds vaker dat mensen terug gaan. Misschien ligt het aan mij hoor maar ik krijg het idee dat hoe beter je c.v. is en hoe meer ervaring, hoe lastiger het is om een baan te vinden. Mijn vriend en ik komen allebei uit de horeca (ik heb ondertussen een overstap gemaakt). Wie heeft er ervaring in die branche? Elke Aussi die ik tegenkom of mensen met ervaring in Aus zeggen dat het geen probleem is om in die branche een baan te vinden maar verhalen hier schrikken me toch een beetje af.
 
Rekha & Simon said:
Jeetje, ik lees steeds vaker dat mensen terug gaan. Misschien ligt het aan mij hoor maar ik krijg het idee dat hoe beter je c.v. is en hoe meer ervaring, hoe lastiger het is om een baan te vinden. Mijn vriend en ik komen allebei uit de horeca (ik heb ondertussen een overstap gemaakt). Wie heeft er ervaring in die branche? Elke Aussi die ik tegenkom of mensen met ervaring in Aus zeggen dat het geen probleem is om in die branche een baan te vinden maar verhalen hier schrikken me toch een beetje af.
Click to expand...
@Katja: deze is voor jou!
 
Thanks! Ja dat is onze hoek inderdaad. Max is op zijn 16e begonnen in de keuken, heeft dus de benodigde jaren ervaring in zijn vakgebied. Hij is hier begonnen op een WHV en daarna 457. Er is echt een chronisch tekort aan chefs, hij kan kiezen.
Hij heeft eerst op topniveau gewerkt in Circular Quay Momenteel is hij headchef bij een restaurant met een frans tintje, super, want daar heeft hij in Europa zijn ervaring opgedaan (sterrenrestaurants). Voor hem is het dus gemakkelijk om werk te vinden en te verkassen. Er wordt gezegd dat het momenteel 1 op 12 is qua invulling. Daar moet ik dan bij vertellen, dat er weinig Aussies te vinden zijn, de meeste chefs hier zijn Europees en met een WHV/457 hier. Het is hard werken, veel uren maken, maar dat is in dat vak niet vreemd. Het feit dat je op je vrije dag(en) lekker in de Blue Mountains kunt gaan wandelen of het strand op kan zoeken, is wel een hele grote plus. Maar het blijft hard werken.

Ik kom uit de horeca, oa bowlingcentrum en de laatste 14 jaar als croupier. Dat laatste is me hier nog steeds niet gelukt. Ze reageren niet op telefoon, email of vacatures die open staan. Heel raar, maar goed, het was niet mijn eerste keus, dus ik heb het er bij gelaten. Ik heb inmiddels als cruise director door de haven van Sydney mogen varen, een aantal maanden toen was de Chinese eigenaar me zat en kon ik opzouten (letterlijk van maandag op dinsdag). Casual werk....tja klein nadeeltje dan.
Dat komt denk ik, omdat hier heel veel backpackers zijn, die dat soort baantjes doen en er is aanbod genoeg. Dus toen ik voor mijn team een extraatje wilde regelen voor het werken met kerst en nieuwjaar, werd ik bedankt. Zeker bij dit soort mensen is het soms moeilijk om het menselijk te houden, is me opgevallen. Zij willen alleen maar dat je veel uren maakt, er altijd bent en niet zeurt...
Na een maandje had ik een baan gevonden als ontbijtmiep in een hotel met extra uren in het restaurant en met feestjes. Daar zit ik nu nog. Inmiddels is de horeca daar overgenomen en begint het allemaal beter te lopen (soepeler) en wordt het salaris 2 wekelijks overgemaakt (dat was voorheen twijfelachtig) en de super betaald (is ook niet altijd het geval). Al met al hoor je mij niet klagen. Ik heb al veel geleerd ondertussen.

Houdt er dus rekening mee, dat er veel vraag is, maar ook veel aanbod in de horeca. Backpackers zijn geneigd om voor die paar maanden even flink geld te verdienen. Dus gemakkelijk voor een zaak, want na 6 maanden ben je er weer vanaf.
Het wordt inmiddels wel moeilijker om een 457 te krijgen in die branche (restaurantmanager) ook al is er genoeg vraag naar. Maar als je kunt koken, tja dan heb je de hoofdprijs (niet qua salaris hoor)
Wij zitten overigens in Sydney, voor de duidelijkheid.
 
Thanks @Katjavdl. Dit verduidelijkt veel en geeft me stiekem toch een beetje hoop. Mijn vriend is Frans en pastrychef hier in Amsterdam bij een Australisch tentje. Zijn opleiding en meeste werkervaring heeft hij opgedaan in Frankrijk. In Nederland heeft hij iedere functie waar hij op heeft gesolliciteerd altijd gekregen. Ik werkte in de horeca (heb er zelfs een opleiding voor gedaan) maar ben ondertussen geswitched en ben nu officemanager bij een financiele instelling. Het harde werken en lange dagen is ons niet onbekend, net zoals het slechte loon hier in Nederland (vandaar mijn switch).

In Nederland is het ondertussen zo dat je max 2 jaar een contractverlening mag krijgen waarna de werkgever je een vast contract moet aanbieden, dus de meeste mensen worden er dan uitgeflikkerd. Wij zijn bezig met de aanvraag voor een sn190 visa op basis van mijn vriend zijn beroep. WHV heeft hij 3 jaar geleden gebruikt. We hopen richting Melbourne te kunnen gaan wegens het feit dat we vaak horen dat dat de culinaire hoofdstad is van Australie en dus hopelijk meer werk en lagere woonlasten dan in Sydney.
 
Goed plan om in ieder geval een grote stad op te zoeken. Melbourne is qua huren iets goedkoper dan Sydney. Maar het scheelt weinig.
Culinair moet je hier wel iets anders zien dan in Europa. Het niveau is minder hoog, de opleidingen zijn minder technisch en de Aussie werkmentaliteit maakt dat je regelmatig met je hoofd schudt. Mensen zijn gewoon minder betrokken bij wat ze doen, het aanpakken en vooruit gaan is echt iets wat we in Europa als normaal ervaren en helaas is dat hier niet het geval. Bovendien is organiseren hier een vies woord :eek:
Aanpassen is het devies.
 
Dat van de werkmentaliteit komt inderdaad bekend voor :rolleyes::confused: Heb hier een aantal collega's gehad vanuit Australie, die waren vrij snel weer weg ook. En de Aussi chefs die ik ken hier zijn idd totaal ongeorganiseerd. Dat wordt nog wat voor een miepje die houdt van structuur en overzicht en organisatie:oops:
 
Oeps haha, wordt het dan als bijvoorbeeld directiesecretaresse ook niet gewaardeerd als die georganiseerd is? :rolleyes:
Of vinden ze het fijn als iemand voor hen de boel organiseert zodat zij dat niet hoeven ;)
 
Heleen1985 said:
Oeps haha, wordt het dan als bijvoorbeeld directiesecretaresse ook niet gewaardeerd als die georganiseerd is? :rolleyes:
Of vinden ze het fijn als iemand voor hen de boel organiseert zodat zij dat niet hoeven ;)
Click to expand...

Laat ik het zo zeggen: ik ben sinds enige jaren secretaris van de plaatselijke judo-club en volgens de andere Commissieleden is het er nog nooit zo gestructureerd aan toegegaan ;)

Ik ken overigens mensen (Aussies) die WEL goed georganiseerd zijn e.d., maar gemiddeld genomen hebben ze de 'laid back attitude' erg ver doorgevoerd hier :D
 
Red dust said:
Ja vooral omdat t hele Australische beroepsonderwijs anders georganiseerd is. Alles is erg gestructureerd. Qua lesgeven niets geleerd, meer opgefrist, maar dat ligt aan je ervaring, ik kreeg ook met gemak een vrijstelling. Papiertje heeft me zeker geholpen om een baan te vinden als training manager. Ben wegblijven dat ik voor Tafe gekozen heb en f2f onderwijs. Ga nu elearning cursus doen online, kijken hoe dat bevalt.
Click to expand...
Heb er zelf nu zo'n 5 weken f2f TAE opzitten en ben het met je eens dat de training sowieso informatief is - ook zou je er niet je beroep van maken. Ben ook bezig met een Cert IV in WHS online. Is minder interessant omdat het de 'live' input mist. Heb ook eerder elearning gedaan maar dan vooral Prince2, international procurement e.a. skills. Minder culturele aspecten, meer technische benadering.
Ben benieuwd of m'n studies me helpen iets te vinden!
 
Monica said:
Wij hebben de knoop doorgehakt, onze droom mag niet zo zijn, we gaan weer terug naar Nederland. Zonder baan kom je toch niet ver, er worden volop IT project managers gevraagd in Sydney maar zodra ze weten dat je geen Aussie bent of geen Australische ervaring hebt bekoelt het gesprek. Man lief is al een paar keer naar ronde 2 gekomen maar toch nog geen baan. 8 oktober loopt huur contract af en om nog een half jaar te huren en in onzekerheid te zitten trekken we niet meer. Ondertussen weten we dat het een hard leven is waarbij veel opofferingen worden gemaakt. Er zijn veel vrouwen waarvan de man in een andere staat werkt, en om de 6 weken een paar dagen thuis is om maar geld in het laatje te krijgen. Het wordt hier heel normaal bevonden. Echt..........voor mensen die deze stap nog gaan zetten, ik zou heel goed nadenken als je nog geen baan hebt. Ook wij dachten dat het wel los zou lopen met 17 jaar ervaring en een goed CV. 'Het zal wel aan hen liggen als mensen geen baan krijgen' dachten wij. Maar niets is minder waar, je wordt onbeschoft behandeld, wordt uitgenodigd voor een gesprek waarbij de persoon waarmee je een gesprek hebt al naar huis is, je wordt verteld dat je op de 8e verdieping moet zijn, blijkt na veel rondvraag etc je op de 11de moet zijn, mensen die nog je CV aan het zoeken bent als je op gesprek komt. Beloven dat je het aan het einde van de week uitslag hebt, dat duurt dan nog 2 weken, ach............ik hou er maar over op, ik kan er wel een boek over schrijven.
We hebben flink wat tranen gelaten en gaan nu de terugreis regelen. De eerste afspraken met verhuisbedrijven staan al voor woensdag, pfffff...........veel werk allemaal maar we hebben het al een keer gedaan dus dit moet een makkie zijn.
Click to expand...
oeps. ook hier meegevoel: moet een moeilijk besluit zijn geweest en eerlijkheidshalve moet ik je zeggen dat ik de ervaringen herken. Heb recentelijk een afwijzing gekregen waar ik met een bedankbriefje op heb gereageerd. Zo fijn dat ik weet dat ik ben afgewezen. Is ook PR en gewoon ouderwetse arbeidsmarktcommunicatie maar in de markt van aanbod en weinig vraag uit het beeld verdwenen...
Heel veel sterkte en succes in NL. gr. P
 
[QUOTE="petra963, post: 210921, member: 2632"Heb recentelijk een afwijzing gekregen waar ik met een bedankbriefje op heb gereageerd. Zo fijn dat ik weet dat ik ben afgewezen. Is ook PR en gewoon ouderwetse arbeidsmarktcommunicatie maar in de markt van aanbod en weinig vraag uit het beeld verdwenen...
Heel veel sterkte en succes in NL. gr. P[/QUOTE]

Ik heb destijds gebeld voor feedback nadat ik na een sollicitatiegesprek was afgewezen. Het was mijn 1e sollicitatiegesprek hier en ik hoopte op die manier wat tips op te doen. Ze reageerden eerst wat verbaasd, maar ik kreeg heel bruikbare feedback en het adres van een instantie die regelmatig mensen met mijn werkervaring zocht ivm digitaliseringsprojecten. Nu heeft dat uiteindelijk niets opgeleverd, maar het idee dat ik geholpen werd, gaf me wel een goed gevoel ondanks dat ik afgewezen was :)
 
Wij hebben twee keer een feedback gekregen en alle andere keren zouden we teruggebeld worden (dus niet) en wordt er niet meer gereageerd op mail of voice mail.
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top